Snel voordat mijn pa de laptop jat
Pas als ik achter de jongen aan naar binnen rol besef ik wie het is. Het is Liam Payne, 1/5 van One Direction. Wat deed hij buiten? Moet hij niet optreden? Waarom was hij aan het huilen? Allemaal vragen schieten door mijn hoofd terwijl ik door de lange gang achter hem aan rol. Over huilen gesproken, de tranen lopen nog steeds over mijn wangen. Na een poosje stopt hij, opent een deur en houdt hem uitnodigend open.
“Kom binnen.” Zegt hij
Even twijfel ik, maar dan ga ik toch naar binnen. Binnen in de kamer, waarschijn een kleedkamer te zien aan de hoeveelheid kleding die er ligt, merk ik dat ik het ijskoud heb. Ik had me gekleed op een concert, warm door alle beweging en de vele mensen. In plaats daarvan heb ik in een storm gezeten. Mijn shirtje en spijkerbroek zijn totaal doorweekt, mijn lange haren zitten vastgeplakt aan mijn hoofd.
L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one