• Avalerion or Alerion is a mythological bird. It was "rather small, yet larger than an eagle" and lived near the Hydaspes and the Indus according to European medieval geographers and bestiaries, which were possibly based on a description by Pliny. Only two of the birds were said to exist at a time. A pair of eggs was laid every 60 years; after hatching, the parents drowned themselves. Alerions have been seen in coats of arms, most often depicted as a bird with no beak and feathered stumps in place of legs or no legs at all.


    Alerion
    Ilerion


    Er broeit iets onder de mens. Iets groots. De regering kan het voelen. Zíj kunnen het voelen. Maar wie zijn zij? Straatkinderen. Voor de meeste mensen is dat wat zij zijn. Onbetekenend. Afval. Deze kinderen die hun ouders uit het oog of uit het hart verloren zijn. Kinderen van ouders die misschien zelfs dood zijn. Kinderen die er helemaal alleen voor stonden. Een klein getal werd misschien opgenomen in weeshuizen, wellicht geadopteerd. Maar geaccepteerd? Nee. Dat nooit helemaal. De kinderen waren hoe dan ook op henzelf aangewezen. Totdat hun leven compleet veranderde. Plotseling. Als een donderslag bij heldere hemel.


    Natuurlijk wisten deze kinderen al op jonge leeftijd dat zij stuk voor stuk uniek waren. Maar dat ze waren voorbestemd voor iets dat de wereld zou kunnen veranderen? Nee. Dat was hen nooit verteld. Wie wilde hen immers in bescherming nemen tegen de projecten die de regering aan het voorbereiden was? Op een bepaald punt in hun leven veranderde die status. Hun levens en gaven raakten verwikkeld met elkaar.
    Er was eindelijk iemand die luisterde, iemand die hielp. Iemand die hen kon leiden. Iemand die hen iets heel bijzonders gaf. Ze ontwikkelden gaven.
    Helaas hadden deze gaven tot gevolg dat de kinderen, inmiddels eerder jongeren, enorm interessant werden voor onderzoekers en wetenschappers. Op een enkeling na wonen zij nu allemaal in onderzoekscentra.”


    Ze wonen hier niet vrijwillig. Veel buitenstanders noemen het een gesticht. Sommigen omdat zij denken dat deze begiftigde jongeren gek zijn, of zelfs een andere diersoort. Ze vrezen hen.
    Een enkeling noemt het zo in de wetenschap dat de behandeling in deze inrichting afgrijselijk is, en dat eenieder die deze ondergaat nooit hetzelfde zal zijn. Als hij of zij überhaupt nog levend naar buiten komt.
    Dag en nacht worden onmenselijke tests en onderzoeken op de jongeren afgevuurd. Wie zich niet aan de regels houdt wacht een gruwelijke straf.
    Tot een zeker punt lijkt de Redder, waarvan zij dachten dat die bestond, te zijn vergeten. Toch blijft er hoop groeien onder de begaafden, en deze hoop doet leven. Sommigen zeggen zelfs contact te kunnen leggen met de Redder. Geestelijk en kort, maar het is nieuwe informatie. Opdrachten die naar vrijheid kunnen leiden.

    Hun aanwezigheid in de inrichting is niet het enige dat de begaafden met elkaar gemeen hebben. Langzaam en niet geheel zonder moeite komen zij achter elkaars gaven, levens, hun gevechten en hun littekens. Ze zijn stuk voor stuk hetzelfde, en al voelt het totaal niet zo, ze zijn gezegend met gaven om grootse dingen te kunnen doen.



