Volledige naam:
Rafaël Mairon Ortiz.
Roepnaam:
Raaf, maar meestal word hij zo genoemd door zijn vrienden of familie. Rafaël vind het ook niet erg al zou je hem Mairon noemen.
Leeftijd:
Zeventien. Rafaël is geboren op 13 Maart en is een paar minuten jonger dan zijn tweelingzus Christina.
Persoonlijkheid:
Rafaël is een levensgenieter en kijkt naar de goede en leuke dingen in het leven. Hij geniet van de positieve dingen in het leven en leert van de negatieve dingen in het leven. Dit is iets wat hij van zijn moeder heeft geleerd. Door de situatie waar zijn familie in heeft gezeten, weet hij dat het leven zomaar voorbij kan zijn. Rafaël probeert dan ook zo veel mogelijk dingen te doen die hij leuk vind, zonder er mensen mee te belasten. Meestal dan, want Rafaël kan nogal ondeugend zijn en weleens zin hebben om het mensen moeilijk te maken. Hij zal nooit dingen doen die littekens bij mensen achterlaten. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Hij weet namelijk hoe het is om je hele leven met een litteken rond te lopen. Het overlijden van zijn moeder drukt zwaar op zijn schouder en hij denkt vaak aan haar. Niet alleen aan de leuke herinneringen, maar ook aan de minder leuke. Het blijven voor hem toch kostbare herinneringen die hij dan ook koestert. Rafaël kan goed voor zichzelf opkomen, maar niet door middel van schelden. Er komt wel eens 'shit' uit zijn mond als er iets niet lukt, maar erge scheldwoorden zal hij nooit gebruiken. Rafaël is erg perfectionistisch, wat zowel een voordeel als een nadeel is. Hij wilt dat alles op en top perfect is en wanneer dat niet zo is baalt hij er hier erg van. Als iets niet lukt is hij snel geïrriteerd en kun je maar beter bij hem uit de beurt blijven, tenzij je een sneert wilt. Rafaël gaat, om alles perfect te krijgen, tot in de laatste uurtjes door met dansen. Waar hij zich vooral aan irriteert is dat als hij zich in leeft in een dans, kan Rafaël een enkele keer vergeten om zijn voeten/tenen te strekken. Rafaël is beschermend over zijn zus, Christina, maar niet té beschermend. Hij hoeft niet te weten waar ze is, maar wel met wíe ze is. Rafaël is namelijk niet iemand die mensen snel vertrouwd en al helemaal niet als het om zijn zusje gaat. Christina mag dan wel ouder zijn, maar Rafaël voelt zich erg verantwoordelijk voor haar. Hij is niet snel tevreden met haar vriendjes, want hij vind niemand goed genoeg voor haar, maar als zij gelukkig is, is hij dat ook.
Uiterlijk:
Rafaël heeft pik zwart haar dat 's ochtends alle kanten op staat. Het zit voor hem pas goed als hij het naar beneden heeft geborsteld en zijn haar dan op een speelse manier naar een kant brengt met wat gel. Al doet hij het op een andere manier vind hij het vaak niet mooi. Rafaël verzorgd zijn haar goed, daardoor voelt het zacht aan. Hij is best ijdel en doet dan ook wel wat moeite voor zijn uiterlijk. De wenkbrauwen van Rafaël zijn, behalve aan het eind, even breed. Ze hebben dezelfde kleur als zijn zwarte haren, alleen zijn ze aan het eind iets lichter.
Rafaëls ogen hebben een licht bruine kleur, maar als je goed kijkt hebben ze ook wel iets weg van de kleur grijs. Je kunt aan Rafaël zijn ogen zien of je zijn aandacht hebt of niet. Als Rafaël naar een bepaalde plek kijkt zonder te knipperen, zit hij voor een moment in zijn eigen wereldje. Als hij op zijn onderlip bijt en zijn ogen naar boven staan gericht, denkt hij na.
De wimper van Rafaël hebben een normale lengte en hebben een lichte kleur.
