Ik moet even mijn hart luchten. - Liefde, Vriendschap & Familie

Hallo iedereen,
ik kom weer even zeuren. Sorry.
Ik voel me echt heel erg waardeloos. Het komt met name door mijn thuissituatie. Mijn ouders zijn nogal streng gelovig en ik ben dat dus allesbehalve. Ik haat de kerk en alles wat erbij hoort, omdat zo'n kerk dienst gewoon voor een overdosis prikkels veroorzaakt bij mij en daardoor raak ik overprikkelt. Ook geloof ik niet echt in een god. Mijn ouders willen dat niet inzien, ze dwingen mij om één keer per zondag naar de kerk te gaan en anders chanteren ze mij. Nu zullen jullie wel denken, kom op die ene keer per zondag, maar voor mij is dat gewoon echt een hel. Ook vinden ze dat ik zeur doordat ik wil stoppen met mijn medicijnen, zelf heb ik ze nooit echt gewild. Ik voelde me onder druk gezet door mijn ouders en heb toen maar ja gezegd, puur uit angst dat ze via chantage zouden zorgen dat ik mijn vriend niet meer zou kunnen zien of wat dan ook. Ik ben serieus bang voor mijn ouders. Ze hebben ooit gedreigd dat ze me thuis zouden houden van school, internet en alles eraf zouden gooien, me nooit meer beltegoed zouden geven en dat ik dus geen contact meer zou kunnen hebben met mijn vriendje. Sinds die dreiging ben ik anders tegen ze aan gaan kijken. Ik ben bang voor ze. Ik durf mijn mening niet meer te geven en ga maar mee in alles wat ze willen. Er wordt over mij heen gelopen en ik durf er niets tegen te doen. Ik kan enkel wachten tot ik 18 wordt, dat is over drie-kwartjaar ongeveer. Dan hebben ze in principe niet zoveel meer over me te zeggen, maar het is gewoon niet uit te houden zo. Ik kan nu alleen maar huilen, ook omdat ik voor het eerst in 1,5 jaar weer ongesteld ben geworden en alles doet me hartstikke zeer. Ook slaan mijn hormonen nogal op hol en ik word gewoon gek.

Nu heb ik ook voor mezelf bedacht dat ik tegen de psycholoog, die ik sinds kort weer bezoek, alles ga zeggen wat mij op het hart ligt. Ik heb het idee dat ik nu eindelijk een beetje meer kracht bezit om van me af te gaan bijten. Ik ga stoppen met mijn medicatie en ik ben eigenlijk niet meer van plan om ze nog verder mijn leven te laten verpesten. Maar nu lukt alles gewoon even niet.

Ik heb echt even een cheer up nodig, voel me echt waardeloos nu. Sorry dat ik nu wat van je tijd verspilt heb met dit topic.

---

26 - 02 - '16

Mijn tijd is niet verspild hoor.
Maar heel veel sterkte!

Dankje, ik hoop dat 't goed gaat komen maandag

---

26 - 02 - '16

Gehenna schreef:
Dankje, ik hoop dat 't goed gaat komen maandag

Ik hoop het voor je, dit is echt kut. :c

---

Some people are art and do art at the same time

Gehenna schreef:
Bedankt, echt waar..

Jij vrolijkt altijd iedereen op. Nu is het mijn beurt om dat te doen.
Hopelijk gaat het snel wat beter!

---

•*• Lululu •*•

Sterkte. Ik vind het sterk van je dat je er iets mee doet. Ik ken zoveel mensen die alles opkroppen, dat bewijst dat je sterk bent (:
En ik heb respect voor sterke mensen. Koppie omhoog en alles komt goed. Ookal ken je me niet, mijn gastenboek staat open, en anders mag je me pb'en. Ik kan luisteren en soms lucht het op om gewoon alles eruit te gooien (: Komt goed, geloof me.

