• Drie Demi-Gods werden ontvoerd door de God Hades. Hades dwingt Zeus om zijn bliksemschicht te geven, het meest krachtigste wapen ter wereld, in ruil voor de ontvoerde Demi-Gods. Zeus geeft niks om de drie ontvoerde halfbloeden maar de goden van Olympus zijn erachter gekomen dat de halfbloeden bijzondere krachten hebben, het zijn kinderen van Hephaistos, de God van smeedwerk, vuur en ambachten. De halfbloeden kunnen samen een nog krachtiger wapen maken dan de bliksemschicht, en als Hades die in handen krijgt neemt hij Olympus over. Omdat de goden druk bezig zijn met hun eigen oorlogen krijgen wij, de andere halfbloeden, de opdracht om ze terug te halen.


    Rollen: [van elke god het liefst één.]
    -[Kind van Aphrodite] | Ritual | Amaranthé Doreah Freylin 1,17
    -[Kind van Apollo] | Sydrian | Lainey Desai 1,5
    -[Kind van Ares] | Gawain | Damian Xifos Machon 1,15
    -[Kind van Athena] | Chilaw | Sorena Meÿa Lastornh 1,16
    -[Kind van Demeter] | Blutbad | Drew Dion Geller. 1,9
    -[Kind van Dionysus] | Skull | Ophelia Chrysante Aedefos. 1,10
    -[Kind van Hades] | DarkMark | Theseus Aiden Silverton 1,17
    -[Kind van Hermes] | Ranger | Reyna Iphigenia Jefferson. 1,9
    -[Kind van Poseidon] | Limits | Niamh ‘Nim’ Fennay. 1,5
    -[Kind van Zeus] | Edgar | Jace Leonidas Sotir. 1,4

    Saters:
    - IsA20 | Leon Arrow.- 8


    Regels:
    -Minimaal vijf regels.
    Dit kan moeilijk zijn, maak gebruik van gedachten, omgeving en gevoelens.
    - Geen ruzie OOC, IC mag wel.
    - Geen Mary Sue's of Gary Stu's.
    Dit zijn perfecte personages.
    - OOC tussen haakjes [] || () {}
    - Als je vragen hebt, moet je ze gewoon vragen.
    - Meld het als je voor een lange tijd niet kan reageren.
    - Alleen ik, Delphi, of Limits maken nieuwe topics aan.



    Het begin:

    Iedereen is op de halfbloedheuvel. Het is zeven uur ’s avonds en iedereen heeft zich verdeeld in twee groepen, zo komen de monsters hen minder snel op het spoor. Voor communicatie moeten ze een mobiel gebruiken, maar ze hebben afgesproken dat ze zo min mogelijk contact houden. Om uit de onderwereld te komen heb je parels nodig, die door heel Amerika liggen. Daarom gaan ze allemaal opzoek naar de parels. Op de kaart staan twee locaties afgegeven, daar liggen de parels. Wanneer de teams allebei een parel hebben bemachtigt, komt de volgende plek op de kaart tevoorschijn. Voor Team 1 ligt de parel in het grootste warenhuis van Washington, en voor Team 2 ligt de parel in een pretpark in L.A.

    Team één reist via de pegasi, en team twee bedenkt nog een paar opties, zodat ook zij van start kunnen gaan.




    Team 1:
    - Jace Leonidas Sonir.
    - Drew Dion Geller.
    - Niamh ‘Nim’ Fennay.
    - Reyna Iphigenia Jefferson.
    - Theseus 'Theo' Silverton.
    - Lainey Desai.

    Team 2:
    - Sorena Meÿa Lastornh.
    - Ophelia Chrysante Aedefos.
    - Leon Arrow.
    - Damian Xifos Machon.
    - Amaranthé Doreah Freylin.


    [ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 13:41 ]

    [Mijn topics]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    (mijn topics)


    And in that moment, we were infinite.

    Lahey schreef:
    [Mijn topics]


    kindness is never a burden.

    {Mijn topics.
    Ben btw nog bezig met mn rol}

    [ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 20:56 ]

    Lahey schreef:
    [Mijn topics]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Niamh ‘Nim’ Fennay. | Halfbloedheuvel.

