• Verhaallijn:

    Verschillende tieners gaan naar een speciaal Internaat toe omdat ze er door de maatschappij, school en/of ouders verstoten zijn. Ze denken allemaal dat het gewoon een strenge school is voor tieners met een strafblad en houden hun gaven geheim -- tenminste voor zolang dat duurt...
    Ondertussen gebeurt er van alles en moeten ze voorkomen dat de boel uit de hand loopt. En uiteraard ligt er een vijand op de loer.

    Het speelt zich af in Amerika, in regenachtig Washington. In het heden.

    !!!alle personages kunnen gaves hebben, en zijn ook onsterfelijk/immortal!!!

    je mag zo veel en vaak schrijven als jij zelf wil (:


    Regels:
    - Om en nabij 10 regels per post [dus meer mag minder ook zolang het niet maar twee zinnen zijn bijvoorbeeld.] Meer mag uiteraard, alleen geen complete boeken neerzetten haha.
    - Houd je aan het minimum aantal regels, zo niet krijg je twee keer een waarschuwing, de derde keer lig je eruit!
    -als je voor een keer voor een tijdje niet kunt RP'en laat dit dan even weten in het rollentopic of stuur een PB naar mij.
    • OOC is altijd tussen haakjes, of gebruik het rollentopic.
    Dus niet onnodig spammen.
    • Schelden en 16+ is toegestaan.
    Ga alleen niet personages van de ander de grond in boren als de ander te kennen geeft dit niet leuk te vinden.
    • Naamsveranderingen en afwezigheden altijd doorgeven.
    Zo kunnen anderen rekening met je houden.
    • Let op spelling en interpunctie.
    Het is niet prettig voor de ander als je post vol spellingsfouten staat.
    • Alleen Frozeniax [ik dus] maak de topics aan!
    Dit is voor het overzicht.
    ________________________________________________________________________________________________

    Het is een nieuw jaar op Bradfords Boarding School op Vashon Island, Verenigde Staten. Iedereen is terug van vakantie en schrijft zich in, keert terug en gaat settelen.

    hier begint dus de RPG mee.

    het gebouw zelf is groot, oud van buiten én van binnen. heeft veel donkere hoeken en gangetjes. een enorm antiek hekwerk staat eromheen gebouwd.]

    Enjoy!

    ________________________________________________________________________________________________________________________

    voor de personages kun je terug gaan naar het rollentopic of hieronder even snel blikken:

    Engelen:
    --Raven Elizabeth Pike [Raz/Shadow] Engel, bliksemsturing, shaduwzielen >> Frozeniax
    --Maria Cecilia Preska, Engel, genezer >> MissCastle
    --Catherin, Symphaty, Engel >> xMerlex

    --Adam Dawson, Engel, Illusion >> Nosh

    Supernatural
    --Whitley Sophia Measen [Weather] Supernatural, besturen van het weer >> WhitCullen
    --Scarlet Darcy Reed [Untouchable] Supernatural, energie uitzuiger >> ShatterMe
    --Lesley Jennifer Sewart ,supernatural, afpakken van gaves >> lilangel

    --Jack Parker,Supernatural, kijkt door je heen >> EstherPierce
    --Jase Layton Miller [Wraith] ,supernatural, verblinden van zintuigen >> Rayvenious

    --Misago Nakajima [Arashi] , supernatural, bliksemsturing >> KellyBelly

    Demonen
    -- [komt er nog een bij!]
    --Jenna Jones, Demon,Ziener[toekomst] >> EstherPierce
    --Quirino Cameron LaRosa [Mastermind] Demon, telepathie >> Irrevocable--
    --Beau Dean Davis, demon, sympathy >> ALLSTARSx
    --Matthew Elliot Jaculus, demoon/engel hij is een 'mol' in de school, kan dode/levenloze voorwerpen tot leven laten komen >> Nyan



