Bad Bromance. || One Direction. || Topic 1. - Speeltopics

One Direction is nog steeds een beroemde boyband na een aantal jaren. We zitten nu al in 2013, maar de jongens zijn nog steeds vreselijk populair. Na die jaren hebben de jongens al velen awards gewonnen, prijzen in de wacht gesleept en twee albums ontwikkeld. Er zijn al vele vriendinnetjes in beeld geweest, tattoo-invasies op de cover en paparazzi die de jongens altijd weer weet te stalken.
Toch hebben de jongens een geheim, een geheim dat niemand ooit te weten mag komen. Fans maken er nu al vele grappen over en sommigen nemen het serieus, maar als de jongens eerlijk moeten zijn hebben de shippers gelijk. De bromances zijn niet verzonnen, ze zijn echt. Bang om fans te verliezen zwijgen de jongens erover en gaan ze hun gang enkel achter de schermen, enkel als er niemand is. Zelfs management mag het niet te weten komen. Vreemdgaan tussen de jongens, ruzies en verschrikkelijk veel lust en liefde spelen een grote rol. Wie zal er bezwijken en als eerste uitkomen voor zijn seksuele geaardheid? Of dwingen de jongens elkaar om te zwijgen als het graf? Goedschiks, of kwaadschiks.

Rollen:
- Liam James Payne. || quin98
- Harry Edward Styles. || Praelectio
- Louis William Tomlinson. || Magicales
- Zayn Javadd Malik. || Mufinn
- Niall James Horan. || HurtedHeart

Extra: (Paparazzi, management, 'vriendinnetjes' etc.)
- Luciana Dé La Rosá. || Lavigna
- Romée Lucy de la Abenière. || Rossi
- Melanie Kiara Mancini || Depay
- Delana Caroline Simons. || MissStoran
- Louise Melody Lockwood. || nessje


Regels:
- Géén one-liners, minimaal vijf regels zijn verplicht.
- 16+ is toegestaan. (Seks, geweld, drugs etc.)
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Maximaal één rol pp, aangezien er maar weinig rollen beschikbaar zijn. Mits je mijn toestemming hebt, natuurlijk.
- Ervaring bij RPG is vereist, vooral met een redelijke grammatica en spelling(!).
- Verdere standaardregels. (Naamsveranderingen, off-topic etc.)
- De jongens zijn gay, maar relaties voor de fans met meisjes zijn mogelijk. Onthoudt wel dat de jongens dus niet verliefd zijn op hun vriendin.

Rollentopic.

*Samen met het personage van Rossi worden eventuele aanpassingen aan nummers gegeven of nieuwe nummers besproken.

[ bericht aangepast op 16 maart 2013 - 17:16 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson

'Nee, degene die daar voor zorgt ben jij. Van mezelf word ik al helemaal niet vrolijk en snap niet dat iedereen dat laatste altijd zegt' zeg ik serieus, maar dat neemt niet weg dat ik Liam zijn woorden niet lief vind. 'We zijn het echt te vaak met elkaar eens' Lach ik en luister dan naar zijn uitleg over waarom hij geen zin heeft. 'Daar valt dus niets meer aan toe voegen, en de rest van de woorden zijn ondertussen wel bekend. Maar misschien moeten we gewoon allebei een keer goed slapen.' Een awh geluidje verlaat mijn mond bij de laatste, nou ja, vraag en drukte een klein kusje op zijn wang. De redenen die hij op noemt zijn zeker waar, maar er zijn er nog een paar. Alleen hou mijn mond daarover. Het wel een geluk dat het niet opvalt door mijn gedrag in het algemeen. 'Ik zal een keer lief voor je zijn en het niet doen dan' zeg ik lachend. 'Nee, niet nodig, maar toch bedankt.' Ik kijk Liam aan en schud mijn hoofd. 'Een woord; onmogelijk, en onthoud dat maar goed' murmel ik zachtjes. 'Het kan niet anders, toch? En hopelijk heb je deze keer ook gelijk, want binnen een paar dagen lopen we er anders bij als een zombie.' Ik grinnik zacht. Op dit moment verlang ik echt naar mijn bed en een keer goed slapen, alhoewel ik nu ook met gemak in slaap kan vallen als we zo kunnen blijven zitten.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam James Payne

