• Samen met z’n vijven hebben Harry, Louis, Zayn, Liam en Niall besloten om op vakantie te gaan. Natuurlijk niet alleen, dus nemen ze gezellig vijf vriendinnen mee. In een afgesloten bos hebben ze een huisje gezien en omdat ze alle vijf wel van wat spanning houden besluiten ze om gewoon in dat huisje te overnachten. Maar eenmaal daar binnen, kunnen ze er niet meer uit. Ze vinden van alles, artikelen dat er ooit iemand is vermoord, mishandeld… En wat nog het allerergste is, blijkt dat het schilderij boven de houtkachel degene is die dit alles heeft veroorzaakt. Zullen ze hier ooit nog levend uitkomen?


    Rollen:

    Harry Edward Styles | Script.
    Louis William Tomlinson | Spooklinson.
    Zayn Javadd Malik | Walsh.
    Liam James Payne | Zayniak.
    Niall James Horan | ZaynNiall.

    Vriendin 1 | Aurora Grant | Purge / Gimlas.
    Vriendin 2 | Danaë Victoria Elliott | Foxes.
    Vriendin 3 | Chiara Alli Sudran | Butera.
    Vriendin 4 | Allison Hildegarde | Ellison.
    Vriendin 5 | Jade Green | Lipari.

    Meisje die door het huis rond zweeft en iedereen bang maakt | Elinor Smith | Barricades.

    Regels:
    - Geen one-liners, minimaal 4 regels.
    - OOC liefst met (), [], {}, etc.
    - Naamverandering en afwezigheid doorgeven.
    - Alleen Spooklinson en Script openen de nieuwe topics.
    - 16+ is toegestaan.

    Het begin:
    Met zijn allen komen ze aan bij het huis en iedereen stookt elkaar op om naar binnen te gaan.

    - We hebben geloot wie straks als eerste de artikelen vind over het meisje, er is uitgekomen dat Harry dat is.

    [ bericht aangepast op 27 okt 2013 - 18:20 ]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Louis Tomlinson
    Ik liet een onschuldige lach horen toen Harry een zacht kreetje slaakte en liet, zonder tegenwerking, mijn vingers zakken op het moment dat hij deze glimlachend vastpakte en omlaag trok. Ik deed het voor een glimlach en gezien ik deze kreeg, was dat voor mij weer meer dan genoeg. Ik praatte ondertussen gewoon door over wat ik bedoelde en liet me onderuit zakken, een moment waarop ik blij was dat de jongen mij nog vast had, want onhandigheid was nog altijd niet weg te denken bij mij. "Uhm, ik weet het niet? De rest lijkt dood, aangezien die niet met ons mee zijn gekomen. Alleen Zayn en Jade staan nog boven," Een grinnik rolde over mijn lippen toen hij wiebelde met zijn wenkbrauwen en drukte een lief kusje op zijn wang. "En de rest is nog steeds buiten. Rond kijken kan wel, als dat lukt voor jou?" vervolgde de krullenbol. 'Ik kan het op z'n minste proberen, want anders komen we er nooit achter, en misschien zijn ze expres niet meegegaan,' murmelde ik zachtjes waarna ik weer ging verzitten. 'Maar jij moet je is niet onder mijn vragen uit proberen te praten en heel lief antwoorden, want ik wilde weten wat je dacht, Hazza Styles,' zei ik zachtjes voor ik mijn handen in zijn zij zette. 'En ik ga net zo lang door tot ik mijn antwoorden heb,' vervolgde ik voor ik hem begon te kietelen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles.

    Een glimlach speelde rond mijn lippen toen hij moest grinniken over mijn opmerking over Jade en Zayn. Mijn glimlach werd alsmaar groter toen hij zijn lippen tegen mijn wang aandrukte. "Ik kan het op z'n minste proberen, want anders komen we er nooit achter, en misschien zijn ze expres niet meegegaan," murmelde hij zachtjes, waarna hij opnieuw ging verzitten. "Maar jij moet je is niet onder mijn vragen uit proberen te praten en heel lief antwoorden, want ik wilde weten wat je dacht, Hazza Styles," zei hij zachtjes, waarna ik al gauw zijn handen in mijn zij voelde en ik wist dat ik er niet onderuit zou komen. "En ik ga net zo lang door tot ik mijn antwoorden heb," vervolgde hij, waarna hij me begon te kietelen. Gelijk slaakte ik een kreetje. "Nee, nee, Lou, stop, oke, ik vertel het je wel..." Mompelde ik zachtjes.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Louis Tomlinson
    Harry zag de bui volgens mij al hangen toen ik mijn handen in zijn zij plaatste, net als het feit dat hij hier niet onderuit zou komen. Tsja, ik was nu eenmaal nieuwsgierig en daarbij moest ik ook altijd spreken, dus hij nu ook. Nadat de laatste woorden mijn mond verlaten hadden, begon ik de jongen dat ook te kietelen. Hij kwam hier echt niet onderuit. Ik moest dan ook zeggen dat het niet lang duurde voor hij een kreetje slaakte en de woorden "Nee, nee, Lou, stop, oke, ik vertel het je wel..." als gemompel zijn mond verliet. Ik ging, zo eigenwijs als ik was, nog heel even door, maar stopte toen toch om hem vragend aan te kijken. 'Spreek Hazza, want je maakt me nieuwsgierig,' begon ik terwijl mijn handen nog steeds in zijn zij te vinden waren. 'En de volledige waarheid graag, want ik zie of je liegt of niet. Daarbij weet je net zo goed als mij dat je alles kan zeggen.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles.

