• De vijf jongens van One Direction zitten in hun vliegtuig naar de Canarische eilanden. Ze gaan op vakantie om even uit te rusten. Ze zijn door het harde werken namelijk allemaal lichtelijk overspannen, en kunnen wel wat ontspanning gebruiken. Maar de reis verloopt niet zo soepel, helemaal niet zelfs. Het vliegtuig stort neer, op een onbewoond eiland. Geen van allen hebben ze een idee waar ze zijn. Maar ze zijn niet de enigen die de ramp overleefd hebben. Er zijn namelijk vijf meiden, die ook nog in leven zijn. Maar daar houdt het dan ook op, al zijn tien overlevenden nog best veel voor een vliegtuigongeluk. Het vliegtuig is kapot en in brand gevlogen, waaraan zij dus nog net op tijd aan ontsnapt zijn. Dit betekent wel dat alle bagage niet meer te redden valt. Ze hebben dus helemaal niets, behalve de kleren die ze aan hebben. Geen telefoon, en ook geen andere communicatiemiddelen. Conclusie: Ze zitten op het eiland vast zonder dat iemand, op hen na, dat weet. En dus moeten ze zien te overleven tot iemand ze ontdekt en red. Maar zie nog maar eens te overleven op een eiland waar je niets hebt behalve elkaar, een groot oerwoud en de zee om het eiland heen.


    De rollen:
    De jongens:
    - Louis Tomlinson || Licorne
    - Liam Payne || Fericire
    - Niall Horan || Aquari
    - Harry Styles || quin98
    - Zayn Malik || Appa


    De meiden:
    - VRIJ Gereserveerd door RachelXX
    - Savannah Hillary George || Malino
    - Avalon Montõja-Reaser || Limits
    - Phoebe Charley Lore || Paynez
    - Ohndrea “Andie” Dawnson || Rider


    De regels:
    - Geen oneliners. Probeer minimaal 4 regels vol te schrijven.
    - Probeer eens in de 3 dagen te posten. Het is niet erg als het niet lukt, maar wacht ook niet te lang a.u.b.
    - Maximaal twee personages per persoon.
    - Geen perfecte personages!
    - Alleen je eigen personage besturen.
    - Naamsveranderingen of lange tijd niet kunnen reageren, graag doorgeven.
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Alleen ik maakt nieuwe topics.
    - Geen ruzie OOC, IC mag het natuurlijk wel.
    - 16+ mag.
    - Het is misschien handig de regels af en toe opnieuw door te lezen, mocht ik wat aanpassen.
    - Als je iets niet snapt, mag je het natuurlijk altijd vragen (;


    Het begint op het moment dat het vliegtuig neergestort is en de personages, die eerst bewusteloos waren, een voor een ontwaken en ontdekken dat het vliegtuig in brand staat. Natuurlijk hoeft niet iedereen zich in het vliegtuig te bevinden. Het kan ook zo zijn dat de deur van het vliegtuig ook kapot was gegaan en iemand eruit geslingerd is, ergens op het eiland, of zoiets. Verzin iets leuks (:

    [ bericht aangepast op 12 juli 2013 - 7:45 ]


    "Family don’t end in blood”

    [Yeah, dat dacht ik ook. Toen ben ik het vergeten. En nou ja. Sorry. Maar Phoebe/Charley is hem een beetje gespaced. Is het goed als ze zomenteen terugroept?]


    Reality's overrated.

    Limits schreef:
    [Lol, ik wil even zeggen dat Ava naar jullie geschreeuwd had ^^]


    [Post aangepast (:
    Ze komen dan straks wel naar hun toe, na de ruzie enzo van Phoebe/Charley en Louis, denk ik. Louis in ieder geval wel, als dat goed is?]


    "Family don’t end in blood”

    [Ik kan gewoon totaal niet meekomen, omdat ik begin al gemist heb. Het spijt me maar ik denk dat ik stop en iemand anders mag wel in mijn plaats]


    26 - 02 - '16

    Alecia schreef:
    [Ik kan gewoon totaal niet meekomen, omdat ik begin al gemist heb. Het spijt me maar ik denk dat ik stop en iemand anders mag wel in mijn plaats]


    Oke, jammer. Ik zal het aanpassen.
    Xxx


    "Family don’t end in blood”

    [Iemand die Vanity over wil nemen?]


    "Family don’t end in blood”

    [Ik niet denk ik. Ik ben niet zo van de twee personages 'bespelen'.]


    Reality's overrated.

    Paynez schreef:
    [Ik niet denk ik. Ik ben niet zo van de twee personages 'bespelen'.]