    Wat ze zelf niet weten, is dat een mythisch wezen, een vogel, hen onder haar vleugels heeft genomen. Hun 'Redder' is dan ook niet zomaar een persoon - maar een machtig en vrij wezen. Precies zoals de meesten van hen ook graag zouden zijn.
    Eén van de dingen die Alerion hen gaandeweg heeft ingefluisterd, is dat er van elke gave maar twee mensen bestaan die hem kunnen bezitten.
    Deze zullen zich sterk tot elkaar aangetrokken voelen, al hoeft dat niet seksueel te zijn. Het zijn ook lang niet altijd mensen van het tegenovergestelde geslacht. Hun band is sterk, geestelijk gezien, en zelfs als zij het niet bewust willen, zullen zij vaak perongeluk in elkaars buurt verkeren. Zo niet, is hun telepathie nog een tweede mogelijkheid op contact. Want hoewel sommigen (twee, als het er dus is) met iedereen kunnen telepatheren, is de connectie tussen 'zielsverwanten'
    altijd het sterkst gebleken. Voor velen is het verhaal van de zielsverwanten echter een sprookje: binnen de inrichting bestaat niet zoiets als liefde. Daar heeft de regering wel voor gezorgd - denken ze.
    Een zeer naar, en nog onopgelost detail aan de begaafden, is de jonge leeftijd waarop de meesten van hen heengaan. De regering is al sinds het begin nieuwsgierig naar deze ontwikkeling in het verloop daarvan, maar vele begaafden kunnen het zelf niet eens bevatten.
    Denk eens in: is het logisch voor een fit, jong persoon om voor de dood te kiezen? Nee. Dat is het allesbehalve.
    Toch zijn er begaafden die gemakkelijk de zestig halen.
    Waarom? Nageslacht. Dat lijkt het voor de hand liggende antwoord.
    Alerion schonk iedere begaafde zijn of haar kracht bij de geboorte, al ontdenken sommigen dit pas later. Zij liet hen leven met de zweem van macht, en verbond hen in koppels om vele van hen ware liefde te geven. Maar wat is de prijs van al die privileges?
    Niet lang nadat een begaafde zijn of haar genen heeft doorgegeven - zullen de krachten en het leven dat deze persoon ooit bezat - wederom opgeëist worden door Alerion.

    Deze RPG speelt zich af in een van de onderzoekscentra waarover je gelezen hebt. Rollen zijn hybriden (deze begaafde jongeren dus), onderzoekers of beveiliging. Onderzoekers mogen absoluut NIET zachtaardig zijn.

    Regels:
    Niet alleen meiden aanmaken.
    Geen ruzie OOC.
    Geer Mary sue's.
    OOC tussen haakjes. {}[]()
    Minstens 10 regels.
    Tenzij anders aangegeven open alleen ik de topics.
    Langdurige afwezigheid melden.
    Speel met de ander mee, blokkeer niet.
    Niet alleen 1 op 1 spelen.
    Je personage draagt altijd een uniform, verdere versiering zoals sieraden zijn niet toegestaan.
    Huisdieren natuurlijk ook niet.

    Lees andermans posts, a.u.b. Dit is wel zo sociaal...


    Deze kleding krijgen hybriden van het centrum. De onderzoekers dragen een labjas of een pak, inclusief stropdas. Dat ligt eraan wat ze gaan doen.


    De tekst in het plaatje is niet zo heel duidelijk. Onder mannelijke hybriden staat "Mily's advies iets te letterlijk genomen" en onder vrouwelijke hybrides "Maar dan zonder stropdas".


    Rol:
    Naam:
    Leeftijd: - Hybride tussen 12 en 25, medewerker tussen 23 en 100-
    Geslacht:
    Uiterlijk: -inclusief foto('s)-:
    Innerlijk:
    Gave: -indien Hybride-
    Extra:


    Rollen tot nu toe:

    Hybriden:
    Nathan James Gibson - 22 - Plaatsen dingen in andermans hoofd - Avalerion 1,3
    Alexander Evan “Alex” Anderson - 18 - Teleportatie - Avalerion 1,3
    Elliott Layton King - 19 - Doden of verlammen door gedachten - IAmLightning 1,3
    Raffaël Seager - 17 - Vliegen - Mily 1,4
    Daniel Michael Gabriel DiRosilia - 20 - Herinneringen veranderen - Incedunt 1,9
    Blane - 19 - Onzichtbaarheid - Mily 1,14
    Connor Marten McGary - 21 - Genezing - Creaturi 1,14