Rafaëls lippen zijn vaak droog, waardoor er wat ribbels ontstaan. Hiervoor heeft hij een zalfje. Zijn lippen hebben een licht roze kleur en zijn vrij dun. De licht roze kleur van zijn lippen staat mooi bij zijn iet wat getinte huidskleur.
Rafaël heeft een normale lichaamsbouw. Zijn benen zijn sterk geworden door het vele ballet dansen. Zijn armen zijn ook wel gespierd, maar dat komt niet door ballet. Voordat hij op ballet zat, ging hij wel eens naar de sportschool. Dat doet hij nog steeds, maar niet heel vaak meer. Ook heeft hij thuis gewichtjes voor zijn armen. Hij hoeft er niet uit te zien als een bodybuilder, maar een beetje gespierd vind hij wel mooi.
Rafaël heeft een lengte van één meter eenentachtig en is daarmee negen centimeter groter dan zijn zus. Ondanks dat ze een tweeling zijn, zijn ze toch erg verschillend. Het enige wat overeenkomt bij hun uiterlijk, zijn hun ogen. Maar ook daar is een verschil. De ogen van Christina hebben een licht bruine kleur zonder enkele grijze spikkels.
Er is niet veel bijzonders aan Rafaël zijn kledingstijl. Vaak draagt hij een basic-shirt met daaronder een laaghangende broek. Behalve bij het dansen natuurlijk. Daar heeft hij strakke kleding aan.
Familie & geschiedenis:
Rafaël werd geboren op 13 maart, 1996. Hij is een paar minuten jonger dan Chrissie, zijn tweelingzus. Rafaël en Chrissie zien elkaar als gelijke en behandelen elkaar niet op wie er ouder of jonger is. Toch voelde Rafaël zich wel ouder als Chrissie, aangezien ze bij hem troost zocht. Rafaël heeft altijd een bepaalde verantwoordelijkheid gehad en hij vond het als jongen van vier niet fijn om naar de kleuterschool te gaan, aangezien hij niet bij Chrissie in de klas zat. Het liefst was hij de hele dag bij haar.
De twee groeiden op in een warm gezin en hadden bijna alles wat hun hartje begeerde, zo besloot Chrissie op haar zevende om deel te nemen aan de balletlessen in de stad. Rafaël vond het helemaal niets om hierdoor na schooltijd alleen thuis te zijn, maar hij zei dit tegen niemand. Meestal pakte hij de gitaar van zijn vader uit de kast en begon wat te spelen. Als kind van zeven klonk het niet echt goed, maar hij vond het leuk. Zo leuk dat hij op een avond de gitaar had gepakt en half spelend de woonkamer in was gelopen. Zijn vader heeft zelf gitaar gespeeld en bood hem aan, als hij het leuk vond, om op gitaarlessen te gaan en dat leek Rafaël wel wat. Dan hoefde hij niet meer alleen thuis te zitten en te wachten totdat Chrissie en zijn moeder weer terug uit de stad waren.
De eerste paar weken was het wennen voor Rafaël, aangezien hij noten moest leren lezen en niet meer op zijn eigen tempo mocht spelen. Toch bleef hij het leuk vinden en heeft hij zelfs meerdere keren thuis opgetreden met Chrissie als zijn danseres. Rafaël vond het leuk om Chrissie te zien dansen en heeft het zelf ook wel eens geprobeerd. Alleen, maar ook in het bijzijn van Chrissie. Ook hielp hij haar door onder andere naar haar te kijken en aan het einde van de dans te zeggen wat ze beter had kunnen doen. Zelf begon hij het dansen leuk te vinden.