    [Snap ik. En je zou dan ook twee dezelfde soort rollen hebben, allebei van een meisje.
    Als niemand wil, wil ik hem anders wel nemen.]


    "Family don’t end in blood”

    Louis William Tomlinson.
    "DAT DEED JE NIET?!" schreeuwt Charley, waarna ze een stap richting mij zet en me een harde klap in mijn gezicht geeft. Ik deins geschrokken achteruit. Ik wist niet dat iemand zó kwaad kon worden om een aansteker. Ze grijpt me vast bij mijn shirt en balt haar vuist voor mijn gezicht. Kwaad kijkt ze me aan. "Dat doe je nooit meer, begrijp je me?" Ik krijg een stomp in mijn maag.
    "Wees blij dat wapens verboden zijn in het vliegtuig en dat ik geen zin had in problemen. Goed voor je dat ik Érwìn niet ben, dan had ik je schedel met blote handen ingeslagen." zegt ze op een dreigende toon. Ze gaat met haar hand in mijn zak en haalt de aansteker er ruw uit. Ze steekt haar sigaret alsnog aan en blaast de rook hard in mijn gezicht. Ik begin meteen te kuchen en te hoesten. Daarna laat ze me los en draait zich om. "Eikel," mompelt ze, en loopt weg, richting het water. Ik wil terug lopen naar Liam, zodat we samen kunnen kijken hoe Niall en het andere meisje eraan toe zijn, als ik plastic hoor kraken onder mijn voet. Ik hef mijn voet weer op en raap het op. Het is een klein, plastic zakje met witte pilletjes erin. Vast ook van Charley. Ik stop het voorzichtig in mijn broekzak en loop dan meteen door naar Niall en het meisje. Liam zal zo vanzelf wel komen, denk ik.
    "Hey, bro!" roep ik, blij hem te zien, en trek hem omhoog, om hem daarna een bro-hug te geven.


    "Family don’t end in blood”

    Phoebe Charley Lore || 17 jaar || Straatmeisje. Beter bekend als: Charley Florence Rivera || 18 jaar || Serveerster.

    Ik draai mijn hoofd met een ruk om en krabbel dan overeind. Ik schiet weer in mijn schoenen en ga naar het stuk zand waar mijn sigaretten liggen. Maar het zakje pillen is verdwenen. Fuck, fuck, fuck. Ik tuur om me heen. Zoeken naar dummy Louis. Hij moet ze hebben. Het kan niet anders. Daarbij moet ik hem nog een lesje leren. Hij staat bij twee anderen. Die ik meteen omdoop.
    "Dummy!" zeg ik, de sigaret op de grond gooiend en uit trappend. "Hoe gezellig het ook is met ukkie en tutje, jij hebt iets van me wat ik heel graag terug wil."
    Ik haal een hand door mijn haar. En ineens voel ik mijn gezicht betrekken. Ik ben verdrietig. Verdrietig om mezelf en mijn zielige leventje. Ik hoef me geen zorgen te maken om dingen als roken, wat dodelijk is. Want in mijn leven is het al een wonder als je de middelbare leeftijd bereikt. Ik weet niet anders, maar toch. Ik voel pijn, om iets wat ik niet kan erkennen.


    Reality's overrated.

    (Heeee, ik ben terug. Zou ik misschien een samenvatting kunnen krijgen? Dan laat ik Andie binnenkort wakker worden)


    Happy Birthday my Potter!

    [Charley/Phoebe is geflipt om haar aansteker. Is kwaad geworden op Louis en heeft toen haar pakje sigaretten laten vallen. Waar dus drugs in zat en die Louis heeft gevonden. Nu is ze weer naar Louis, die bij Ava en Niall staat. Liam is ergens achter gebleven. In de hoop dat hij achter Louis aankomt. Voor de rest heb ik geen idee.]


    Reality's overrated.

    (Aha, nou ik maak wel een mooie beginpost en zie daarna wel weer waar ik inspring )


    Happy Birthday my Potter!

    Rider schreef:
    (Aha, nou ik maak wel een mooie beginpost en zie daarna wel weer waar ik inspring )


    [Oké, wat mij betreft kun je naar Phoebe/Charley komen? Te meer zielen, te meer vreugde ;p]


    Reality's overrated.