    Een warenhuis in Washington. Fijn, geweldig! Ik keek de anderen aan. Buiten het kamp zouden we tegen Monsters moeten vechten. Het enige wat ik totnu toe had gedaan was trainen, trainen en nog meer trainen. Ik was nu al vier jaar in het kamp, wat betekent dat ik ook vier kralen heb aan mijn ketting. De speer in mijn handen veranderd met een klik in een pen. Net zoals het wapen van mijn oudere broer, die ik weliswaar nooit gekend hebt. Ik hoefde geen afscheid te nemen van de anderen, vooral omdat ik met mijn neven omging: Jace en Theo. Ik stopte de pen in mijn zak en trok de beugels van mijn rugzak goed aan. Alle dingen die ik nodig had, zaten daarin. Als ik mijn rugtas nu zou verliezen, was ik alles kwijt. ‘Gaan we?’ Vroeg ik. Misschien was het -het beste als we eerst met de trein reisden. Ik was nooit zo goed in plannen bedenken, meestal deed ik dingen onbewust, of impulsief. Maar dat konden we nu niet gebruiken, daarom was ik al meteen wat naar achtergestapt bij aankomst.

    (Mijn topics en ik moet mn rol nog afwerken, maar doe het zo snel ik kan druk weekend en ik moet parels zoeken hades is mijn vader hihi)


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Leon Arrow - team 1 - halfbloedheuvel

    Enigszins hyper sta ik op de halfbloedheuvel. Chiron vertelt ons over de ontvoerde kinderen en de queeste om ze te redden. Ik wil dolgraag helpen, want het betreft drie van mijn beste vrienden. En ik kan laten zien dat ik ergens goed voor ben denk ik er achteraan, maar probeer het snel te vergeten. Het gaat hier over een reddingsactie, niet over mijn promotie.
    Als we te horen krijgen dat we in teams worden ingedeeld ben ik aan de ene kant blij en aan de andere kant teleurgesteld.
    Ik zit in een team met Damian, Jace, Nim en Lainey.
    Damian is aardig. Hij houdt ook van bloemen en natuur, maar Jace is stom. Hij denkt dat hij beter is dan iedereen en is ook gemeen. Lainey is ook aardig, en Nim ken ik eigenlijk niet zo goed.
    Als we te horen krijgen dat we met mobieltjes moeten communiceren krijg ik meteen honger. Ik staar naar het mobieltje alsof het een aardbeien-bliksalade is.
    We krijgen ook een kaart, waarop staat dat we naar Washington moeten. Ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee waar dat precies ligt, maar het klinkt ver weg. Eigenlijk boeit het me niet zo. Ik merk dat ik nog steeds naar het mobieltje aan het staren ben. 'Mag ik hem proeven?' vraag ik. Ik heb nog nooit een mobieltje geproefd, maar het ziet er lekker uit.


    -

    Jace Leonidas Sotir. | Zeus. | Team één. | Halfbloedheuvel.
    Jace staarde naar de kaart waar het warenhuis in Washington was aangeduid. Daar bevond zich de eerste parel. Hij zuchtte en legde zijn hand even over de top van het gevest van zijn favoriete zwaard, Chysia. Op dit moment waren ze op Long Island en Washington was een heel eind weg. Schaduwreizen zou erg handig zijn, dacht Jace. Maar ze hadden helemaal geen hellehonden voor de hele groep en Jace betwijfelde of Leon Arrow, de Sater, vrijwillig op de rug van zo'n hond zou gaan zitten. "Gaan we?" vroeg Niamh ongeduldig. "Nee," antwoordde Jace geërgerd. "Nooit gehoord van een plan uitstippelen?" Hadden we Isobel nu maar in ons team. Jace dacht de laatste woorden, hij wilde niet toegeven dat hij de hulp van een ander kon gebruiken. "Het is iets van 300 mijl van hieruit naar Washington. We kunnen een trein nemen, maar dat gaat ons uren duren." Jace wreef over zijn kin. Dan bleven er niet veel oplossingen meer over. "De Pegasi dan maar, tenzij iemand anders een beter plan heeft?" Jace keek de groep rond. Hij zat met een zoon van Ares, een dochter van Poseidon en een dochter van Apollo opgescheept. Die laatste was de beste van de groep. Lainey was altijd al Jaces beste vriendin geweest, zelfs één van zijn enige vrienden. Sinds Jace nogal wat botsingen in vorige jaren had gehad met de kinderen van Ares waren zij ook niet zijn favoriete halfgoden. En natuurlijk mocht Jace Leon Arrow niet vergeten, maar hij dacht niet dat die een grote hulp zou zijn. Jace trok een wenkbrauw op toen de sater naar de mobiele telefoon die de teams van Chiron kregen staarde en vroeg: "Mag ik hem proeven?"

