De knoop doorgehakt - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik had 2 jaar een relatie met mijn (inmiddels) ex vriendje.
Vanaf vorig jaar zomer vakantie ging het uit.
omdat (uit mijn ogen) hij me liet zitten bij zijn/mijn vrienden en me zwart maakte. terwijl ik 4 weken bij mijn en zijn familie zat ging hij weg met zijn vrienden en liet mij alleen. ik ging ook wel eens mee. maar ik mocht de jongens niet zo.
het is toen voor het eerst uit gegaan...3 uurtjes en het was weer aan. we waren weer gelukkig.
2 maanden daarna ging het weer mis. ik leek vervangen te worden door het skaten en drummen (zijn hobby's)

Ik had altijd zoiets van tussen een man en zijn hobby's en vrienden moest je niet inkomen. en ik zij altijd dat hij de dingen moest doen die hij wilde. maar hij liet me meer links liggen en wilde alleen soms ff knuffelen. maar daarna was het ook meteen naar zijn drumstel. hij wilde dat ik altijd langs kwam. en ik kwam ook altijd. maar het stomme was. wanneer ik kwam wilde hij zijn hobby's gaan beoefenen. Ik stond altijd mee te kijken vanaf de zijlijn hoe hij met zijn vrienden ging skaten. en drummen. natuurlijk deed ik ook wel eens mee. maar niet altijd want mijn intresse's lagen heel ergens anders.
Ik vond een midden weg in alles. ik ging niet skaten, ik ging longboarden, dat vond hij super leuk en ik ook. ik ging niet drummen, ik ging gitaar spelen. ik dacht...misschien voor een band.
de ruzies werden groter,en het ging steeds vaker uit. mijn ouders vonden het niet leuk maar paste zich aan. Zijn ouders gingen anders doen. ze deden schijnheilig en keken me als ik met iemand anders was met een vuile blik aan. Toch hield ik van hem en probeerde we de relatie opnieuw en opnieuw. maar het werkte niet. de ruzies gingen om niets. ik wilde NIET opgeven !! IK hield van hem. ik wilde blijven proberen. ooit zou het toch wel goed komen? toch ?

Mijn beste vriendin begon zich te irriteren aan het feit dat het aan en uit ging (ik gaf har groot gelijk want het was telkens hetzelfde. en ze bleef me maar troosten en met me praten...uren en dagen lang. Ik ben zo blij met iemand die me zo veel steun gaf ! en geduld had) Maar ik bleef elke keer dat het uitging huilen en huilen.

Hij veranderde. hij wilde later per se in het leger. ver weg. Hij wilde naar de corps mariniers. (wat ik gehoord heb een heel heftige plaats in het leger )
Hij wilde later in het huis van zijn ouders wonen.
hij had allerlei dromen en wist precies hoe hij alles in ging richten. hoe hij zijn leven wilde opbouwen en eindigen. Daarbij wilde hij een vrouw die thuis voor het eten en het huishouden zorgde. en later een zoon.
Vaak als hij zijn wensen opnoemde dan zij ik van: 'Hé, ik ben er ook nog hoor.'
meestal met een grapje zodat hij niet gelijk boos erom zou worden.
Hij zij ja, jij bent die vrouw die achter het aanrecht staat.
Het was geen grapje, hij meende het.
Ik vond dat zo rot. hij had bepaalde trekken waarbij hij alleen aan zichzelf dacht, zoals dit.
of dat hij nog maar 2 euro had en toch nog een ijsje ging kopen voor zichzelf terwijl we met 4 personen waren. hij kon een ijsje voor 0.50 halen voor iedereen maar hij wilde liever het grootste ijsje voor hem zelf.
Ondertussen ging het een stuk of 6/8 keer aan en uit.