'Dat laaste zegt iedereen omdat het gewoon zo is, jij kan altijd iedereen vrolijk maken Lou' zeg ik met een glimlach. Ik grinnik even en knik. 'Ja dat goed slapen lijkt me een goed idee al gaat dat op dit moment nog al moeilijk' mompel ik en glimlach even bij het awh geluidje van hem en daarna de kus op mijn wang. Ik grinnik even en glimlach daarna, 'Dat is heel erg lief van je Lou' zeg ik lachend en kijk hem even aan. 'Als je van die ene dan maar wel wat vrolijker wordt, al vindt ik je al vrolijker worden' zeg ik met een glimlach en laat Louis even met een hand los om mijn hand door mijn haar te halen. ' Dat is helemaal niet onmogelijk maar toch lief van je Lou' zeg ik met een glimlach en druk mijn lippen voor een seconde op zijn wang. 'Nou en als je niet goed kan slapen dan is het wel raar want je slaapt nu al bijna,en ik denk ook dat we over een paar dagen weer zombie's zijn ja' dat laatste mompel ik een beetje vooral omdat ik daar helemaal geen zin in heb. Ik wil ook wel af en toe een beetje rust maar met ons leven was dat best moeilijk. Ik gaap een keer, ik wordt hier echt moe van als ik wou lag ik hier zo te slapen. 'Lou, ik val bijna in slaap nu ik zo zit' grinnik ik en kijk hem even aan, volgens mij ben ik ook niet de enige die bijna inslaap valt.

(Sorry, ik was mijn haren laten verven. ;p Nu ben ik weer ietsjes blijer. )

Harry Styles.

Ik glimlachte zwakjes, maar gebroken toen ik zijn antwoord hoorde. Ik kon nooit door Zayn heen kijken. Bij Louis zou het me nog wel eens kunnen lukken en bij Liam was het meestal doorzichtig, maar bij Zayn zag ik nooit of hij iets meende of niet. Hij was te goed in het doorzien van leugens dat hij het zelf zonder gemak voor elkaar kon krijgen.
"Maar, als ik een knuffel krijg, gaat het nog veel beter." hoorde ik zijn zachte stem zeggen voordat ik weer opkeek in zijn grote, chocoladebruine en onschuldige ogen. Zijn lieve lachje deed het 'm.
Ik stapte iets dichter naar hem toe en sloeg mijn armen om zijn middel, waarna ik met mijn hoofd op zijn schouder leunde en zachtjes zuchtte. Af en toe leken onze levens zo oneerlijk, maar als ik dan weer de aanraking van een van de jongens verkreeg wenste ik niet beter. Het was goed zo.

---

Reading a good book is like taking a journey.

[welke kleur? Hihi, ik ben ook altijd weer blij als ik mijn haar bij heb geverfd.]

Zayn Malik
Ik zei het toch. Ik kreeg altijd wat ik wilde. Ik sloeg mijn armen rond Harry zijn schouders, zodra hij de zijne rond mijn middel wikkelde. Ik hoorde hem zachtjes zuchten en ik verstopte mijn gezicht in zijn nek en trok hem dichter tegen me aan. Hier deed ik het voor. 'Dankje.' fluisterde ik zacht. Het deed me even goed om zo met iemand te staan. En dat diegene Harry was, was des te beter. Het puntje van mijn neus liet iet over zijn huis cirkelen en ik kon het toch niet laten om even mijn lippen tegen zijn warme huid te drukken. Heel zachtjes maar, zodat Harry niet meteen zou denken dat ik maar op een ding uit was. Waar ik toch wel om bekend stond. Nee, ik wilde gewoon even zo blijven staan en het liefste voor altijd. Ik voelde zelf, hoe mijn wimpers langs Harry zijn nek streelden toen ik mijn ogen sloot en ik zuchten. Mijn vingers speelde met zijn kleine krulletjes boven in zijn nek en wist dat ik me alleen in Harry zijn armen zo klein kon voelen.

