[RPG] Kids of the round table. - Speeltopics

In de tijd van de tweede wereldoorlog leven zes kinderen tussen de 14 en 16.
Ze verschuilen zich in het weeshuis. Als ze worden opgepakt door de Duitsers worden ze naar een vliegtuig gebracht.
Tijdens de vlucht naar Duitsland wordt het vliegtuig aangevallen door de Amerikanen.
Het vliegtuig stort neer en de kinderen denken dat het gedaan is met hun korte leventje.
Dan uit het niets word alles licht en staan ze met zijn zessen in het bos. Ze zijn teruggereisd naar de tijd van King Arthur.
Ze worden getraind om de ridders van de ronde tafel te worden en om te strijden tegen het kwaad mocht dat nodig zijn.


Rollen:

De kinderen:

Meisjes
Livian Rose Porter VladiFerr[/pink].
Hazel Lillian Kendrick Silas Lavinia Esmaralda McFaith Kwijt



Jongens
Vincent Daimen Millborg KellyBelly
Cole Woods. VladiFerr


Merlin:
Sylvesti

King Arthur:
VladiFerr


Mordred:
Vegangirl

Morgana:
KellyBelly

REGELS!!!
1: We respecteren iedereen
2: Bestuur alleen je eigen karakter.
3: Minimaal 8 zinnen.
4: Nobody's perfect.
5; Wees er zeker van dat je mee wilt doen. Niet na een dag al stoppen.
6: je mag twee rollen, maar wees er zeker van dat ze allebei aan bod komen.
7: WIL je stoppen meld dat dan, dankjewel

[ bericht aangepast op 18 april 2013 - 7:47 ]

---

"Rebellion's are build on hope"

KellyBelly schreef:
Vincent

"Natuurlijk. Maar wat als hij het je medetijdsgenoten vraagt?" Juist, daar had ik nog niet over nagedacht. Ik bijt nadenkend op mijn lip maar weet daar niets op te verzinnen. Misschien moest ik erbij zeggen dat hij dat niet mag vragen of zo? Als ik er net wat tegenin wil brengen begint Mordred te praten; "Een andere ridder had je gelijk beschuldigd en in de cel gegooid, Vincent. Om eerlijk te zijn vind ik ze schijnheilig. De ridders. Ze beweren iedereen te beschermen, maar ondertussen is een oorlog iets opwindends. Aan het eind komt spijt. De grauwe gezichten op de met bloed doordrenkte aarde zijn niet leuk om te zien, Vincent. Dat kan ik je vertellen. Nog iets wat ik je vertellen kan, is dat ik er zelf geen gedood heb. Nee, onnodig doden zit er voor mij niet in. Maar "onnodig" is maar een interpretatie," De helft van wat hij daarnet zei heb ik niet begrepen, wat probeert hij mij nou duidelijk te maken? Ik heb echt géén idee swat hij probeert te zeggen hoor.
"Als ik je een raad mag geven, Vincent. Als je iets dwarszit, kan je het bij mij altijd kwijt. En bij Gawain, als hij overduidelijk dronken is. Voor de rest vertelt iedereen alles aan Arthur. Dat kleine verschil kan veel voor je betekenen," zegt hij dan, en dat begreep ik. Alleen naar Mordred en Gawain, als die dronken is. Ik knik eventjes dat ik het begrepen heb. "Mijn hulp heb je. Sowieso," bij die woorden kwam er een glimlach op mijn gezicht. "Ik vertrouw je Vincent. Ik hoop dat dit gesprek onder ons blijft." Ik knik en kijk Mordred aan, zodat hij ziet dat dit echt onder ons zal blijven. Niets van dit zal naar buiten komen, niets.
"Het blijft tussen ons, Mordred. Kunnen we nu dan naar de koning toe gaan?" vraag ik zacht en kijk rond. Ik hoop zo erg dat niemand dit gehoord heeft, dat ik niet straks mensen moet gaan wantrouwen omdat ze iets mee gekregen hebben van dit gesprek. En als dat wel zo is, vertrouw ik niemand, maar dan ook NIEMAND meer hier naast Mordred. "Ik hoop dat hij erin trapt, ik wil namelijk en goede kamer en een goede behandeling," zeg ik kalmpjes en kijk Mordred aan, wachtend tot hij zal gaan lopen.

