Titel verhaal: Hidden and found.
Korte samenvatting: Hoofdstuk 1, 2 en 3 staan al online.
Hidden and found.
'Zo, Sarah. Is er iemand die je naar huis kan brengen?' vraagt de de agent. Het is al de zoveelste keer dat hij me die vraag stelt en hij weet wat ik zal antwoorden.
'Ik raak wel thuis,' zeg ik. De man knikt, het is steevast hetzelfde ritueel. 's Nachts, als slechts een zoemende lantaarn de straat verlicht, slenter ik door het centrum van de stad. Thuis is de situatie verstikkend, het gebeurt vaker dan wekelijks dat ik er wegvlucht. Om de avondlucht door mijn longen te voelen circuleren, om niet te moeten horen hoe hij wordt uitgescholden door mijn vader. Ik hou te veel van hem.
Sarah is gelukkig. De eerste vijftien jaren na haar geboorte leidt ze een prachtig leven. De goede schoolpunten, de gezellige taferelen die je ziet bij een gezin met twee kinderen, haar broer Jonas, allemaal dingen die bijdragen aan haar rustige leventje. Totdat de situatie omslaat. Elke nacht hoort ze hoe Jonas schreeuwend en smekend om genade de nachten slapeloos doorbrengt. Als ze ontdekt dat hij mishandeld wordt, is dat een verschrikkelijke gedachte die een serieuze domper op haar dagen zet. Na een tijd kan ze het niet meer aan en vlucht elke nacht het huis uit. Overdag voelt ze zich verplicht alsof te doen dat haar leven nog steeds op wieltjes loopt en er niets mis is. Ze vertrouwd haar geheim aan niemand toe en praat er niet over met Jonas. Tot Jonas haar erover aanspreekt. Hij kan haar overhalen om ervoor te zorgen dat ze van thuis weggehaald wordt. Alleen, nu Sarah zelf veilig is, zet ze alles op alles om haar broer uit zijn lijden te verlossen.
Uiteindelijk blijkt dat Sarah slechts een tipje van de sluier heeft opgelicht. Wat ze nog niet te zien heeft gekregen, overtreft haar ergste nachtmerries.
Face claim ( het liefst dan ): Mijn hoofdpersonage heeft echt rosse krullen (vergelijkbaar met Merida uit Brave =]) De jongen Jonas, heeft donker haar. Ze zijn 15 en 17. IK heb me doodgezocht maar vind echt niets. Het spijt me.
Sfeer:
- Het begin moet vrolijk.
-Naar het midden toe neemt de spanning, de onheilspelling toe.
- Het einde ontdekt ze iets levensbedreigend, dus ja.
Liedje(mag ook een beetje een richtlijn zijn):
Alegria - Cirque du Soleil
of
Climbing - Lionel Richie
Tekst (mag ook een beetje een richtlijn zijn): & Evt. ideeën voor de trailer:
[Fragmentje spelende kleuter]
Het is niet zijn schuld.
[fragment meisje die jongen in de armen springt. Zonder kussen, het is haar broer.]
Want hij verbergde het, om mij te beschermen.
[fragment meisje die zich bruusk omdraait]
Toch schrok ik,
[fragment meisje die een aardbeving meemaakt ofzo (:]
toen mijn wereld plots op zijn kop stond.
[fragment jongen die met meisje praat, haar probeert te overhalen]
-Voor de rest verras me!-
Evt. al een paar youtube filmpjes:
/
Alvast bedankt!
Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28
"