[ bericht aangepast op 9 maart 2013 - 14:47 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Ben weer terug wat heb ik gemist en waar is iederen. Is Harry nog steeds dichtbij Niall of zijn jullie al naar buiten gegaan?]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

(Niks speciaals, enkel blonde highlights zodat ik weer wat kleur in mijn gezicht zou krijgen. x'D Ik mocht geen rood. ;p
En op HurtedHeart, Harry en Zayn stan nog steeds bij Niall, alleen knuffelen ze nu eventjes. Mijn reactie staat op de vorige pagina.)

Harry Styles.

Mijn mondhoeken krulden lichtjes omhoog toen ik zijn armen rondom mijn schouders voelde en zijn zachte huid tegen de mijne. Zijn lippen drukten eventjes tegen mijn sleutelbeen en een zachte lach ontsnapte uit mijn mond, maar verder zweeg ik. Zayn zijn lange wimpers kriebelden in mijn nek toen hij zijn ogen sloot en zijn vingers speelden met mijn krullen. Ik wiegde hem een beetje heen en weer in mijn armen als gewoonte. Ik hield van knuffelen, het maakte me niets uit met wie het was.
"Wil je me iets beloven?" vroeg ik zachtjes aan hem, terwijl ik met mijn vingers cirkeltjes in zijn zij zette. "Probeer dat schattige lachje op je gezicht te houden als je bij de fans bent. Daarna mag je zo chagrijnig kijken als je wilt."
Verder vvroeg ik niks van de jongens. Ik wilde enkel dat de fans hun plezier verkregen. Dat was het enige waarvoor ik hier nog steeds was. De jongens en onze fans, ik kon ze nou eenmaal niet pijnigen.

[ bericht aangepast op 9 maart 2013 - 14:58 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

Zayn Malik
"Wil je me iets beloven?" Ik slikte even. Uit Harry zijn mond kon dit alles betekenen. Toch knikte ik langzaam toen hij vertelde wat hij van me wilden. 'Als jij beloofd dat je dicht bij me blijft.' Zei ik net zo zachtjes. Ook al wist ik dat ik ook moest blijven lachen wanneer Harry niet in de buurt zou zijn. Of een van de andere jongens. Het was een belofte aan de fans. Echt, ik hield van ze en wist dat we alles aan hun te danken hadden, maar het was zo verschrikkelijk vermoeiend. Langzaam haalde ik mijn hoofd uit Harry's nek en duwde ik mijn schouder omhoog zodat hij ook moest opkijken. Mijn ogen vlogen de gang door, maar die was op Niall na leeg. 'Owjah, en je vannacht bij mij slaapt.' glimlachte ik lief en ik drukten mijn lippen op zijn mondhoek. Ik had de nadruk op slapen gelegd omdat ik wist dat, het enige was wat Harry nu wilden. En hoe opdringerig en veeleisend ik ook mocht zijn. Daar had ik rekening mee te houden. Oke, ik loog. Ik was zelf ook gewoon moe.

[oke, sorry ik moest deze gewoon hier plaatsen toen ik hem zag. want tjha, dit is wel een helle duidelijke beschrijving van deze^Zayn. jaja. oke alleen dan moeten harry en Liam even wisselen van plaats nu. ;x Grapje, nu hou ik mijn mond weer. ;x]

[ bericht aangepast op 9 maart 2013 - 15:11 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis William Tomlinson
Een glimlach verscheen op mijn gezicht bij zijn woorden. 'Dat is heel erg lief van je en zal je ook maar geloven, al zie ik het nog steeds niet in' zei ik zacht en een keek Liam weer aan. 'Niet is te moeilijk op dit moment, en je moet nu toch wel weten dat -dat ook niet in mijn woordenboek voorkomt?' Als slapen een goed idee was dan was dat nu echt niet te moeilijk. De glimlach op zijn gezicht zei al genoeg en grinnikte zacht. 'Maar dat kan ik soms ook wel zijn.' Het was niet vaak, want normaal zou ik zulke dingen niet snel zeggen en gewoon uitvoeren. 'Dat komt omdat ik nu bij jou in de buurt ben en je weet wat de eerdere woorden waren. Maar het komt wel goed.' Het was onmogelijk om nu niet vrolijker te worden. Al het onmogelijk was, was er iets goed mis. 'Dat is het wel, Liam' zeg ik serieus, maar glimlachte toch door zijn lippen op mijn wang. 'Ja, maar straks is dat weer verdwenen, en jammer genoeg wel. Bij deze beloof ik je wel om je dan gelijk op te vrolijken.' Wetende dat hij er ook helemaal geen zin in heeft. We moesten eens wat tijd voor onszelf hebben. Ik grinnikte zacht door de reactie en woorden van Liam. 'Dan gaan we toch slapen? Want je bent niet de enige met het probleem en daarbij hebben we wel de rust.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles.

