Evenings in London Never Felt So Sad || One Direction || Topic 2 - Speeltopics

Het begin:

De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
Geen band en geen contact meer.
Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

[ bericht aangepast op 23 juli 2013 - 16:50 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Rosalie Lauren Holmes

Opgelucht zuchtte ik toen hij vertelde dat het hem wel leuk leek. Met een vrolijke glimlach keek ik hem aan. 'Gezellig.' En ik meende het oprecht. Misschien zat een relatie er niet meer in, en ik wist niet of ik hem nog kon vertrouwen, maar een vriendschap kon wel. Toch?
Toen ik de blik van het meisje zag, slaakte ik een zucht. Ik herkende die blik.
'Friends with benefits, waarvan eentje gevoelens heeft gekregen.' Ik keek Harry vragen aan en schudde mijn hoofd. 'Je bent echt geen spat verandert, is het?' Ik keek hem vragend aan. 'Maar ga je snel douche, dan kunnen we gaan.' Ik nam weer plaats terwijl hij wegliep. Zwijgend bestelde ik ng ewn thee en dronk het op. Eenmaal hij kwam, pakte ik mijn tas en liep voor hem iot naar de auto.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Zayn Malik
Louis en ik waren mensen waarvan het geluk nooit op leek te raken. Eerst One Direction. We waren de grootste band van de wereld geweest, dat moment. We hadden elkaar. Ik kon niet blijer zijn met iemand anders aan mijn zijde. Maddie, onze prinses. Het liefste meisje van heel de wereld. En we gingen nog zoveel nieuwe dingen tegemoet. Onze toekomst werd nog zoveel mooier, dan dat het nu al was. En dat was in mijn ogen al onmogelijk. Want ik was al de gelukkigste jongen op aarde. 'Vast wel. Als er tenminste een kindje is, dat geschikt voor ons is.' Alsof we naar de supermarkt gingen om er eentje uit te kiezen. Eigenlijk was het gewoon erg. 'Hoe gaan we het Maddie vertellen?' Bedacht ik me opeens beangstigend. Ze zat zwaar in haar onderzoeksface en wilde altijd alles weten. Ze zou vast gaan vragen hoe dat kon. Hoe we aan een kindje kwamen. We moesten iets gaan bedenken, waardoor we zeker wisten, dat ze nog altijd geloofde dat ze ons kindtje was. Gewoon iets over koetjes en kalfjes. Ze hoefde toch nog niet te weten hoe kindjes gemaakt werden. 'Als je heel veel van iemand houd en maar genoeg kusjes aan diegene geeft. Krijgen ze samen een kindje.' Giechelde ik zachtjes en begon Louis heel veel kusjes te geven. Hij speelde rustig met zijn trouwring. 'Ik ook Boo. Ik vind het zo spannend.' Maar ik ging er voor honderd procent voor. Het was de beste keuze die ik ooit zou maken.

[ bericht aangepast op 23 juli 2013 - 23:29 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles
Ik schaamde me dood. Rosalie had haar vinger erop gelegd en wist meteen wat er tussen Puck en mij speelden. Ik ging onder de lauwe douche staan en ging met mijn handen door mijn haar. Ik wist niet was het was, maar ik voelde me schuldig tegenover Rosalie. Na al die jaren, voelde ik me schuldig, omdat ik een paar keer naar bed was geweest, met iemand achter de bar hier. Terwijl ik zoveel meer dingen fout had gedaan, tijdens onze relatie. Ik zweepten me in en wasten mijn haar, totdat ik naar mijn idee weer lekker fris rook. Ik draaide de douche uit en droogde mezelf af. Ik zou het gewoon negeren. Het ging haar niets aan wat ik met Puck deed. Het was niet dat we elkaar hier stonden af te lebberen. Het ging gewoon wel eens fout als we bijde dronken waren. Dat overkam zoveel mensen. Ik trok een schoon zetje kleding aan dat ik had meegenomen en met mijn sportas in mijn hand liep ik terug. Ik liep achter Rosalie aan en tapte in haar auto. 'Ik heb alleen geen zwembroek bij me. Of badlaken.' Er zat heel veel in mijn tas, maar dat toch niet.