    Leraren:
    --Headmaster Cole [Lily] supernatural, sturing van licht >> Silas
    --Iseabail Leslee MacPherson (Ms. MacPherson) [Glide] Engel, levitatie >> Irrevocable

    --Tyler Alfie Samuels [Ty] Engel, sturing van 4 elementen >> ALLSTARSx
    --Firtha Fiducia Filomena Kendrick ( Ms. Kendrick); supernatural; Healer >> chrizzreader
    --Paradis Louise Loverwoods (Ms. Loverwoods) Demon, 'hartenbreekster' >> Nyan

    [ bericht aangepast op 5 april 2013 - 17:38 ]


    Legends say that when you can't sleep at night, you're awake in someone else's dream..

    ShatterMe schreef:
    Scarlet Darcy Reed || Supernatural

    ....

    [@Rayvenious ze loopt tegen Jase aan als je het niet erg vind. :$ Zeg als ik iets moet veranderen ofzo.(; Sorry, dat ik nog niet veel gepost had, maar ik was niet vaak thuis.;(]


    (Hahah no problem! ;) ik schrijf gelijk door! ^^)

    ______________________________________________________________________________________

    Jase Layton Miller || Supernatural

    terwijl ik nog steeds bedacht wat ik met die vrouwelijke agenda voor die gast Raven zou gaan doen, liep ik verder de gang door naar mijn kamer achterin de hoek. ik opende de deur met de oude sleutel en trad binnen. het viel me per direct op dat de lucht droog en muffig was. niet erg prettig om een heel jaar in door te moeten brengen. Ik zuchtte, dropte mijn tas en jas op mijn onopgemaakte bed en liep naar het raam om het open te schuiven. het ding kierde en piepte maar uiteindelijk kwam het half verrotte hout redelijk goed omhoog. Nu hopen dat ik het later dicht kon krijgen.
    nadat de frisse lucht eindelijk de kamer in voelde stromen, viel mijn oog weer op die blauwe agenda. Ik pakte het van het tafeltje en ging weer naar buiten om het naar 'gevonden voorwerpen'te brengen.
    ik slag net de hoek om toen er plots iemand tegen me aan liep. ik liet de agenda op de grond vallen en stapte achteruit van de impact. mijn gezicht betrok in frustratie terwijl het meisje met blonde haren en highlights op krabbelde en al sorry zeggend mij weer de agenda aanreikte. ik pakte het ding aan en wachtte tot ze weer overeind stond. door mijn overduidelijke vreselijke humeur had ik niet veel zin om haar te helpen. zoek het lekker uit.
    'Zeg misschien als je niet zo onbeholpen door de gangen loopt had je kunnen zien dat ik hier overduidelijk stond.' mompelde ik in een sneer. zonder naar haar te kijken wurmde ik me langs haar heen door de vrij dunne gang en liep ik rechtstreeks de trappen af om naar de administratie te lopen. Ik hield niet van mensen en als ze me begonnen aan te raken werd ik al helemaal kwaad.

    (sorry ShatterMe, like I said; Jase is nogal een pessimist. ;) )


    The Definition of Insanity

    Matthew Elliot Jaculus|| Demoon
    De vrouw en Maia zaten dus in een gesrpek dat niet echt mijn ding was ,dus kijk ik wat rond.
    Van het gesprek hoor ik wel dat de vrouw dat voor ons stond ,dus de dokter was en onze leerkrachte wiskunde. Ik verachtte dat vak, Ik wacht nog steeds dat ik de X moet vinden.
    Misschien ,moest ik hen wel laten en zelf verder het gebouw verkennen.
    "Ik ga weer,zie je later Maria."zeg ik glimlach even en ga dan weer wat door het gebouw slenteren. Eens kijken wat voor interesante dingen ik hier nog kan vinden.