Ik grinnikte. "Ik beloof het." mompelde ik even later, waarna ik zachtjes piepte toen Zayn zijn schouder omhoog drukte. Met tegenzin keek ik hem aan en ik voelde zijn lippen eventjes op mijn mondhoek, maar zijn woorden joegen me angst aan. Niet omdat ik bang was voor Zayn, maar bang voor zijn reactie.
"Dat kan niet." zei ik zachtjes, terwijl ik mijn hoofd ietsjes naar achteren bracht waardoor Zayn me daar niet meer kon aanraken. Ik had zijn aanrakingen graag, maar op dit moment wilde ik zijn reactie niet eens meekrijgen. "Ik had Lucy beloofd om vanavond bij haar langs te gaan."
Mijn armen lieten Zayn langzaam los en ik liet ze weer losjes langs mijn lichaam hangen, waarna ik mijn hoofd eventjes naar Niall draaide. "Zullen we gaan, of moeten we eerst nog naar Louis en Liam zoeken?" vroeg ik om maar van het onderwerp af te zijn. Ik had niet eens zin om straks weer iemand gaan voor te liegen. Waarom was ik ook alweer degene die per se een vriendin moest hebben?

---

Reading a good book is like taking a journey.

Zayn malik
"Dat kan niet." Mijn wenkbrauwen schoten omhoog. ik wilde hem vertellen dat ik echt slapen bedoelde omdat ik dacht dat hij het daarom afwees. Maar zijn volgende worden had ik niet zien aankomen. Ik voelde mijn lichaam verstrakken op hetzelfde moment dat Harry zijn armen van mijn lichaam afvallen. Ik gaf hem een klein zetje en draaide me om naar de deur. 'Prima. ga maar naar dat geweldige vriendinnetje van je toe. Maar weet dat je spijt zult krijgen.' Siste ik zonder hem aan te kijken en opende de deur al. misschien had ik het mis en kreeg ik niet altijd wat ik wilden. Maar die klap zou nog wel komen. Want niets ging ongestraft langs mij heen. Ik was kwaad. Kwaad dat ik mijn zin niet kreeg en misschien nog wel kwader omdat iemand anders vanavond meer aandacht van Harry zou krijgen dan ik. Maar dit loste ik wel op. Ik zou vannacht de aandacht krijgen die ik verdienden. Hoe dan ook. Ik duwde de deur open en kwam middenin het gegil terecht. Hoge hekken waren geplaats en ik wist dat het nu moest komen. En de lach kwam ook zodra ik verder naar buiten liep. Alsof er niets aan de hand was en er zich helemaal geen wurg pogingen op Lucy, afspeelden in mijn hoofd. 'Hi.' Riep ik op altijd dezelfde vrolijk toon. En daar ging ik. Kusjes, knuffels, foto's en handtekeningen.

[ bericht aangepast op 9 maart 2013 - 15:43 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam James Payne