[ bericht aangepast op 23 juli 2013 - 23:36 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik snapte echt niet dat mensen klaagde over dat het leven zo slecht was. Of dat je voor een trouwerij juist de slechte kanten van elkaar leerde kennen door de stress die er hing. Ik snapte het gewoon echt niet, want het was hier een en al rozengeur en maneschijn. Daarbij hadden we bij de voorbereiding van ook geen problemen gehad. Dit was perfect. Meer dan perfect door de mensen waar ik mijn dromen mee in vervulling liet gaan, maar de twee mensen die ik aan mijn zijde had in het bijzonder. Ik kon dat ook met zekerheid zeggen dat de toekomst alleen maar beter en beter kon worden. 'Dat komt echt allemaal goed en daar moeten wie niet aan gaan twijfelen.' We hadden het geluk aan onze zijde. Tenminste je zou dat nu toch wel gaan denken. Ik trok een bedenkelijk gezicht bij de vraag van Zayn. Daar had ik eigenlijk nog niet bij stilgestaan, maar het was misschien wel handig om dat eventjes te doen. Zeker nu ons kleine meisje zo nieuwsgierig was. Het zou volgens mij niet lang duren voor ze iets eerder wist als ons. 'Ohh, dat verklaart een heleboel. Nu snap ik hoe alles in elkaar zit. Ik hou namelijk heel veel van jou en de kusjes daar valt ook niet over te klagen.' Een zachte grinnik verliet mijn mond door de kusjes die ik van Zayn kreeg. 'En dat was wat ik bedoelde.' Zei ik en drukte nog een kusje op zijn neus. Daarna pakte ik zijn hand beet, om vervolgens onze vingers te verstrengelen. 'We hebben elkaar en het gaat allemaal goed komen. Het word geweldig.' De zenuwen en angsten hoorde er nu eenmaal bij. En ondanks deze zouden mijn gedachten en keuzes hetzelfde blijven.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Rosalie Lauren Holmes

Zwijgend keek ik opzij om vervolgens een bli op mijn horloge te werken.
'We hebben nog een kwartier, moet lukken.' Ik startte mijn auto. 'Als het verkeer mee zit. En je kan een handdoek van mij lenen.' Ik trapte het gaspedaal in en voegde me tussen het verkeer in London.
De muziek klonk zachtjes, verded zei ik niks.
'Wat is eigenlijk de mooiste plek waar je geweest bent. Ik bedoel, je hebt zoveel gezien.' Vanuit mijn ooghoek kijk ik hem aan. 'New York, Texas, Los Angeles, Brazilie, Japan en weet ik veel.' Mijn gedachte vlogen naar de plaatsen waar hij was geweest. Volgens mjj was het new York waar hij vreemd was gegaan en sindsdien had hij om de zoveel weken, maanden wel iemand anders waarmee hij gespot werd.
De enige plaats dat verder dan Europa was, waar ik was geweest was ook New York. Ik hou van die stad, maar of ik er zou willen wonen... Dat weet ik niet.
Ik stopte voor het stoplicht en trommelde met mijn nagels op het stuur. Nu keek ik Harry afwachtend aan en beet op mijn lip. Vanuitijn ooghoek zag ik het stoplicht weer op groen springen en reed het laatste stukje tot zijn huis. 'Mag ik evrn jou badkamer lenen? Ik heb mijn bikini wel bij me, maar nog niet aan.' Ik grinnikte even. 'Niet heel handig van me.'

[ bericht aangepast op 24 juli 2013 - 7:00 ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Zayn Malik
Ik grinnikte zachtjes en haalde mijn schouders op. 'Maddie zou het geloven. En wat
Wil je dan vertellen. Ja, we halen hem weg bij iemand die niet voor hem kan zorgen en voeden hem zelf op, net als we bij jou gedaan hebben.' Ze had nog geen flauw benul van hoe zulke dingen werkten. Ze zou het echt wel geloven. We voegde gewoon toe dat het door de ooievaar was gebracht en het was opgelost. Dat hoopte ik tenminste. Ze zou er op latere leeftijd wel achterkomen dat kindjes zo helemaal niet gemaakt werden. Maar dat was een zorg voor later. Op een dag moesten we haar toch de waarheid vertellen. Ik sloot mijn ogen even,
Door het kusje op mijn neus en kneep even in Louis' handen toen hij onze vingers verstrengelden. 'Het word de mooiste dag ooit.' Ik wist het zeker. Ondanks dat ik nog nooit ergens zo zenuwachtig voor was geweest, wist ik dat het de beste beslissing was die ik ooit gemaakt had.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(Kan iemand me een samenvatting geven? )

