Naam:
Isobel Kershaw
Leeftijd:
18
Kind van:
Athena
Uiterlijk:
Isobel heeft een athletisch uiterlijk. Dit komt doordat ze vaak sport en dit beschouwt als een uitlaatklep voor als het even tegenzit. Haar frustraties hardloopt, zwemt of vecht ze van zich af. Ze heeft lang donkerblond haar dat aan de hand van het weer opspringerig is of niet. Net zoals alle kinderen van Athena heeft ze heldere grijze ogen. Haar ogen verraden altijd in welke gemoedstoestand ze zich bevindt. Qua make-up houdt Isobel het liever sober. Eyeliner en mascara zijn vaak het enige wat ze gebruikt en dat niet eens op regelmatige basis.
Innerlijk:
Isobel is hoogbegaafd wat normaliter dus inhoudt dat ze weinig moeite heeft met leren, onthouden, begrijpen etcetera. Desondanks heeft ze dyslexie, iets wat haar vader minachtend tegenover staat. Door zijn afkeurende houding schaamt zij er zich ook een beetje voor. Vroeger meer dan nu.
Isobel is gewoon een vriendelijk meisje. Ze kent de definitie van het woord tact en weet hoe ze anderen moet benaderen en is daardoor makkelijk in de omgang. Ze heeft zeg maar een flinke dosis mensenkennis. Ook weet ze altijd het beste uit een situatie te halen. Mensen appreciëren haar daar vaak om.
Isobel heeft een redelijk droge humor, wat niet altijd bij iedereen in de smaak valt. Hoewel ze echt een vriendelijke meid is, wil je haar niet als je vijand. Ze deinst er namelijk niet voor terug om wraak te nemen. Ook kan ze redelijk trots uit de hoek komen. Op dat vlak kan ze redelijk snel op haar teentjes getrapt zijn
Isobel is erg gedisciplineerd, een karaktertrekje dat haar vader er al van kleinsaf heeft ingehamerd. Ze denkt altijd eerst goed na voor ze actie ondergaat en weegt altijd de positieve en negatieve aspecten van een zaak af.
Een negatief kantje van Isobel is dat ze niet weet wanneer ze moet ophouden. Eenmaal ze fanatiek geboeid is door iets bevinden haar gedachten zich enkel en alleen bij dat onderwerp. Hetzelfde geld voor een opdracht of iets dat ze moet verwezenlijken. Ze blijft doorzetten tot het haar lukt en als dit niet het geval is dan wordt Isobel enorm gefrustreerd en is ze niet te genieten.
Verleden:
Haar vader Camdon Kershaw is een hoogleraar Oud Grieks aan de universiteit van Harvard. Op één van zijn reizen doorheen Griekenland ontmoette hij Athena en de rest kan je wel raden. Isobel heeft haar jeugd doorgebracht in Cambridge, aangezien haar vader daar lesgeeft. Ondanks hij weet van haar afkomst schaamt hij er zich toch een beetje voor dat zijn dochter ADHD en dyslexie heeft. Daardoor heeft Isobel altijd thuisles gekregen, omdat hij niet wilde dat mensen te weten kwamen van haar ‘afwijking’.
Haar vader beschouwt Isobel vaak als een ‘studieobject’. Dat is ook één van de enige redenen dat hij de zorg voor haar op zich heeft genomen. Dankzij haar probeert hij meer te weten te komen over halfgoden en hoe de Goddelijke wereld zich in het heden ontplooit. Zijn dochter besefte echter al op vroege leeftijd dat de liefde tussen haar vader en haar slechts van één kant kwam. De relatie die ze nu met hem heeft is weinig stabiel.
Camden Kershaw heeft haar afkomst nooit voor haar verborgen gehouden. Isobel weet dus van kleins af aan dat ze een halfgod is. Haar zomers heeft ze dus ook al vanaf ze oud genoeg was om haar plan te trekken doorgebracht op het kamp. Vanaf haar veertiende, toen de ruzies met haar vader steeds hardnekkiger werden, verbleef ze daar haast permanent.
Extra:
Isobel is enorm creatief. Ze houdt ervan om te schilderen en te tekenen. In haar tas sleurt ze permanent haar schetsblok mee. Ze heeft ook een passie ontwikkeld voor muziek en kan zowel viool als dwarsfluit spelen. Als huisdier heeft ze altijd een witte uil gehad die ze heeft vernoemd naar de uil van haar moeder, Aegis.
Ze blinkt niet echt uit met een bepaald wapen, maar kan alles gewoon goed hanteren. Ook in een man tot man gevecht zal ze zich staande kunnen houden.
Goed zo? Ik moet hem wel nog eens nalezen (:
[ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 19:11 ]
And in that moment, we were infinite.