    (iemand ,voor Matthew? )


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    chrizzreader schreef:
    "Nou nog niet zo heel veel, maar ik zou het graag willen verbeteren, het heeft mij altijd al gefascineerd" antwoordt het meisje. Het klinkt niet overtuigd, maar waarschijnlijk is ze bang dat ik haar gave zal ontdekken. Wat ook niet heel verbazingwekkend is, dat proberen bijna alle leerlingen aan het begin van het schooljaar. In mijn eerste jaar duurde het zeker een maand voordat iedereen toegaf dat hij 'speciaal' was.
    'Oh, dan kan je anders wel wat vaker langskomen, gewoon om wat rond te kijken en met kleine probleempjes te helpen. De ziekenboeg is op de eerste verdieping in de westelijke vleugel, maar we kunnen later nog wel een keer afspreken. Vanaf morgen zien we elkaar toch iedere dag, want ik ben ook jullie wiskundedocent en tot grote spijt van de meeste leerlingen hebben jullie behoorlijk vaak wiskunde.'


    (zou je de naam van je personage boven je post in dik gedrukte karakters kunnen neerzetten? dan is het makkelijker om te zien wie je bestuurt op dat moment. ;))


    The Definition of Insanity

    Nyan schreef:


    (iemand ,voor Matthew? )


    Misschien Raven Pike. maar dat kan vanavond pas ;)


    The Definition of Insanity

    Rayvenious schreef:
    (...)

    Misschien Raven Pike. maar dat kan vanavond pas ;)

    (is goed :3)


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Lesley Jennifer Stewart

    "Zo heel erg valt het niet op nee, je was alleen de trap aan het oplopen die naar de etage van de leraren leidt." Zei hij en even krulden mijn mondhoeken om in een grijns. "Het is ook de eerste keer dat iemand bijna net zo groot is als ik aangezien meisjes best wel vaak hakken dragen." Even grinnik ik '' ik draag dus echt nooit hakken.'' "Dit is mijn derde jaar, dus ik weet zo alles ongeveer wel zijn." "Dus ik weet jou kamer wel zijn. Kom, dan breng ik je wel even." Heel even hoorde ik een vreemd geluid en toen draaide hij zich soepel om om de trappen terug te lopen en zijn eigen tas te pakken. Ik glimlach even. ''bedankt dat je me naar men kamer wil brengen, ben ik blij dat ik niet verder naar boven was gelopen dat zou best beschamend zijn denk ik''. ''zit je echt al drie jaar op deze school? gaat het je nog niet vervelen dan? hoe is deze school eigenlijk? ik bedoel hoe zijn de leraren enzo de lessen?''


    When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

    @Rayvenious, sorry, stom, gewoon vergeten... Als Q het doet zal ik proberen het te verbeteren (maar ik betwijfel of deze post überhaupt gaat lukken, ligt dat aan mij of aan de site???)


    Who wants to live forever? Who dares to love forever? -- Queen

    Catherin:

    Uiteindelijk loop ik maar verder. Het is echt groot hier. Ik ben helemaal in de war. Ik weet niet waar ik heen moet, bij wie ik in de klas zit, hoelaat het is, NIKS! Stiekem hoopte ik dat er iemand mij de weg zou wijzen, maar dat gebeurt niet. Ik ken nog niemand, en ze zullen vast niet zo maar naar me toestappen. Ik ben aan het einde van een lange gang. Ik open de deuren en kom in een grote ruimte. Het lijkt net een verzamelplek. Ik ga op een bankje zitten en speel weer wat met water. Het is mijn faforiete element. Het is zo rustgevend, maar kan ook erg sterk zijn. Ik steek mijn tong uit als ik moeilijke vormen aan het maken ben. Ik weet niet wat ik beter kan doen.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    "Oh, dan kan je anders wel wat vaker langskomen, gewoon om wat rond te kijken en met kleine probleempjes te helpen. De ziekenboeg is op de eerste verdieping in de westelijke vleugel, maar we kunnen later nog wel een keer afspreken. Vanaf morgen zien we elkaar toch iedere dag, want ik ben ook jullie wiskundedocent en tot grote spijt van de meeste leerlingen hebben jullie behoorlijk vaak wiskunde." zei de lerares wiskunde. "Wat toevallig, wiskunde vind ik heel leuk, alleen helaas ben ik er niet erg goed in ,maar ja."
    "Ik ga weer, zie je later Maria." zei Matthew en hij liep weg. Hij was hier duidelijk niet geïnteresseerd in, nou ik wel.
    "O, dat was ik de baliemevrouw vergeten te vragen, hoe zit het met het avondeten vanavond? Ik begin al een beetje honger te krijgen."