    Natuurlijk, ik kende Louis goed genoeg om te weten dat hij er niet meteen mee op zou houden. Maar gelukkig na een vijftal minute voelde ik zijn vingers niet meer in mijn zij. Vragend keek de jongen me aan en ik glimlachte kort. "Spreek Hazza, want je maakt me nieuwsgierig," begint hij, waar ik zijn handen nog steeds in mijn zij voel. Expres pak ik deze vast, zodat hij me niets meer kan doen, wil ik het uiteindelijk toch niet zeggen... "En de volledige waarheid graag, want ik zie of je liegt of niet. Daarbij weet je net zo goed als mij dat je alles kan zeggen." Ik beet op mijn lip en knikte. Hij zou het toch wel zien als ik loog... "Oke, uhm, ik dacht..." God, dit is nog best genant. "Wat je nou wilde met ons, je weet wel..." Ik voelde hoe mijn wangen langzaamaan rood moesten kleuren en beschamend draaide ik mijn hoofd van hem weg.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Louis Tomlinson
    Expres pakte Harry mijn handen vast waardoor ik een heel klein pruillipje liet zien, maar ondertussen vond ik het ook best wel slim van hem. Hij kende me goed om te weten dat ik anders toch wel door zou gaan als hij uitgepraat was, of de waarheid niet vertelde. Toen de woorden, over dat ik toch wel zou zien dat hij de waarheid sprak, beet hij op zijn lip en knikte. Kijk, dat wisten we dus beide, net als dat -dat andersom ook het geval was. "Oke, uhm, ik dacht..." Ik grinnikte zachtjes want normaal was Harry toch wel degene die sneller uit zijn woorden kwam dan mij. "Wat je nou wilde met ons, je weet wel..." Zijn wangen kleurde langzaamaan rood, zodat hij niet veel later beschamend zijn hoofd van me weg kon draaien. Op dit moment kon ik mezelf dan ook vervloeken dat hij mijn handen nog altijd vast had en ik ze niet los kreeg uit zijn greep, of ik was er stiekem ook te lui voor om het te proberen. 'Awwh, Hazza met rode wangetjes,' kirde ik vrolijk en zou normaal de neiging hebben om in zijn wangen te prikken maar werd nu al snel weer serieus. 'Wat weet ik wel wat jij dacht, schat?' vroeg ik. Ik had mijn vermoedens, maar vond het stiekem gewoon leuker om het uit de krullenbol zijn mond te horen. 'Daarbij zit alles tussen ons gewoon goed, toch? Of niet en wat zou jij dan willen?'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles.

