[RPG] Next Generation of the magic || 01. - Speeltopics

____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Personages:

Jaar 1:
Lily Luna Potter || Gryffindor || Purrlou
Hugo Wemel || Gryffindor || IsA20

Jaar 2:



Jaar 3:
Albus Severus Potter || Slytherin || ItsNiall
Roos Wemel || Hufflepuf || JJHamblett
Scorpius Malfidus || Slytherin || Ramsays

Jaar 4:
Eloise “Lois” Clarette Dubois || Gryffindor || Rider
Lorcan Scamander || Hufflepuf || Vivoide
Lysander Scamander || Gryffindor || Vivoide

Jaar 5:
James Sirius Potter || Gryffindor || JJHamblett
Louis Wemel || Ravenclaw || Facinelli
Mitchel Drew Woods || ItsNiall
Ayelle Owens || Gryffindor || IsA20

Jaar 6:
Dominique Wemel || Gryffindor || Paradises
Tyler Drew Romano || Slytherin || Malino

Jaar 7:
Teddy Lupos || Hufflepuff || Baelo
Victoire Wemel || Ravenclaw || After

Professor Lugomi || Baelo

Regels:

~Maximaal twee personages per persoon, bestaand & verzonnen.
~Schelden mag, maar niet te erg.
~OOC met haakjes. []()
~Minimaal 5 regels.
~Naamverandering doorgeven.
~Alleen ik open nieuwe topics.

Waar beginnen?

We beginnen bij perron 9 ¾.

---

Giovanni

Teddy R. Lupin.

Ik voelde het al aankomen dat ik te laat zou komen, dit komt deels door mijn grootmoeder. Mijn grootmoeder wou nog extra dingen inkopen voor Hogwarts, ze wou genoeg snoep voor Victoire en mij, ze wou extra kleding voor in de winter, als ik het koud kreeg, maar ze wou niet te veel kleding want dan kan ik ziek worden van hitte in de zomer. Ze pakte steeds kleding en zocht mijn maat, en even later gooide ze het terug, ze legde het niet, maar gooide. Toen we eindelijk klaar waren met het eten en kleding kopen, was het al laat maar de WegisWeg was nog gelukkig wel open. We gingen op zoek naar mijn boeken in de winkel 'Klieder&Vlek.' Toen we de boeken hadden gekocht gingen we weer naar huis, want mijn grootmoeder, had nog toverdrank spullen staan, ze maakt meestal zelf toverdrankjes en probeert ze te verkopen op straat, in de Hogsmeade om aan haar galjoenen te komen om de huur te betalen. Mijn oma heeft het zwaar, vooral nu de zomervakantie voorbij is, nu moet ze alles zelf doen. Oma, ik moet nu echt gaan, ik ben al te laat, kunt u mij verdwijnselen, naar de Hufflepuf afdelingskamer? Vroeg ik aan mijn grootmoeder. 'Al goed, al goed. Ga maar bij de openhaard staan met je koffers.' Ik knikte eventjes snel en pakte wat Floo Powder. Ik sprak een woord uit wat moeilijk te verstaan was, en gooide meteen daarna mijn floo powder op de grond. Ik verdwijnselde naar Hufflepuff met mijn koffers.

[Als ik iets fout heb geschreven ofzo, of met het verdwijnselen iets fout deed, tell me]

[ bericht aangepast op 28 juni 2013 - 11:17 ]

---

Giovanni

[Het is niet verdwijnselen, maar Floo powder. En zelfs als je in Hogsmeade woont moet je met de Hogwarts Express.

EDIT: met floopowder reis je via de haard + je kunt niet verschijnselen of verdwijnselen binnen de muren van hogwarts.]

[ bericht aangepast op 28 juni 2013 - 11:31 ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

After schreef:
[Het is niet verdwijnselen, maar Floo powder. En zelfs als je in Hogsmeade woont moet je met de Hogwarts Express.]

oh.

---

Giovanni

[Misschien mag het wel als het met het schoolhoofd is overlegd?]

