[RPG] Kids of the round table. - Speeltopics

In de tijd van de tweede wereldoorlog leven zes kinderen tussen de 14 en 16.
Ze verschuilen zich in het weeshuis. Als ze worden opgepakt door de Duitsers worden ze naar een vliegtuig gebracht.
Tijdens de vlucht naar Duitsland wordt het vliegtuig aangevallen door de Amerikanen.
Het vliegtuig stort neer en de kinderen denken dat het gedaan is met hun korte leventje.
Dan uit het niets word alles licht en staan ze met zijn zessen in het bos. Ze zijn teruggereisd naar de tijd van King Arthur.
Ze worden getraind om de ridders van de ronde tafel te worden en om te strijden tegen het kwaad mocht dat nodig zijn.


Rollen:

De kinderen:

Meisjes
Livian Rose Porter VladiFerr[/pink].
Hazel Lillian Kendrick Silas Lavinia Esmaralda McFaith Kwijt



Jongens
Vincent Daimen Millborg KellyBelly
Cole Woods. VladiFerr


Merlin:
Sylvesti

King Arthur:
VladiFerr


Mordred:
Vegangirl

Morgana:
KellyBelly

REGELS!!!
1: We respecteren iedereen
2: Bestuur alleen je eigen karakter.
3: Minimaal 8 zinnen.
4: Nobody's perfect.
5; Wees er zeker van dat je mee wilt doen. Niet na een dag al stoppen.
6: je mag twee rollen, maar wees er zeker van dat ze allebei aan bod komen.
7: WIL je stoppen meld dat dan, dankjewel

[ bericht aangepast op 18 april 2013 - 7:47 ]

"Rebellion's are build on hope"

mijn topics

Bowties were never Cooler

[mijn topics, en we beginnen met dat de kinderen worden gepakt door de Duitsers. Daarna kunnen de middeleeuwse mensen pas meedoen]

"Rebellion's are build on hope"

[Okay]

Bowties were never Cooler

( Mijn topics
Ugh, dat wordt dan nog wel ff wachten voor mij >.< )

I will keep watch.

[MT. Kun je niet beter de rollen met wie wie is er ook in zetten in beginpost? ]

Ich liebe dich 27.12.23

KellyBelly schreef:
[MT. Kun je niet beter de rollen met wie wie is er ook in zetten in beginpost? ]

"Rebellion's are build on hope"

Vincent Millborg

Luide bonken klinken van beneden en ik schiet omhoog. Dit kan je niet menen toch?
"De Duitsers!" Roep ik luid en ik schiet uit bed, ik ga elke kamer langs met deze mededeling. Wanneer ik me omdraai na een luide knal achter me zie ik de Duitsers binnen stormen. Ik probeer weg te rennen, na de derde tree word ik vastgepakt bij mijn enkels en val ik voorover. Gelukkig word ik opgevangen, maar door de verkeerde.
"Laat me los!" roep ik luid en ik schop om me heen. Het heeft geen nut, ik word stevig vast gehouden en mee naar buiten genomen. "Maak dat je weg komt!" roep ik naar de andere maar ik zie hoe hun ook vastgebonden worden. Ik geef me er uiteindelijk maar aan over en laat me in de armen van de Duitser hangen, hij neemt me mee richting een van de wagens die ze voor de deur hebben staan. Met een harde bonk kom ik terecht op de harde ondergrond in de wagen en kijk om me heen, om me heen worden er nog meer in gegooid.
"Verraders!" Roep ik luid in de richting van het huis waar we uit gehaald zijn.

[Beetje goed? ]

Ich liebe dich 27.12.23

noelle1111 schreef:
(...)

[dat ga ik doen op de pc]

Ich liebe dich 27.12.23

[stilte...]

Ich liebe dich 27.12.23

( kom op jongens, ik mag nog niet reageren! Go people go! Go people go! )

I will keep watch.

