[RPG] Dancing Shoes | Rollentopic - Rollentopics

Roane schreef:
Volledige naam: Tristan Victor Wellington
Roepnaam: Vic, maar daar is hij eigenlijk absoluut niet mee gediend.
Leeftijd: 18
Persoonlijkheid:
Tristan is eigenlijk een regelrechte snob. Hij is erg vol van zichzelf, en heeft er geen enkel probleem mee daarvoor uit te komen. Hij weet dat hij een goede danser is, dus waarom zou hij daar bescheiden in zijn? Hij is van mening dat hij daar namelijk helemaal niks mee bereikt.
Voor Tristan telt er maar één mening en dat is de zijne. Als een ander hem iets probeert te doen inzien waar hij het niet mee eens is, dan kan de persoon in kwestie net zo goed tegen een muur gaan zitten praten. Zelfs al zou Tristan inzien dat hij ongelijk heeft, dan valt hij nog liever dood dan dat hij het toe zal geven. Hij zal een meningsverschil echter nooit tot een ruzie laten leiden, daar is hij te arrogant voor. Hij zal je enkel zitten aankijken alsof je gek bent en wachten tot je weg gaat. Als je geluk hebt, gaat hij zelf anders heen maar doorgaans moet daar niet echt op gehoopt worden.
Tristan is wel een harde werker. Hij zet zich enorm in voor zijn studies en moet erg zijn best doen om de resultaten die hij heeft te behalen. Het feit dat hij vrij, maar niet uitzonderlijk, hoog scoort op toetsen komt enkel omdat hij heel wat tijd in studeren stopt en altijd oplet in de les. Tristan kan er ongelofelijk kwaad om worden als er gefluisterd wordt in de les, omdat hij makkelijk afgeleid is en zich dat niet kan veroorloven. Het gebeurt wel vaker dat hij iemand een snauw geeft omdat hij zich niet kan concentreren.
Ook in het dansen geeft Tristan alles van zichzelf. Dansen is leven voor hem en alleen tijdens het dansen krijg je de echte Tristan te zien. Alleen dan komt zijn zachte, geduldige kant naar boven. Want hoewel Tristan streeft naar perfectie, heeft hij op de dansvloer eindeloos geduld met zijn partners. Hij is behulpzaam en wil zelfs na de les tijd besteden aan het helpen van zijn medeleerlingen. Hij zorgt er ook voor dat zijn partner altijd elegant en mooi overkomt op de dansvloer. Helaas zijn er weinig mensen die dat appreciëren door zijn gedrag naast de dansvloer.
Hij laat het niemand merken, maar Tristan is enorm hard voor zichzelf. Hij is verwaand, ja, maar hij ziet ook altijd punten die voor verbetering vatbaar zijn. Daar zegt hij alleen niks over omdat hij niet onzeker wil overkomen. Elke dag in en uit pusht Tristan zichzelf om vooruit te komen, om te bereiken wat hij bereikt heeft en wat hij nog wil bereiken.
Relaties en vriendschappen zijn dan voor hem ook een verspilling van kostbare tijd en hoewel hij zich 's avonds soms best eenzaam voelt, vind hij dat het beter is zo. Hij wil niet afgeleid worden van zijn dansen en hoe minder mensen daarvoor kunnen zorgen, hoe beter hij dat vindt.
Uiterlijk:

