'A School for the Mythical' -- topic [1] - Speeltopics

Verhaallijn:

Verschillende tieners gaan naar een speciaal Internaat toe omdat ze er door de maatschappij, school en/of ouders verstoten zijn. Ze denken allemaal dat het gewoon een strenge school is voor tieners met een strafblad en houden hun gaven geheim -- tenminste voor zolang dat duurt...
Ondertussen gebeurt er van alles en moeten ze voorkomen dat de boel uit de hand loopt. En uiteraard ligt er een vijand op de loer.

Het speelt zich af in Amerika, in regenachtig Washington. In het heden.

!!!alle personages kunnen gaves hebben, en zijn ook onsterfelijk/immortal!!!

je mag zo veel en vaak schrijven als jij zelf wil (:

Regels:
- Om en nabij 10 regels per post [dus meer mag minder ook zolang het niet maar twee zinnen zijn bijvoorbeeld.] Meer mag uiteraard, alleen geen complete boeken neerzetten haha.
- Houd je aan het minimum aantal regels, zo niet krijg je twee keer een waarschuwing, de derde keer lig je eruit!
-als je voor een keer voor een tijdje niet kunt RP'en laat dit dan even weten in het rollentopic of stuur een PB naar mij.
• OOC is altijd tussen haakjes, of gebruik het rollentopic.
Dus niet onnodig spammen.
• Schelden en 16+ is toegestaan.
Ga alleen niet personages van de ander de grond in boren als de ander te kennen geeft dit niet leuk te vinden.
• Naamsveranderingen en afwezigheden altijd doorgeven.
Zo kunnen anderen rekening met je houden.
• Let op spelling en interpunctie.
Het is niet prettig voor de ander als je post vol spellingsfouten staat.
• Alleen Frozeniax [ik dus] maak de topics aan!
Dit is voor het overzicht.
________________________________________________________________________________________________

Het is een nieuw jaar op Bradfords Boarding School op Vashon Island, Verenigde Staten. Iedereen is terug van vakantie en schrijft zich in, keert terug en gaat settelen.

hier begint dus de RPG mee.

het gebouw zelf is groot, oud van buiten én van binnen. heeft veel donkere hoeken en gangetjes. een enorm antiek hekwerk staat eromheen gebouwd.]

Enjoy!

________________________________________________________________________________________________________________________

voor de personages kun je terug gaan naar het rollentopic of hieronder even snel blikken:

Engelen:
--Raven Elizabeth Pike [Raz/Shadow] Engel, bliksemsturing, shaduwzielen >> Frozeniax
--Maria Cecilia Preska, Engel, genezer >> MissCastle
--Catherin, Symphaty, Engel >> xMerlex
--Adam Dawson, Engel, Illusion >> Nosh

Supernatural
--Whitley Sophia Measen [Weather] Supernatural, besturen van het weer >> WhitCullen
--Scarlet Darcy Reed [Untouchable] Supernatural, energie uitzuiger >> ShatterMe
--Lesley Jennifer Sewart ,supernatural, afpakken van gaves >> lilangel
--Jack Parker,Supernatural, kijkt door je heen >> EstherPierce
--Jase Layton Miller [Wraith] ,supernatural, verblinden van zintuigen >> Rayvenious

--Misago Nakajima [Arashi] , supernatural, bliksemsturing >> KellyBelly

Demonen
-- [komt er nog een bij!]
--Jenna Jones, Demon,Ziener[toekomst] >> EstherPierce
--Quirino Cameron LaRosa [Mastermind] Demon, telepathie >> Irrevocable--
--Beau Dean Davis, demon, sympathy >> ALLSTARSx
--Matthew Elliot Jaculus, demoon/engel hij is een 'mol' in de school, kan dode/levenloze voorwerpen tot leven laten komen >> Nyan


Leraren:
--Headmaster Cole [Lily] supernatural, sturing van licht >> Silas
--Iseabail Leslee MacPherson (Ms. MacPherson) [Glide] Engel, levitatie >> Irrevocable
--Tyler Alfie Samuels [Ty] Engel, sturing van 4 elementen >> ALLSTARSx
--Firtha Fiducia Filomena Kendrick ( Ms. Kendrick); supernatural; Healer >> chrizzreader
--Paradis Louise Loverwoods (Ms. Loverwoods) Demon, 'hartenbreekster' >> Nyan

[ bericht aangepast op 5 april 2013 - 17:38 ]

Legends say that when you can't sleep at night, you're awake in someone else's dream..