    [ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 21:32 ]


    kindness is never a burden.

    Isobel Kershaw × Athena // Team 2.

    Er stond een strakke wind die mijn haren steeds in mijn gezicht blies. Gefrustreerd viste ik een haarrekker uit mijn zak en bond mijn lokken samen terwijl ik een indachtige blik op mijn teamgenoten wierp. De meeste gezichten kende ik, maar kon niet zeggen dat het vrienden van me waren. Niet dat dat ook echt uitmaakte op een queeste als deze. Ons voornaamste doel was onze mede halfgoden te redden. Vriendschappen waren maar een bijzaak. Peinzend draaide ik aan één van de tien kralen die rond mijn nek hingen, een teken dat Kamp Halfbloed praktisch mijn tweede thuisbasis kon noemen. Al voelde het voor mij meestal aan als het enige thuis dat ik kende. Ik wierp nog een laatste blik op de kaart voor ik een besluit nam, het ding weer in mijn rugzak propte en deze over mijn schouder wierp. Nog niet echt een concreet plan in mijn hoofd hebbend, somde ik maar een paar dingen op. "Misschien de taxi van de Grijze Zusters tot aan het dichtstbijzijnde station of bushalte? Het vliegtuig?" Het was iets wat ik altijd deed voor ik tot een plan kwam. Het opsommen van alle mogelijke opties en uiteindelijk de oplossing zien.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 23:24 ]


    And in that moment, we were infinite.

    Drew Dion Geller - Team 2

    Chiron heeft ons net verteld dat drie van onze mede halfbloeden zijn ontvoerd. Nu maar snel een plan bedenken om de eerste parel te bemachtigen en hoe ik het beste als een team kan samenwerken met de andere halfbloeden die in mijn team zitten. Het voorstel van Isobel is goed.
    'De taxi van de Grijze Zusters klinkt goed maar of we daar met z'n zessen in passen is de vraag', zeg ik.
    'Ik zie geen probleem om met het vliegtuig te gaan behalve als er monsters in het vliegtuig zitten', stel ik voor.
    Zeus is niet kwaad op een van ons, dus volgens mij is het best veilig om met het vliegtuig te gaan. We kunnen natuurlijk ook altijd nog met een gewone taxi gaan hoewel dat wel heel duur zal worden. Met de trein of bus is ook nog een mogelijkheid.


    Physics is awesome

    Theseus 'theo' Weber • Hades • Team 2 • halfblood hill

    Ik laat de rest beginnen aan het idee om er te komen en laat ze rustig begaan. Ikzelf kan schaduwreizen maar ik kan natuurlijk niemand meenemen. Als ik iets hoor over de grijze zusters glijdt mijn aandacht weg. Maar dan hoor ik Drew iets zeggen over 'vliegtuig', 'Zeus' en 'Monsters inzitten'. Op dat moment heeft hij mijn aandacht.
    "Misschien is dat niet zo een goed idee, misschien blaast hij ons gewoon de lucht uit. Zeker als hij weet dat ik erbij ben. Dus ik raad alles op de grond aan," zeg ik dan. Ja ik weet niet wat anders, ik ben de zoon van de god van de onderwereld.
    "Ik heb een slecht gevoel over reizen op die manier, ik ben de zoon van Hades, op wie is Zeus kwaad? Mijn vader en ik weet dat jullie geen gevaar lopen maar ik ben jullie zwakke schakel op dit gebied," vervolg ik en hou daarna mijn mond. Ik vraag me af wat me nu naar het hoofd geslingerd zou krijgen. Ik was het al gewend de verschoppeling te zijn.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 22:43 ]


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    [Mawh. Nu kan Reyna Jace niet pesten. :c

    Oh whale. :') Mijn topics. xd]


    help

    Isobel Kershaw × Athena // Team 2.