Klik & klik & klik

Tristan heeft donkerblonde haren en zeer donkere, groene ogen. Hij heeft een heel sterke kaaklijn, en vrij volle lippen.
Hij is echter niet zo bijster groot, met zijn 1.76m, maar dat deert hem niet zolang hij maar groter is dan zijn partner. Tristan is echter wel één en al spieren. Dat komt door het vele dansen, en het feit dat hij goed let op wat hij eet en drinkt. Groenten, fruit en pasta hebben namelijk de bovenhand in zijn dieet.
Hoewel zijn gezicht volledig gaaf is, heeft Tristan op zijn benen vaak last van uitslag door het vele dragen van de maillot's. Hij smeert wel voldoende om zijn huid gehydrateerd en zacht te houden, maar voor zijn benen is het enige dat helpt na de schooluren een trainingsbroek te dragen die lekker losjes zit.
Dat brengt me bij de kledingstijl van Tristan. Hij mag dan wel erg ijdel zijn, buiten de lessen om gaat Tristan zeer zeker voor comfort. Een strak t-shirt met een losse broek is waar hij zich best in voelt en daar zal je hem, als hij op zijn kamer is, dan ook meest in aantreffen. Als hij echter buitenshuis moet zijn dan is hij wel tot in de puntjes verzorgd. Het liefst van al draagt hij aardekleuren, en hemden met een vrij klassieke broek. Hij heeft All Stars in alle kleuren en slechts twee paar "geklede" schoenen.
Familie & geschiedenis:
Tristan komt uit een familie die al generaties niet meer hoeft te werken voor het geld. Toch betekent dat niet dat hij alles op een presenteerblaadje heeft aangeboden gekregen. Tristan heeft echt moeten knokken om te mogen doen waar hij al als kleine jongen van droomde. Zijn vader, Marius James Wellington had namelijk niets liever gezien dan dat zijn zoon in zijn voetsporen zou treden en hem zou vervoegen in de advocatenpraktijk die al jaren geleid wordt door de Wellington-mannen.
Elke dag gaf zijn vader hem een juridisch raadseltje. Als hij het goed oploste en de keuze maakte die "de zaak" kon doen winnen, dan kreeg hij geld in de handen gestopt. Verloor hij zijn denkbeeldige zaak, echter, dan moest hij zonder eten naar bed.
Zijn moeder, Ellis Moira Wellington, tikte hem al sinds hij een peuter was op de vingers als hij in de woonkamer stond te dansen. Ze vond dat het niet hoort als jongen. Jarenlang heeft ze geprobeerd hem autootjes -en ander jongensspeelgoed- op te dringen, tot op het punt dat zijn ouders hem zelfs een eigen race circuit kochten.Tristan heeft er echter nooit naar omgekeken.
In het geniep spaarde hij alle centjes die hij won met het spelletje van zijn vader. Op zijn tiende ging hij achter de rug van zijn ouders om balletlessen volgen, die hij betaalde met zijn intussen moddervette spaarvarkentje. Hij maakte zijn ouders wijs dat hij een studiegroepje had, en omdat zijn resultaten op school goed waren, was noch zijn vader noch zijn moeder achterdochtig.
Dat ging zo door, tot zijn danslerares vond dat ze hem niets meer bij kon leren. Ze hielp hem een routine samenstellen, waarmee hij auditie zou doen voor LASA. Hij was toen amper veertien.
Na zijn auditie was hij twee weken zo zenuwachtig dat hij er letterlijk ziek van was. Hij was dan ook thuis toen de postbode de langverwachte brief bezorgde. Het kostte hem echter uren om de moed op te bouwen het ding open te doen maar toen hij dat deed kon zijn vreugd niet op. Hij mocht naar de school waar hij zo graag heen wilde.
Pas toen hij de brief onder de neus van zijn ouders schoof, kregen ze door dat hij het echt meende met ballet. Ze besloten hem een kans te geven, maar hij zou op alle andere vakken minstens een acht moeten halen. Anders zouden ze hem meteen naar een gewone school sturen en kon hij alle vormen van dans op zijn buik schrijven.
Tristan was zo gelukkig, dat hij zich tot op de dag van vandaag nog steeds aan die belofte houdt.
Extra's:
Tristan heeft geen flauw idee wat zijn geaardheid is, omdat hij absoluut niet open staat voor relaties of eender welke gevoelens van aantrekking. Het kan hem zo weinig schelen dat hij niet de moeite neemt om het uit te zoeken, want hij is toch niet van plan er iets mee te doen.
Naast dansen, leert Tristan ook piano spelen. Hij vindt dat hij iets achter de hand moet hebben, voor mocht hij een blessure oplopen die zijn carrière als balletdanser om zeep helpt. Hij weet namelijk dat die kans reëel is en mocht het gebeuren, dan wil hij nog steeds zo dicht mogelijk bij ballet blijven werken.
Tristan heeft van twee verschillende compagnies een aanbod gekregen, maar hij heeft nog geen idee bij welke hij liefst zou gaan. Daarbij vindt hij dat hij eerst moet slagen voor zijn laatste jaar.
Het is zijn ultieme droom om ooit de rol van Rothbart te mogen dansen bij de Bolshoi compagnie