maar deze vakantie ging ik weer met hem mee. 2 weken. 2 weken lang zat ik of in het zwembad of bij de tent. Het was geen top camping.... Ik verveelde me en kreeg heimwee naar mijn vriendinnen.
mijn ouders belde me en zijden dat ze ook een week op vakantie gingen. en mijn vriend mocht ook mee. net als vorig jaar.
Dus ik vroeg: wil je mee? het antwoord was nee, hij moest werken.
ik vond het best stom. ik was 2 weken met hem mee en had me dood verveelt. nu ging ik nog en week en hij ging niet mee. (hij wilde dat ik met hem mee ging op vakantie) terwijl ik voor hem mee ging op vakantie, zo liet hij mij in de steek naar mijn vakantie.
nou ja al goed we kwamen thuis. en ik ging e spullen alweer pakken voor de volgende vakantie. maar s'avonds kregen hij en ik ruzie via sms. Ik zou op vakantie gaan en hij zou gaan skaten met zijn vrienden een dorp naast onze vakantie bestemming. Ik voelde me best rot. Hij moest toch werken.
Ik zij dat ik het niet eerlijk vond. en hij zij dat ik niet telkens zo moest zeiken over alles. ik werd boos en zij: 'ik ging met jouw mee op vakantie, 2 weken lang, voor jouw. nu ga ik op vakantie en je gaat lekker doen wat je zelf wilt met de smoes dat je moet werken.'
waarop hij weer zij:'je moet niet altijd zo zeuren en je zo achtergesteld voelen want dat ben je helemaal niet. je wil gewoon dat i mezelf weg cijfer en alles doe wat jij wilt.'
Ik werd enorm kwaat. hij schold erg veel in de zinnen die hij zij. en gaf mij het gevoel dat ik super gemeen was en nooit iets goed genoeg vond, en verwend was, dat ik niet beter kon krijgen dan hem. toen heb ik iets gezegd waar ik later veel spijt van had. 'je kan dood vallen.' ik was zo kwaad. ik wilde hem raken zoals hij mij raakte maar dan met nog een gemener iets. hij zij 'het boek is over tussen ons, ik wil nooit mer wat van je horen en ik wil je nooit meer zien bekijk het allemaal maar.'

ik heb die avond 2 uur gehuild. en met verdriet de volgende dag op vakantie gegaan. ik voelde me zo rot. betekende ik niets bijzonders dat hij het zo klap bam uit maakte. ik bedoel ja we hadden ruzie. een erge. maar als je echt van iemand houd... moet dat toch niet uitmaken en komt het toch goed ?

3 dagen later hield ik het niet meer en belde ik hem. hij deed heel normaal en we legde de ruzie bij en zijden alle 2 sorry. we hebben 2 uur aan de telefoon gehangen. en het leek erop dat het goed ging komen. ik was weer happy.
maar...wilde ik dit nog een keer...deze tranen. het werd me duidelijk (na veel praten met mijn vriendinnen en ouders) dat we veel van elkaar hielden, maar een relatie nergens op sloeg. het beëindigde altijd hetzelfde. hij wilde verder maar ik zij tegen hem 'willen we dit wel opnieuw?' en hij was het er mee eens dat we stopte met onze relatie...het had geen nut meer.

in het begin voelde het een steek in mijn hart. Later werd ik blij. ik was verlost van verdriet en een irritante relatie. ik was vrij om te gaan en te staan waar ik wilde. ik kon probleem loos met vriendinnen afspreken en mijn aller beste vriend weer meer zien. ik voelde me prima perfect en heb me in 3 jaar nog nooit ZO goed gevoeld.

Ik mis hem nu nog steeds, elke dag, hij heeft alweer afspraken met meisjes en gaat nu ook uit (wat best wel stom is want zoiets wilde hij nooit met mij doen omdat hij een metal-muziek-lover was en alleen naar dat wilde luisteren) dusja...blijkbaar was zijn liefde voor mij toch net iets anders.... this een goede keuze geweest maar het deed wel pijn. nog steeds eigenlijk.
Natuurlijk was hij niet degene die altijd fout was. ik was ook niet bepaald perfect.
Hier in kon ik eindelijk even mijn gebroken liefdes verhaal kwijt.

Mijn tip is ook naar iedereen:'als het niet gaat, dan gaat het (blijkbaar) niet.'

xx

Everybody wants happiness nobody wills pain, But you can't have a rainbow without a little rain <3

Wat ontzettend vervelend. Ik weet ook eigenlijk niet goed hoe ik er op moet reageren, ik kan de woorden er gewoon even niet voor vinden. Je mag altijd met me praten als je dat graag wilt. (:

26 - 02 - '16

Daar heb je ook gelijk in. Als het niet gaat, dan gaat het ook niet. Zelf weet ik ook hoe zoiets gaat. So, true.

Don't walk. Run, you sheep, run.

zo herkenbaar... meis zo liep mijn relatie met een corpsmarinier ook ...

Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

Vervelend zeg... ik heb hier nog geen ervaring mee verder, hoewel ik één vriendje heb gehad maar dat was echt maar een maand lang waarin ik het twee keer heb uitgemaakt, maargoed daar zit een heel lang verhaal achter. :'D
Om een lang verhaal kort te maken; ik heb enorm veel spijt dat ik eraan begonnen ben.

Maar ik vind het knap dat je deze keuze toch hebt kunnen maken!

Aaaawh. Wat kut zeg. ;(
Veel sterkte! Hopelijk blijf je nu ver bij hem uit de buurt.