"Die krijg je later." zei de vrouw aan de balie verveeld. Ik haalde mijn schouders op. Ik zei dankje tegen de vrouw aan de balie en ik maakte aanstalten om weg te lopen. Toen schoot mij nog iets te binnen: "Wie is hier eigenlijk de dokter hier op school? Ik zou graag kennis met hem willen maken."
De vrouw achter de balie keek mij heel raar aan voordat ze in haar papieren ging zoeken. Na ongeveer 5 minuten zoeken zei ze me verveeld: "Ik zou het echt niet weten. Misschien moet je het eens op je introductiedag vragen morgen." Ik keek Matthew raar aan en we liepen terug de gang in. "Nou ja zeg, ook fijn dat ze ons even vertellen dat we morgen een introductiedag hebben vind je ook niet?"

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Fi Kendrick || supernatural teacher

Na mijn bezoekje aan de voorplein van de school, besluit ik dat ik misschien toch nog wat moet voorbereiden voor morgen. De introductiedag is een goed moment om de nieuwe leerlingen te ontmoeten en ik wil wel volledig voorbereid zijn. Ergens ben ik zenuwachtiger dan andere jaren, waarom weet ik ook niet goed. Maar vanaf het moment dat ik van de trein stapte, op weg naar het internaat, voelde ik een vreemd soort spanning. Niet alsof er iets slechts gaat gebeuren, maar wel iets onverwachts. Eerst dacht ik dat het iets met deze Aziatische jongen, Misa heet hij, te maken had, maar misschien dat ik dat toch mis had. Hij was erg aardig en beleefd, maar in wezen niet heel anders dan de andere leerlingen. Misschien dat ik me toch vergist heb, maar ik weet het niet zeker. Voorlopig blijf ik alle leerlingen in de gaten houden.
Zonder het te merken ben ik de grote poort al weer door, en ik zie aan het einde van de hal wat twee leerlingen bij de balie staan. Ms. Moody van de balie doet haar naam weer volledige eer aan, door de alle nieuwe leerlingen af te snauwen. Ik weet dat het goed voor ze is, een van de doelen hier op school is dat ze zichzelf leren redden en daar worden ze vanaf het eerste moment op getraind. Maar aan de andere kant krijg ik toch ieder jaar weer medelijden met de nieuwe leerlingen die hun eigen kamer niet eens kunnen vinden. Oké, ik moet toegeven dat dat ook iets te maken heeft met een incident waarbij ik zelf - op mijn eerste dag op het internaat - drie uur heb gezocht naar mijn kamer.
'Wie is hier eigenlijk de dokter op school?' vraagt het meisje, 'ik zou hem graag willen ontmoeten'. Ik weet niet waarom, maar op het moment dat ik haar hoor praten, blijf ik verstijfd staan, midden in een pas. Voorzichtig zet ik mijn been weer neer en ik leun wat achterover tegen de wand, nieuwsgierig wat er gaat gebeuren. Voorzichtig zoek ik de omgeving af, om de zielen van de tieners, het zijn een jongen en een meisje, te vinden. Al snel heb ik die van de jongen gevonden, hoewel ik niet te dichtbij durf te komen, want begaafde mensen merken dat veel sneller op. Maar het meisje blijft onzichtbaar en langzaam ga ik dieper de geestenwereld in. Dan heb ik haar ziel gevonden, maar ik begrijp meteen waarom het zo lang duurde, hij is bijna doorzichtig. Dit heb ik eerder gezien, en het verklaart ook waarom ik zo van haar schrok.
Dan schrikt ms. Moody me op, met het weinig bevredigende antwoord 'Ik zou het echt niet weten. Misschien moet je het eens op je introductiedag vragen morgen.'
De tieners lopen de gang weer in en net op tijd realiseer ik me dat ik erachteraan moet.
'Zoeken jullie de dokter?', vraag ik snel. 'Hem zullen jullie niet vinden, maar als haar ook goed is, dan staat ze nu voor je.'