[.... Liv is dus niet meer te vertrouwen. Ach ja hierdoor word ze wel een spion hihi ]

---

"Rebellion's are build on hope"

VladiFerr schreef:
(...)

[.... Liv is dus niet meer te vertrouwen. Ach ja hierdoor word ze wel een spion hihi ]

[Uhuh, was de bedoeling. Hij zal erg argwanend worden tegeover andere die niet Mordred zijn hahah]

---

Ich liebe dich 27.12.23

VladiFerr schreef:
(...)

[.... Liv is dus niet meer te vertrouwen. Ach ja hierdoor word ze wel een spion hihi ]

( Bedoel je...? Ah, echt joh?! Nou ja, oké. Dit gaat leuk worden... Muhahahaha!)

Mordred

'Het blijft tussen ons, Mordred. Kunnen we nu dan naar de koning toe gaan?' vroeg Vincent zacht en hij keek rond.
Ik volgde zijn blik. Mooi zo. Vincent was te vertrouwen. 1-0 voor Mordred, Merlin.
'Ik hoop dat hij erin trapt, ik wil namelijk en goede kamer en een goede behandeling' zei hij en hij keek me aan.
Een duistere glimlach verscheen er op mijn gezicht.
'Arthur trapt overal in, mits je het goed brengt' zei ik met een kleine glimlach.
Had ik ook gedaan. Gewoon goed acteren, dan was alles te doen. Arthur had het niet eens geweten. Mijn verleden. Plus, hij zag nog een cruciaal detail over het oog. Één van zijn ridders, een bondgenoot met Morgana. Ha, dat had hij nooit voor ogen gehouden. Ik had natuurlijk wel een voorkeur tussen beide partijen, maar was vrij objectief. Arthur was te goedgelovig.
Ik zette een paar stappen. Ik keek achterom, naar Vincent.
'Ben je er klaar voor?' vroeg ik.
Toen voelde ik het. Een soort energie. Mijn blik gleed weer langs de gangen. Ik liep weer naar Vincent toe.
'Iemand heeft ons gehoord' zei ik duister.

[ bericht aangepast op 5 april 2013 - 21:57 ]

---

I will keep watch.

Vegangirl schreef:
(...)

( Bedoel je...? Ah, echt joh?! Nou ja, oké. Dit gaat leuk worden... Muhahahaha!)

Mordred

'Het blijft tussen ons, Mordred. Kunnen we nu dan naar de koning toe gaan?' vroeg Vincent zacht en hij keek rond.
Ik volgde zijn blik. Mooi zo. Vincent was te vertrouwen. 1-0 voor Mordred, Merlin.
'Ik hoop dat hij erin trapt, ik wil namelijk en goede kamer en een goede behandeling' zei hij en hij keek me aan.
Een duistere glimlach verscheen er op mijn gezicht.
'Arthur trapt overal in, mits je het goed brengt' zei ik met een kleine glimlach.
Had ik ook gedaan. Gewoon goed acteren, dan was alles te doen. Arthur had het niet eens geweten. Mijn verleden. Plus, hij zag nog een cruciaal detail over het oog. Één van zijn ridders, een bondgenoot met Morgana. Ha, dat had hij nooit voor ogen gehouden. Ik had natuurlijk wel een voorkeur tussen beide partijen, maar was vrij objectief. Arthur was te goedgelovig. Daar ging hij vanuit: Dat mensen puur christen waren. In je dromen, Arthur.
Ik zette een paar stappen. Ik keek achterom, naar Vincent.
'Ben je er klaar voor?' vroeg ik.

[je vult nu wel allemaal dingen over Arthur in hea. Arthur is in mijn karakter niet christen ofzo...]

---

"Rebellion's are build on hope"

(Aangepast! Ga nou maar verder d: )

---

I will keep watch.

Cole Woods

Hoe je het ook ziet. Met Liv voelde ik me sterker. Ik besloot het maar te riskeren.
'Merlin,' begin ik. 'Echt niet gemeen bedoeld, maar ik wil graag bij Livian op de kamer slapen. Dat was ook al zo in onze eigen wereld.'
Liv staat naast me en haar hand voelt koud. Ze was dus buiten geweest. Het was grappig om te zien hoe ze stil naar binnen en buiten kon glippen. Ze gaf me een zacht kneepje en leunde tegen me aan. Net als zij was ik moe. Ik wou gewoon even slapen en dit dan allemaal in mijn dromen opnemen. Ik keek haast smekend naar Merlin. Laat me gewoon bij Liv slapen!