Gotta get, gotta get out of my head <3

Louis Tomlinson
Ik zette grote ogen op bij de woorden van Zayn terwijl mijn onderlip begon te trillen. 'Ga je me nu echt vertellen dat de eerste woorden niet zouden werken? Dat het echt op deze manier werkt?' Vroeg ik, maar het duurde niet lang voor een zachte grinnik mijn mond verliet. 'Nee, ze zal het zeker geloven. Het is nog niet de bedoeling dat ze weet hoe het werkelijk zit.' Dit werd vaak genoeg aan kleine kinderen verteld, dus het moest bij ons toch ook wel lukken. De werkelijkheid kwam later wel, net als bij ons. Ik ging weer goed tegen de jongen aanzitten en glimlachte. 'En dan na te gaan dat alle dagen al geweldig zijn.' Al zou deze dag toch alles overtreffen. De zenuwen maakte dat wel duidelijk, maar zeker ook de gedachten.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles
Ik mompelde zachtjes iets onberstaanbaars als teken dat ik het prima vond. Ik zakte onderuit in de stoel en staarde naar buiten. Zachtjes zong ik mee met de muziek die klonk. Ik was het nog altijd niet afgeleerd. Ik hield nog altijd enorm van zingen en het ging dan ook automatisch. Ik keek naar Rosalie en viel stil. Ze somde wat steden op en ik dacht na. 'Elke stad had iets speciaals. Dingen die ik nooit zou vergeten.' Ik beet even op mijn lip en keek weer voor me uit. Ik was altijd weer zo blij, als ik na al dat reizen weer thuis was. Niets zou zo vertrouwd en fijn aanvoelen dan mijn eigen stad. Ik knikte. 'Natuurlijk.' Ik stapte de auto uit en gooide het portier achter me dicht. Ik liep het grindpad op en haalde mijn sleutels uit mijn zijvakje te halen. 'Dames gaan voor.'

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Rosalie Lauren michels

Ik knikte dat ik het begreep en liep achter hem aan. 'Ik ond New York leuk, alleen ik zou er nooit kunnen wonen. London is nu mijn woonplaats en dat zal het nu ook blijven.' Ik kijk harry zwijgend aan. 'Maar ik zou nog graag naar Thailand, Brazilie en Afrika gaan. Ooit.' Ik grinnik en loop langs hem heen. 'Dank je wel.' Ik trek mijn jas uit en hang die aan de kapstok. Zonder nog wat te zeggen liep ik de trap op naar de badkamer. Ik kende de weg nog goed en wist alles met gemak te vinden. Eenmaal in de badkamer deed ik het lich aan en trok mijn jurkje uit, gevolgd door mijn lingerie. Vlug trok ik mijn zwarte bikini aan om vervolgens mijn jurkje, spijkerjasje en sleehakken weer aan te trekken. Mijn lingerie deed ik in de tas en vervolgens liep ik de gan weer op.
'Harry,' riep ik maar, aangezien ik niet wist waar hij was. 'Ik wacht beneden op je goed?' Zonder op antwoord te wachten liep ik de trap af en nam plaats op de bank.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Harry Styles
ik zweeg. Overal waar Rosalie nog heen wilde, was ik al geweest. Al stond Afrika me het meeste bij. Ik kreeg nog de rillingen als ik aan de zieken kinderen terug dacht. Ik had er weken over wakker gelegen. Maar ondanks dat, had ik een enorm leuke tijd met de kinderen daar gehad. Het was geweldig om ze om hele kleine dingetjes, dol gelukkig te zien. Ze hadden zoveel waardering voor dingen die er bij ons niet eens meer toe deden. Ik Zou Rosalie er best mee naartoe willen nemen. Maar dat zou vast belachelijk zijn om voor te stellen. Misschien als we ooit weer een goede band hadden opgebouwd en Hailey wat ouder was. Ik slenterde de trap op naar mijn kamer en trok mijn zwemshort uit de la. Ik hield mijn boxer er onderaan, omdat dit fijner zat en hield gewoon mijn tanktop erboven aan. en stapten in mijn Toms, omdat sneakers er niet onder stonden. Ze waren nog van Louis geweest. Hij had ze ooit een keer laten liggen en ik had ze nooit aan. Maar nu kwamen ze mooi van pas. Ik haalde nog snel een kam door mijn haar, om het terug in model te brengen er spoot er wat haarlak in, zodat het zou blijven zitten. Zins het niet meer echt gestyled werd, waren mijn echte krullen teruggekomen en waren het er wat meer. Helemaal als ik onder de douche vandaan kwam. Ik pakte een rugzak en propten er een strandlaken in, zonnebrand en mijn portemonnee. Ik zetten mijn zonnenbril op mijn neus en liep de kamer uit, naar beneden. 'Klaar.'

Zayn malik
ik lachte speels en schudden lachend mijn hoofd. 'Gek.' ik trok Louis aan zijn handen weer dichter tegen me aan en duwde mijn lippen op zijn kruin. ik sloeg mijn armen weer om hem heen toe hij weer dichter tegen me aankroop en legde mijn voorhoofd tegen die van hem aan. een kleine zucht verliet mijn mond. Het was af en toe eng hoe Louis en ik op een lijn zaten. Als ik iets dacht, verliet het zijn mond al. 'Jij weet best hoe kinderen gemaakt worden meneer Tomlinson.' Bekend met het fenomeen Seks was hij zeker weten. Het liefste zou ik echt kinderen met Louis krijgen. Eentje die werkelijk onze genen zou hebben. Maar ondanks dat, was Maddie ook zeker van ons. en hadden we haar samen gekregen. Ik zag haar echt als onze dochter, net als straks de tweede echt onze zoontje zou zijn. 'Best day ever.' en zachtjes planten ik mijn lippen weer tegen die van Louis. Nooit, maar dan ook nooit, zou ik genoeg van deze jongen krijgen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Rosalie Lauren Michels