    Ohndrea “Andie” Dawnson

    Ik werd wakker door de felle streep zonlicht die in mijn ogen scheen. Ik kreunde zachtjes van ongelukkigheid dat ik wakker was geworden. Ik wilde slapen! Ik draaide mij dan ook om in de hoop het licht te vermeiden. Een pijnscheut schoot door mijn lichaam en mijn ogen gingen met een ruk open, terwijl ik een klein gilletje liet ontsnappen. Wat was dit? Geschrokken kwam ik overheid, wat mij alleen maar meer pijn bezorgde. Het leek op spierpijn, alleen dan vele maten erger. Daarbij bonkte mijn hoofd als een gek en zag ik haast meteen al dat ik onder de blauwe plekken en schrammen zat. Mijn ogen waren groot en er raasde een paniekerig gevoel door mijn lichaam. Waar was ik en wat was er gebeurd?
    Ik sloot even mijn ogen en probeerde alles op een rijtje te zetten, de hoofdpijn negerend. Ik had natuur gezien. Tropische planten en dergelijke. Daarbij hoorde ik ook vogels die meer voorkwamen in de tropische gebieden van Amerika en ik nog nooit gehoord had in Engeland. Ik was dus in Tropisch gebied. Langzaam besloot ik mijn ogen te open.
    'Oké Andie, probeer je te herinneren wat je allemaal nog weet,' zei ik rustig tegen mijzelf. Ik had gelukkig geleerd om te gaan met dit soort situaties. Anders was ik waarschijnlijk helemaal gestoord geworden.
    'Je ging je koffer pakken, dus ging je op reis. Waar gingen we heen? Je had je bachelor jaar in ieder geval afgesloten,' mompelde ik nadenkend. 'Ik ging naar de Canarische eilanden. Daar waren mijn ouders en had ik een tijdelijke stageplek gevonden voor deze vakantie.' Besloot ik en bedacht dat dit niet super ver van de Canarische eilanden af kon liggen gezien het klimaat. Opeens zag ik het licht, alsof de gloeilamp boven mijn hoofd was aangesproken. 'We zijn neergestort!' Riep ik vrolijk uit. Op het moment dat ik mijzelf de zin uit hoorde spreken, bedacht ik mij dat ik een heel stuk minder vrolijk moest zijn met mijn ontdekking dan ik had geklonken. Shit hé, we waren neergestort op een eiland dat voor zover ik kon zien niet bepaald bewoond was.
    Langzaam kwam ik op en checkte wat ik nog allemaal bij mij had. Mijn kleren waren nog redelijk in tact, maar wel een beetje gehavend. Mijn riem was nog heel met pistool en badge nog erin. Dat was mooi, want dan kon ik mij in ieder geval verdedigen. De kogels zouden echter wel op kunnen raken, dus ik kon hem alleen voor echte noodgevallen gebruiken.
    Ik besloot dat er verder niks was, op een vliegtuigdeur na en begon in willekeurige richting te lopen. 'Hallo! Is daar iemand?!' Riep ik om de vijf seconden, tot er een strand in zicht kwam. Wilde ik weten waar die rook vandaan kwam?


    Happy Birthday my Potter!

    Louis William Tomlinson
    "Dummy!" hoor ik Charleys stem opnieuw roepen. "Hoe gezellig het ook is met ukkie en tutje, jij hebt iets van me wat ik heel graag terug wil."
    Ik draai me om en kijk haar uitdagend aan. Ineens betrekt haar gezicht en begint ze verdrietig voor zich uit te staren. Ik krijg bijna medelijden met haar en twijfel of ik het zakje pilletjes toch maar terug zal geven.
    Snel schud ik de gedachte weg. Drugs gaan haar problemen, of wat dan ook de oorzaak van haar verdrietige blik is, echt niet oplossen.
    "Sorry Charley, maar nee. Ik ga je niet vrijwillig drugs geven, dat is slecht voor je," zeg ik op een ietwat vaderlijke toon.
    "Ik weet dat je me nu gaat haten om wat ik nu ga doen, maar het is beter voor je," vervolg ik. Ik loop met het zakje pilletjes naar het water, scheur het zakje open en gooi de pilletjes in het water, die meteen langzaam oplossen. Ik besef dat dit niet bepaald goed is voor de dieren die hier in het water leven. Vissen die stoned zijn, dat moet een grappig gezicht zijn. Helaas weet ik niet of die het overleven.
    "Het spijt me, vissen" mompel ik in mezelf en loop dan weer terug naar het eiland, klaar om door Charley aangevallen te worden. Want ik weet zeker dat, dat gaat gebeuren. Ze gaat me zo haten nu. Maar ik heb het juiste gedaan. Toch?

    [Muwhahaha, ik ben benieuwd wat Phoebe/Charley nu gaat doen:Y)]

    [ bericht aangepast op 1 juli 2013 - 15:31 ]


    "Family don’t end in blood”