• Hey lieve kindjes van De vondst, aangezien het vorige verhaal niet zo lekker liep en dat topic ook vol was, hebben we nu een nieuw verhaal en een nieuw topic.

    Het verhaal gaat als volgt. We zijn met z'n allen een vrienden groep, een paar van ons hebben krachten, een paar niet. We zitten op een normale school waar niemand verder van die krachten weet. We zitten in een drama/muziek clubje en in een sportclubje en o jongens wat hebben we het gezellig!

    Welkom bij weer een flut rpg (cool)

    Laat ff achter hoe je personage heet, leeftijd, relatie, favo schoolvak, thuissituatie (ouders+broertjes+zusjes en andere inwonenden) en je kracht. Ennu vergeet je uiterlijk niet. Je personage moet tussen de 15 en 19 zijn.

    Als ik iets vergeten ben laat het dan ff achter

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 26 mei 2013 - 17:24 ]


    ©1998

    Sophia

    Ik pakte mijn boeken, liet ze in mijn rugzak glijden en slingerde die over mijn schouder. Waarna ik zuchtend het huis verliet, ik deed de deur op slot en stak de sleutel in mijn zak. Ik wist wel dat veel mensen alleen wonen fantastisch zouden vinden, maar ik vond het maar saai. Er was nooit iemand om mee te praten, niemand die me vroeg hoe het op school was of over mijn slechte cijfers zeurde. Ik was slecht in leren, behalve met geschiedenis, ik hield van geschiedenis. Wiskunde kon ik ook wel redelijk, en gym en drama, natuurlijk. Maar daar stopte het dan ook mee. Misschien moet ik een kat nemen. Dacht ik terwijl ik mijn fiets uit de schuur reed. Mijn mobieltje trilde en ik voelde me meteen beter. Er was maar een persoon die ooit contact met me zocht. Mijn lieve en ontzettend lekkere vriendje, Evan. Een sms: hey schatje, ik mis je. Ik wil je. Kom je vanmiddag naar me toe? Je kunt school ook skippen, natuurlijk. Zoals ik doe. xxxx jou Evan Ik glimlachte breder, Evan was het liefste vriendje dat een meisje zich kan voorstellen. Ik voelde de opwinding nu alweer door me heen gaan, zou ik... Nee spijbelen zou ik niet doen, niet op de eerste schooldag. Sorry liefje, eerste schooldag. Ik kom zodra ik vrij ben. Wil jou ook, hou van jou. xxx jou Sophia Evan was zo dapper, ik niet. Ik was hem niet waard.


    ice cream for everyone! YES - camel? yes!

    Marley

    Al neuriënd hielp ik mijn broertje James met zijn eten terwijl mijn moeder mijn eten maakte. Best grappig als je er over nadenkt. Als we klaar zijn geef ik mijn moeder een kus en loop ik met mijn James naar buiten, op naar school. "Vind je het spannend?" vraag ik enthousiast. "Mhmm," doet James, en ik glimlach. Ik hoop dat hij een beetje vrienden kan maken. James begint een liedje te zingen van een tv-programma, en bijna vanzelf zing ik mee.

    [ bericht aangepast op 31 mei 2013 - 19:05 ]


    You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

    Brittany

    Ikj keek verschrikt naar de klok. Ik was laat! Snel zette ik mijn muziek aan en al dansend scharrelde ik wat kledingstukken bij elkaar. Ik kleedde me snel om en deed mijn haar in een slordige staart. Ik glimlachte naar mezelf in de spiegel terwijl ik meezong met de muziek. Snel graaide ik mijn tas van mijn bed en viel bijna van de trap. Ik deed mijn koptelefoon op en maakte snel een boterham. Ik sloeg de deur achter me dicht, mijn ouders waren al lang aan het werk. Neuriënd pakte ik mijn fiets en viel bijna om terwijl er een auto langs scheurde. Ik maakte een gebaar naar de bestuurder en stapte weer op. Eerste schooldag! Ik was erg blij en had er zin in. Zingend fietse ik naar school.

    Rick
    Het was half drie en ik kon niet meer in slaap komen. Ik had scruffy op mijn borst gelegd en ze lag al te slapen. K moest steeds denken aan mijn vader. Het was maar een jaar geleden dat hij niet meer mn kamer in komt stormen om me wakker te maken. Ik hoor zn verhalen weer in mijn hoofd. 'Ricky kom eruit, weer een nieuwe dag om leuke meiden te ontmoeten.' T duurde lang maar ik ben eindelijk over het idee heen dat hij niet meer iedere dag aan het hoofd van de tafel zit, dat hij niet een potje met me basketbalt. Het ergste was nog het idee dat David het zonder zijn vader moet doen. Hij was 5 dus oud genoeg om hem zn vader nog te herinneren. Ik draai me om terwijl ik scruffy naast me neerleg. Langzaam val ik weer in slaap voor zover dat lukt.

