• One Direction is nog steeds een beroemde boyband na een aantal jaren. We zitten nu al in 2013, maar de jongens zijn nog steeds vreselijk populair. Na die jaren hebben de jongens al velen awards gewonnen, prijzen in de wacht gesleept en twee albums ontwikkeld. Er zijn al vele vriendinnetjes in beeld geweest, tattoo-invasies op de cover en paparazzi die de jongens altijd weer weet te stalken.
    Toch hebben de jongens een geheim, een geheim dat niemand ooit te weten mag komen. Fans maken er nu al vele grappen over en sommigen nemen het serieus, maar als de jongens eerlijk moeten zijn hebben de shippers gelijk. De bromances zijn niet verzonnen, ze zijn echt. Bang om fans te verliezen zwijgen de jongens erover en gaan ze hun gang enkel achter de schermen, enkel als er niemand is. Zelfs management mag het niet te weten komen. Vreemdgaan tussen de jongens, ruzies en verschrikkelijk veel lust en liefde spelen een grote rol. Wie zal er bezwijken en als eerste uitkomen voor zijn seksuele geaardheid? Of dwingen de jongens elkaar om te zwijgen als het graf? Goedschiks, of kwaadschiks.


    Rollen:
    - Liam James Payne. || quin98
    - Harry Edward Styles. || Praelectio
    - Louis William Tomlinson. || Magicales
    - Zayn Javadd Malik. || Mufinn
    - Niall James Horan. || HurtedHeart

    Extra: (Paparazzi, management, 'vriendinnetjes' etc.)
    - Luciana Dé La Rosá. || Lavigna
    - Romée Lucy de la Abenière. || Rossi
    - Melanie Kiara Mancini || Depay
    - Delana Caroline Simons. || MissStoran
    - Louise Melody Lockwood. || nessje


    Regels:
    - Géén one-liners, minimaal vijf regels zijn verplicht.
    - 16+ is toegestaan. (Seks, geweld, drugs etc.)
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Maximaal één rol pp, aangezien er maar weinig rollen beschikbaar zijn. Mits je mijn toestemming hebt, natuurlijk.
    - Ervaring bij RPG is vereist, vooral met een redelijke grammatica en spelling(!).
    - Verdere standaardregels. (Naamsveranderingen, off-topic etc.)
    - De jongens zijn gay, maar relaties voor de fans met meisjes zijn mogelijk. Onthoudt wel dat de jongens dus niet verliefd zijn op hun vriendin.


    Rollentopic.


    *Samen met het personage van Rossi worden eventuele aanpassingen aan nummers gegeven of nieuwe nummers besproken.

    [ bericht aangepast op 16 maart 2013 - 17:16 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    [Wacht. Is Zayn nu naar binnen gerend of naar buiten door de massa naar een openbare toilet. Of is hij zo snel mogelijk naar het huis van de jongens gerent en in de wc gegaan. Dan laat ik Niall wel achter Zayn aangaan.]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [nee, gewoon in het gebouw zelf]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall James Horan
    Ik keek om als toen ik Zayn zag verscheuren. Breken en bijna huilen. Harry had hem geraakt en hard ook. Ik schud mijn hoofd en pak een Megafoon. 'I'll be back in a second. But I have to do something first.' Riep ik door de megafoon. Ik leg hem op de grond en loop naar binnen. Ik kijk Harry aan. 'We zijn allemaal vrienden toch? Dit is niet alleen Tegen jou, maar ook tegen Zayn waar ik zo heen ga. We zijn als Broers en we kunnen niet zonder elkaar.' Zeg ik serieus. Aangezien het ook moeilijk met Harry gaat en ik het niet kan aangezien hem zo verdrietig te zien loop ik naar hem toe en trek ik hem in een knuffel. We hoorde geen ruzie te maken. Dat hoorde gewoon niet. 'Zodra je thuis bent. Zorg ik ervoor dat jij en Zayn het uitpraten goed?' Zeg ik hem terwijl ik over zijn rug wrijf. Ik geef hem een kusje op de wang en laat hem daarna los. Ik kijk naar Lucy. 'Leuk je nog eens te zien.' Zeg ik vriendelijk waarna ik een riendachappelijk kusje op haar wang druk. Daarna draai ik me om en loop naar de wc waar ik Zayn in zie zitten. Ik open de deur en ga naast hem zitten. Ik trek hem zonder dat hij kan tegenstribbelen in mijn armen en veeg zijn tranen weg. 'sssshhh. Rustig maar Zayn.'Zeg ik op een rustgevende toon. Ik druk een kus op zijn kruin. Ik wieg hem zachtjes heen en weer. Voor hij kan zeggen dat ik hem alleen moet laten wat hij soms wel vaker doet. 'En vraag me niet om weg te gaan. Ik laat je hier niet gebroken en huilend liggen.' Zeg ik lief tegen hem. Ik trek hem dichter naar me toe en wieg hem nog steeds heen en weer terwijl ik de tranen uit zijn ogen zachtjes wegveeg. Ik hield van Zayn en het zou mij zelf breken om hem zo ellendig te zien. Ik hield van hem. Net als ik hield van Harry Liam en Louis. Ik moest hem eerst zien te kalmeren.

