The Lost Bet || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

10 jongeren met een veel te grote mond hebben een weddenschap verloren. Dat zorgde wel voor een deuk in hun ego en zeker toen ze te horen kregen waar ze naartoe worden gestuurd. Deze jongeren worden door de tegenpartij namelijk naar meeste gevreesde pretpark in heel Londen gestuurd. Nu zal je -je afvragen wat er zo erg is aan een pretpark, maar zodra je het woord 'verlaten' ervoor zet, zal dat meer dan duidelijk worden. Het pretpark zou vervloekt zijn en de meeste vreselijke dingen zouden gezorgd hebben voor de sluiting. Negen jaar zijn er een aantal vreselijke moorden gepleegd en de geesten van de mensen zouden er nog altijd ronddwalen. En dan met name het spookhuis waar ze in zullen moeten overnachten. Ontsnappen is dan ook geen mogelijkheid. Zullen de jongeren toch opzoek gaan naar het ontsnappingsplan? Zullen ze achter het geheim komen? Bewijzen dat het er toch niet spookt? Of zullen de jongeren een voor een verdwijnen en uiteindelijk kan niemand het meer na vertellen?

Rollen:
De jongens:
- Harry Styles: Script.
- Louis Tomlinson: ICantChange.
- Niall Horan: Vulcano.
- Liam Payne: Velton.
- Zayn Malik: Styles.

De vriendinnen:
- Aurora Ladris Grant: Scamander.
- Aleyna Elizabeth Price: Dobreva.
- Destiny Brooke Livingstone: Taormina.
- Ryanne (Ree-Ann) Lucy McGurr: Cozart.
- Rickena “Ricky” Melonee Harrison: Rider.

Regels:
- Minimaal rond de 130 woorden per stukje.
- Geen perfecte personage's!
- Drie waarschuwing is out
- 16+ mag, maar hou het wel netjes.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
- Alleen ICantChange en Ramazzotti maken de nieuwe topics.
- Geen ruzie buiten de RPG
- Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!

Het begin:
Ze zijn net gedropt door de diegene waarvan ze de weddenschap hebben verloren, eenmaal daar worden ze opgesloten in het pretpark, het spookhuis.

[ bericht aangepast op 23 okt 2013 - 18:06 ]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
'Ik snap dat je -je nu bang voelt, maar Zayn, we kunnen niet weg.' Mijn blik werd strakker. Juist, nu dacht Harry helemaal dat ik een of andere idioot was die het overal voor in zijn broek deed. 'Ik ben niet bang, ik ben het gewoon zat. Ik slaap hier niet. Er loopt een stel wijven rond, dat zich overal mee bemoeid, het is koud en er gebeuren raren dingen. Ik wil gewoon naar huis.' Zei ik geïrriteerd. 'Probeer alsjeblieft rustig te blijven, dan komt het allemaal goed. Ik beloof het je, ik laat je echt niet alleen. Ik zuchten en sloot mijn ogen even, terwijl ik met mijn hand door mijn haar ging. Ik wilde gewoon weg. Dat was het enige waar ik nu om vroeg. Okal was ik ook wel tevreden met het kusje dat ik kreeg. 'Ik wil wel Alsnog met je de plattegrond zoeken, maar weg kunnen we niet...' Ik zuchten nogmaals. 'Moet jij eens opletten.' Dat slappe hek was vast zo om. Ik kneep even in Harry zijn hand en gaf hem nog een kus. Hoe klein en onschuldig we ook nog bezig waren, het maakte enorm veel bij me los. Ik begon weer te lopen, maar wel weer een stuk rustiger.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.