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Scarlet Darcy Reed || Supernatural

    'Zeg misschien als je niet zo onbeholpen door de gangen loopt had je kunnen zien dat ik hier overduidelijk stond.' mompelde hij. Ik haalde opgelucht adem. Het was nog niet zo erg als ik verwacht had. Ik dacht dat hij me misschien wel zou uitschelden.
    Wanneer hij langs me loopt leg ik mijn handen op mij rug zodat ik zeker was dat ik hem niet zo aanraken. Dit was zo’n jongen waarmee ik beter niet in contact kon komen. Daarbij was ik hier ook niet voor vrienden te maken. Tot mijn verbazing volgde ik de jonge toch. Hij zal me toch naar een weg naar buiten wijzen. Dat hoopte ik tenminste. Mijn geduld werd beloond toen ik bij de administratie was. Nu kon ik naar buiten.
    Ik liep vlug voorbij de jongen met genoeg plek tussen ons zodat er zeker nog 2 mensen tussen konden. Ik wierp een blik over mijn schouder naar de jongen voor ik naar buiten liep. Hij zou waarschijnlijk niet achter me aankomen.Hij had me duidelijk gemaakt dat hij niks met mij te maken wou hebben wat wel begrijpelijk was. Ik liep een stuk door tot ik bij een treur wilg kwam. Dit was wel een ideaal plekje voor mij. Hier zou niemand me komen zoeken. Daarbij wie zou me ooit willen komen zitten. Ik liep met een zucht door de bladeren en ging tegen de boom zitten.
    Zou er eigenlijk ooit iemand zijn waarmee ik mijn geheim kon delen? Waarschijnlijk niet. Ik was een freak en wie wou nu iets te maken hebben met zo iemand? Ik veegde een traan van mijn wang weg. De jongen had me er enkel aan herinnert waar mijn plek was, dat kon ik hem niet kwalijk nemen. Met nog een zucht pakte ik mijn pakje Maralboro en stak een sigaret aan. Ik sloot mijn ogen en luisterde naar het geluid om me heen.

    [ bericht aangepast op 11 april 2013 - 19:52 ]


    Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

    Adam Dawnson

    Ik grijns lichtjes en woel even door mijn bruine haren, er wel voor zorgend dat de muts die ik aan heb niet van mijn hoofd afvalt. Onbewust rolt er een opgeluchte zucht over mijn lippen toen Lesley zei dat ze geen hakken droeg. Mooi, dat was dan al een meisje minder die lekker hard op mijn tenen kon gaan staan van zodra ik iets deed dat haar niet aanstond. Om de aan of andere reden was ik altijd diegene die ze moesten hebben, waarschijnlijk omdat ik meestal ook niet echt iets terug deed. Dat lag gewoon niet in mijn aard en zou er ook nooit in liggen. Met gemak hijs ik mijn tas over mijn schouder en gebaar Lesley dat ze moet volgen. "Het zou best grappig geweest zijn als je de kamer van een leraar binnen gelopen was om de weg te vragen." Zachtjes grinnik ik bij de gedachte terwijl ik een hoek omsla. "Zo saai is het niet, er zijn altijd nieuwe leerlingen die stuk voor stuk iets interessants met zich meebregen. Net zoals in elke school zijn er lessen die saai zijn, maar de meesten zijn best wel leuk. Over leraren heb ik niet echt een oordeel. Ze zijn eigenlijk net zoals de lessen. Sommigen kunnen zo het bloed onder je nagels vandaan halen terwijl anderen echt leuk zijn om mee om te gaan." Vlak voor een trap draai ik met terug om zodat ik Lesley rechtstreeks aan kan kijken. "Hier de trap omhoog en de derde deur aan je rechterkant. Ik moet een trap verderop zijn."


