[RPG] You can't hurry love NEW -bigfatliar - Speeltopics

Wat als een paar ouders van drie 16 jarige jongens ineens bedenken dat die jongens eindelijk maar eens een vriendin moeten zoeken? Wat als ze negen 16 jarige meisjes uitnodigen om samen met de jongens voor een tijdje in een huis te gaan zitten? Zal het plan van de ouders slagen en vind elke jongen een meisje of gaat het helemaal mis? Zullen er nieuwe vriendschappen ontstaan of zal iedereen elkaar gewoon vervelend gaan vinden of erger zelfs, haten? Aan het einde is het wel de bedoeling dat de jongens een keuze maken tussen de meisjes, maar willen de meisjes dan nog wel? Of vinden de meisjes de jongens helemaal niet leuk meer? De keuze ligt bij jullie


Huisregels
Iedereen is aanwezig bij het avond eten van 6.00 tot 7.00
Voor de rest van de dag staat er een buffet met eten waar je van mag eten wanneer je maar wilt
Elke vrijdag avond is er een feestje van 8.00 tot later
Iedereen mag na 11.30 niet meer naar buiten
Elke dinsdag ochtend kunnen de mensen uit het huis naar de stad
Contact met de rest van de wereld kan allen met brieven die verstuurd worden vanuit de stad waar je ze dinsdagochtend heen kan brengen
Op elke kamer hangt een belletje waar je aan kan trekken voor je bediendes

Rollen:
Jongens
-James Julian Mathers BigFatLiar
-Damian Nathaniël Wright ShatterMe
-Murno Parker Hunter Seaver

Meisjes
-Melody Sarah McNeckle BigFatLiar
-Leah Isabella McGeorge pebble
-Ness Allison Candler nessje
-Cat Summers xJules001
-Alicia Amanda Duncan Nyan
-Rae Jade Parker HurtedHeart
-Amy Destiny Anderson Nyan
-Chiara Bella Love DamnBieber
-Gereseveerd door Depay

Het is 2 november (herfst!)
iedereen komt aan en het is ongeveer 5 uur

Le house in het huis is alles wat jij je kan bedenken zolang het mogelijk is (geen unicorns dus!)

Iedereen slaapt op een kamer!

[ bericht aangepast op 13 maart 2013 - 2:39 ]

---

Dont say why me, say try me

[Mijn topics]

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

(mon tops)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Oja! dat krijg je ervan als je schaamteloos ctrl+c ctrl+v indrukt

---

Dont say why me, say try me

Murno Parker Hunter
'Met een glimlach op mijn gezicht en mijn mobiel in mijn handen zat ik in de auto. Ik was een spelletje aan het spelen. Het was hilarisch en ik kon het totaal niet, maar ik vond het leuk. En daar ging het toch om? Mijn moeder keek me vanuit de achteruitkijk spiegel aan en glimlachte bemoedigend naar me. Ik stak mijn duim even naar haar op en probeerde te glimlachen. Niet dat dat heel goed ging. Ik vond het helemaal niks dat mijn ouders me hiertoe dwongen. Ze mochten lekker iemand anders zijn leven verpesten. Ik keek weer naar het scherm van mijn mobile en speelde verder. In mijn ooghoeken zag ik het landschap voorbij razen. Ik nam geeneens de moeite om het te bewonderen. Ik wilde hier toch niet zijn. Ik had wel netjes mijn koffers gepakt, gewoon omdat ik geen zin had om daar zonder spullen te zitten. Ik wreef zacht over mijn arm en hoorde mijn moeder een keertje zuchten. Meestal betekende dat dat ze aan het inparkeren was. Ik keek even op om een huis te zien, wat naar mijn mening te groot was. Ik stapte uit en pakte mijn koffers en weekend tas uit de auto. Daar waren we dan. Ik haalde mijn hand nog dor mijn haar voordat ik mijn spullen naar binnen sleepte. Ik liep naar buiten om mijn moeder nog een knuffel te geven. “Dit is voor je eigen bestwil.” Zei ze nog met een klein glimlachje. Ik glimlachte terug en liep weer naar binnen. Ik pakte mijn koffers weer op en sleepte ze de trap op. Ik dumpte ze in de kamer die me van mij leek en liep de trap weer af. Wel, dat was een goed begin. Was ik hier dan als eerste. Ik was altijd als eerste bij dit soort dingen. Ik pakte een boek uit mijn tas en ging op de bank zitten. Dan maar lezen. Het duurde niet lang voordat ik zo in het boek zat, dat ik niks maar hoorde of zag van wat er om me heen gebeurde. Ik hield van lezen en dit was een erg goed boek. Meeste mensen vonden het niet heel geweldig, maar naar mijn mening was Percy Jackson beter als boek dan als film. Ik kon het nog wel duizend keer lezen. De film daarin tegen vond ik raar en klopte helemaal niet met het boek. Ik ging even wat comfortabeler zitten en beet op mijn lip. Ik wist niet waarom ik het zo spannend vond, het was niet alsof ik nog niet wist wat er ging gebeuren.

