Beauty in the water • One Direction • Topic 1. - Speeltopics

Beauty in the water, angel on the beach
Ocean’s daughter, I thought love was out of reach
'till I got her, had I known it could come true
I would have wished in ’92, for a mermaid, just like you

Just like you.

What if you fell in love with a girl, who seemed perfect in every way?
What if you fell in love with a boy, but had to hide one of the biggest secrets ever discovered?

"I have to tell you something.
I'm a mermaid," I said.
And then he started to laugh.

[ bericht aangepast op 6 okt 2013 - 11:45 ]

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Allirea Wyune

Het goedje dat alcohol bevatte gleed door mijn keel terwijl ik het glas op het tafeltje neerzetten. Ik besloot om eventjes een klein beetje te lopen. Mij blote voeten woelde een beetje door het zand en tussen mijn tenen ging zand zitten. Ik hoorde alleen maar een klein beetje geluid. Ik haalde mijn mobiel uit mijn broekzak en keek naar het scherm. Geen een bericht. Het gevoel van onzekerheid liet zich even merken maar al snel negeerde ik het. Ik liep door en zag even verder op een oude rots staan. Mijn voeten begonnen sneller te lopen en binnen de kortste keren zat ik op het stuk steen. Mijn ogen keken bestuderend naar het water. Iets trok mij vandaag aan. Eventjes aarzelde ik maar toch deed ik mijn muts af. Deed mijn mobiel erin en legde deze op de grond aan de linkerkant van de steen. Samen met mijn broekje en shirt. Een zwart met panterprint bikini kwam tevoorschijn. Even keek ik opzei en zag daar even verder op. Harry,Louis Avalon en Amarys staan. Wat hun zeiden kon ik niet horen. Alleen maar wat zachte muziek vulde mijn gehoorgangen. Langzaam liep ik het water in en begon zodra het water hoog genoeg was te zwemmen. Veel mensen waren in het water en een kleine glimlach speelde rond mijn lippen. Opeens voelde ik iets in mijn opkomen. Een golf van moeheid ging door mijn lichaam en ik draaide mij om en zag dat ik een eind van het strand zat. Verwoed probeerde ik snel terug te zwemmen maar mijn ogen vielen dicht.

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Louis Tomlinson

Ze glimlachte even toen ze me zag.
'Hi, Lou.' Ik keek even glimlachend naar beneden. 'Nee, ik heb er eigenlijk niets over gehoord.' vervolgde ze iets zachter.
'Nou, Harry dacht met zijn dronken kop dat Amarys en Avalon aan het verdrinken waren, daarom geloofde ik hem eerst niet. Maar ik wist dat hij hier niet over zou liegen, dus ik moest weer een plan bedenken, en net toen ik iets wist kwamen Avalon en Amarys aangelopen, zonder een schrammetje! Ava zei dat ze bewusteloos raakte onder water en is aangespoeld, maar ik geloofde haar niet helenmaal omdat ze niet eens buiten adem was ofzo, dus het is een beetje een vaag verhaal dus. Einde.' ratelde ik, eindigend met een grijns. Ik keek haar aan, ze zat daar maar zo stilletjes, zou er iets zijn?
'He,' zei ik, een arm om haar schouders slaand, 'Heb jij eigenlijk wel een leuke avond? Moet ik je even alleen laten soms?' vroeg ik lichtelijk bezorgd.

Because I love him, do I need another reason?

Alessandra Crystal Valentina

Na een klein kwartiertje besluit ik om maar terug te gaan, maar het strand op... Kruipen, lijkt me niet heel slim. Ik zwem naar een afgelegen stukje en kruip het land op. Ik kijk naar mijn staart en na een paar minuten is die weer veranderd in een paar benen. Ook mijn topje is weer veranderd. Ik krabbel omhoog en loop nonchalant het strand op. Mijn kleding zie ik op een stoel liggen en ik trek het snel aan. Oké, waar is die broer van mij.. Ik zie de negentienjarige een stukje verderop staan en ik loop naar hem toe. 'Gek! Ik kon wel verdrinken.' mompel ik en ik sla hem. Hij lacht alleen maar en duwt een rode beker drank in mijn hand. 'Chill.. Je bent niet dood.' grijnst hij. Ik rol met mijn ogen en kijk om me heen terwijl ik een grote slok neem. Verderop zie ik Avalon en Harry staan en ik loop naar ze toe. 'Hola.' grijns ik en neem nog een slok.