Cole Woods

Als er op de deur word gebonsd van het weeshuis spring ik gelijk op. Ik grijp Livian bij de hand en trek haar de donkere trap op. Ik gooi een deur open en trek haar de donkere kamer in. Ze Klampt zich aan me vast en kust me gelijk.
'Ik hou van je' fluistert ze. Ik glimlach en ruik aan haar haar.
Dit was waarschijnlijk de laatste keer dat we samen waren.
'DE DUITSERS!' hoor ik iemand roepen. Volgens mij was het Vincent.
De deur word opengekrabd en Liv word uit mijn armen gerukt.
'LIVIAN!' Schreeuw ik.
Ze krijst en word weggetrokken. Ze slepen haar de trap af en ze stoote haar hoofd.
'Verdomme!' Riep ik en ik probeerde me los te rukken. Ik werd vastgebonden. Liv huilde zacht en werd voor me op de grond gesmeten.
Ze keek me huilend aan.
'Het komt goed Liv' fluisterde ik.
Wie hield ik voor de gek.

"Rebellion's are build on hope"

(Mijn topics, reageer als ik. Op de laptop zit)

Remember to be ridiculous.

( WAUW ik zit nu al allemaal snode plannetjes te maken gnagna Wtf... Jullie schrijven echt goed hoor! )

I will keep watch.

Livian Rose Porter

Verdomme mijn hoofd deed verschrikkelijk veel pijn.
'Het komt goed' fluisterde Cole. Tranen van de pijn stonden in mijn ogen.
'Ik wil je niet kwijt' zei ik terug. De Duitsers mompelde wat en grepen mijn gezicht stevig vast. Een lange man bekeek het zorgvuldig en glimlachte. Toen spuugde hij in mijn gezicht. Cole vloekte en tierde. We werden gegrepen en in een wagen gesmeten. Ik zag Vincent al zitten. Ik glimlachte vaag naar hem. Vincent had ik altijd al een rare gevonden, maar we waren vrienden. De touwen rond mijn polsen staken gemeen in mijn huid.
Ik slikte en probeerde mijn tranen in te houden. Ze mochten niet zien dat ik zwak was. Cole kreeg het voor elkaar om naast me te zitten en drukte een kus op mijn hoofd.
'Ik hou van je Liv' fluisterde hij in mijn oor. Toen sprong dezelfde man als van daarnet naar binnen. Hij bekijkt onze angstige gezichten en ziet mij dan. Grijnzend stormt hij op me af en op het laatste moment zie ik de houten stok. Hij ramt me tegen het hoofd en ik verlies het bewustzijn.

"Rebellion's are build on hope"

Mordred

Ik reed op mijn zwarte paard genaamd Teyrn over de heuvels. Mijn zwarte mantel ging mee op het ritme van Teyrn en de wind. Ik kon al vaag het geraamte van Camelot onderscheiden. Ik stopte Teyrn meteen. Ik had geen zin om weer terug te gaan naar Camelot, maar ik had weinig keus. Ik steeg af en deed mijn zwarte mantel af. Deze verwisselde ik met een rode mantel met een gouden leeuw erop: De symbolen van Camelot. Mijn zwarte mantel stopte ik in de zadeltas. Net op het moment dat ik wilde opstijgen, snoof Teyrn angstig. Fronsend keek ik naar hem.
'Wat is er, jongen?' vroeg ik zacht.
Een felle lichtflits kwam neer in de boom naast ons. Teyrn stijgerde. Ik pakte snel zijn teugels beet en bracht hem een paar meter naar achteren. Ik keek omhoog, naar de lucht. Het was niet grijs, zoals je normaal zou verwachten in een onweersbui. Uit het niets begon de lucht te draaien. Uit het oog van de ronddraaiende lucht kwam sneeuw. Dit was vreemd. Na alles wat ik had meegemaakt, was dit vreemd. Ik steeg snel op Teyrn en spoorde hem aan. We reden naar Camelot. Ik moest gewoon kijken wat het was, en midden op het veld was dat niet zo'n goed idee.

[ bericht aangepast op 31 maart 2013 - 17:33 ]

I will keep watch.