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Albus
Ik glimlach. Louis is echt aardig. ´Graag.´ antwoord ik als hij vraagt of we dit jaar samen zouden kunnen oefenen. ´Ik zou James´ kop wel eens willen zien als ik nu ook heel goed in zwerkbal word.´ Ik werp een blik naar buiten en zie dat de trein al aan het rijden is, iets wat me nog niet eerder was opgevallen. Dan zie ik de vrouw met het snoepkarretje langsrijden, en ze stopt voor onze coupé. 'Willen jullie iets kopen?' vraagt ze vriendelijk. 'Doe mij maar vier pompoentaartjes.' antwoord ik en ik pak alvast wat geld. Ik betaal en geef Louis, Victoire en Dominique een pompoentaartje. Ik neem een grote hap van mijn pompoentaartje. 'Jullie zitten toch in het zwerkbalteam?' vraag ik dan.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Victoire Weasley.
Ik neem het pompoentaartje dankbaar aan van Albus. "Bedankt." Ik keer me naar de vrouw met het karretje. "Doe voor mij maar een pakje Bertie Bott's." glimlach ik. Ik geef haar het geld en laat het pakje even bij iedereen langs gaan. Ik neem ondertussen een hap van mijn pompoentaartje. "Jullie zitten toch in het zwerkbalteam?" vraagt Albus dan. Ik knik en slik het eten door. "Ik ben Chaser in het team, net als Louis en Dominique." Ik wilde opstaan om naar Teddy te gaan, maar toen besefte ik me dat hij niet bij de Potters was geweest, maar bij zijn grootmoeder. Dit betekende dat hij de hele reis niet op de trein was. Ik zuchtte licht, en nam nog een Every-Flavoured Bean. Mijn gezicht betrok. "Gatver, deze smaak is echt ranzig."

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

(Ik wist niet dat de speeltopic al geopend was, dus hier een extra lang stukje .

Hugo Weasely

'Rennen jongens! Anders missen jullie de trein!' Als ik misselijk uit de auto stap trekt pap me meteen mee. Roos en mam staan al bij de ingang van het station. 'Schiet op' hoor ik weer. Zo snel als ik kan ren ik door het station. We rennen door het hek en komen uit op perron 9 3/4. Ik krijg snel een knuffel van mijn moeder en zeul dan met mijn vader mijn hutkoffer de trein in. 'Succes Huug' zegt mijn vader en ik geef hem een stevige knuffel. Dan gaan de deuren dicht en begint de trein te rijden.
Als het perron uit het zicht is verdwenen. Merk ik dat ik in mijn eentje in de verlaten gang sta. Roos is nergens te zien.
Ik pak mijn hutkoffer en de kooi met Mini, mijn uil, en begin ze door het gangpad te zeulen. Als ik een paar passen heb gezet word ik omver gelopen door een jongen van een jaar of zestien. Ik verlies mijn evenwicht en zie hem aan het einde van het gangpad een coupé in rennen. Ik krabbel overeind en begin weer te lopen, op zoek naar een rustige coupé.
Als ik voor mijn gevoel de halve trein heb doorgelopen hoor ik ineens iemand roepen. 'Zwartie, kom terug!' Als ik opkijk zie ik een meisje van mijn leeftijd achter een grijze muis aanrennen. Als de muis bijna bij me is ga ik op mijn hurken zitten en gris hem van de grond. 'Dank je' zegt het meisje buiten adem. Ik geef haar de muis terug. 'Ik ben trouwens Marieke' zegt ze dan. 'Hugo' mompel ik. 'Heb jij al een coupé?' vraagt Marieke. Ik schud mijn hoofd. 'Het is overal al vol.'
'Nou, dan zullen we het moeten doen met de gang' zegt ze vrolijk. Ze laat zich op de grond neerploffen. Ik ga naast haar zitten.
'En in welke afdeling hoop jij te komen?' vraag ik. Marieke haalt haar schouders op. 'Ik weet niet. Ik ben de eerste heks in de familie, dus alles is nieuw voor me.'
Ik knik. 'Nou, je hebt vier afdelingen...' en dan begin ik alles uit te leggen. Marieke luistert goed en onderbreekt me maar een paar keer.
Als ik klaar ben knikt ze. 'Nou, ik zou denk ik gaan voor Ravenklauw of Griffoendor.' zegt ze dan. 'Ik ook' zeg ik. Niet omdat Marieke het zegt, maar omdat het ook echt zo is. Zo blijven we zwijgend zitten. In het gangpad van een trein, op weg naar Zweinstein.

