Back To The Top || One Direction 1 - Speeltopics

De rechten van dit topic gaan naar quin98
Ik ben en blijf onschuldig.

Het begin:
Het is maandagochtend. Iedereen is net op school aangezien het eerste uur zo gaat beginnen. Iedereen ziet het als weer een saaie schoolweek, maar niemand weet dat deze week weer iedereens leven gaat veranderen.

[ bericht aangepast op 19 mei 2013 - 19:03 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[mijn topics]

(Mijn topics, hehe. )

Reading a good book is like taking a journey.

[Mijn topics.]

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Mijn topicsss.]

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Zayn Malik

Rustig zit ik inde auto richting school terwijl ik naar de radio luister. Ineens hoor ik wat van one direction en zet hem harder. Het gaat over geruchten dat we weer veder gaan, dat zou leuk zijn maar helaas is het niet waar. Onze break is nog steeds bezig en wat mij betreft is het al te lang. Inmiddels zijn er fragmenten van fans te horen die vertellen dat ze ons zo erg missen en dat ze echt hopen dat wij terugkomen en zo blij zijn als het echt zo is. Ik bijt op mijn lip, ik moet er voor zorgen dat we terugkomen! Dat moet gewoon, we gaan weer terug naar waar we gebleven waren met ze alle. Inplaatst van naar school te rijden beslis ik dat ik naar Louis zijn school ga, hij zit het dichtstbij. Ik ga hem gewoon ophalen net als de andere jongens en dan gaan we zorgen dat we terugkomen, dat moet gewoon. Ik kom bij Louis school aan maar merk dat er nog geen lessen begonnen zijn. Er staat een paar mensen op het plein maar Lou staat er niet tussen. Dan wacht ik wel bij de ingang. Ik ga staan en wacht rustig op Louis, nu maar hopen dat die gauw komt.

Louis William Tomlinson

Mijn vrolijkheid was als sneeuw voor de zon verdwenen toen ik op school was aangekomen. School werd met de dag saaier en had er dan ook een verschrikkelijke hekel aan. Ik begreep nog steeds niet dat ik überhaupt was teruggekeerd. Gelukkig waren er mensen die ervoor zorgde dat ik de dagen nog doorkwam. En dan had ik het niet over de mensen die zich nu ineens voor deden als mijn vrienden. Nee, die kende ik ondertussen wel, net als mijn echte vrienden. Ondertussen was ik al bij de kluisjes aangekomen en gooide chagrijnig de boeken die ik niet nodig had in mijn kluisje. Heel kort ging mijn blik naar buiten en hield mijn hoofd iets schuin toen ik een bekend iemand zag staan. Al snel schudde ik mijn hoofd, want het was vast weer mijn verbeelding. Mijn blik wendde ik dan ook weer af en liep rustig in de richting van het klaslokaal, hopende dat ik daar mijn beste vriend tegen zou komen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Curlies schreef:
[Mijn topics.]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

(mon tops )

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Stanley Lucas.

Ik mompelde zachtjes in mezelf toen ik op school aangekomen was. Ik stalde mijn fiets in de fietsenhokken en liep meteen wat minder druk dan anders de school in, iedereen negerend. Meestal vond ik school wel leuk, maar alleen als Louis er was. Als hij zich bijvoorbeeld ziek meldde en ik kwam dat te weten, dan had ik geen zin meer om op te letten. Aangezien ik hem nog niet gezien had vandaag, had ik sowieso geen zin meer. Misschien kom ik hem tegen in de klas? dacht ik. Ik skipte mijn kluisje omdat ik vaak door te lang blijven hangen daar, te laat kwam. Ik sleurde dus mijn rugzak mee over mijn schouder. Ik liep het klaslokaal in en zag Louis nét naar binnen lopen. 'Lou!' kirde ik toen meteen wat vrolijker.

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Ginaelie Esmae Bonnet.

Lichtelijk verdwaasd zocht ik tussen de grote menigte van leerlingen naar mijn beste vriend, Zayn. Mijn vingers gleden als automatisch naar mijn tas om mijn telefoon eruit te vissen, aangezien ik er niet tegen kon als ik mijn vrienden niet kon vinden. Vooral niet als ik normaal gesproken samen met diegene een les zou hebben.
Ik toetste zijn nummer als automatisch in, aangezien ik het toch uit mijn hoofd wist. Ik liet de toon een aantal keer overgaan terwijl ik lichtelijk bezorgd naar de uitgang begon te benen. Het maakte me niets uit of ik de les zou moeten missen, Zayn was me toch ietsjes belangrijker. Hij had me niks verteld van spijbelen.
"Neem op!" siste ik zachtjes met een Franse ondertoon, waardoor er onmiddellijk een blos op mijn gezicht kroop aangezien mensen me nogal vreemd aankeken.

(Nogal chaotisch, ik weet het.)

Reading a good book is like taking a journey.