Ik zag hoe Zayn's blik verstrakte en hij was het er volgens mij niet helemaal mee eens. "Ik ben niet bang, ik ben het gewoon zat. Ik slaap hier niet. Er loopt een stel wijven rond, dat zich overal mee bemoeid, het is koud en er gebeuren raren dingen. Ik wil gewoon naar huis." Zei hij en hij klonk lichtelijk geirriteerd. Hij zuchtte en sloot zijn ogen even. "Je hebt volkomen gelijk, maar wat zal de rest wel niet denken als we ineens weg zijn? Die zullen zich natuurlijk rot schrikken." Ik beet zachtjes op mijn lip, het liefste volgde ik Zayn gewoon en ging ik met hem mee terug naar huis. Ik voelde me hier nou ook niet echt prettig. "Moet jij eens opletten." Verliet zijn mond, nadat ik nogmaals had gezegd dat we niet weg konden. Zayn kneep even in mijn hand en ik glimlachte bij zijn kusje. "Oke. Je mag het van mij proberen... Want ik ben hier net zo lief als jij weg, natuurlijk." Als het hem zou lukken wist ik het alleen niet meer, maar ach, dat zullen we dan wel zien.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ik had gewoon de neiging om heel de boel hier aan gort te trappen en daarna als een klein kind te gaan zitten huilen bij mijn moeder. Niet dat er nog veel kapot te maken viel hier.
Ik vond pretparken al niets, als ze gewoon werkte en open waren. Laat staan in deze staat. Ik had een hekel aan achtbanen en al helemaal aan degene die net opeens aanstond. Ik vond het echt vervelend dat Harry het niet gezien had. Of was ik gewoon gek aan het worden. Was ik aan het hallucineren van het slaaptekort. Oke, ik maakte mezelf echt gek nu. 'We gaan hier gewoon weg. Het gaat ons lukken. En dan vergeten we dit en gaan we op een echte date. Ver weg van dit stome pretpark.' Zei ik zelfverzekerd. Ik hield Harry stevig tegen me aan, terwijl ik stevig doorstapte. Er moest hier ergens een uitgang zijn.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.

Ik merkte dat Zayn zich steeds minder op zijn gemak voelde en ik moest eerlijk zeggen dat ik ook liever nu thuis, veilig onder de dekens weggekropen lag. Al moesten we ons zelf dan eerst zien te bevrijden. "We gaan hier gewoon weg. Het gaat ons lukken. En dan vergeten we dit en gaan we op een echte date. Ver weg van dit stome pretpark." Zei Zayn en ik hoorde hoe zelfverzekerd hij klonk en dat gaf me toch weer een sprankeltje hoop, als ik dat ergens al kon vinden. "Ik hoop het maar," mompelde ik zachtjes. Hoe zou alles eigenlijk aflopen als wij wel wegkonden en de uitgang vonden? Moesten we dan niet ook de rest 'redden'? Ach, waarschijnlijk lukte het ons toch niet. Hoe veel vertrouwen ik er dan ook in had.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ik merkte dat Harry niet zo enthousiast aas over mijn ontsnappingsplan en de moed zakte me nu al in de schoenen. Hij geloofde er toch niet in, dus waarschijnlijk ging ik zo gigantisch af,
Als het me inderdaad niet lukte. Ik kauwde verslagen op mijn onderlip, terwijl we nog altijd doorliep. Maar voorlopig, was nog nergens de ingang te vinden. Ik vervloekte deze situatie enorm en vroeg me echt af hoe die idioten hier op waren gekomen. Wie sloot er nu mensen op in een gesloten pretpark. Weddenschap verliezen of niet, dit sloeg helemaal nergens op. Waarschijnlijk lagen ze nu helemaal in een deuk. Ik zou precies namelijk hetzelfde doen in hun situatie. 'Waar is die vervloekte ingang nou.' Mompelde ik zachtjes, terwijl ik Harry mee naar rechts trok, langs de theekopjes.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.

Volgens mij merkte Zayn wel dat ik niet helemaal precies er het vertrouwen in had, ik wist ook niet hoe het kwam, dat lag absoluut niet aan Zayn, want dat zou ik bij ieder ander ook hebben. "Waar is die vervloekte ingang nou." Mompelde Zayn zachtjes, terwijl hij me mee naar rechts trok. Ik beet zachtjes op mijn lip. "Het ligt niet aan jou," zei ik dan toch maar, ik wilde absoluut niet dat hij zou denken dat ik dacht dat het aan hem lag. "Ik zou bij ieder ander ook denken dat het niet zou lukken," sprak ik mijn gedachtengang van net uit. Ik wilde wel dat het natuurlijk wat leuk tussen ons zou blijven, als we de rest niet meer terug zouden vinden, waar ik eigenlijk niet zo op zou hopen...