    Shit! 8 uur! ik moet nu echt uit bed. Ik kijk op mijn mobiel. Berichtje van Thijs: Kom je nog? Ik sta te wachten, We zijn toch niet het eerste uur vrij he?. Snel stuur ik een nieuw bericht terug, en haast me naar beneden waar ik besef dathet vandaag mijn beurt is om David naar school te brengen. Snel deed ik mijn hele ochtend ritueel van brood smeren tot tanden poetsen en David aankleden en stapte op de fiets op weg naar mn eerste schooldag.

    [ bericht aangepast op 3 juni 2013 - 16:36 ]


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Naam: Jionni carrick
    Leeftijd: 18
    Relatie: single
    Favo vak: Frans en andere talen.
    Thuissituatie: Is weg gelopen van huis nadat zijn broer was gestorven. Zijn ouder wonen samen met zijn broer en zus.
    Kracht: niet echt een kracht.
    Uiterlijk:


    [ bericht aangepast op 29 mei 2013 - 20:26 ]


    You shall not pass!

    Susan

    Ik liep naar beneden met Skittles in mijn nek. Ik had een beetje last van een ochtend humeur en smeet mijn tas onder de kapstok. Ik loop naar de keuken waar een briefje ligt. Ik kijk erop en zie dat het aan Jack geadresserd is. Niet belangrijk dus. Als ik de kamer in kom zie ik hem al zitten met zn rotkop. 'Had je me niet ff wakker kunnen maken ouzo?' vraag ik. Ik was te laat maar kon er goed mee omgaan. K deed gewoon wat minder make-up op, k zag er toch altijd goed uit! Na mijn broer een klap verkocht te hebben en mijn opa gedag hebben gezegd loop ik naar buiten. Ik had toch geen fiets nodig voor zn kleine afstand.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Scruffy


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Skittles


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    vraagje voor specialme... Woont hij nu alleen?


    ice cream for everyone! YES - camel? yes!

    (Ik wil doen dst Britt te laat komt dus gaat iedereen gewoon naar de klas? Zuleen we doen dat ze Spaans hebben?)

    is goed, ik schrijf morgen wel weer, ben nu te moe


    ice cream for everyone! YES - camel? yes!

    Rick

    Toen ik in de klas kwam zag ik dat de leraar niet keek, de deur stond nog open dus ik ging snel en stilletjes zitten. Gelukkig. Spaans. Ik vond het wel leuk maar het was zeker niet mijn lievelingsvak. Ik pakte snel mijn boeken en keek de klas rond. Ik zag een paar mensen die ik niet kende en een paar die uit een ander klas kwamen, ik kende grotendeels wel. Niet dat ik er vriendjes mee was, dat ging niet zo makkelijk bij mij. Lang niet iedereen was er zag ik aan het aantal lege stoelen.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Brittany

    Ik fietste als een gek naar school, en pleurde mijn fiets in het fietsenrek. Ik pakte mijn beenwarmers uit mijn tas en deed ze om mijn armen. Ik voelde me meteen beter. Ik zuchtte voordat ik het gebouw binnen liep. Ik keek om me heen. Het gebouw was nog steeds zo groot! Ik keek verward om me heen. Ik had Spaans, maar ik verdwaalde altijd in deze enorme school. Na een tijdje door de gangen te hebben gezwerft vind ik dan eindelijk het lokaal. Ik glimlach blij en zwaai de deur open.

    [ bericht aangepast op 30 mei 2013 - 15:40 ]

    Riley (sorry dat ik ineens over ga van tijd)

    Met een plof gooi ik mijn tas op de grond en plof neer op de stoel. 6 weken lang had ik gewerkt deze vakantie. 1 weekje met het de familie naar de camping. Het was weer een top vakantie!
    'Riley doe je je muts even af?' vraagt de leraar. Mijn tegenzin trek ik hem van mijn hoofd. Ik wachtte op Brittany. Ik had har de hele vakantie niet gezien. We hadden een keer met z'n allen afgesproken, maar zij was op vakantie. Ik kijk naar de klok. Brittany was nog nooit te laat geweest. Ik voel mijn mobieltje in mijn broekzak trillen.

    De tweede bel was gegaan en nog steeds geen Brittany.
    Zenuwachtig wiebel ik heen en weer. Ik hou er niet van om alleen te zitten, maar ik had tegen iedereen gezegd dat er al niemand mij zat.
    Onze nieuwe mentor, Mevrouw Lorenscurve, begon een heel verhaal te ratelen en ik zet mezelf op afdwaal modus, als ineens de deur op zwaait.

    [ bericht aangepast op 30 mei 2013 - 15:55 ]


    ©1998

    wacht het klopt niet meer....


    ©1998