    Josephine Eve "Josy" Valo - 19 - Telekinese - Hatsumomo 1,2
    Lavina Tara Carré -17- Transformatie - Fortunatis 1,4
    Eres Elena Slowayk - 21 - Kracht - Pwettyness 1,8
    Cloe Marianne Feline Rivière - 17 - Energie controleren/gebruiken/aftappen voor/van planten - Annickemiek 1,10
    Myrcella Rhaella Baratheon - 24 - Symplysatie (verdubbelen vervelende emoties) - Pwettyness 1,10
    Stevie-Ann Carter - 16 - Tekeningen tot leven wekken - Avalerion 1,13
    Lucy Mary King - 15 - Tekeningen tot leven wekken - IAmLightning 1,13
    Vrouwelijke hybride gerserveerd voor Goldwing

    Onderzoekers:
    Caine Douglas Wayn - 32 - Miserere 1,3
    Dean Edward Collin Rosper - 27 - Fortunatis 1,9
    Emile William Jack Starlek - 30 - Annickemiek 1,10

    Valesca Tatiana Charina Raevenwood - 25 - Avalerion 1,13

    Beveiliging:
    Tzin - tussen 24 en 26 - LordoftheAir 1,15




    Het centrum is aan de buitenkant een betonnen blok, en ramen zijn er alleen in de kamers van de onderzoekers.

    De rollenstory
    Het rollentopic
    Meedoen kan altijd. c:

    [ bericht aangepast op 1 okt 2013 - 21:15 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Avalerion schreef:
    (...)

    [In de beginpost staat een plattegrond.]


    {ja maar ik zie geen lab}


    welkome to my garden of fantasy

    [ Centrum mentaal en lichamenlijk onderzoek ]


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    Pwettyness schreef:
    [ Centrum mentaal en lichamenlijk onderzoek ]


    {maar dat is toch om de hybrieden te onderzoeken? zou er niet een apart lab voor dna onderzoek moeten zijn ofzo?}


    welkome to my garden of fantasy

    [ Ik denk dat ze dat daar doen. dunno ]


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    Pwettyness schreef:
    [ Ik denk dat ze dat daar doen. dunno ]


    {jah geen idee}


    welkome to my garden of fantasy

    {Als er iemand in een cel zit, Lavina is er}

    Lavina Tara Carré
    Ik hou mijn adem geschrokken in, als ik ineens een van de onderzoekers, Professsor Rosper, om het hoekje zie piepen. Ik ken zijn harde aanpak, en druk me verder tegen de muur aan. Voor zover ik weet doe ik niets fout, maar de onderzoekers vinden altijd wel een excuus om straffen uit te delen. Wonder boven wonder lijkt hij me niet te zien. Ik piep even als ik de voetstappen hoor verwijderen, maar mijn schouders zijn nog steeds hoog opgetrokken. Waar de hybrides en ik vastzitten, is een kleine ruimte- Iets waar ik meer moeite mee heb. Hele dagen houdt ik mijn angst in een soort trance, om niet gek te worden. Anders was ik allang neurotisch rondjes gaan lopen.
    De deur naast me kraakt, waar ik van op schrik. Meteen lopen de rillingen me over de rug als ik de ruimte herken, maar toch slaat mijn nieuwsgierigheid toe. Ten slotte zijn de andere onderzoekers weg- Zou er iemand in een van de cellen zitten?
    Het koude zweet loopt over mijn rug als ik naar binnen loop. Waarom weet ik eigenlijk niet, maar tegelijkertijd besef ik dat ik hier nog nooit ben geweest zonder begeleider, ook ben ik hier nog nooit geweest zonder dat ik hier zelf in moest. Ik probeer een deuntje te neuriën om door te lopen. Misschien helpt dit me om mijn angsten te overwinnen, houdt ik mezelf voor. Op iedere deur klop ik even.


    Tijd voor koffie.

    annickemiek schreef:
    (...)

    {jah geen idee}


    [Dat doen ze bij lichamelijk onderzoek.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [ @ Avalerion: Kan Myrcella Nathan bezoeken?]