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Hoe langer we liepen hoe stommer ik me begon te voelen. Mij snapte best dat Harry er niet in geloven. 'Het ligt niet aan jou,' ik keek niet begrijpend op naar Harry, niet begrijpend wat hij bedoelde. "Ik zou bij ieder ander ook denken dat het niet zou lukken," langzaam stopten ik me lopen. 'Het ligt wel aan mij. Welke idioot, denk nou even doodleuk weg te lopen uit dit park, zonder problemen.' Ik was er klaar mee. Ik liet me op het eerste bankje vallen, wat ik tegenkwam en sloeg mokkend mijn armen over elkaar heen. Waarom moest ik altijd zo achterlijk doen. Harry had helemaal gelijk, het was gewoon stom, om überhaupt maar te denken. En nu zag hij me vast aan voor een idioot.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.

Had ik dan toch de verkeerde opmerking gemaakt? Ik beet zachtjes op mijn lip toen ik merkte dat Zayn halt hield met lopen. "Het ligt wel aan mij. Welke idioot, denk nou even doodleuk weg te lopen uit dit park, zonder problemen." Zei hij, terwijl hij op het eerste de beste bankje ging zitten. Ik slaakte een zachte zucht en schudde mijn hoofd ietjes heen en weer, voordat ik daadwerkelijk op Zayn afstapte. Ik hurkte voor hem neer en legde mijn handen op zijn knieën. "Het is niet stom. Ik snap best dat je hier weg wilt, want dat wil ik ook heel graag. Maar ik weet gewoon niet zeker of het gaat lukken. Oh en Zayn, je bent geen idioot." Een halve glimlach speelde rond mijn lippen en ik kwam iets omhoog om hem een zacht kusje te geven op zijn neus.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Waarom was ik hier ooit aan begonnen? Het kwam ook gewoon door die achterlijke weddenschap, waar ik nooit aan me had moeten doen. Ik had mijn armen stug over elkaar heen geslagen en keek gefrustreerd de andere kant op. Tot Harry daadwerkelijk voor me neer knielde en zijn handen op mijn knieën legde. "Het is niet stom. Ik snap best dat je hier weg wilt, want dat wil ik ook heel graag. Maar ik weet gewoon niet zeker of het gaat lukken. Oh en Zayn, je bent geen idioot." Ik was het totaal niet met hem eens nu. Het was wel stom en hij hadden alle recht om te denken dat het ging mislukken. En dat maakte me alleen nog maar een ergere idioot. Ik sloeg mijn ogen neer liet mijn armen weer ontspannend waarna ik met mijn vingers begon te spelen. Ik haalde niets zeggend mijn schouders op en zuchten. 'Sorry.' Mompelde ik zachtjes. Ik gedroeg me echt als een kleuter nu.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.

Zayn sloeg zijn ogen neer en begon rusteloos met zijn vingers te spelen, waarna hij zijn schouders ophaalde en zuchtte. "Sorry." Mompelde hij zachtjes. Ik verplaatste me van voor hem, naast hem en pakte met mijn beide handen zijn hoofd vast om dat lichtelijk naar me toe te draaien. Ik glimlachte kleintjes. "Je hoeft nergens sorry voor te zeggen, het komt allemaal goed, dat weet ik zeker." Al wist ik dat natuurlijk niet zeker. Ik drukte een zacht kusje tegen Zayn's lippen aan en trok de jongen daarna tegen me aan om hem wat te blijven kalmeren. Ik was eerlijk gezegd wel reuze benieuwd wat er zou gebeuren als wij toch 'eerder' het park verlieten...

---

stay safe because I like being alive at the same time as you