[ bericht aangepast op 28 juni 2013 - 16:50 ]

---

-

Ayelle Owens

Shit. Dat is het eerste dat in me opkomt als ik de trein voor mijn neus zie wegrijden. Shit.
Overal lopen mensen die weer terug gaan naar huis. Achter me staat mijn moeder. Als ze mijn teleurgestelde blik ziet begint ze meteen te praten. 'Kom op Ayelle, je komt er wel' zegt ze. 'Hoe dan?' vraag ik. Ik heb echt geen idee hoe ik op Zweinstein zou moeten komen. 'Schat, je hebt je bezem toch?' zegt mijn moeder. Ik schrik op. Helemaal in mijn uppie naar Zweinstein vliegen?! 'Maar mam, ik weet de weg niet eens!' 'Ik wel' zegt mijn moeder. 'Ik ga even naar huis om mijn bezem te pakken, dan blijf jij hier wachten.' Ik knik. Mijn moeder verdwijnselt en ik sta in mijn eentje op het perron. Ik besluit mijn bezem uit mijn hutkoffer te pakken. Ik pak hem eruit en glimlach. Het is meer dan twee maanden geleden dat ik heb gevlogen. We wonen in een dreuzelbuurt, dus daar vliegen is niet slim. Ik merk hoeveel zin ik heb om weer zwerkbal te spelen. Ik vind het zo ongeveer het leukste wat er is. Ik ben drijver in het team van Griffoendor.
Ik sta nog steeds afwezig te glimlachen als mijn moeder voor mijn neus verschijnselt. 'Kom op Ayelle, we gaan naar Zweinstein!'

(Is het trouwens goed dat ze drijver is?)

[ bericht aangepast op 28 juni 2013 - 17:09 ]

---

-

[Het is pittig onrealistisch dat ze met de bezem naar zweinstein gaat. Laat Ayelle gewoon bijverschijnselen met haar moeder naar Hogsmeade.]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Ayelle Owens

We staan op het punt weg te vliegen als opeens mijn moeders hoe heet het.... Telefoon afgaat. Mijn opa is een dreuzel, dus moest mijn moeder een telefoon aanschaffen om contact met hem op te kunnen nemen, want brieven waren veel te ingewikkeld vind mijn moeder. Eerst hadden we contact per uil, maar toen mijn oma dood ging lukte dat niet meer. Maar goed, haar telefoon gaat dus af, net als ik weg wil vliegen. 'Hallo? Hallo?' Mijn moeder houdt haar telefoon bij haar oor, maar hij blijft over gaan. 'Hallo?' Opeens komt er een oude man naar ons toe.
'Je moet op het groene knopje drukken' zegt hij enthousiast. Ik ken die man ergens van. O ja, hij is de opa van Potter. Hij heeft een paar keer in de krant gestaan met onderzoek naar dreuzels. Mijn moeder drukt op het groene knopje en luistert ingespannen. Haar gezicht wordt bleek.
'Ayelle, opa ligt in het dreuzelziekenhuis.'
Ik krijg het koud. 'Ik moet er nu meteen naartoe' zegt mijn moeder. 'Ik weet iets. Ik laat je wel bijverschijnselen naar Hogsmeade.' Ik knik.
Ik stop mijn bezem in mijn koffer en pak mijn moeders hand vast.
Het wordt donker en ik voel een grote druk op mijn borst. Als ik bijna niet meer kan ademen wordt alles weer licht. We zijn aangekomen in Hogsmeade.
'Ga naar oom Hank' zegt mijn moeder, voordat ze verdwijnt. Ik zeul de zware hutkoffer achter me aan naar het einde van de straat. Daar is het huis van oom Hank.
Ik bel aan. Oom Hank doet de deur open. 'Ayelle! Wat een verrassing!' Ik probeer te glimlachen, maar het faalt.
Ik haal mijn schouders op en leg de situatie uit.