El Diablo.

Gwenaelle Favre
Ik luisterde naar het geratel van Louis en eigenlijk klonk het voor mij als normaal, verstaanbaar gepraat. Ik was iemand die het onbewust ook heel vaak deed, maar door mijn accent was het dan helemaal niet verstaan. Daarbij had ik het vaker aangehoord, dus het ontcijferen was ook niet meer zo moeilijk.Toen hij eindigde met een grijns knikte ik bedenkelijk, maar dat laatste kwam meer omdat ik het herkende. Dat was misschien wel het vreemdste van het hele verhaal.
'Dat je dronken bent, betekent nog niet dat iemand niet de waarheid spreekt, Lou. Maar ik moet je gelijk geven dat het wel vaag klinkt, alleen daar zal vast een goede reden achter zitten en daarbij is het toch het belangrijkste dat er niets aan de hand is? Het mag het vreemder maken, maar wel een stuk beter. Ik zou me er dan ook niet teveel zorgen meer om maken.'
Onbewust kroop ik ietwat dichter tegen de jongen aan toen hij zijn arm om mijn schouders sloeg waarna ik knikte. 'Hoe kan ik het niet naar me zin hebben? Het is geweldig, alleen bezorgd het me wel een klein beetje hoofdpijn. Je hoeft me ook echt niet alleen te laten, want ik vind het gezellig.' antwoordde ik met een glimlach. Het was ook zeker niet gelogen, ondanks ik me wel ietwat had afgezonderd van de andere.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis Tomlinson

Ik luisterde rustig naar haar preek over dat dronken zijn niet altijd betekent dat je liegt en dat het inderdaad een vreemd verhaal was, en ik me er maar niet te veel van aan moest trekken. Ze schoof dichter tegen me aan wat een blos op mijn wangen veroorzaakte. Maar waarom eigenlijk? Ik was toch niet verliefd ofzo? Ze was gewoon een goede vriendin... Toch?
'Ik kan wel een aspirientje voor je halen, als je dat wilt.' zei ik zachtjes, haar aankijkend. Ik zuchtte even, mijn blik weer op de zacht deinende golven gericht.
'Of niet.' ik rustte onbewust mijn kin op haar hoofd. Ik bleef zo even zitten, volledig ontspannen. Toen merkte ik opeens hoe ik nu waarschijnlijk overkwam.
'Sorry,' mompelde ik terwijl ik een stuk van haar afschoof.

Because I love him, do I need another reason?

Gwenaelle Favre
Een zachte grinnik rolde over mijn lippen toen ik een blos op Louis zijn wangen zag verschijnen. Het gaf de jongen iets schattigs en zorgde er juist weer voor dat mijn mijn mondhoeken nog iets verder omhoog krulde, want ik had niet verwacht dat ik dat voor elkaar zou kunnen krijgen.
'Je bent een schat, Lou, maar dat is echt niet nodig. Het is opkomende hoofdpijn, dus het is nog uit te houden.' zei ik waarna ik na een aantal tellen toch mijn blik afwendde naar de golven. Heel zijn manier van doen en zitten, zoals we nu zaten, zorgde ervoor dat de dingen waar ik mijn hersens over aan het kraken vervaagde. Alleen schoof Louis uiteindelijk weer een stuk van me af.
Ik zocht met mijn grijze kijkers, en een lichtelijk verwarde blik daarin, het gezicht van de jongen weer op. 'Sorry waarvoor? Ik vond het niet erg, want zoals je weet ben ik van de knuffels.' zei ik zachtjes terwijl ik, zo eigenwijs als ik was, toch weer een stuk naar hem toeschoof. Heel even twijfelde ik voor een seconde of ik mijn armen deze keer om hem heen moest slaan, maar twijfelde of hij zich daar gemakkelijk bij zou voelen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis Tomlinson

'Dan is het goed, ik wil niet dat je pijn hebt.' mompelde ik. Haar grijze ogen probeerden de mijne te vinden, maar ik wendde mijn hoofd af.
'Sorry waarvoor? Ik vond het niet erg, want zoals je weet ben ik van de knuffels.' zei ze zachtjes.
'Weet ik toch,' zei ik met een glimlach om mijn lippen. Eigenwijs schoof ze naar me toe, en ik zag haar twijfelen om iets, waarvan ik wel kon raden wat het was. Met een zucht sloeg ik mijn armen om haar smalle lijf heen.
'Dit voel fijn,' zei ik zachtjes, proberend haar niet af te schrikken. Ik keek naar de zee, in de verte waren twee dolfijnen te zien die speelse sprongen maakten.
'Zie je dat?' grinnikte ik, haar diep in haar mooie grijze ogen kijkend. Volgens mij kwam ik iets te dichtbij, maar dat boeide me nu echt niet.

