[RPG] Hogwarts: Rise of the Brave Tangled Dragons | Topic 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 5 okt 2013 - 18:07 ]

kindness is never a burden.

Sokka - vijfde jaar - Hufflepuff
Mijn handen friemelden wat geïrriteerd aan het korte staartje op mijn achterhoofd, dat net een kapbeurt gehad had van mijn o zo handige zus. Serieus, ik had het echt moeten afslaan. Mijn zus die aan mijn haar zat in de ochtend… Wat bezielde me eigenlijk?
“Veel plezier dan maar!” zei Katara nog redelijk vrolijk, ook al kon ik zien dat ze eigenlijk niet echt gesteld was met ons jaarlijkse afscheid.
“Ja, ja,” antwoordde ik wat scheef grijnzend. “Komt wel goed. Jij veel plezier met mensjes onver blazen met je water.”
Toen ik mijn grote schoudertas weer op mijn schouder trok, trok ze me mee in een omhelzing, waardoor ik wankelde en er bijna samen mee tegen de grond smakte.
Toen liet ze me los. “Dag Sokka!”
“Dag Katara,” mompelde ik zachtjes terwijl ik nog even naar haar zwaaide. Haar omhelzingen maakten altijd alles zo emotioneel.
Mijn blik speurde de menigte af naar enkele bekende gezichten, maar al lang hoefde ik niet te zoeken.
“Ha, vreemde haargenoot!” riep ik vrolijk terwijl ik mijn hand vriendschappelijk om Jims nek sloeg. “Lange tijd niet gezien.”

[ bericht aangepast op 12 okt 2013 - 11:32 ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Jack Frost || Zwadderich || Jaar Zes.
Sophie keek Jack wantrouwig aan en hij rolde even met zijn ogen, de grijns van zijn gezicht verdwenen. Even later verscheen er een flauwe glimlach op haar lippen. Ze haalde een hand door haar lange haren. Het had amper maar een fractie van een seconde geduurd, maar Jack had gezien hoe haar ogen naar de badge op haar schouder flitste, alsof ze zich zelfzekerder voelde doordat ze Hoofdmonitor was van Ravenklauw.
Jack haalde even een hand door zijn haar en keek haar priemend in de ogen.
"Zeer goed eigenlijk," zei ze, opvallend vrolijk voor hoe ze eruit zag. "Maar als je me er nu langs zou willen laten, ik moet iemand vinden voor we op het station arriveren."
"Schat, we zijn nog niet eens vertrokken," zei Jack, die zijn ogen met een overdreven zucht ten hemel sloeg. Hij ging niet aan de kant en schonk haar een lieve, onweerstaanbare glimlach.

[Shizzlepost, I know. :c]

help

Sophie Casterwill, Ravenclaw

De glimlach op Jacks zijn gezicht deed Sophie een beetje verbazen. Ze merkte dat ze het eigenlijk wel charmant aan hem vond. Een beetje ongemakkelijk keek Sophie naar buiten en inderdaad, de trein was nog niet vertrokken. Was ze dan zo vroeg op het station geweest? Ze had zeker al een paar hoofdstukken uit haar boek gelezen. Dus of ze was vroeg geweest, of haar lezen was nog sneller geworden. Toch zou ze Jack niet zomaar zijn gelijk geven. "Nou dan heb ik in ieder geval nog een paar uur om diegene te vinden. En zolang jij mij in de weg blijft staan, heb ik die tijd wel nodig denk ik." Ze beantwoorde Jacks charmante glimlach door zelf liefelijk naar hem te glimlachen. Ze had nog genoeg tijd, al was Sophie niet van plan die de hele tijd met Jack door te brengen. Misschien als hij afgeleid was, dan zou ze haar kans grijpen om langs hem heen te glippen. "Leuke vakantie gehad, Jack?" Naast haar zag ze hoe de deuren van de trein zich sloten en Sophie zette zich schrap om niet om te vallen als de trein zou gaan rijden.

It's never gonna happen, Guys.

Penelope 'Penny' Forrester// Ravenclaw
Ik hoor Russel iets vragen hoe mijn hond heette, waarbij ik vriendelijk antwoorde; 'Hij heet Bolt, als je goed op zijn schouder kijkt zie je een zwarte bliksenschits zitten.' Russel deelde m&m's uit enn ik nam er een aantal van hem. Bolt en Dug kregen zelf ook wat lekkers en ik ging wat onderuitgezakt zitten, keek naar buiten en hoopte dat de tijd wat sneller zou gaan. 'Bolt kom eens,' zei ik, waarbij de witte hond van de bank sprong en rustig naast me kwam zitten. Ik aaide hem onder zijn snuit. Ik pakte uit mijn tasje een kam en begon zachtjes de witte vacht van Bolt te kammen.
Even keek ik op en naar Russel. 'Is het goed als ik Dug straks ook kam?' Vroeg ik onder het kammen van Bolt.

Vampire + Servant = Servamp

Russel Ahola | 1e jaar

Als iedereen op zijn M&M's zit te kauwen is het een tijdje stil. Dan verbreekt Penny de stilte.
'Bolt, kom eens,' zegt ze en Bolt springt van de bank af. Penny begint Bolt rustig te kammen.
'Is het goed als ik Dug straks ook kam?' vraagt ze. Nog voor ik antwoord kan geven doet Dug het al.
'Ja. Ik houd van kammen!' zegt Dug en staat op om vervolgens hard te kwispelen. Ik lach en knik.
'Heb jij huisdieren?' vraag ik aan Isabella. Ze knikt.
'Ja, Pinky, mijn chihuahua,' zegt ze en het volgende moment komt er een klein, scheelkijkend, kaal hondje onder de bank vandaan gelopen. Er komt wat kwijl uit zijn bek en ziet er niet erg intelligent uit. Ik knik en staar een beetje uit het raam. De trein rijdt net weg en in de verte zie ik het perron.