---

-

Louis Weasley

Er ontstond een glimlachje op zijn gezicht. 'Graag, ik zou James' kop wel eens willen zien als ik nu ook heel goed in Zwerkbal word.'
Ineens knaagde er iets in mijn lichaam. Schuld? Ja, schuld. Iedereen weet dat Albus niet echt een held is in vliegen, laat staan Zwerkbal. Hoe kon ik daar nou verandering in brengen?
Maar er zal wel iets Zwerkbalbloed in hem zitten. Zijn vader en opa waren allebei super goede spelers.
'Wie weet,' glimlachte ik.
Zonder dat ik het opmerkte, was de trein al aan het rijden.
'Willen jullie iets kopen?'
De vrouw van het snoepkarretje stond met een vriendelijk gezicht in de opening.
Albus kocht vier pompoentaartjes en deelde uit.
Mijn gezicht betrok.
'Doe voor mij maar een pakje Bertie Bott's,' zei Victoire.
'En ik wil graag wat drie chocokikkers,' zei ik en drukte de vrouw een galjoen in haar handen. 'Laat de rest maar zitten.'
De vrouw liep verder.
'Albus, je weet toch dat ik geen pompoentaartjes lust?' zei ik en rolde overdreven met mijn ogen, terwijl ik met mijn vuist over zijn haar wreef.
Ik heb één keer een pompoentaartje gegeten en werd daar zo kotsmisselijk van, dat ik er nooit meer een gehad heb.
'Jullie zitten toch in het Zwerkbalteam?' vroeg Albus toen.
Victoire slikte haar eten door en knikte. 'Ik ben Chaser in het team, net als Louis en Dominique.'
Ik knikte enthousiast. 'En ik ben aanvoerder,' vertelde ik trots.
'Gatver, deze is echt ranzig,' zei Vicoire met een zuur gezicht, waar ik om moest lachen.
'Laat mij eens eentje proberen?' vroeg ik en stak er eentje. Karamel, gelukkig.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Ayelle Owens

Als ik de situatie heb uitgelegd aan oom Hank kijkt hij me bedachtzaam aan. Dan klaart zijn gezicht op. 'Cira, kom eens!' roept hij. Cira, zijn vrouw komt binnen lopen. 'Wat is er aan de hand?' vraagt ze. 'Ayelle hier heeft de trein gemist, en ze moet nu naar Hogwarts.' zegt oom Hank. 'Jij kende toch die ene vrouw met een kleinzoon die ook vanaf hier naar Hogwarts gaat?' 'De kleinzoon van Andromeda bedoel je? Ja, die gaat met de haard. Ik breng je er wel even naartoe' het laatste was aan mij gericht.
Even later lopen ik en tante Cira door de druilerige regen naar het huis van die Andromeda. Ik, zeulend met mijn koffer, en Cira druk pratend over van alles en nog wat. Als we eindelijk bij het goede huis aankomen klopt Cira op de deur. Een oude vrouw doet open. Ik kijk langs haar het huis in en zie net iemand in de haard verdwijnen. Nadat mijn tante en de vrouw elkaar uitbundig begroet hebben, wend Andromeda zich tot mij. 'Dus je moet naar Hogwarts?' ik knik.
'Sleep je koffer maar de haard in. Zo ja. Nou, ik neem aan dat je wel eens eerder met de haard heb gereisd?' Ik rol met mijn ogen. Natuurlijk.
Ik pak wat floopowder en gooi het naar beneden. 'Zweinstein' gil ik en dan verdwijn ik in de groene vlammen.