    Ik gromde zachtjes toen ik Louis hoorde grinniken, al wist ik dat het niet was om me uit te lachen. "Awwh, Hazza met rode wangetjes," kirde hij vrolijk, waardoor ik opnieuw gromde en mijn hoofd terug draaide naar de jongen. "Het. Is. Niet. Schattig." Zei ik, met een pauze tussen alle woorden. "Wat weet ik wel wat jij dacht, schat?" vroeg hij, waar ik mijn schouders bij ophaalde. "Daarbij zit alles tussen ons gewoon goed, toch? Of niet en wat zou jij dan willen?" Deze keer beet ik opnieuw op mijn lip, waarom moest ik het onderwerp ook alweer aansnijden? Ik wist zeker dat Louis er nu niet meer over zou ophouden... "Ja, ja, alles zit wel goed. Ik weet ook niet wat ik nou even dacht," een zachte grinnik verliet mijn mond. Langzaam liet ik zijn handen los en sloeg mijn armen om hem heen, om hem iets op te trekken en zachtjes een kusje op zijn neus te drukken.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Louis Tomlinson
    De zachte grom die inmiddels twee keer over Harry zijn lippen was gerold, liet me heel onschuldig kijken terwijl ik mijn lach in probeerde te houden. De woorden die ik verwachtte werden dan ook al snel uitgesproken toen de krullenbol zijn hoofd terug draaide. "Het. Is. Niet. Schattig." Zei hij, met een pauze tussen alle woorden. 'Dat is het wel, Hazza, tenminste dat vind ik en jij hebt er blijkbaar een andere mening over maar dat veranderd de mijne niet.' verliet mijn mond voor hij zijn schouders ophaalde bij mijn volgende woorden. Volgens mij had hij nu toch wel spijt dat dit onderwerp was gevallen en zeker omdat we weten hoe de ander kon zijn. "Ja, ja, alles zit wel goed. Ik weet ook niet wat ik nou even dacht," Een zachte grinnik verliet zijn mond. 'Hazza, je gaat echt straf krijgen hoor,' mompelde ik zachtjes. ''Mij een beetje benieuwd maken en dan nog niets zeggen,' Langzaam liet hij mijn handen los en sloeg zijn armen om me heen, om me iets op te trekken en zachtjes een kusje op mijn neus te drukken. Mijn armen wikkelde ik automatisch ook om de jongen heen, om me iets beter tegen hem aan te nestelen en een brede glimlach te laten zien. 'Je bent een schattige schat.' grinnikte ik zachtjes en drukte bij hem ook een kusje op zijn neus.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles.

    Heel onschuldig keek Louis me aan. "Dat is het wel, Hazza, tenminste dat vind ik en jij hebt er blijkbaar een andere mening over maar dat veranderd de mijne niet." Een zachte grinnik verliet mijn mond. "Tuurlijk denk ik er anders over, ik ga mezelf toch niet schattig noemen?" Dat zou ook wel een beetje egoistisch zijn, al zeg ik het zelf. "Hazza, je gaat echt straf krijgen hoor," mompelde hij zachtjes. ''Mij een beetje benieuwd maken en dan nog niets zeggen," vervolgde hij. Opnieuw haalde ik mijn schouders op. "Ik heb je alles verteld, hoor, Lou, dus je kan me geloven of gewoon niet." En het was waar, want ik had deze keer echt de waarheid gesproken. Zijn armen voelde ik algauw ook om mijn middel heen. "Je bent een schattige schat." Grinnikte hij zachtjes en kwam iets omhoog, om me ook een kusje op mijn neus te drukken. "Jij bent het liefste, Lou," murmelde ik zachtjes.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Louis Tomlinson
    Een zachte grinnik verliet zijn mond. "Tuurlijk denk ik er anders over, ik ga mezelf toch niet schattig noemen?" Ik schudde langzaam mijn hoofd, want dat zou inderdaad een beetje egoïstisch zijn, maar ik wist wie zijn mond het zou verlaten. 'En daarom heb ik een reden om het vaker te zeggen, want je bent bent wel. Ik ben ook echt niet de enige die dat weet,' zei ik onschuldig, want er waren genoeg mensen die hetzelfde erover dachten als mij. Opnieuw haalde de jongen zijn schouders op bij mijn andere woorden. "Ik heb je alles verteld, hoor, Lou, dus je kan me geloven of gewoon niet." Daardoor knikte ik opnieuw. 'Ik geloof je bijna altijd, dus dat moet geen probleem zijn,' In zijn blik of stem was ook niet iets te vinden waaruit bleek dat -dat niet het geval was. "Jij bent het liefste, Lou," murmelde hij zachtjes.Mijn mondhoeken krulde automatisch nog iets hoger terwijl mijn greep wat verstrakte. 'Het is echt onmogelijk om iets tegen jou te zeggen hé?' grinnikte ik.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles.