[sorry voor het lange stukje, maar ik had ff veel inspi ]

[ bericht aangepast op 10 april 2013 - 21:44 ]

Who wants to live forever? Who dares to love forever? -- Queen

^^ Dubbelpost ^^ [waarom doet Q het niet gewoon een keertje ]

[ bericht aangepast op 9 april 2013 - 20:34 ]

Who wants to live forever? Who dares to love forever? -- Queen

Catherin:

Eindelijk, ik ga naar een echte school, met wezens waar ik me kan praten zoals ik ze dat altijd zie doen. Ik pak nog even mijn boekje om mijn aantekeningen van de communicatie door te kijken. Ik stop het boekje terug, sluit mijn ogen even, en zucht. Ik loop de school in en met grote ogen kijk ik naar wat er gebeurt. Ik schud mijn hoofd even. Ik moet me zo normaal mogelijk gedragen. Ik ben benieuwd bij wie ik straks les heb en met wie. En wat en... AAAH! Rustig blijven. Van buiten lukt dat meestal wel maar van binnen... Duizenden gedachten zijn met elkaar gesprekken aan het voeren. Ik loop langzaam stap voor stap de gang in. Ik schrik als er iemand tegen me aan loopt. De persoon loopt weer verder en ik probeer wat sneller te lopen. Ondertussen houd ik mijn handpalm omhoog en maak... water. Uit het niets verschijnt er water en ik probeer er vormen van te maken. als ik een ster probeer , valt hetwater neer op mijn hand. Ik schrik en 'gooi'het op de grond. Het komt op de schoenen van een meisje. Ik kijk haar aan en probeer iets. 'Uhh... Hallo ik ben.. Catherin.'' Ik steek mijn hand uit om haar hand te schudden. Dat zie ik de meeste wezens altijd doen. Ik voel me helemaal paniekerig van binnen. Hopelijk is ze niet boos...

[ Wie wil dat meisje zijn? ]

Gotta get, gotta get out of my head <3

Adam Dawnson

Een lichte grijns verscheen op mijn gezicht toen ik langs de zijkant zag hoe de wangen van het meisje lichtjes rood werden. Ik had nog nooit echt iemand op zo'n manier ontmoet, eigenlijk had ik sowieso al niet veel mensen ontmoet. Meestal bleef ik gewoon op de achtergrond en liet iedereen gewoon hun gang gaan, maar deze keer had ik het meisje moeilijk links kunnen laten liggen. Als ik er niet was geweest was ze heel waarschijnlijk van de trap afgevallen en had ze daar negen kansen op de tien iets aan overgehouden. "Graag gedaan en nee, ik ben wel wat gewend." Langzaam liet ik mijn ogen naar de sporttas van het meisje glijden en beet op de binnenkant van mijn kaak. Nee, ik ging nu niets stelen, niet mijn eerste dag. De leraren hielden me al in de gaten omdat ze wisten dat ik mijn handen moeilijk thuis kon houden. Ik probeerde het, maar van zodra je ergens 'verslaaft' aan was, kon je heel moeilijk stoppen. Een grinnik rolde over mijn lippen na haar woorden en de pretlichtjes dansten vrolijk op en neer in mijn bruine ogen. "Je bent niet de eerste die het zegt. Het is eigenlijk best raar aangezien iedereen om me heen altijd best groot was." Het was zo, ik was altijd de kleinste geweest in Heaven en zelfs hier durfde ik te wedden dat ik de kleinste was van heel de school. "Adam, aangenaam." Wat twijfelend pak ik haar hand aan en schud deze even. Even viel er een stilte en wat ongemakkelijk schuifelde ik wat heen en weer. "Dus... Ben je nieuw?"

Tell me I'm a screwed up mess, that I never listen ~

(Computer deed raar --)

[ bericht aangepast op 9 april 2013 - 22:14 ]

Tell me I'm a screwed up mess, that I never listen ~

Matthew Elliot Jaculus|| Demoon
Ze bedankte ,de nog al saaie bali vrouw en wilde net ,weg gaan ,maar ze keerde terug en ik keek haar even vragend aan.
"Wie is hier eigenlijk de dokter hier op school? Ik zou graag kennis met hem willen maken."vroeg ze de vrouw dan.
"Ik zou het echt niet weten. Misschien moet je het eens op je introductiedag vragen morgen." zei ze ,alweer verveeld. Maria keek me even aan en ik haalde even kort mijn schouders op.
We liepen weer de gang op. Tja ,zonder plannetje zou ook wel moeten lukken niet?
"Nou ja zeg, ook fijn dat ze ons even vertellen dat we morgen een introductiedag hebben vind je ook niet?" zei ze.
"Ja ,veel info krijgen we ook weer niet hier."mompel ik. Maar een introductie dag klonk echt niet mis. Dan wist ik alle gaves van mijn mede leerlingen en hoefde ik niet zo veel moeite te doen.
Ergens voelde ik me alsof we bekeken werden. Het is een nogal vreemd gevoel.
'Zoeken jullie de dokter?',hoorde ik een vrouwenstem ,met schots accent achter me vragen en ik draai me om."Ja,Maria ,wilde hem graag ontmoeten."zeg ik bevestigend tegen de vrouw die er niet zo veel ouder uitziet dan mij.
'Hem zullen jullie niet vinden, maar als haar ook goed is, dan staat ze nu voor je.'zei de vrouw dan en ik kijk even naar Maria. Nu hoefde ze niet meer te zoeken.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lesley Jennifer Stewart