[ bericht aangepast op 10 maart 2013 - 23:34 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

okey begin staat er overigens kamer indeling komt nog

---

Dont say why me, say try me

Melanie Kiara Mancini
2 november, 5 uur. De goede dag en goede tijd om in het huis aan te komen. Ik had nog steeds geen idee waarom ik hieraan meedeed. Ja, voor de lol, en misschien wel voor liefde te vinden, maar ach, alsof je in een paar dagen een goede liefde op kon bouwen. De taxi stopte voor het huis waar ik moest zijn, en de chauffeur was zo netjes om mijn tassen en koffers uit te laden. Ik duwde het geld in zijn handen en met een vriendelijke glimlach ging hij weg. Ik keek naar het huis dat voor me lag en glimlachend keek ik ernaar. Het was een mooi, groot huis, en volgens mij was het nog best luxe ook. Ik probeerde mijn twee grote roze koffers te pakken, en mijn Louis Vuitton bag hing ik om mijn schouder terwijl ik mijn koffers achter me aan sleepte richting het huis. Dit was niet handig, vooral niet omdat ik ook nog eens hakken aan had. Hoe ging me dit ooit lukken, om ook nog eens met die koffers de trap op te komen.. Ik liep het huis binnen en besloot de koffers maar een voor een te tillen. Ik sleepte eerste de ene koffer naar een grote kamer, met een tweepersoonsbed en een grote kast tegen de muur, ook mijn tweede koffer plofte daar neer, waarna ik zelf op het bed neer plofte. Ik was hier net 5 minuten en ik was nu al uitgeput. Zuchtend keek ik uit het grote raam naast mijn bed en schopte ik mijn hakken uit. Ik trok mijn knieën op en dacht na over waarom ik hier was. Gewoon voor de lol Melanie, gewoon lol hebben, schoot door mijn hoofd.

[Iemand die naar Melanie toe komt?]

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

[mijn topics]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

[Mijn Topic's]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Alicia Amanda Duncan
Na een erg lange rit ,rijden mijn ouders eindelijk het gebied binnen.
De mooie en warme herfstkleuren die ik buiten zie doen me glimlachen.Ik hield wel van de herfst. Net niet te koud ,maar wel genoeg om goed te kunnen genieten van een warme chocomelk.
Dagdromend kijk ik uit het raam en zie in de verte het gezellige huisje ,waar ze me gaan afzetten.
Ergens stak het me wel tegen dat ik gedwongen werd dit te doen. Ik bedoel geen enkele jongen vind me leuk...
Mijn ouders zetten me af en halen nog mijn 2 koffers uit en ik neem zelf mijn tas die ik volgepropt had.
Ik keek even naar het huisje ,nam even diep adem en ging er toen naartoe.
I struikelde bijna over de trapjes en toen wist ik niet wat ik moest doen. Ik besloot gewoon aan te bellen in de hoop dat er al iemand was.