Ik keek op toen ik hem zag staan. Met een glimlach ging ik overeind staan en liep naar hem toe.
'Let's go. Hails is over kwartier klaar met school. We zijn precies op tijd.' Ik duw hem lachend voor me uit naar de deur.
'Ik ben echt jaloers op jou, Harry.' Ik kijk hem serieus aan. 'Ik wil al mijn hele leven naar een arm land om daar vrijwilligers werk te doen, maar het is er nooit van gekomen. Jij hebt echt geweldige ervaringen opgedaan met de jongens.' Ik open mijn auto weer en pak Harry zijn spullen over. Ik open de achterbak en gooi al onze spullen erin. Daarna werp ik een blik op de lucht.
'Ik denk dat het geen zwemmen word vandaag. Veel te koud.' Ik gooi de achterbak dicht en stap in achter het stuur. 'Of wil jij rijden?' Vragend kijk ik Harry aan en glimlach even

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Louis Tomlinson
Van mijn gezicht was een en al onschuld te lezen. 'Altijd al geweest en dat zal ook altijd zo blijven. Net als dat ik gek ben op jou.' Een glimlach speelde rond mijn lippen en sloot mijn ogen voor een klein aantal seconde. Ondertussen ging ik weer goed tegen Zayn aanzitten terwijl ik zijn lippen tegen mijn kruin voelde en de armen om me heen. Zodra ik mijn ogen weer opende keek ik recht in zijn ogen waardoor mijn glimlach alleen maar breder werd. 'Ja, via de ooievaar, maar die gedachten was dus blijkbaar een leugen. Al mijn jeugdherinneringen gelijk naar de maan geholpen.' Zei ik met een klein pruillipje, al was deze al snel weer verdwenen. 'Nee, de werkelijke manier, klinkt toch een stuk beter, dus je hebt een punt.' Ondanks het bij ons ietwat anders liep, nam het niet weg dat onze kleine prinses en straks ook nog de ons volgende kindje echt van ons waren. Dat heet onze genen niet had, zou je dan op sommige momenten ook echt niet zeggen. Een zacht instemmend geluid verliet mijn mond waarna ik met ietwat moeite op Zayn zijn schoot klom, om mijn lippen nog iets steviger op de zijne te drukken. De perfecte dag met de perfecte jongen aan mijn zijde.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Ik lachte zachtjes. Ik hielt van Louis' speelsheid. Het kleine kindje dat nog in hem zat. Het was even weggeweest toen het einde van One direction naderden. Iedereen was in die tijd anders. Iedereen was uitgeput en leefde alleen nog maar van de glimlach die op onze gezichten was geplakt, voor de buitenwereld. Maar ik was blij dat het terug was. Het gaf aan, dat hij weer zichzelf was. Degene waar ik zoveel van hielt. Waar ik voor gevallen was en nooit meer uit het oog zou verliezen. 'Het komt ook via de ooievaar. Bij ons wel tenminsten. Of heb je stiekem toch een baarmoeder?' Giecheld prikten ik even in zijn onderbuik. Ik piepten zachtjes toen Louis met veel moeite op mijn schoot klom en giechelde zachtjes. Mijn handen gleden af naar zijn onderrug en vonden al snel rust op zijn kont. Rustig kuste ik hem terug. Maar nam er toch even geen genoegen mee en gleed met mijn rond over zijn onderlip. Gewoon even genieten van het moment er een klein beetje misbruik van te maken.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles
Ik grinnikte zachtjes en liet me naar de deur duwen. Maar al snel bleef ik stilstaan en keek ik Rosalie even vreemd aan. Jaloers op mij? Maar al snel werd het duidelijk. Ik knik stilletjes. 'Het was mooi om te doen. Dat zeker.' Maar de doodzieken baby's, zonder moeder en ongeneselijk ziek. Waren me toch het meeste bij gebleven. En niets dat je kon doen. Enkel bakken met geld doneren, zodat er medicijnen gekocht konden worden. En spelen met de kinderen, als ze terugkwamen van een helle dag hard werken op een vuilnisbelt. Het waren dingen dingen die ik nooit zou vergeten. Als we weer een band hadden opgebouwd, nam ik haar er mee naartoe. Maar nu nog niet. 'Rij jij maar.' Glimlachte ik en stapte in, aan de bijrijderskant. Ik knikte mijn gordel om en wachten tot Rosalie de auto zou starten zodat de radio aankon.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''