Ik moet even mijn hart luchten. - Liefde, Vriendschap & Familie

Hallo iedereen,
ik kom weer even zeuren. Sorry.
Ik voel me echt heel erg waardeloos. Het komt met name door mijn thuissituatie. Mijn ouders zijn nogal streng gelovig en ik ben dat dus allesbehalve. Ik haat de kerk en alles wat erbij hoort, omdat zo'n kerk dienst gewoon voor een overdosis prikkels veroorzaakt bij mij en daardoor raak ik overprikkelt. Ook geloof ik niet echt in een god. Mijn ouders willen dat niet inzien, ze dwingen mij om één keer per zondag naar de kerk te gaan en anders chanteren ze mij. Nu zullen jullie wel denken, kom op die ene keer per zondag, maar voor mij is dat gewoon echt een hel. Ook vinden ze dat ik zeur doordat ik wil stoppen met mijn medicijnen, zelf heb ik ze nooit echt gewild. Ik voelde me onder druk gezet door mijn ouders en heb toen maar ja gezegd, puur uit angst dat ze via chantage zouden zorgen dat ik mijn vriend niet meer zou kunnen zien of wat dan ook. Ik ben serieus bang voor mijn ouders. Ze hebben ooit gedreigd dat ze me thuis zouden houden van school, internet en alles eraf zouden gooien, me nooit meer beltegoed zouden geven en dat ik dus geen contact meer zou kunnen hebben met mijn vriendje. Sinds die dreiging ben ik anders tegen ze aan gaan kijken. Ik ben bang voor ze. Ik durf mijn mening niet meer te geven en ga maar mee in alles wat ze willen. Er wordt over mij heen gelopen en ik durf er niets tegen te doen. Ik kan enkel wachten tot ik 18 wordt, dat is over drie-kwartjaar ongeveer. Dan hebben ze in principe niet zoveel meer over me te zeggen, maar het is gewoon niet uit te houden zo. Ik kan nu alleen maar huilen, ook omdat ik voor het eerst in 1,5 jaar weer ongesteld ben geworden en alles doet me hartstikke zeer. Ook slaan mijn hormonen nogal op hol en ik word gewoon gek.

Nu heb ik ook voor mezelf bedacht dat ik tegen de psycholoog, die ik sinds kort weer bezoek, alles ga zeggen wat mij op het hart ligt. Ik heb het idee dat ik nu eindelijk een beetje meer kracht bezit om van me af te gaan bijten. Ik ga stoppen met mijn medicatie en ik ben eigenlijk niet meer van plan om ze nog verder mijn leven te laten verpesten. Maar nu lukt alles gewoon even niet.

Ik heb echt even een cheer up nodig, voel me echt waardeloos nu. Sorry dat ik nu wat van je tijd verspilt heb met dit topic.

---

26 - 02 - '16

Cyborg schreef:
(...)

Klopt. Ze moeten gewoon ophouden met die ouderwetse shizzle, maar goed, ik moet het nog maar even uithouden. Ik ga het zo niet winnen van ze.

Jaa het probleem is dat rationaliteit niet werkt bij gelovigen
Dat heb ik ook ondervonden bij die gelovigen, want ze spelen steeds vals met hun god en jezus.
Ze zeggen steeds van: jaa, maar god zal je de weg wijzen of God weet het antwoord op uw vragen.
Nou, meneer god mag wel wat meer bewijs van zijn bestaan achter laten

---

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Destined schreef:
(...)

Jaa het probleem is dat rationaliteit niet werkt bij gelovigen
Dat heb ik ook ondervonden bij die gelovigen, want ze spelen steeds vals met hun god en jezus.
Ze zeggen steeds van: jaa, maar god zal je de weg wijzen of God weet het antwoord op uw vragen.
Nou, meneer god mag wel wat meer bewijs van zijn bestaan achter laten

Ik ben het er mee eens, want ik ben echt een type dat bewijs wil voordat ze wat gelooft. Ik heb tot nu toe geen bewijs gehad, dus nee, het gaat er bij mij niet met de paplepel in. Tenminste niet meer. Vroeger was ik ook gehersenspoeld, want toen dacht ik dat alles wat m'n ouders deden goed was. Wat het dus niet is. Ze proberen me alleen maar afhankelijk te maken door te zeggen dat ik geen geld heb om zelfstandig begeleid wonen te gaan doen, terwijl de overheid dit vergoed. They are talking shit, really bad shit.

