Justin Drew Bieber
'Justin ik weet niet wat ik moet doen' fluisterde Niall. 'Nadenken. Je moet gewoon eens goed denken wat er allemaal is gebeurd. Ik snap het natuurlijk wel. Je hebt een relatie met Zayn gehad, je hebt nu op dit moment iets met Alex. Het is allemaal ingewikkeld' glimlachte ik zwak. Mijn lach was echt, maar mijn ogen deden niet vrolijk mee. Jazzy was weg. Jax was weg. Jeremy was weg. En het ergste nog wel, Pattie ook. Het verbaasde me dat Scooter er niet was, of Usher. Ludacris kon ook. Die zouden nog wel even langskomen. 'Wat moet ik doen?' vroeg Niall. 'Ik kan wel heel cliché gaan zeggen dat je -je hart moet gaan volgen alleen dat doen de meesten toch niet. Denk eens goed na, Nialler' wees ik hem toe. Ik draaide me naar de vleugel en begon Down Te Earth te spelen. Ik had het liedje geschreven naar de scheiding van mijn ouders, ook al was ik nog maar net geboren. Als je moeder en vader niet bij elkaar zijn is het moeilijk. Zacht, Niall niet storend, begon ik te zingen. Het stukje midden in was nog het ergst. 'Mommy, you were always and somewhere, and Daddy, I live out of town. So tell me how could I ever be normal somehow. You tell me this is for the best, so tell me why am I in tears? A world so far away, and now I just need you here' Het was een fluistering geworden en zonder dat ik er wat aan kon doen liep er een verdwaalde traan uit mijn ooghoek. Ik huilde nooit. Alleen nu mijn familie weg was.
"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."