Niall Horan
Ugh. Weer een nieuwe schooldag. Ik heb nu al geen zin meer in de rest van de week en deze dag is nog nauwelijks begonnen. Langzaam kom ik overeind uit mijn bed en rek me eens uit. Daarna pak ik gelijk mijn mobiel die naast me op het nachtkastje ligt. Hij staat nog aan, want ik doe hem nooit uit 's nachts. Als ik het schermpje aandruk, licht hij op. Er is echter niks, wat er op wijst dat ik een nieuw smsje, w'appje of gemiste oproep heb. Ergens diep van binnen gaat er een steek door mijn buik. Al heel lang hoop ik op een bericht van Liam, Zayn, Harry of Louis, maar ze hebben me al wekenlang niks gestuurd. Zelf heb ik ook niet echt contact gehouden met hun, omdat ik te bang ben dat ze One Direction echt niet meer zien zitten en mij daarom ook hebben afgeschreven. Er is wel een ander ding wat mijn aandacht trekt. De tijd. Shit! Het is al bijna kwart over 8 uur. Normaal hoor ik nu in de auto te zitten. Ik spring uit mijn bed, trek een random broek en shirt uit de kast en trek die hinkend aan, om bij de badkamer te stoppen. Daar haal ik snel een paar keer mijn hand door mijn haar. Daarna storm ik de trap af en trek daar snel de koelkast open. Ik pak het pak sap en klok de inhoud naar binnen. Als ik genoeg heb zet ik het terug en sprint ik terug naar de gang. Dan maar even geen eten hoor. Ik spring in mijn schoenen, trek mijn jas aan en pak mijn tas met boeken. Ik weet nog mijn sleutels mee te gritsen om vervolgens naar school te scheuren.

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Zayn Malik

Ik zucht het schoolplein is inmiddels leeg en Louis heb ik niet gezien, zou die al binnen geweest zijn toen ik kwam. Ach ik kan altijd aan de receptie vragen waar die les heeft. Ik loop naar binnen en ga naar de receptie die ik gelukkig gelijk zie. 'Hallo mevrouw, ik kom hier voor Louis Tomlinson weet u toevallig waar die les heeft?" vraag ik vriendelijk en de vrouw kijkt even twijfelend. Uiteindelijk begint ze het op te zoeken en krijg ik informatie over welk lokaal en waar dat zit. Aha, op naar Louis maar! Terwijl ik naar het lokaal loop gaat mijn mobiel af en vis hem uit mijn zak,Ginaelie. Ze zal wel ongerust zijn omdat ik niet op school ben. 'Heey Ginaelie' zeg ik als ik opgenomen heb en leun even tegen de muur aan. Ik kon nu toch niet de klas in gaan lopen als ik aan het bellen ben.

Hannah Emma Stones
Concentrerend ,liep ik over de lijn en speelde het spelletje ,stap niet op de tegels. Ik weet dat het misschien kinderachtig is,maar ik vind het leuk.
Door de muziek in lijn oortjes ,was het mooie liedje 'Autumn leaves' van Ed Sheeran aan het spelen. Mijn tweede lievelings idool na One direction dan.
Volgens mij had ik teveel suiker op mijn cornflakes gedaan ,want ik was erg actief vandaag.Ik kijk weer naar mijn schoenen, en merk niet dat ik bijna tegen een paal aanloop. Aangezien sommige mensen me raar aanstaren ,loop ik gewoon door d-naar schol die nu al in zicht was.
Ik zuchte zachtjes. Ergens had ik geen zin in school. Het enige leuke zijn mijn vrienden en het beste van alles is dat Niall Horan mijn vriend is.
De eerste dag dat ik hen ontmoette viel ik bijna flauw,maar nu is het echt normaal. Ik zou bijna niet meer zonder hun kunnen.
Ik loop de school binnen en kijk even of ik iemand zie.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Louis Tomlinson
Mensen wierp ik vuile blikken toe die ineens om me heen kwamen lopen. Ja, in dat opzicht was ik best wel veranderd, maar verder was ik nog altijd de vrolijke hyperactieve Louis. Mooi niet dat ik nu ineens ook zo lief en vrolijk tegen de mensen deed, die dat ook nooit naar mij toe deden.Het klaslokaal liep ik naar binnen en kreeg steeds minder zin in school toen ik zag dat Stanley niet zag. Ik wilde dan ook een pruillipje trekken en weer rechtsomkeert maken toen achter me een bekende stem klonk. Dat was de reden dat ik me alsnog omdraaide, alleen met een glimlach en al iets vrolijker. 'Stan!' kirde ik vrolijk. Hij was toch een van de reden waarom ik het minder erg vond, om terug naar Doncaster en school te keren, maar het zeker ook leuker maakte. Vrolijk liep ik naar hem toe en hield mijn armen al open voor mijn, nog steeds niet afgeleerde, knuffels. 'En zoals altijd weer precies op tijd.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Mijn Topics]

Bowties were never Cooler