-

[Echt niemand voor Ed? :c]

Jack Frost || Zwadderich
"Nou, dan heb ik in ieder geval nog een paar uur om diegene te vinden. En zolang jij mij in de weg blijft staan, heb ik die tijd wel nodig, denk ik." Sophie glimlachte liefelijk naar Jack, als antwoord op zijn eigen charmante glimlach, die nu al vervaagd was.
"Naar wie ben je dan op zoek, juffrouw Casterwill?" vroeg Jack, haar vraag over zijn vakantie negerend. De deuren van de trein gingen dicht en de conducteur blies op zijn fluitje. Hoe Jack tegen de muur geleund stond, zou hij waarschijnlijk omvallen, dus hij ging wat rechterop staan.
"Toevallig niet je vriendje?" vroeg hij lief, terwijl hij zijn koffer in de dichtsbijzijnde coupé liet belanden die nog leeg was. De trein kwam in beweging en Jack plaatste zijn ene hand tegen de muur, terwijl hij Sophie afwachtend aanstaarde.

[I'm sorry, it's such a short shizzlepost. "--]

help

Sophie Casterwill, Ravenclaw
"Naar wie ben je dan op zoek, juffrouw Casterwill? Toevallig niet je vriendje?"
Sophie voelde een spiertje bij haar mondhoek trekken. Geïrriteerd keek ze Jack aan en ze had erge moeite om die geïrriteerde blik te verbergen. Waar had hij het over?! Alsof ze een vriendje had, ze had totaal geen tijd voor jongens... Waarschijnlijk genoot Jack er gewoon van dat hij haar zo op de stang kon jagen en Sophie liet zich daar ook nog eens in meeslepen. "Ach, hou je mond dicht. Dat gaat je niets aan!" zei ze knorrig. Het floepte er zo uit en Sophie baalde meteen dat ze het gezegd had. Zo gaf ze zich gewonnen, ging ze in op Frosts pesterijen. Als er wel iets was wat je niet moest doen, dan was het dat wel. Sophies irritatie niveau was echter zo gestegen dat ze zin had om de jongen voor zich te vervloeken. Even kromde haar vingers om haar toverstok die in de zak van haar schooluniform zat, maar al snel liet ze hem weer los. Ze moest zich niet op die manier wreken, zeker niet tegenover Frost. Vorig jaar had hij twee mensen letterlijk in een ijsje veranderd en Sophie had alles behalve zin in koude voeten of erger. Ze probeerde haar irritatie weg te stoppen en opnieuw langs Frost heen te glippen, maar dat resulteerde er alleen in dat ze tegen hem op botste.

It's never gonna happen, Guys.

Vanellope von Schweetz ll Ravenclaw ll 6de jaar

'Ben je klein of zijn de banken gewoon hoog?' grinnikt ze 'Zo moet je het bekijken.' Oké, daar heeft ze wel een punt. Misschien moet ik het inderdaad gewoon zo bekijken. Charlotte pakt haar koffer en haalt haar uniform er al uit voor straks.
'Ga je voor het Zwerkbalteam van de jaar?' glimlacht ze. 'Zullen we ons al omkleden? Ik weet niet hoe lang het nog duurt voor we er zijn maar beter vroeg dan te laat zeker?' Ik knik.
'Nee, ik doe niet mee aan Zwerkbal, niet echt iets voor mij. Als iemand tegen mij aan beukt val ik van mijn bezemsteel af,' zeg ik lachend. Het is een keer gebeurd, daarna deed ik niet meer mee met Zwerkbal. Ik pak ook mijn uniform en zeg:
'Ja, dat kunnen we beter doen.' Ik kleed me om in mijn kleine uniform en zodra ik klaar ben, spring ik weer op de bank. Ik wacht tot Charlotte klaar is en glimlach dan naar haar.
'Zouden we er al bijna zijn? Niet omdat ik van jou af wil zijn of zo, maar ik kan er niet echt tegen als ik te lang in een trein moet zitten of een ander voertuig.' Zeg ik met een glimlach naar haar.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Charlotte "Lottie" La Bouff - Hufflepuff - 6de jaar
Ik kleed me om en strijk mijn kleren dan zo goed mogelijk recht met mijn handen. Ik haal mijn blonde haren uit mijn dot en bind ze samen met een roze lintje.Voor een beetje kleur aan mijn uniform toe te voegen aangezien ik het soms nochal redelijk zwart-grijs vind. 'Zouden we er al bijna zijn?' vraagt ze terwijl ik mijn schoenen terug strik. 'Niet omdat ik van jou af wil zijn of zo, maar ik kan er niet echt tegen als ik te lang in een trein moet zitten of een ander voertuig.' zegt ze met een glimlach. Ik werp een blik uit het raam en zie dat de stoomtrein nog geen vaart mindert. 'Ik weet niet, maar ik denk dat je je het nu het best je makkelijk maakt en wacht tot die dame met dat snoepkarretje langskomt' En als je over de duivel spreekt zie je zijn staart of hier, de kar van het snoepvrouwtje.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'