Toen de tweeling tien jaar was, stierf hun moeder. Ze werd door een dronken bestuurder aangereden en overleefde de klap niet. Toen Rafaël het nieuws hoorde staarde hij zonder enige emotie op zijn gezicht strak naar voren. Zo heeft hij een hele tijd rondgelopen. Hij sprak wel, maar kortaf. Rafaël was thuis meer gaan dansen, al voordat zijn moeder overleed. Zijn moeder moedigde hem aan om danslessen te nemen en dat heeft hij na haar overlijden dan ook gedaan. Hij zag wat het voor Chrissie betekende en dat zij op deze manier haar verdriet kon verwerken en misschien was dat voor hem ook wel een goed idee. Zijn vader vond het niet leuk, maar hij liet hem zijn gang gaan. Hij dacht dat Rafaël het na zes maanden wel weer zat was, maar hij had het mis. Rafaël bleek er aanleg voor te hebben en heeft enkele keren een rol in een balletvoorstelling gedanst. De relatie tussen zijn vader en hem ging bergafwaarts en Rafaël was daarom opgelucht dat hij een nieuwe vrouw had gevonden. Natuurlijk voelde het vreemd en als verraad, maar Rafaël mocht de vrouw graag. Met Chrissie ging het juist slechter sinds hun vader een nieuwe vrouw had. Ze ging nog amper naar school en kwam midden in de nacht thuis zonder iets te laten weten. Rafaël bleef op totdat ze thuis was, maar een enkele keer viel hij in slaap op de bank. Hij was bezorgd, erg bezorgd en hij wilde niet dat Chrissie iets zou overkomen. Rafaël was het niet altijd eens met de manier van doen van Chrissie, maar dat betekende niet dat hij wilde dat ze naar een internaat ging. Hij ging dan ook sterk tegen het idee van het echtpaar in. Chrissie heeft het uiteindelijk zo ver gekregen om auditie te mogen doen voor LASA. In tegen deel tot zijn vader, respecteerde Rafaëls stiefmoeder zijn keus om samen met Chrissie auditie te doen voor LASA. Zijn vader vond het goed dat Chrissie ging, maar hij vond het helemaal niets om Rafaël auditie te laten doen. Toch wist hij dat hij Rafaël niet tegen kon houden en liet hem na veel ruzies en discussies toch auditie doen. Tot op de dag van vandaag respecteert Rafaëls vader zijn keuze niet.
Extra's:
Rafaël vond ballet meer iets voor meiden, maar dat is hoe veel jongens over ballet denken. Toch is zijn mening daarover veranderd, nadat zijn zus bijna een jaar op ballet zat. Rafaël oefende veel met Chrissie. Hij hielp haar, maar dat niet alleen. Zelf probeerde hij ook weleens wat uit. Hij had niet altijd zo'n zin om Chrissie te gaan helpen, maar hij wilt zijn zus niet teleurstellen dus hielp hij haar maar weer. Rafaël kan er echt niet tegen als zijn zus teleurgesteld, boos of verdrietig is. Na het pushen van zijn zus om haar te helpen en het af en toe ballet dansen, is hij ballet toch leuk gaan vinden en nam hij lessen. Rafaël had er blijkbaar aanleg voor en heeft een aantal keren een rol in een balletvoorstelling gedanst. Toch waren er ook mensen die het maar niets vonden, zoals zijn vader en een paar klasgenoten. Rafaël heeft weleens last gehad van zijn klasgenoten, maar hij trok het zich nooit echt aan. Het moeilijkste voor hem is dat zijn vader er ook zo over denkt. Zijn vader is zeer teleurgesteld in hem. Rafaël weet dat wel, maar hij gaat zijn passie niet opgeven. Als zijn moeder er nog was geweest, was dit allemaal anders gegaan. Zij zou hem hebben gesteund voor wat dan ook, maar zo is zijn vader niet. Hij wilt het op zijn manier. Hij wilt dat zijn zoon bekend staat als een hardwerkende student en dat Rafaël afstudeert aan de UCLA (Universiteit van Californië - Los Angeles), zodat hij de wetenschappelijke richting op kan gaan. Maar Rafaël is zijn eigen kant op gegaan en heeft gekozen voor zijn passie en voor wat híj leuk vind. Iets waar zijn vader stiekem wel blij mee is, is dat hij gitaar speelt. Zijn vader heeft namelijk ook jaren gitaar gespeeld, maar is daar na het overlijden van Rafaëls moeder mee gestopt. Hij heeft nooit de reden ervan vertelt, maar Rafaël heeft zo'n vermoede dat het komt doordat zijn vader via zijn gitaar zijn moeder heeft leren kennen.
[ bericht aangepast op 12 april 2013 - 19:49 ]
'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'