    [Misschien een beetje lang, maar dat komt omdat Niall aan iedereen denkt behalve zichzelf (:]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Luciana Dé La Rosá

    Harry's woorden deden me knikken, de achterdeur was het beste nu ik alleen maar hoofdpijn had. Zayn liep met een beteuterde gezicht weg nadat Harry iets zei dat Zayn hem gebruikte.. Ik snapte het niet meer. Iedereen deed zo raar, behalve Niall dan. Hij deed gewoon hetzelfde - hij was zachtaardig en bezorgd over iedereen. Voordat Niall achter Zayn aanliep, drukte hij nog een kus op mijn wang. "Doei." Mompelde ik zacht. Op een of andere manier voelde ik me schuldig van binnen en dat was nou niet bepaald prettig. "En wat nu?" Zuchtte ik. Nog steeds wilde ik gewoon gaan slapen.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Zayn Malik
    Ik wilde dit niet. Ik wilde niet dat ook maar iemand me zo zag. Maar hoe ging dat tegenstrijdig met het feit dat ik op dit moment iemand nodig had. Ik had altijd iemand nodig. Ik was een mislukkelingen alleen. En dat zag je maar weer. Ik liet me tegen Niall aanvallen en volgens mijn was mijn gehuil nog op de gang te horen. Ik was Zayn. Ik hoorde niet te huilen. Het moest perfect met me gaan en ik mocht geen zwakte kennen. Zelfs niet tegenover mijn beste vrienden. Ik had mijn benen opgetrokken en mijn armen waren er zo strak omheen gebonden dat ze bijna afknelden. Ik kon niets anders dan alleen maar huilen en echt alles kwam er nu uit. 'Hij haat me.' Mijn stem schoot alle kanten op en ik piepten. Harry haten me en dat was hetgeen waar ik het aller bang boor was. Hij mocht me niet haten. Hij moest zoals ieder ander van me houden en me vertellen dat hij niet boos was. Ik krijsten en greep met mijn handen naar mijn haar om er aan te trekken. Misschien hielp dat.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    "En wat nu?" vroeg Lucy zacht.
    Ik kon merken dat ze zich niet bepaald lekker voelde, want normaal zou ze toch ietsjes vrolijker reageren. Nou ja, niemand was vrolijk op dit moment. Behalve Niall, maar die was altijd vrolijk. Ik had enkel Niall laten praten en af en toe zachtjes gegromd toen zijn woorden tot me doordrongen, maar nadat hij me een kus op de wang had gedrukt was hij als sneeuw voor de zon verdwenen.
    "Nu gaan wij naar huis." concludeerde ik stilletjes, terwijl ik haar een zwakke, gebroken glimlach schonk. Ik kon Zayn tot hier horen schreeuwen en ik deed mijn grootste best om het te negeren en gewoon door te gaan met wat ik bezig was. "Ik rij wel, jij bent te moe."
    Mijn vingers speelden met die van haar en ik trok haar voorzichtig en vooral zachtjes mee naar de achteruitgang, me niet bekommerend om anderen op dit moment. "Als ik iets voor je kan doen moet je het zeggen, Luce."
    Ja, eerlijk gezegd had ik vele bijnamen voor Luciana. Lucy, Luce, Anna -waarmee ze overigens minder blij was-, Rose, Rosa... je kon het zo gek niet verzinnen of ik had er weer een bijnaam bij gehaald. De laatste keer kwam ik ook nog op Lucky, je moest me niet vragen waarom.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Luciana Dé La Rosá