---

"Rebellion's are build on hope"

[@@silas.
Iedereen is in het kasteel en kiest soort can partij tussen Mordred en Merlin. Liv is lekker een beetje aan het spioneren en Arthur en Gwenn zitten in de troonzaal. Als je Arthur aanspreekt over he kamer geeft hij je er 1]

---

"Rebellion's are build on hope"

Vegangirl schreef:
(...)

( Bedoel je...? Ah, echt joh?! Nou ja, oké. Dit gaat leuk worden... Muhahahaha!)

Mordred

'Het blijft tussen ons, Mordred. Kunnen we nu dan naar de koning toe gaan?' vroeg Vincent zacht en hij keek rond.
Ik volgde zijn blik. Mooi zo. Vincent was te vertrouwen. 1-0 voor Mordred, Merlin.
'Ik hoop dat hij erin trapt, ik wil namelijk en goede kamer en een goede behandeling' zei hij en hij keek me aan.
Een duistere glimlach verscheen er op mijn gezicht.
'Arthur trapt overal in, mits je het goed brengt' zei ik met een kleine glimlach.
Had ik ook gedaan. Gewoon goed acteren, dan was alles te doen. Arthur had het niet eens geweten. Mijn verleden. Plus, hij zag nog een cruciaal detail over het oog. Één van zijn ridders, een bondgenoot met Morgana. Ha, dat had hij nooit voor ogen gehouden. Ik had natuurlijk wel een voorkeur tussen beide partijen, maar was vrij objectief. Arthur was te goedgelovig.
Ik zette een paar stappen. Ik keek achterom, naar Vincent.
'Ben je er klaar voor?' vroeg ik.
Toen voelde ik het. Een soort energie. Mijn blik gleed weer langs de gangen. Ik liep weer naar Vincent toe.
'Iemand heeft ons gehoord' zei ik duister.

AANGEPAST

---

I will keep watch.

Merlin
Ik keek naar hem. Hij keek echt als een smekende puppy. Waarom kon ik daar nou zo slecht tegen. "Okay dan, maar ik wil graag weten waar je slaapt, want ik denk dat je het wel leuk vind om mijn lessen mee te volgen." Ik glimlachte wat mysterieus. Ik wilde hem in de troonzaal het zeker niet vertellen. Ik wist namelijk niet precies hoe Arthur zou reageren. Volgens mij had hij alleen mij nog laten leven omdat ik hem had gered en omdat ik niet sterk leek. En Mordred, geen idee, maar die hoorde natuurlijk ook deels bij de ridders. Voor de rest hadden we alleen Morgana nog, maar dat had de koning liever anders, en alle andere magiers waren dood. Ik zuchtte even ongelukkig. Dit was een van de dingen waar ik niet aan wilde denken. Ik keek weer op en trok mijn shirt recht. Het zat echt niet lekker zo. Ik had me veels te snel aangekleed en hij zat waarschijnlijk ook nog achterstevoren. "Ik zal dan ook wel zorgen dat er schone kleren en schoon ondergoed naar de kamer voor jou worden gebracht. Je valt zo namelijk een beetje op, en dat wil je hier liever niet, geloof me." Ik grlimlachte vriendelijk en veegde wat plukjes uit mijn ogen. ik moest het echt weer eens afknippen.

---

Bowties were never Cooler

Vincent

"Arthur trapt overal in, mits je het goed brengt," Hmm, hoe kan ik het goed brengen? Misschien moet ik het wel heel direct brengen, straight to the point meteen. Wanneer Mordred een aantal stappen zet loop ik rustig de passen mee.
"Ben je er klaar voor?" vraagt hij dan en ik knik. Onderweg zal ik wel eventjes gaan bedenken hoe ik het zou moeten brengen aan Arthur, zo heette de koning dus. Ik heb volgens mij een stukje gemist daarstraks, want ik hoor net pas voor het eerst de naam van de koning. Of ik lette gewoon niet goed op, wat ik wel vaker doe. Wanneer ik de blik van Mordred zie veranderen wet ik meteen dat er wat is.
"Iemand heeft ons gehoord," zegt hij duister en ik kijk meteen om me heen. Dit méén je toch niet? "Wat? Wie?" vraag ik nog altijd om me heen kijkende. "Zie je wel, niemand is betrouwbaar. Helemaal niemand!" toen ik net het laatste uitgesproken had hoorde ik een klap, ik kijk meteen in de richting en ik zie hoe een stuk muur gebarsten is en afbrokkelde. Wat ik niet weet is dat mijn ogen voor een korte tijd oplichtte. Met en geschrokken gezicht kijk ik naar de muur en dan naar Mordred. Ik weet even niets uit te brengen.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Mordred