---

Miep

Ik snap wel dat je kijk op je ouders daardoor gaat veranderen. Ze moeten toch echt accepteren dat ze niet alles voor jou kunnen beslissen. Wat zul jij blij zijn als jij uit huis gaat. Dan kun je lekker je eigen dingetjes doen!
En ik ken je niet heel goed, maar weet dat mijn gastenboek open staat voor je. Of als je het fijner vind om een pb te sturen, is dit natuurlijk ook goed! :]. Alles komt uiteindelijk goed en na de regen schijnt de zon altijd.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Lolicia schreef:

Ik snap wel dat je kijk op je ouders daardoor gaat veranderen. Ze moeten toch echt accepteren dat ze niet alles voor jou kunnen beslissen. Wat zul jij blij zijn als jij uit huis gaat. Dan kun je lekker je eigen dingetjes doen!
En ik ken je niet heel goed, maar weet dat mijn gastenboek open staat voor je. Of als je het fijner vind om een pb te sturen, is dit natuurlijk ook goed! :]. Alles komt uiteindelijk goed en na de regen schijnt de zon altijd.

True. Ik ga echt een hoop dingen drastisch veranderen als ik het huis uit ga.

---

26 - 02 - '16

Ik ben vandaag naar de psycholoog geweest en ook zij vindt dat ik mijn medicatie weer in moet nemen. Ze staat of course aan de kant van mijn ouders, het kan niet anders. Ik ben namelijk de enige die moet veranderen en ze gaat ook gesprekken aan met mijn ouders straks zodat die ook nog even een schepje er bovenop kunnen gooien. Alsof ik het nog niet moeilijk genoeg heb. Waarschijnlijk zal ik niet verder kunnen met de havo, omdat de druk veel te hoog wordt. Daar heb ik onder andere mijn depressieve buien, stress en angst vandaan. Mijn ouders zijn helemaal over de zeik omdat ik huis uit wil, omdat ze denken dat ik dan gelijk bij mijn vriend intrek. Ze vinden dat ik een af andere slet ben of zo. Ik haat ze echt heel erg, ik kan echt niet omschrijven hoe erg. Ze hebben nu al het grootste en belangrijkste deel van mijn leven verpest. Het liefst bel ik gewoon direct de kinderbescherming om me uit dit huis weg te laten halen, maar dan gaan mijn ouders toch wel weer zeiken. Iedereen gelooft hen en niemand gelooft mij, behalve jullie.

---

26 - 02 - '16

Cyborg schreef:
Ik ben vandaag naar de psycholoog geweest en ook zij vindt dat ik mijn medicatie weer in moet nemen. Ze staat of course aan de kant van mijn ouders, het kan niet anders. Ik ben namelijk de enige die moet veranderen en ze gaat ook gesprekken aan met mijn ouders straks zodat die ook nog even een schepje er bovenop kunnen gooien. Alsof ik het nog niet moeilijk genoeg heb. Waarschijnlijk zal ik niet verder kunnen met de havo, omdat de druk veel te hoog wordt. Daar heb ik onder andere mijn depressieve buien, stress en angst vandaan. Mijn ouders zijn helemaal over de zeik omdat ik huis uit wil, omdat ze denken dat ik dan gelijk bij mijn vriend intrek. Ze vinden dat ik een af andere slet ben of zo. Ik haat ze echt heel erg, ik kan echt niet omschrijven hoe erg. Ze hebben nu al het grootste en belangrijkste deel van mijn leven verpest. Het liefst bel ik gewoon direct de kinderbescherming om me uit dit huis weg te laten halen, maar dan gaan mijn ouders toch wel weer zeiken. Iedereen gelooft hen en niemand gelooft mij, behalve jullie.

Als ik eerlijk moet zijn vind ik persoonlijk dat je een tegenstrijdige psycholoog hebt. Een psycholoog hoort er te zijn om jou te kunnen helpen en niet om je juist tegen te gaan werken.
Je ouders kunnen je niet eeuwig blijven chanteren of 'dwingen' tot dingen waar jij niks van wilt horen. Ooit zullen ze zelf wel voor een aantal obstakels komen te staan en inzien dat ze jou behoorlijk veel pijn aan het doen zijn. Kop op, ook jij kan deze druk overwinnen. (:

---

Reading a good book is like taking a journey.

Praelectio schreef:
(...)