Because I love him, do I need another reason?

Gwenaelle Favre
'Ik blijf bij mijn eerder uitgesproken woorden, want dat is en blijft de waarheid en niemand kan daar iets aan veranderen,' verliet zachtjes mijn mond, net voor mijn ogen de zijne probeerde te vinden, maar Louis zijn hoofd afwendde.
'Weet ik toch,' zei hij wel met een glimlach om zijn lippen bij mijn volgende woorden. Ik knikte langzaam als antwoord en een moment schoof ik weer naar hem toe terwijl de woorden 'Als je dat nu nog niet weet, leer je me nooit kennen,' mijn mond verlieten. Dat was namelijk echt een van de eerste dingen die de meeste mensen over mij te weten kwamen. Soms nog wel eens sneller dan mijn volledige naam.
Het verbaasde me lichtelijk dat Louis wist waar ik over twijfelende, want dat maakte mijn armen om me heen wel duidelijk. Toch was ik daar wel blij mee en zag dat als teken om de mijne ook om hem heen te slaan. Het voelde fijn en bovenal vertrouwd. Een instemmend geluid verliet dan ook mijn mond toen Louis mijn gedachten hardop uitsprak.
Mijn gedachten gingen naar de vraag die de jongen naast me eerder vroeger. De vraag over of ik het naar me zin had en ik moest zeggen dat dit zeker zorgde dat ik het naar mijn zin had. Het liet me ook alles van wat ervoor gebeurde even vergeten.
'Het blijft zo leuk gezicht' glimlachte ik, mijn blik wisselend tussen de dolfijnen en zijn blauwe kijkers. Ik opende mijn mond, om iets te zeggen, maar sloot deze al snel weer toen er niet veel meer dan een zachte 'uh' mijn mond verliet.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(Ik ga nu slapen, en voor degenen die morgenochted kaartjes gaan proberen te scoren -waaronder ik- veel geluk!) (OF TOCH NIET, kut ticketmaster met je wachtrijen! Dit. Word. Nachtwerk. Ugh)

[ bericht aangepast op 27 sep 2013 - 23:32 ]

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson

'Het blijft zo'n leuk gezicht,' glimlachte ze. Haar grijze ogen wisselden steeds van de dolfijnen terug naar mij.
'Ja,' grijnsde ik 'Dolfijnen zijn leuk, ze hebben veel meer humor dan mensen. En geloof me, mensen kunnen wat dat betreft erg veel leren van dolfijnen.' Ik meende het, vooral Niall en Harry konden een goed praatje met een dolfijn wel gebruiken. Ze opende haar mond om iets te zeggen maar er kwam alleen maar een zacht "uh" geluidje uit.
'Ja?' zei ik afwachtend, van binnen grinnikend vanwege haar aarzelingen. Ik beet op mijn lip en haalde -nu zelf ook zenuwachtig- een hand door mijn haar. Ietwat aarzelend ik verschoof even en drukte haar dichter tegen me aan. Ik leunde iets dieper in richting haar gezicht, in spanning afwachtend wat ze wou doen.

Because I love him, do I need another reason?

JustMyHazza schreef:
(Ik ga nu slapen, en voor degenen die morgenochted kaartjes gaan proberen te scoren -waaronder ik- veel geluk!) (OF TOCH NIET, kut ticketmaster met je wachtrijen! Dit. Word. Nachtwerk. Ugh)

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(op ticketmaster weet je wel?)

Because I love him, do I need another reason?

JustMyHazza schreef:
(op ticketmaster weet je wel?)

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(weet ik maar er zijn al wachtrijen )

Because I love him, do I need another reason?

JustMyHazza schreef:
(weet ik maar er zijn al wachtrijen )

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''