    Tell me I'm a screwed up mess, that I never listen ~

    Lesley Jennifer Stewart

    Ik loop achter hem aan als hij gebaart dat ik hem moet volgen, deze keer loop ik iets voorzichtiger de trap af ik wilde niet nog een keer vallen. "Het zou best grappig geweest zijn als je de kamer van een leraar binnen gelopen was om de weg te vragen." zegt hij zacht grinnikend. Ik grinnik ook even ''ik denk niet dat ik dat zou doen, tenminste niet zomaar een kamer binnenlopen of aankloppen misschien als ik er één tegen kwam op de gang wel maar zomaar naar een kamer lopen nee dat niet". "Zo saai is het niet, er zijn altijd nieuwe leerlingen die stuk voor stuk iets interessants met zich meebrengen. Net zoals in elke school zijn er lessen die saai zijn, maar de meesten zijn best wel leuk. Over leraren heb ik niet echt een oordeel. Ze zijn eigenlijk net zoals de lessen. Sommigen kunnen zo het bloed onder je nagels vandaan halen terwijl anderen echt leuk zijn om mee om te gaan." ik knik even en laat de informatie tot me doordringen. "ik hoop dat ik alleen maar leuke leraren krijg". Ik grinnik even "de lessen maken me niet zoveel uit, als de leraar maar leuk is dan wordt de les vanzelf leuk". vlak voor een trap draait hij zich naar me om en kan ik net op tijd stilstaan om niet tegen hem op te botsen. "Hier de trap omhoog en de derde deur aan je rechterkant. Ik moet een trap verderop zijn." zegt hij. Ik glimlach dankbaar naar hem "bedankt dat je me de weg hebt laten zien en nogmaals bedankt dat je me hebt opgevangen''.


    When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

    Catherin:

    Ik zie een soort bar waar een wezen staat die hier lijkt te werken. Of een soortvan werken. Ik loop er heen en schraap mijn keel. 'M-mag ik wat vragen?' zeg ik. 'Wat?!''ik probeer wat luiter te spreken. 'Weet u toevallig waar ik zo les heb?' het wezen geeft een gebaar dat ik mee moet lopen. Het zoekt door allerlei blaadjes. Ik zie een stapeltje papieren op het bureau. 'Die misschien?' zeg ik en ik wijs naar de papieren. Het knikt en rommelt tussen die andere papieren. Het haalt er een tevoorschijn en zegt:' in lokaal (ik weet niet welk lokaal maar ik verzin wat) 79.' . ik zeg: 'Dank u wel.'' en loop de school door. Dat communiceren gaat redelijk goed. Ik kom uiteindelijk bij een gang. Lokaal 76, lokaal 77, lokaal 78, hier is het. Lokaal 79. Ik stap langzaam naar binnen. Er is nog geen leraar maar ik ben hier toch lieven dan in die drukke menigte. Ik moet hier straks toch zijn. Ik ga ergens achteraan zitten en ga nu met vuur spelen. Ik heb mezelf al binnen no-time verbrand. Ik zie een kraantje en loop er naartoe. Ik doe mijn hand onder de kraan. Dat is beter.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    (Oh My Edward! zo lang niet geweest hier! O.o" had ladingen huiswerk! sawrry!)