"Well, well. Look who we've got here!"

whohw, what a dickhead o,o

had to say it

· You want a voice, but your voices sound like violence. You shout so loud but all I hear is silence. ·

Dit is zwaar k*t.
Zoals je zelf al zegt: 'Als het niet gaat, dan gaat het niet.'

Gelukkig ben ik nog niet in zo'n situatie gekomen, mijn vriend heeft zijn hobby's en ik heb mijn hobby's. We delen gelukkig ook een hobby en dat is boogschieten.
Ik weet nu al dat als hij over drie jaar in Delft gaat studeren, dat ik kapot van verdriet ga zijn als hij op kamers gaat wonen in de buurt van de universiteit.

"If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

Ailurophilia schreef:
Wat ontzettend vervelend. Ik weet ook eigenlijk niet goed hoe ik er op moet reageren, ik kan de woorden er gewoon even niet voor vinden. Je mag altijd met me praten als je dat graag wilt. (:

-

In verschillende delen kan ik me inderdaad wel terugvinden in jouw verhaal, met mijn huidige vriend en verloofde. In een korte tijd was het ook 2 keer uitgegaan, maar snel weer zand erover. Nadat het een tijdje goed ging, was ik bang voor herhaling en was me er al op voorbereiden dat ik een 3e keer al niet meer zou aankunnen, ik was er al helemaal mee bezig, maar die derde keer is er nooit gekomen. (:
Ik kan me ook vinden in het deel waarin hij zijn hele leven uitplant, zonder de vragen hoe jij het wil hebben. Mijn vriend heeft dat ook, maar ik ben slim genoeg om een manier tussenin te vinden, ookal heb ik met bepaalde momenten ingestemd desondanks ik er niet bepaald enthousiast over ben. Gelukkig niet zo heftig als bij jou en ik zal je verhaal zeker als een groot voorbeeld blijven zien. (:

''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

Het is altijd moeilijk om lost te laten van iets waar je zoveel van houdt, maar ik vind dat je het goed hebt gedaan.
Veel succes met het herpakken van je leven en als je ooit wilt praten, staan mijn gb en pb altijd open.

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Wow, ik ben blij voor je dat jullie er een punt achter hebben gezet. Dat is gewoon geen gezonde relatie, je moet beide een stem hebben en niet telkens doen wat éen iemand wil. Dan word je gewoon doodongelukkig. Zoals je zelf al zei: Als je echt van iemand houd, maak je het niet meteen uit om een ruzie.
Laat jezelf niet weer onder de plak zitten meid, jij hebt ook een stem en gebruik die.

You are beautiful, you are love.

wow lang verhaal

Ik heb alles gelezen en ik ben het wel met je eens dat het op zo'n manier niet verder kon, natuurlijk. Verder vind ik zijn gedrag ook flauw en snap ik best dat je je dan achtergesteld gaat voelen. Toch vind ik het wel goed dat je aan het eind wel erbij zegt dat hij natuurlijk niet de enige was die dingen fout deed. Ik kan best begrijpen dat het pijn doet maar ik denk (en hoop vooral voor jou) dat het wel beter wordt (en je misschien ooit weer een keer iemand vind waarmee het beter gaat). Ik denk wel dat je de juiste keuze hebt gemaakt en dat zo verdergaan jou (of jullie beiden) niets meer had gebracht dan pijn en irritatie. Maar toch, ik snap dat het zwaar is omdat je van iemand hield en alles.. sterkte =]

My thoughts are stars I cannot fathom into constellatio

ChetUbetcha schreef:
wow lang verhaal

Ik heb alles gelezen en ik ben het wel met je eens dat het op zo'n manier niet verder kon, natuurlijk. Verder vind ik zijn gedrag ook flauw en snap ik best dat je je dan achtergesteld gaat voelen. Toch vind ik het wel goed dat je aan het eind wel erbij zegt dat hij natuurlijk niet de enige was die dingen fout deed. Ik kan best begrijpen dat het pijn doet maar ik denk (en hoop vooral voor jou) dat het wel beter wordt (en je misschien ooit weer een keer iemand vind waarmee het beter gaat). Ik denk wel dat je de juiste keuze hebt gemaakt en dat zo verdergaan jou (of jullie beiden) niets meer had gebracht dan pijn en irritatie. Maar toch, ik snap dat het zwaar is omdat je van iemand hield en alles.. sterkte =]

Nypmh > Yaspis

Wat rot voor je. Maar als het niet gaat, dan gaat het niet. Jij bent niet het beeld dat hij voor ogen had, en hij is niet het beeld dat jij voor ogen had. Het is niet jouw schuld! Sterkte.

Tijd voor koffie.

Knap van je dat je dan toch die beslissing hebt genomen! Lekker verder gaan met je leven en geniet van je familie en vrienden (:

From these ashes, I will rise