"Graag gedaan en nee, ik ben wel wat gewend." zei hij, daarop moest ik glimlachen, hij was 1 van de weinige die zei dat hij wel wat gewend was, meestal werd er aan me gevraagd of ik alsjeblieft wat minder wou praten. Een grinnik rolde over zijn lippen en de pretlichtjes dansten vrolijk op en neer in zijn bruine ogen. "Je bent niet de eerste die het zegt. Het is eigenlijk best raar aangezien iedereen om me heen altijd best groot was." Dat verbaasde me niet echt, voor een jongen was hij ook niet erg groot. "Adam, aangenaam." Wat twijfelend pakte hij mijn hand en schudde hij deze even. Even viel er een stilte en wat ongemakkelijk schuifelde hij wat heen en weer. "Dus... Ben je nieuw?". Ik grinnik even ''valt het zo erg op? Ja ik ben nieuw''. Ik denk even na, misschien kon hij me helpen. ''Ik ben nu echt al een eeuwigheid opzoek naar mijn kamer'' ik hield mijn sleutel met kamernummer omhoog. '' enig idee waar ik die kan vinden?'' Even neem ik hem in me op ''zo klein ben je trouwens niet, misschien voor een jongen maar ik denk dat ik echt maar 1 centimeter groter ben ofzo''. Even bijt ik op mijn lip ''ben je hier eigenlijk al wel langer? ik bedoel ik vraag jou de weg wel maar als je nieuw bent weet je die vast ook niet en dan is het nogal een domme vraag eigenlijk''.

When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

Maria Cecilia Preska Engel
We liepen weer terug de gang op toen ik haar stem hoorde: "Zoeken jullie de dokter?"
"Ja, Maria, wilde hem graag ontmoeten." zei Matthew nog voordat ik mijn mond open had gedaan.
"Hem zul je niet vinden, maar als haar goed is , dan staat ze nu voor je." zei de vrouw met een accent wat ik niet kon thuisplaatsen. Ik was nooit goed in accenten geweest.
"Aangenaam kennis te maken, ik ben Maria Cecilia Preska, zeg maar Maria." zei ik tegen de vrouw. "Ik vind het heel interessant wat u doet als dokter dus als u een keer hulp nodig heeft bij een zwaar geval zou ik graag willen helpen."

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

|| eindelijk doet q t weer (: even een stukje schrijven + wat is er allemaal gebeurd? Ik stond volgensm met Paradis te praten. ||

[ bericht aangepast op 10 april 2013 - 16:15 ]

Nyan schreef:
Paradis Louise Loverwoods ||Lerares drankjes
'Ben je gek? Natuurlijk!" zei hij quasi-verontwaardigd,waarndoor ik even grinnik.
"Kom." zei hij ,waarna hij mijn pols beet nam en me voorzichtig achter hem meetrok om naar zijn lokaal te gaan.
Eenmaal in zijn lokaal laat hij trots zijn bureau zien.Terwijl hij naar zijn computer keek,bekeek ik eens zijn nieuwe spulletjes.
De engelse boeken trokken me het meest aan,er had eentje een ouder leren kaft,waarin te letters erin gedrukt zaten.Ik liet mijn vingers eens over de kaft glijden en evenhet boek op een willekeurige bladzijde. Hmm,oude boeken,die zijn nog steeds de leukste.
Ik hoor hem zuchten en ik draai me om,om hem vervolgens aan te kijken."De volgende keer moet je een engelse muffin voor me mee nemen."zeg ik lachend. Hmm ,ik hield wel van zoeteheid met een klein zuurtje in zoals die cranberry's.
Ik verwater al bij de gedachte.
Hij had echt veel spulletjes van Engeland,maar ik denk toch dat niemand echt mijn record van spullen kan verbreken als je naar mijn verschillende flessjes kijkt ,die overal keurig op een rekje staan.
"Heb je deze boeken al gelezen?"vraag ik dan terwijl ik wijs naar het oude boek,die daarnet mijn aandacht trok.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Fi Kendrick || supernatural teacher