Als ik eerlijk moet zijn vind ik persoonlijk dat je een tegenstrijdige psycholoog hebt. Een psycholoog hoort er te zijn om jou te kunnen helpen en niet om je juist tegen te gaan werken.
Je ouders kunnen je niet eeuwig blijven chanteren of 'dwingen' tot dingen waar jij niks van wilt horen. Ooit zullen ze zelf wel voor een aantal obstakels komen te staan en inzien dat ze jou behoorlijk veel pijn aan het doen zijn. Kop op, ook jij kan deze druk overwinnen. (:

Ik vind het ook zo oneerlijk. Jarenlang hebben ze me vanalles wijs gemaakt, waaronder dat geloof, en nu pik ik het gewoon niet meer. We hadden altijd zo'n goede band en nu is alles verpest, alleen omdat zij meer waarde aan dat geloof lijken te hechten dan aan mij. Voor mijn idee ben ik voor hun meer het zwarte schaap dan een dochter. Ik vind het zo oneerlijk. Ik had gister ook een shirt gemaakt voor moederdag en ze had alleen maar aandacht voor de taart die mijn zus had gemaakt. Aan dit soort dingen kan ik gewoon merken dat het echt niet meer goed zit met die band. Ook wil ik ze niet meer knuffelen of hebben dat ze me aanraken. Bij mijn vriend thuis heb ik die medicijnen ook niet nodig, want zij merken geen verschil of ik het wel of niet inneem. Daar voel ik me op mijn gemak en nemen ze me zoals ik ben. Ook helpen ze me en geven ze me advies, maar mijn ouders zien dat weer als stoken. Het is gewoon fucked up oneerlijk.

---

26 - 02 - '16

Lucht je hart zoals je hier heb gedaan.

[ bericht aangepast op 13 mei 2013 - 17:03 ]

---

Ha! I invent the word impossible. That's why I am the champ. Whether I like it or not.

Libre schreef:
Lucht je hart zoals je hier heb gedaan.

Dat probeerde ik ook, maar mijn vader zat erbij en die begon me helemaal tegen te spreken. Ik voel me ook onder druk gezet als zij erbij zitten.

---

26 - 02 - '16

Cyborg schreef:
(...)

Dat probeerde ik ook, maar mijn vader zat erbij en die begon me helemaal tegen te spreken. Ik voel me ook onder druk gezet als zij erbij zitten.

Misschien moet je het voor ze opschrijven. Dan valt er in eerste instantie weinig tegen te spreken en kunnen ze er rustig over nadenken voor ze reageren.

[ bericht aangepast op 13 mei 2013 - 17:08 ]

---

“I'd rather laugh with the sinners than cry with the saints. The sinners are much more fun.” - Billy Joel

Svale schreef:
(...)

Misschien moet je het voor ze opschrijven. Dan valt er in eerste instantie weinig tegen te spreken en kunnen ze er rustig over nadenken voor ze reageren.

Dit lijkt mij een erg goed idee.

---

•*• Lululu •*•

Cyborg schreef:
Ik ben vandaag naar de psycholoog geweest en ook zij vindt dat ik mijn medicatie weer in moet nemen. Ze staat of course aan de kant van mijn ouders, het kan niet anders. Ik ben namelijk de enige die moet veranderen en ze gaat ook gesprekken aan met mijn ouders straks zodat die ook nog even een schepje er bovenop kunnen gooien. Alsof ik het nog niet moeilijk genoeg heb. Waarschijnlijk zal ik niet verder kunnen met de havo, omdat de druk veel te hoog wordt. Daar heb ik onder andere mijn depressieve buien, stress en angst vandaan. Mijn ouders zijn helemaal over de zeik omdat ik huis uit wil, omdat ze denken dat ik dan gelijk bij mijn vriend intrek. Ze vinden dat ik een af andere slet ben of zo. Ik haat ze echt heel erg, ik kan echt niet omschrijven hoe erg. Ze hebben nu al het grootste en belangrijkste deel van mijn leven verpest. Het liefst bel ik gewoon direct de kinderbescherming om me uit dit huis weg te laten halen, maar dan gaan mijn ouders toch wel weer zeiken. Iedereen gelooft hen en niemand gelooft mij, behalve jullie.

---

•*• Lululu •*•