    Raven Elizabeth Pike

    Ik sjorde ongeduldig aan mijn tas en wilde het liefst zo snel mogelijk naar mijn nieuwe kamer hier zodat ik lekker weg kon kwijnen in een hoekje met harde muziek aan. ik had de kaart inmiddels weer in mijn tas gepropt niet willend dat ik weer tegen iemand aan zou lopen. mijn rug zou nog een aanraking niet aankunnen en als de baal veren eenmaal loskwam zou ik een enorm probleem hebben....
    toen ik eindelijk bij het juiste kamernummer was, viste ik het sleuteltje uit mijn jaszak en opende de deur. de kamer zag er vrij normaal en saai uit. meer had ik eigenlijk ook niet verwacht, maar met wat posters was het vast wel op te leuken. ik dropte mijn tas op het eenpersoonsbed neer en ging er zelf met een plof naast zitten. ik zuchtte diep terwijl ik mijn gezicht in handen had.
    ik wist dat ik snel genoeg naar buiten moest, ongezien om het jeuken te laten verdwijnen voorlopig. maar hoe ging ik dat doen in een internaat met duidelijk regels? wat als iemand me zag?
    Ook al hadden Zij gezegd dat ik eens moest leren dealen met mijn overduidelijke zonden, had ik iets als dit nooit verwacht. natuurlijk had ik wel vaker geprobeerd mijn zonden te vereffenen op aarde, maar dit was wel erg extreem vond ik zelf. Maar ja,..als Zij dat vonden kon ik niet anders. En al sik weigerde te proberen, zou ik nooit eens een rustigere eeuw meemaken.
    'als je niet van dat bed afkomt zal het verbreken van die vloek nooit werken.'
    ik klemde mijn kaken op elkaar terwijl de jeuk in de twee enorme littekens weer hevig opspeelde.
    'Matriarche, ik ben net aangekomen. Ik wens mij voor te kunnen bereiden op hetgeen dat komt.' prevelde ik zachtjes terug, wetend dat ze het zouden horen. ik werd scherp in de gaten gehouden wat ik vreselijk vond. echte vrijheid had ik niet en steeds weer, decennia na decennia, maakte ik de fatale fouten. En steeds weer werd het toezicht aangescherpt. dat was op zich nog geen drama maar wel als mijn ouders zich ermee gingen bemoeien.
    de stem reageerde niet, iets wat ik herkende als het gevoel dat Zij altijd hadden tegenover mijn soort -- alsof ze zo veel meer waren.
    met ene grauwel stond ik op, gooide ik mijn zwarte vest uit, het vervangend door een wit oversized college sweatshirt, en verliet ik het kamertje bruusk. Alsof ik er gewoon voor kon weglopen.

    (@Nyan, sorry voor de laaaaate reactie; als je op Raven in wil spelen; be my guest! ;))


    Legends say that when you can't sleep at night, you're awake in someone else's dream..

    Whitley Sophia Measen

    hier stond ik dan voor mijn nieuwe school.
    dit zou mijn eerste jaar hier worden en ik kende niemand. fijn dan weer allen.
    ik zou alleen in het weekend naar huis mogen, omdat ik in de buurt woon en zo wouden mijn 'ouders' het .
    mijn broers brengen we dan weg op zondag avond en komen me vrijdag avond dan weer halen

    ik liep zo zelf verzekerd het school gebouw binnen en liep naar de receptie om mijn rooster op te halen en sleutel van mijn kamer te halen.
    'Wat is u naam' vraagt de balie medewerkster nors. Fijn heb ik weer 'Whitley Sophia Measen' zij ik net zo nors terug.
    ze printen me rooster uit en gaf me mijn sleutel aan me.
    morgen begint mijn eerste les. ik hoop dat ik wat vrienden maak.
    ik ben niet echt makkelijk. ik snap me zelf ook niet echt helemaal,
    de ene keer ben ik gewoon en de andere keer ben ik agressief. niemand wou met me omgaan, omdat ik anders ben. anders dan andere
    ik hoop dat het hier anders word. en dat de leraren een stuk aardiger zijn dan de balie medewerkster. op hoop van zegen dan maar

    [ bericht aangepast op 12 april 2013 - 19:20 ]