"Aangenaam kennis te maken, ik ben Maria Cecilia Preska, zeg maar Maria." zegt het meisje. "Ik vind het heel interessant wat u doet als dokter dus als u een keer hulp nodig heeft bij een zwaar geval zou ik graag willen helpen."
Even twijfel ik over dit aanbod, of eigenlijk is het meer een verzoek. Normaal heb ik liever geen anderen in de buurt als ik moet genezen, zeker niet als ik daarbij mijn gave gebruik, want dan heb ik al mijn aandacht nodig voor de gewonde. Maar dit is niet zomaar een meisje, zoals ik al ontdekte toen ik haar ziel zag. Het vermoeden dat ik toen kreeg, werd door dit aanbod wel bevestigd: Dit meisje heeft ook een helende gave. Daarom leek haar ziel ook zoveel op die van Nona, mijn tweelingzusje.
'Misschien dat ik die hulp wel een keer kan gebruiken, dus dan zal ik je zeker roepen. Heb je al meer ervaring op dit gebied?'

[ bericht aangepast op 10 april 2013 - 21:22 ]

Who wants to live forever? Who dares to love forever? -- Queen

Adam Dawnson

"Zo heel erg valt het niet op nee, je was alleen de trap aan het oplopen die naar de etage van de leraren leidt." Even krulden mijn mondhoeken om in een grijns en ik kneep mijn ogen tot spleetje om het kamernummer te kunnen zien. Na een paar tevergeefse pogingen nam ik de sleutel even tussen mijn vingers zodat deze ophield met heen en weer slingeren en bekeek het nummer even. Ik trok net mijn mond open om te vertellen waar haar kamer zich zo ongeveer begon, toen ze terug begon over mijn lengte. Nee, ik vond het niet echt erg dat ze het daarover had, zolang het niet kwetsend bedoeld was. De meeste mensen gebruikten mijn lengte vaak in een of ander scheldwoord en meestal liet ik hen ook gewoon doen. Natuurlijk kwetste het wel, maar als je dat liet zien, gingen ze je alleen nog maar meer beginnen te treiteren. "Het is ook de eerste keer dat iemand bijna net zo groot is als ik aangezien meisjes best wel vaak hakken dragen." Een rilling gleed over mijn ruggengraat toen ik aan vorig jaar dacht, aan de hak die een van de meisjes op mijn voet geplaatst had omdat ik niet snel genoeg uit de weg ging. Ergens hoopte ik gewoon dat dat meisje van school veranderd was of iets dergelijks. "Dit is mijn derde jaar, dus ik weet zo alles ongeveer wel zijn." Alles, van geheime gangetjes die naar de keukens leidden tot de weg naar de dichtsbijzijnde toiletten. Het was best handig voor als je nodig moest, maar alleen het toilet op de derde etage wist zijn of iets dergelijks. "Dus ik weet jou kamer wel zijn. Kom, dan breng ik je wel even." Heel even was het geluid van ruisende vleugels te horen toen ik ze terug introk en me soepel omdraaide om de trappen terug of te lopen en mijn eigen tas te pakken.

Tell me I'm a screwed up mess, that I never listen ~

"Misschien dat ik die hulp wel een keer kan gebruiken ,dus dan zal ik je zeker roepen. Heb je al meer ervaring op dit gebied?" vroeg de vrouw aan mij. Ik ging er van uit dat ze een lerares was. Ik antwoordde: "Nou nog niet zo heel veel, maar ik zou het graag willen verbeteren, het heeft mij altijd al gefascineerd." loog ik tegen de vrouw, want zij mocht het niet weten van mijn gave. Ik vroeg me eigenlijk af waarom ik dan ging vragen om mijn gave te gebruiken. Onlogisch. Maar ik zou er vast en zeker een reden voor hebben al kon ik die nu niet bedenken.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

"Nou nog niet zo heel veel, maar ik zou het graag willen verbeteren, het heeft mij altijd al gefascineerd" antwoordt het meisje. Het klinkt niet overtuigd, maar waarschijnlijk is ze bang dat ik haar gave zal ontdekken. Wat ook niet heel verbazingwekkend is, dat proberen bijna alle leerlingen aan het begin van het schooljaar. In mijn eerste jaar duurde het zeker een maand voordat iedereen toegaf dat hij 'speciaal' was.
'Oh, dan kan je anders wel wat vaker langskomen, gewoon om wat rond te kijken en met kleine probleempjes te helpen. De ziekenboeg is op de eerste verdieping in de westelijke vleugel, maar we kunnen later nog wel een keer afspreken. Vanaf morgen zien we elkaar toch iedere dag, want ik ben ook jullie wiskundedocent en tot grote spijt van de meeste leerlingen hebben jullie behoorlijk vaak wiskunde.'

Who wants to live forever? Who dares to love forever? -- Queen