'Dan moet je dat toch echt maar is ingaan zien want het is gewoon zo' zeg ik met een glimlach. ' Daar heb je gelijk in dat woord ken je natuurlijk niet hé en het kan ook wel maar we moeten zo toch ook echt even naar de fans' zeg ik en kijk hem aan. 'Soms? je bent gewoon altijd lief hoor Lou' zeg ik gemeend. 'Nou ik ben heel blij dat ik je vrolijk kan maken dan want dat doe ik heel graag' zeg ik met een glimlach. ' Nou als jij het zegt moet ik je maar geloven dan hé' lach ik en glimlach daarna weer. 'Nou bedankt alvast dan want dat heb ik dan wel nodig maar jij hoeft toch niet veel moeite te doen want je krijgt mij heel snel vrolijk' zeg ik met een glimlach, Lou krijgt eigenlijk iedereen weer heel snel vrolijk dat is iets wat hij gewoon goed kan. 'Het liefst zou ik ja zeggen maar ik denk dat dat toch niet kan de fans verwachten ons buiten en als we niet komen krijgen we echt grote problemen met het management' mompel ik en zucht even. Ik had ook graag nu gaan slapen maar ik heb ook geen zin om gezeik te krijgen met het management bovendien wou ik onze fans ook nog is niet teleurstellen, al zijn die nu waarschijnlijk druk bezig met de andere jongens.

Louis William Tomlinson
'Aangezien je altijd gelijk hebt, zal ik je deze keer maar geloven' besluit ik uiteindelijk. 'Nee, dat woord ken ik echt niet en de betekenis zal ik nooit weten ook. Maar niemand heeft gezegd dat we de hele tijd aanwezig moeten zijn. Bij de laatste minuten zijn we er toch ook?' probeer ik. 'Jij bent degene die nog altijd het liefste is' zeg ik, waarna ik nog een keer mijn lippen tegen zijn wang drukte. 'En dit bedoel ik dus met mijn vorige woorden.' Ik knik vrolijk. 'Dat moet je zeker, maar je weet zelf ook dat ik gelijk heb' Grijns ik en ga dan weer goed, nou ja het was ondertussen gewoon liggen. 'Je hoeft me niet te bedanken, want het is niets en andersom is het ook altijd zo. Al twijfel ik nu of je het nu niet heb over hoe je mij altijd opvrolijkt' zeg ik met een bedenkelijk ondertoon. Deze jongen had iets dat zorgde voor een brede glimlach op mijn gezicht. Keer op keer weer. 'Zeg dan maar gewoon ja, en dan zal ik ons eronder uit praten tot ergens halverwege. Anders moet je maar een manier vinden om naar buiten te gaan en mij neem te nemen, want sta mooi niet op.' zeg ik zacht. Ik heb toch het idee dat we zo moeten gaan.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam James Payne

'Ik heb niet altijd gelijk maar ik ben toch blij dat je me nu wel geloofd' zeg ik met een glimlach. ' Toch wel makkelijk dat je dat woord niet kent. Dat is ook weer waar dus we kunnen inderdaad wel de laatste paar minuten komen' zeg ik met een glimlach en ben toch eigenlijk best wel blij dat ik nu toch wat langer kan gaan rusten. Ik grinnik even en haal mijn schouders op, 'Als dat zo is kom jij toch nog heel dicht in de buurt' zeg ik met een glimlach die alleen maar breder wordt bij het voelen van zijn lippen op mijn wang. 'Jij hebt bijna altijd gelijk dus ja het zal wel dit keer niet anders zijn dus geloof ik je gewoon' zeg ik met een glimlach. ' Toch bedank ik je en toch heb ik het echt over hoe jij mij altijd opvrolijkt' zeg ik met een glimlach. Louis was gewoon echt goed in mij opvrolijken, hij heeft altijd na een paar seconde gewoon alweer een glimlach op mijn gezicht. Na zijn volgende woorden kijk ik hem even twijfelend aan, ik zou zo graag ook gewoon gaan liggen en dan slapen maar ik heb toch het gevoel at het nu niet kan. 'Hmm als jij niet opstaat moet ik je optillen, maar weet wel dat we waarschijnlijk gaan vallen omdat ik veel te moe ben om iemand te tillen' zeg ik en kijk hem aan. I sluit mijn ogen even voor een paar seconde maar open ze al snel weer omdat ik anders inslaap val.