---

-

Dominique Weasley
Ik luister zwijgend het gesprek van Albus, Louis en Victoire af, als de vrouw van de snoepkar het gesprek van hun onderbreekt. Albus stapt dan naar voren en vraagt naar vier pompoentaartjes. Hij geeft er een aan ons en ik zie al snel Louis' gezicht betrekken. Het is duidelijk dat hij pompoentaartjes niet lekker vindt. Ik lach even kort en mompel dan een bedankje naar Albus. Dan vraag ik aan Albus 'Zou jij ooit in het zwerkbalteam van zwadderich willen komen?'. Domme vraag, ik weet het antwoord denk ik al, en als hij het wil -hoe gemeen het ook is- dat het hem denk ik niet gaat lukken, aangezien hij nogal hopeloos is op een bezem.

---

That is a perfect copy of reality.

Albus

'Albus, je weet toch dat ik geen pompoentaartjes lust?' zegt Louis en hij wrijft met zijn vuist over mij haar. Ik doe een soort hair flip zodat mijn haar niet meer voor mijn ogen hangt en haal dan mijn schouders op. 'Ieder zijn eigen smaak.' mompel ik terwijl het pompoentaartje van Louis naast me leg. 'Zou jij ooit in het zwerkbalteam van Zwadderich willen komen?' vraagt Dominique mij dan. 'Ik zou het wel willen ja.' zucht ik. 'Maar zoals ik al zei; ik ben hopeloos op een bezem. Ik krijg ook een soort paniek aanval als ik hoger dan 5 meter van de grond kom.' Ik kijk even naar Louis. 'Die zwerkbal lessen zullen vast ook niet veel helpen.' Het zwerkbalteam van Zwadderich is best goed, hoe gemeen ze ook zijn. Ik ben zelf ook niet zo'n grote fan van al dat duwen en zo maar ons team kan wel aardig vliegen. Als ik mijn pompoentaartje op heb begin ik aan die van Louis en die heb ik ook al vrij snel op. 'Ik heb echt zin in het avond eten.' zeg ik verlangend terwijl ik naar buiten kijk en het puntje van de torens van Zweinstein al zie. Ik weet het, ik ben echt een vreetzak.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Hugo Weasley

Als we een tijdje zwijgend zitten komt er een karretje voorbij dat wordt geduwd door een oud, klein vrouwtje. 'Willen jullie wat?' vraagt ze. Blijkbaar vindt ze het heel normaal dat we in het gangpad barricaderen. Ik pak wat geld uit mijn zak en kijk of ik Bertie Bott's zie.
Even later zitten ik en Marieke allerlei smaken uit te proberen. Ik stop een wittig snoepje in mijn mond. Meteen moet ik kokhalzen. Witlof. Ik lust bijna alles, maar ik haat witlof.
Marieke steekt er lachend een in haar mond en trekt dan een zuur gezicht. Zo gaat het een tijdje door.
Opeens komt er een jongen naar ons toe rennen. Hij heeft zijn gewaad al aan en heeft warrig haar. 'Waarom zitten jullie hier?' vraagt hij, terwijl hij van het ene been op het andere wipt. Ik begin net aan een zin, maar hij laat me niet uitpraten. 'Ik ben Tommy Woods' zegt hij met een big smile.
'Hugo Weasley' mompel ik. 'Marieke Boover' mompelt Marieke.
'Komen jullie anders bij ons zitten' zegt Tommy. Nog voor dat ik kan antwoorden rent hij de gang door. Ik kijkt Marieke vragend aan. Ze haalt haar schouders op. 'Waarom ook niet?' zegt ze.
We pakken onze hutkoffers en lopen achter Tommy aan.
Onderweg hoor ik opeens een bekende stem. Ik gluur in de coupé waar de stem vandaan komt en zie dan Albus, Louis en Victoire zitten. Ik zwaai even naar binnen en ren dan verder achter Tommy en Marieke aan.

---

-