---

26 - 02 - '16

Destined schreef:
(...)

Geen probleem hoor
Trouwens veel mensen denken ook dat het een nieuw soort medicijn is chanteren, want wat wordt dat veel gebruikt zeg. Ik ben ook gedoopt, heb communie en vormsel gedaan en heb ook alles tot aan de basisschool meegedaan aan dat geloof dinges. Maar toen krijg ik kennis en kwam ik erachter dat de bijbel in feiten een gedateerde sprookjesboek is naar mijn mening overigens.
Misschien is het vooral dat ze zelf aan hun geloof twijfelen, dat ze zo aanvallend zijn, tenminste dat denk ik. Want het christendom heeft namelijk een aantal erg harde klappen gehad de laatste tijd door de maatschappij en nu het aantal christenen ook terugdringt, wordt het voor hen nogal problematisch. Je ouders moeten alleen weten dat ze niet het recht hebben jou een godsdienst op te leggen, want dan ben je net zo bezig als Kareltje en Lodewijkje wie dat ook deden alleen was dat iets van 400 a 500 jaar geleden. Dat zijn we immers wel ontgroeit lijkt me.

Maar als je hulp nodig hebt, kun je me altijd vragen
Nogmaals veel succes!

Wacht even. Dat klopt niet wat je zegt. De katholieke kerk (misschien ook de protestantse) heeft klappen gehad, niet het Christendom. Met het Christendom is niks mis mee namelijk. Ik geloof er zelf niet in, daar niet van. Wat de Katholieke kerk en Vaticaanstad er alleen van gemaakt hebben, is het meest idiootste wat er bestaat.
Sorry, maar ik zie deze fout zo vaak dat ik graag even dit wil verbeteren.

OT: Weet je meisje, ik zie dit eigenlijk als een herhaling voor mij. Dit verhaal heb ik al een keer eerder gehoord, maar dan van mijn moeder. Het ging bij haar alleen iets anders; haar ouders hadden constant ruzie (en waren protestants) en zij kreeg altijd van beide kanten te horen hoe verschrikkelijk papa of mama was. Toen ze eenmaal in Wageningen is gaan studeren, heeft ze ergens een klap in haar gezicht gehad: dit was niet normaal, hoe zij haar jeugd had.
Ze heeft er af en toe nog steeds last van en ze is wel getekend voor haar leven, maar ik moet zeggen dat ze de meeste geweldige moeder is die er bestaat.
Wat ik hier mee wil zeggen: Geef de hoop niet op, alsjeblieft niet! Ik zou misschien ook een andere psycholoog uitzoeken (of hebben je ouders deze uitgezocht, kan ook wat verschil maken). Ik wens je héél veel sterkte en ik hoop voor je dat het goed komt.
Sterke! <3

---

Deep inside, I've never felt alive

Mysteria schreef:
(...)
Wacht even. Dat klopt niet wat je zegt. De katholieke kerk (misschien ook de protestantse) heeft klappen gehad, niet het Christendom. Met het Christendom is niks mis mee namelijk. Ik geloof er zelf niet in, daar niet van. Wat de Katholieke kerk en Vaticaanstad er alleen van gemaakt hebben, is het meest idiootste wat er bestaat.
Sorry, maar ik zie deze fout zo vaak dat ik graag even dit wil verbeteren.

OT: Weet je meisje, ik zie dit eigenlijk als een herhaling voor mij. Dit verhaal heb ik al een keer eerder gehoord, maar dan van mijn moeder. Het ging bij haar alleen iets anders; haar ouders hadden constant ruzie (en waren protestants) en zij kreeg altijd van beide kanten te horen hoe verschrikkelijk papa of mama was. Toen ze eenmaal in Wageningen is gaan studeren, heeft ze ergens een klap in haar gezicht gehad: dit was niet normaal, hoe zij haar jeugd had.
Ze heeft er af en toe nog steeds last van en ze is wel getekend voor haar leven, maar ik moet zeggen dat ze de meeste geweldige moeder is die er bestaat.
Wat ik hier mee wil zeggen: Geef de hoop niet op, alsjeblieft niet! Ik zou misschien ook een andere psycholoog uitzoeken (of hebben je ouders deze uitgezocht, kan ook wat verschil maken). Ik wens je héél veel sterkte en ik hoop voor je dat het goed komt.
Sterke! <3