    Langzaam schudde hij zijn hoofd. "En daarom heb ik een reden om het vaker te zeggen, want je bent bent wel. Ik ben ook echt niet de enige die dat weet," zei hij. En het klonk toch echt heel onschuldig in mijn ogen, maar goed, ik liet het er maar bij. Als Lou er gelukkig van werd om mij steeds schattig te noemen... "Ik geloof je bijna altijd, dus dat moet geen probleem zijn," knikte hij en een glimlach speelde rond mijn lippen. "Klopt, wanneer niet." Dat was toch iets positiefs, dat we elkaar altijd blindelings vertrouwde. Ik voelde zijn greep verstrakken toen ik zei dat hij de liefste was en niet gauw daarna zag ik ook een lieve glimlach. "Het is echt onmogelijk om iets tegen jou te zeggen hé?" Grinnikte hij en ik knikte hevig, waardoor m'n krullen op en neer vlogen. "Ja. Ik blijf erbij dat jij de liefste bent." Glimlachend boog ik me iets naar voren en voor een vijftal seconden had ik mijn lippen tegen die van hem aan. Niet wetend hoe hij zou reageren.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Louis Tomlinson
    Ik lachte met mijn tanden bloot ten Harry het er uiteindelijk bij liet en ik hem dus gewoon schattig kon blijven noemen. Ik vond het bij hem passen, dus zou het gebruiken, niemand die er tegenin kon gaan en de krullenbol zelf al helemaal niet. Niet nodig ook, want bij de volgende woorden speelde er alweer een glimlach rond zijn lippen. 'Je moet me nu geen moeilijk vragen stellen.' Het was misschien maar goed ook, want ik wilde hier ook geen antwoord op kunnen geven, want vond het fijn zoals het was. Gewoon iemand aan je zijde die je met alles kon vertrouwen. Alleen soms een beetje heel erg eigenwijs en dat was ook zeker te merken bij mijn vraag. Het moment dat hij hevig knikte, waardoor zijn krullen op en neer vlogen. "Ja. Ik blijf erbij dat jij de liefste bent." Glimlachend boog hij zich iets naar voren en voor een vijftal seconden had hij zijn lippen tegen die van mij aan. Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht door zowel zijn woorden als zijn daden. 'En ik blijf erbij dat jij de liefste, schattigste, leukste en onze krullenbol bent,' murmelde ik zachtjes terwijl ik mijn lippen weer op de zijne drukte.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles.

    "Je moet me nu geen moeilijk vragen stellen." Een kleine grijns speelde rond mijn lippen en ik keek de jongen aan. "Hoezo moeilijk? Ik ben de makkelijkste." Een zachte grinnik verliet mijn mond en ik woelde even door zijn haar heen. Na mijn kusje die ik hem had gegeven, kreeg ik gelukkig wel een positieve reactie, want ik zag een kleine glimlach rond zijn lippen opspelen. "En ik blijf erbij dat jij de liefste, schattigste, leukste en onze krullenbol bent," murmelde hij zachtjes en niet veel later voelde ik zijn warme lippen weer tegen de mijne aan. Glimlachend drukte ik een kusje na, om hem daarna weer aan te kijken. Ik wil eigenlijk voor hem gewoon niet verder gaan, niet wetend of hij dan zijn geheugen weer terug kreeg. "Hoe is het nu, Lou? Doet het nog pijn?"


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Louis Tomlinson
    Een kleine grijns speelde rond de jongen zijn lippen en keek mee aan. "Hoezo moeilijk? Ik ben de makkelijkste." Een zachte grinnik verliet zijn mond waar na Harry even door zijn haar heen woelde. 'Heel soms ben je toch echt wel moeilijk, Curly.' verliet mijn mond terwijl een klein pruillipje op mijn gezicht verscheen doordat mijn kapsel er nu echt uit moest zien als een vogelnestje. Mijn vingers gleden door de jongen zijn krullen, maar daar viel niets aan te verpesten, want dat bleef gewoon zitten zoals het zat. Daardoor werd mijn pruillipje nog groter, maar toch was deze ver te zoeken toen ik een kusje kreeg. Glimlachend drukte hij, na mijn actie, een kusje na, om me daarna weer aan te kijken. "Hoe is het nu, Lou? Doet het nog pijn?" Ik haalde mijn schouders op, want ondanks ik nog steeds pijn had, zorgde Harry dat ik daar toch niet meer zoveel aandacht aan gaf. Die gedachten sprak ik dan ook hardop uit waarna ik me weer onderuit liet zakken, mijn armen rond zijn middel wikkelde en voor een seconde mijn blik de kamer door liet glijden. Ik vond het vreemd dat nog niemand wat van zich had laten horen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles.

    "Heel soms ben je toch echt wel moeilijk, Curly." Zei hij, waarna ik een pruillipje rond zijn lippen zag verschijnen en die werd alleen maar groter toen hij met zijn hand door mijn krullen heen woelde, maar die bleven zoals gewoonlijk gewoon perfect zitten. Een voordeel aan mijn haar. Louis haalde zijn schouders op toen ik aan hem had gevraagd hoe het met hem ging. Een glimlach verscheen rond mijn lippen toen hij zei dat hij de pijn door mij wel aan het vergeten was. Ik trok de jongen wat steviger op mijn schoot en plaatste een lieflijk kusje op zijn wang. "Dat is heel, heel mooi, Lou. Al moet je denk ik wel even een paracetamol of iets in nemen voor het te erg word." Al was ik bang dat we die niet bij zouden hebben... Louis wikkelde zijn armen weer rond mijn middel en ik zag hoe hij met zijn ogen de kamer scande. Ik kreeg er alleen al de rillingen bij.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    [Ramazzotti -> Script.]


    stay safe because I like being alive at the same time as you