(ik reageer later met Amy )

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Damian Nathaniël Wright

Ik was hier nu al even, maar nog steeds vond ik mijn weg niet. Toen ik aankwam had ik per toeval mijn kamer gevonden doordat er een koffer in stond. Ik had me rap in een grijze joggingbroek omgekleed die lichtjes om mijn heupen hing zodat ik me comfortabel kon voelen. Zo liep ik thuis ook altijd rond, zonder t-shirt of pantoffels, alleen een joggingbroek. Het was pas toen ik in de living aan kwam waar ik een jonge had zien lezen die volgens mij Murno was dat ik me bedachte dat ik niet meer thuis was. Hier gingen meisje rondlopen en niet een moeder die overbezorgd is. Meisjes die ik waarschijnlijk niet kende. Ik kreeg er rillingen van alleen al te denken dat hier misschien een wannabe Barbie rond zou lopen. Dat is het enige soort meisje waar ik mezelf niet mee zie omgaan. Voor mij mogen ze alles zijn behalve zo. Dat was iets waar ik al vanaf knapte toen ik bij het populaire groepje geraakte van school. Zelf had ik er niet in gewild, maar ze waren nu eenmaal vrienden die ik al vanaf de kleuterschool kende. Ze vonden het leuk om me kwaad te zien en de meisjes zaten achter me aan omdat ik een 'mooi' gezichtje had en een six-pack. Het is hun nooit gelukt om me te kunnen krijgen. Tot nu toe heb ik nog nooit met iemand gehad. Natuurlijk had ik wel gekust gehad toen ik één keertje te zat was. Ik herinner me er niet veel over, maar het kon me nu eenmaal niet schelen.
Wanneer ik denk dat ik mijn kamer eindelijk terug had gevonden liep ik naar binnen. Het duurde even voordat ik door had dat er een meisje -Melanie- op een bed zat. Geweldig, dacht ik sarcastische. Ik keek het meisje niet aan toen ik tegen haar sprak.
'Euh... sorry, ik dacht dat dit mijn kamer was. Het spijt me als ik je gestoord heb.' Ik krabde vanachter in mijn nek omdat ik me op de een of andere manier geneert voelde. 'Ik ben Damien trouwens.'
Uit beleefdheid liep ik naar haar toe en stak mijn hand uit om die van haar te schudde. Ik keek haar toen voor het eerst echt aan. Ze was een mooi meisje, daar kon ik niet naast kijken. Ze had lang en mooi zwart haar met bruine ogen en goed gevormd vrouwelijk lichaam. Jammer genoeg was uiterlijk niet goed genoeg voor mij. Als haar karakter mij niet aan stond dan maakte haar uiterlijk het niet goed. Daarbij kon ik nu nog niet oordelen als ik haar nog niet kende. Ik glimlach mijn halve glimlach naar haar.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

ik zit te twijfelen tussen iedereen in een grote slaapzaal iedereen een eigen kamer of gewoon 4 kamers ofzo

---

Dont say why me, say try me

Leah Isabella McGeorge.
Zuchtend stond ik op de stoep voor het grote huis. Het was koud buiten en de wind waaide door mijn blonde krullen, die speels door de lucht dwarrelden. Mijn ouders hadden me net afgezet en hadden me bijna fijngeknepen met hun knuffels, maar waren net weer aangereden. Ik sleepte mijn enorme paars met geel gebloemde koffer naar de voordeur en liep naar binnen. Daar zag ik een jongen op de trap zitten. Zo te zien was hij totaal verdiept in het boek wat hij aan het lezen was. Hmm, Persy Jackson. Dat waren goede boeken. Ik had ze ook al en aantal keren gelezen. Ik zette mijn koffer naast de trap - hij was immers te zwaar voor me om te dragen - en bekeek de jongen even. Ik vond mensen altijd interessant wanneer ze in iets verdiept waren. Ze zagen er altijd dan zo kwetsbaar uit, zoals ik me altijd voelde.
Ik hoopte dat hier niemand zou komen van mijn school, zij pestten me altijd ontzettend. Het was voor mij elke dag een hel om naar school te gaan, maar ik liet het niet zien. Ik wilde niet dat mijn ouders erachter kwamen, zij zouden zich er alleen maar mee gaan bemoeien.
Totaal in mijn gedachten verzonken merkte ik dat ik nog steeds naar de jongen stond te kijken. Snel wendde ik mijn blik af, zodat hij het misschien niet gezien zou hebben. Mijn grote, lichtblauwe ogen gingen de kamer door en het verbaasde me dat het zo ontzettend groot en luxe was.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

(Zal zo reageren, eerst nog even taart^^)

---

We've lived in the shadows for far too long.

Seaver schreef:
(Zal zo reageren, eerst nog even taart^^)

[GEFELISITEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEERDDDDDDDDDD ]

[ bericht aangepast op 11 maart 2013 - 19:20 ]

---

Dont say why me, say try me