Bedankt (:
Ik moet de hoop ook niet opgeven, maar mijn dubbele en depressieve gevoelens maken me het er niet makkelijker op. Ik heb ook regelmatig gedachten gehad die ik eigenlijk niet zou moeten hebben, ook heb ik vaak overwogen een bepaalde keuze te maken maar ik heb het niet gedaan. Simpelweg omdat ik het niet waard vind om mijn leven te geven zodat mijn ouders het leven van mijn broertje en zus nog erger kunnen verpesten. Ik moet résistance gaan opbouwen en vooral niet opgeven. Ook al is het nog zo moeilijk. De medicijnen ga ik waarschijnlijk wel weer nemen, omdat de depressieve gevoelens boven mij uit beginnen te stijgen en anders word ik gewoon gek. Ik heb dus eigenlijk niet zo gek veel keuze, helaas.

---

26 - 02 - '16

Cyborg schreef:
(...)

Ik ben het er mee eens, want ik ben echt een type dat bewijs wil voordat ze wat gelooft. Ik heb tot nu toe geen bewijs gehad, dus nee, het gaat er bij mij niet met de paplepel in. Tenminste niet meer. Vroeger was ik ook gehersenspoeld, want toen dacht ik dat alles wat m'n ouders deden goed was. Wat het dus niet is. Ze proberen me alleen maar afhankelijk te maken door te zeggen dat ik geen geld heb om zelfstandig begeleid wonen te gaan doen, terwijl de overheid dit vergoed. They are talking shit, really bad shit.

Nou, het is juist goed dat je dit nu door hebt, want nu leer je echt voor jezelf denken en ik vind dat heel belangrijk. Je kunt niet steeds blijven geloven in iemands illusies. Wetenschap bewijst al veel tegen de bijbel. Zelf geloof ik niet dat je gelijk helemaal weg bent als je dood bent, dat er een oneindige leegte is na je dood. Ik heb een ingewikkelde kijk daarop.

---

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Mysteria schreef:
(...)
Wacht even. Dat klopt niet wat je zegt. De katholieke kerk (misschien ook de protestantse) heeft klappen gehad, niet het Christendom. Met het Christendom is niks mis mee namelijk. Ik geloof er zelf niet in, daar niet van. Wat de Katholieke kerk en Vaticaanstad er alleen van gemaakt hebben, is het meest idiootste wat er bestaat.
Sorry, maar ik zie deze fout zo vaak dat ik graag even dit wil verbeteren.

OT: Weet je meisje, ik zie dit eigenlijk als een herhaling voor mij. Dit verhaal heb ik al een keer eerder gehoord, maar dan van mijn moeder. Het ging bij haar alleen iets anders; haar ouders hadden constant ruzie (en waren protestants) en zij kreeg altijd van beide kanten te horen hoe verschrikkelijk papa of mama was. Toen ze eenmaal in Wageningen is gaan studeren, heeft ze ergens een klap in haar gezicht gehad: dit was niet normaal, hoe zij haar jeugd had.
Ze heeft er af en toe nog steeds last van en ze is wel getekend voor haar leven, maar ik moet zeggen dat ze de meeste geweldige moeder is die er bestaat.
Wat ik hier mee wil zeggen: Geef de hoop niet op, alsjeblieft niet! Ik zou misschien ook een andere psycholoog uitzoeken (of hebben je ouders deze uitgezocht, kan ook wat verschil maken). Ik wens je héél veel sterkte en ik hoop voor je dat het goed komt.
Sterke! <3

Nou, het christendom heeft door wetenschap ook aardig wat klappen gehad en gezien het aantal christen bijna exponentieel daalt, vind ik dat ook al een aardige klap voor het christendom, want christendom is weer voortgekomen uit het katholicisme naar mijn weten. Ik weet zeker dat ik in het christendom genoeg dingen kan vinden waar rationeel denkende mensen hun twijfels bij kunnen hebben.

---

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.