Een beetje verbijsterd staarde ik naar de muur. Ik keek weer naar Vincent.
'Haal diep adem' zei ik kalm.
Hij moest kalmeren. Ik legde mijn rechterhand op zijn schouder. Als het goed was, voelde hij nu ook mijn magie. Ik boog mezelf naar hem toe.
'Je hebt magie, Vincent. Iets wat me niet verbaast, maar iets wat hier onderdrukt wordt. Er zijn maar weinig magiërs over. Morgana, Merlin en ik zijn nog de enigen. Tenminste, dat dachten we. Hoe stom het ook klinkt, je moet dit geheim houden. Ooit komt je kans, maar nu nog niet... Helaas' zei ik zacht.
Ik keek naar het gat in de muur.
'Kijk' zei ik.
Toen ik er zeker van was dat Vincent keek, flikkerden mijn ogen. Het gat sloot zich langzaam. Toen het gat eenmaal dicht was, keek ik weer naar Vincent.
'Je staat niet alleen, Vincent. En je kan me vertrouwen'

---

I will keep watch.

Cole Woods

Ik wou wel een gat in de lucht springen toen Merlin toestemming gaf. Liv glimlachte en drukte een kus op mijn wang.
'Hij slaapt dan op mijn kamer' zei Liv en ze wees naar een gang.
"Ik zal dan ook wel zorgen dat er schone kleren en schoon ondergoed naar de kamer voor jou worden gebracht. Je valt zo namelijk een beetje op, en dat wil je hier liever niet, geloof me."
Merlin glimlachte en frunnikte aan zijn haar. Liv trok me gelijk mee de gang in. Ze trok een deur open en trok me een kamer in. De kamer was prachtig. Liv liet zich zuchten vallen op her hemelbed, waardoor er kreukels in het deken kwamen. Ik gin maast haar zitten en aaide over haar hoofd. Ze draaide zich ok en glimlachte.
'Cole,' fluisterde ze toen. 'Ik heb Vincent iets horen zeggen wat me niet bevalt.'
Ik trok mijn wenkbrauw op en luisterde.
'Hij was aan het praten met Mordred en toen vroeg hij of ze konden voordoen dat Vincent een prins was in 1942. Mordred stemde in. Ik ben hem gelijk gesmeerd en het aan de koning verteld.'
Mijn gedachtes waren moe. Ik trok Liv in een omhelzing en duwde ons samen op bed. Ze hield me stevig vast en wreef haar gezicht in mijn shirt.
'Grappig,' zei ze gesmoord door mijn shirt. 'Je shirt ruikt nog naar het weeshuis.'
Met die woorden viel ze in slaap. Ik glimlachte en moest toen denken aan Vincent. Hij was aan het veranderen en ik moest nog zien of ik dat wel zo leuk vond.

---

"Rebellion's are build on hope"

Merlin
Ik zag hem glunderen toen ik vertelde dat hij bij haar op de kamer mocht slapen. Allé, daar deed ik het voor. Ik zag Livian naar een gang wijzen. In die gang zou ik ze wel kunnen vinden. Ik liep naar een van de andere leerlingen kamers en deed daar alle schone kleren op een grote stapel waarna ik er half waggelend mee richting haar kamer liep. Ik volgde mijn ogen en mijn gevoel en klopte op een deur voor ik deze open deed. Het was inderdaad de goede kamer want ik zag Cole en Livian op het bed liggen. Het meisje sliep volgens mij, dus ik was maar heel zachtjes. Ik legde de hele stapel kleren bij de kast neer en ging op een stoel zitten. "Kan ik even serieus met je praten? Er zijn wat dingen die je moet weten voor je verder gaat met leven hier in Camelot en omstreken." Ik zette mijn ellebogen op mijn knieen en liet mijn handen tussen mijn knieen bungelen. Ik wilde nogsteeds uitzoeken hoe die kinderen in hemels naam hier terecht waren gekomen, maar daarvoor moesten ze wel in leven blijven. Daarbij was iemand die dieren net zo goed, al dan niet beter begreep dan ik ook wel heel handig. Dan kon Cole dus maar beter niet sterven.