Louis William Tomlinson

'Negen van de tien keer heb je gelijk en natuurlijk geloof ik je. Dat is altijd al het geval' zeg ik met een lieve glimlach. 'Het leven is een stuk simpeler zonder dat woord, dus zeker. En ik zeg je nu serieus dat ik gelijk heb? Wauw, die had ik niet aanzien komen.' Mijn armen die altijd nog om zijn middel heen geslagen zijn ben ik toch ook nog niet van plan om weg te halen. Dat zorgt voor een voordeel, gezien Liam nu ook niet makkelijk kan opstaan. 'Liam, leg je erbij neer dat je de liefste bent. Al is het lief geprobeerd' zeg ik en ben blij om te zien dat zijn glimlach breder werd door mijn lippen op zijn wang. 'Je moet wel leren om mijn woorden niet te stelen. Ook al is het goed me nu te geloven' zeg ik lachend. 'Dan zeg ik; geen dank en als je het heel zeker weet, geloof ik dat dan ook maar.' Deze jongen heeft echt een gave. Het maakt niet uit wat er was, maar met een woord is er weer een glimlach op mijn gezicht te vinden. Ik zet grote puppy-ogen op en een pruillipje als hij me twijfelend aankijkt. Ik wil niet naar buiten, maar rustig hier blijven liggen tot we echt weg moeten. 'We wagen het erop of de rollen worden met moeite omgedraaid' mompel ik en opnieuw verlaat een gaap mijn mond. 'Dus zeg het maar.' zeg ik zachtjes en merk dat Liam zelf ook moeite doet om wakker te blijven.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Praelectio schreef:
Harry Styles.

"Dat was van mij." zei Niall met een pruillipje, voordat zijn onderlip begon te trillen en ik eventjes mijn hoofd naar mijn linkerkant laat zakken. Niall en zijn eten was onafscheidelijk en het verbaasde me niks dat hij erom begon te huilen.
"Wat moet ik nou als mijn bak leeg is? Dan zou ik eigenlijk nog een koekje hebben, maar die is nu weg." zei hij op een zielige toon, waardoor er ook nog eens tranen in zijn ogen leken te ontstaan. Ik trok een grimas en slikte het koekje door.
"Dat koekje krijg je nog van me terug, goed?" vroeg ik uiteindelijk, terwijl ik een zwak glimlachje wist op te zetten. De schattigheid van de blonde Ier vrolijkte me altijd wel weer op. Net zoals Zayns lach, Louis zijn humor en Liams zorgzaamheid. Elke jongen had zijn eigen manier, alleen wist ikzelf niet hoe ik het deed, hoor.
Ik draaide me eventjes naar Zayn en trok mijn wenkbrauwen licht ongerust op. "Gaat het nog?"

Niall James Horan
Hij trok een grimas, maar ik wist dat hij er niet tegen kon. "Dat koekje krijg je nog van me terug, goed?" Zegt hij dan. Ik maak mijn ogen tot spleetjes. 'Goed dan, maar daar hou ik je aan Hazz.' Zeg ik al wat vrolijk. Mijn tranen die in mijn ogen stonden waren als sneeuw voor de zon verdwenen. Harry richt zijn aandacht weer op zayn, maar ik was niet echt een jaloers type. Ik had mijn koekjes. Min 1 trouwens. Mar het was harry die moest ik wel wat geven. Ik eet ze makkelijk op. Koekje voor koekje als harry wat aan me vraagt. Ik kijk op "Zullen we gaan, of moeten we eerst nog naar Louis en Liam zoeken?" Vraagt hij mij. 'Hwt mwakt mwij nwwt veel wuit.' zeg ik met mijn mond vol met koekjes. Ik slik het snel door. De smaak vertrekt helaas gauw. 'het maakt mij niet veel uit. Misschien zijn ze al weg door de achteringang en anders zijn ze even alleen, maar dat gunnen we ze toch.' zeg ik vriendelijk. 'en we kunnen beter er even doorheen bijten. De fans daar zullen we toch doorheen moeten en dan zijn we thuis thuis en kunnen we gewoon onzelf zijn.' zeg ik vriendelijk terwijl ik weer een koekje in mijn mond stop en er op kauw. 'gewoon een vraagje trouwens. Wanneer krijg ik dat koekje van je? aangezien mijn bak bijna leeg is. Ik hem er nog maar 20.' Zeg ik met een duidelijk gespeelt pruillipje om medelijden te wekken bij hem.

---

I'm finally back, Finally after a Year break