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    [Iemand die Josy aandurft?]


    Your make-up is terrible

    Pwettyness schreef:
    [ @ Avalerion: Kan Myrcella Nathan bezoeken?]


    [Natuurlijk. ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Myrcella Rhaella Baratheon.

    Voorzichtig sta ik, al aangekleed op uit mijn bed. Ik had ze wel horen praten, wat ze gingen doen. Ze wisten waar onze pijnen lagen. Ze wouden het gaan testen. Ze stond op en liep geruisloos door de gangen, de haast kapotte lichten flakkerde, maar gaven al bijna geen schaduwen meer af. Ik hoorde iemand in de receratiezaal, en eigenlijk ging ik er gelijk heen. Het was Nathan, en er was iets met hem. Voorzichtig liep ik naar hem toe en pakte zijn arm. "Wat ben je aan het doen, Nathan?" Ik duwde hem neer in de bank en nam plaats naast hem. "Vertel me, wat is er aan de hand. De onderzoekers willen alles te weten komen. En ik wil je ervoor beschermen. Dus vertel het me, Nathan." Mijn stem klonk dwingend, maar ook bezorgd.

    [ bericht aangepast op 7 sep 2013 - 21:22 ]


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    Pwettyness schreef:
    Myrcella Rhaella Baratheon.

    Voorzichtig sta ik, al aangekleed op uit mijn bed. Ik had ze wel horen praten, wat ze gingen doen. Ze wisten waar onze pijnen lagen. Ze wouden het gaan testen. Ze stond op en liep geruisloos door de gangen, de haast kapotte lichten flakkerde, maar gaven al bijna geen schaduwen meer af. Ik loop de andere kamer binnen, waar Nathan een vriend van me slaapt. Ik kniel bij het bed neer en begin hem door elkaar te schudden, de pijn in mijn hoofd, eigenlijk mijn hele lichaam negerend. Ik wist dat ik vandaag voor het eerst helemaal zou gaan veranderen. En niets was minder dan in een wolf. "Nathan James Gibson! Wake the hell up." Grom ik boos naar hem, mijn gelige ogen staan boos, en de grom die mijn mond verliet was dierlijk. Ze mochten niks ontdekken, dan zouden ze me weer gaan onderzoeken. En dat wou ik op dit moment dus echt niet. Ik bleef hem door elkaar schudden.


    [Umm.. Mag ik je verzoeken mijn Nathan-post te lezen?]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    {Hebben ze trouwens ook een pyama uniform ofzo?}

    Cloe Marianne Feline Rivière

    Langzaam open ik mijn ogen voor de tweede keer vandaag. Slapen had geen zin meer. Zeker niet als die vervelende nachtmerries me bleven achtervolgen. Ik rek me uit en val daarbij uit bed. ‘’Merde!’’ siste ik. De koude harde vloer was onaangenaam en ik probeerde op te staan. Het werd zwart aan de randen van mijn zichtsveld. ‘’woooh.’’ Mischien moet ik het maar even rustig aandoen. ‘’Stomme tests ook.’’ En ik plofte onhandig op mijn bed, dat gezellig piepte en kraakte. Ik kromp ineen en hoopte dat ik geen andere mensen heb wakker gemaakt met mijn kabaal. ik trok mijn uniform aan en trok mijn kousen zo hoog mogelijk. Deze stomme uniformpjes waren al kort genoeg en soms had ik het gevoel dat sommige onderzoekers gewoon een stelletje pedofielen waren. Maar waarschijnlijk was dat gewoon mijn paranoia verbeelding. Onhandig waggelend liep ik naar de deur waarna ik mijn ogen even liet wennen aan de kille tl buizen.

    {Gill spreek je trouwens op zijn frans uit, als Giel maar dan met een frans accent XD}


    welkome to my garden of fantasy

    {Deze rpg gaat al bijna dood op de tweede pagina! Kom op jongens!}


    welkome to my garden of fantasy

    [Jua, niemand durft Josy aan, haha]


    Your make-up is terrible