    Kort kijk ik Theseus aan en besef dat hij gelijk heeft. Als we nu nog Jace in ons Team gehad hadden, dan kon het vliegtuig een optie geweest zijn. Met zijn zoon er bij zou Zeus ons niet direct uit de lucht blazen. "Je hebt gelijk, Theseus," beaamde ik, "Geen vliegtuigen. Het is niet de bedoeling dat we na twee dagen al uitgeschakeld zijn." De zoon van Hades was niet echt de populairste in het kamp. Je zou hem zelf iets van een verschoppeling kunnen noemen. Niet dat het mijn zaken waren. Ik kende de jongen niet. Al zou daar de komende dagen of weken wel verandering in komen, aangezien hij niet vaak van mijn zijde zou wijken.
    Mijn vingers pulkten harder aan mijn kralen. Er moest een simpele, maar effectieve manier zijn om dit op te lossen. Mijn gedachten werden verstoord toen een laatkomer zich nog snel bij de groep voegde. Reyna Jefferson. Ik kon niet zeggen dat het me verbaasde dat het uitgerekend zij was die te laat kwam. "Aloha, liefste mede-teamgenoten. Wat is het onwaarschijnlijk geweldige plan dat jullie al helemaal hebben uitgewerkt?" begroette ze ons luchtig met een glimlach op haar gezicht. Het stak me ergens dat we dat nog niet gedaan hadden. Ik was niet voor niets dochter van Athena. Normaal was ik degene die hier met de goede plannen op de proppen moest komen.
    Na nog een keer de kralen tussen mijn vingers te rollen, kreeg ik plots een ingeving. Zonder op Reyna's begroeting in te gaan, kwam ik meteen ter zake. "Jouw vader is God van de reizigers. Heeft hij geen trucjes achter de hand of een gunst die ons kan helpen?" vroeg ik haar. Nu ze hier was kon ze even goed toch iets bijdragen. De vraag was of hij daar wel toe bereid was.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 23:38 ]


    And in that moment, we were infinite.

    [Reyna was eigenlijk nog niet gearriveerd, maar okay. :')]

    Reyna Iphigenia Jefferson || Team 2 || Hermes.
    Met haar zwaard op haar rug gegespt, haar bruine haren in een lange paardenstaart en een tas over haar schouder geslingerd, arriveerde Reyna veel te laat op Halfbloedheuvel.
    "Aloha, liefste mede-teamgenoten. Wat is het onwaarschijnlijk geweldige plan dat jullie al helemaal hebben uitgewerkt?" Reyna had de uitleg niet gehoord die Chiron hen hoogstwaarschijnlijk gegeven had en staarde Isobel aan, die waarschijnlijk zoals gewoonlijk weer het woord voerde. Ze nam even de rest van haar teamgenoten in zich op. Theo, Pam, Ophelia, Drew en Isobel. Moest lukken. Al een geluk dat Jace er niet bij zat, anders zou de rest deze queeste nooit overleven.
    Niemand reageerde echt op haar oh zo geweldige begroeting, maar ze kon toch nog het één en ander oppikken om te weten hoe ze ervoor stonden. Iets met parels om uit de onderwereld te ontsnappen.
    Er waren drie halfbloeden ontvoerd, dat was het enige wat ze wist. Drie kinderen van Hephaistos die in staat waren wapens te creëren machtiger dan Zeus' meesterschicht.
    "Jouw vader is de god van de reizigers." Isobel had zich plotseling tot Reyna gewend. "Heeft hij geen trucjes achter de hand of een gunst die ons kan helpen?"
    "Ik lijk meer op mijn moeder," zei Reyna. Ze had geen idee wat haar vader uitspookte. Het enige dat ze wist was dat hij Hermes heette, de god van de reizigers, dieven, boodschappers en boodschapper van de goden was. Reyna was niet bepaald iemand die echt oplette tijdens mythologie en ze had haar vader nog nooit van haar hele leven gezien, laat staan dat hij haar iets gegeven had.


    help