[ bericht aangepast op 6 april 2013 - 12:18 ]

---

Bowties were never Cooler

Vincent

Nog altijd geschrokken kijk ik naar Mordred en het gat in de muur. Deed ik dat wat? Dat kan toch niet eh? "Haal diep adem," hoor ik Mordred zeggen en hij legt zijn hand op mijn schouder, ik voel een soort kracht vanaf zijn hand door mij heen stromen en het voelt niet slecht aan. Eerder, gelijkwaardig...
"Je hebt magie, Vincent. Iets wat me niet verbaast, maar iets wat hier onderdrukt wordt. Er zijn maar weinig magiërs over. Morgana, Merlin en ik zijn nog de enigen. Tenminste, dat dachten we. Hoe stom het ook klinkt, je moet dit geheim houden. Ooit komt je kans, maar nu nog niet... Helaas," zegt hij zacht als hij dichter bij me komt staan. Ik frons. Ik het dan zo slecht? Magie is toch juist cool en vet! Je kan alles wat je nog nooit kon! Oh my.
"Kijk," Ik richt mijn volle aandacht op wat Mordred doet, zijn ogen lichten op en niet veel later gaat het gat in de muur dicht. Verbijsterd kijk ik toe.
"Je staat niet alleen, Vincent. En je kan me vertrouwen," ik knik en kan me nu al helemaal niet meer inhouden. "Oooh dat is zo vet! Gewoon dingen doen die ik nooit kon! Kan ik ook vliegen? En lang onder water blijven en, en, en nooit dood gaan?" Ik kijk Mordred met glinsteringen in mijn ogen aan. Mijn gezicht staat vragend maar ook vol met verbazing. Ik, Vincent Millborg, heb magie!? Nooit verwacht dat mijn leven zo goed zou worden. Macht, ik krijg gewoon macht! Hoe verzin je het! Pas maar op verraders, aan mij ontkom je niet meer. Een grote grijnst komt op mijn gezicht en ik kijk Mordred recht aan.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Mordred

Ik grinnikte zacht.
'Veel van die dingen, maar niet allemaal. Je moet het wel leren onder controle te houden' zei ik glimlachend.
Ik had nog nooit iemand gezien die zo blij was met magie. Het kiest je. Ik hoorde wat voetstappen. Ik keek om. Percival, Gawain en Lancelot stonden vlakbij ons.
'Is dat Vincent?' vroeg Gawain en hij wees naar Vincent.
'Je kan ook telepatisch met elkaar praten. Laat geen reactie zien' zei ik telepatisch tegen Vincent.
Ik keek naar Gawain. Percival, Lancelot en hem zouden misschien niet eens op Vincent letten.
'Hoezo?' vroeg ik.
'Hij zou misbruik willen maken van Arthur's macht' legde Gawain uit.
Ik wilde vloeken, maar ik deed het niet.
'Wie zegt dat?' zei ik met een kleine frons.
'Dat meisje, Livian. Is hij nou Vincent?'
Ik keek naar Vincent.
'Speel mee. Ik wil niet het risico lopen dat je in de gevangenis belandt'
Ik keek weer naar Gawain.
'Ja, dit is Vincent. Maar hij heeft nooit zoiets gezegd. Hij wilde weten welke kamer hij zou krijgen, daar waren we ook nog net over aan het praten. Livian heeft dat vast anders geïntepreteerd' loog ik.
De twijfel was van de ridders hun gezicht af te lezen.
'Kom op, mannen. Geloven jullie dat meisje of mij?' riep ik gespeeld verbouwereerd uit.
Gawain zuchtte.
'Goed, ehm... Hierbij bieden wij onze excuses aan aan Vincent en aan jou, Mordred. We mochten niet aan jullie twijfelen' zei Gawain verontschuldigend.
Pfieuw. Ik knikte. De ridders liepen weer weg. Eenmaal uit ons bereik, keek ik naar Vincent.
'Je moet soms liegen. Wie weet had Arthur je wel in de cel gegooid. Ooit komt de kans dat je kan terugslaan, maar nu nog niet' zei ik tegen hem.
'En als je wilt, wil ik je wel leren hoe je magie kan beoefenen en in controle kan houden'

---

I will keep watch.