    ''Nu gaan wij naar huis.'' zei Harry stilletjes en gaf me een gebroken glimlach. We liepen langzaam naar de achteruitgang, met mijn eigen blik strak naar voren gericht. ''Er is niks dat je kan doen. Ik sta gewoon op het punt om chagrijnig te worden, dus ik wil slapen.'' mompelde ik en haalde mijn schouders op. Op het moment wilde ik dat Harry wat vrolijker was, maar dat ging moeilijk worden en ik wist dat het gewoon niet kon. Ik slofte naar buiten, met de hoop dat er geen fans waren. De fans waren altijd heel gezellig, maar op het moment wilde ik helemaal niet gezellig zijn - anders kon het opeens zijn dat ik wát agressief werd. Dat wilde ik al helemaal niet bij de fans. Ik wreef slaperig in mijn ogen en keek rond. Niemand te bekennen behalve ikzelf en Harry. ''Naar mijn huis of die van jou?'' vroeg ik zacht en keek Harry schuin aan.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Harry Styles.

    ''Er is niks dat je kan doen. Ik sta gewoon op het punt om chagrijnig te worden, dus ik wil slapen.''
    Ik knikte begrijpend. Als ik Lucy was geweest zou ik ook niks anders willen dan een deken en een kussen. Ik liep achter haar aan en zag tot mijn opluchting geen enkele fan die in onze weg zou lopen. Ik wist enkel dat management niet zou blij met me zou zijn, maar dat zou ik later wel oplossen.
    "Mijn huis, dat is toch iets dichterbij." stelde ik voor, terwijl ik haar hand stevig vasthield en haar naar haar eigen auto begeleidde. Ik keek haar vragend aan als teken dat ik de sleutels wilde, want misschien kon ze nog wel eventjes in de auto slapen. Dadelijk legde ik haar gewoon in mijn bed neer met een warme deken. Lucy mocht weliswaar qua liefde niets voor me betekenen, maar ze was alles voor me als vriendin. Ik wilde haar ook niet kwijtraken.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Niall James Horan
    Hij liet zich tegen me aanvallen en ik streelde hem om hem te kalmeren. Zijn luide gesnik was hardverscheurend. Ik neuriede zacht om hem te kalmeren aangezien het volgens veel mensen kalmeerde. 'Hij haat me.' Zijn stem sloeg meerdere malen over en ik begon echt medelijden te krijgen. Zijn handen gaan naar zijn haren, maar ik pak ze vast zodat ze stoppen met trekken aan zijn prachtige haren. Ik trek hem bij mij op schoot en leg mijn hoofd bij te zijne. 'Hij haat je niet Zayn.' Zeg ik rustig. Ik plaats een kusje op zijn wang. 'Zodra we thuis zijn laat ik het jullie uitpraten en als het moet stop ik jullie in een kast en jullie mogen er pas uit als het goed is. Afgesproken?' Zeg ik hem waarna ik door zijn haren streel. Zayn mocht niet huilen. Het verscheurde me als hij dat deed. Ik probeerde optimistisch te blijven maar soms in tijden als nu ging dat niet. Al ik probeerde het zo goed als het kon.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Luciana Dé La Rosá

    Harry keek me vragend aan en ik graaide in mijn tas voor mijn sleutels. Toen ik die had drukte ik op een knopje zodat ik alvast in kon stappen en gaf vervolgens mijn sleutelbos aan Harry. Zuchtend plofte ik neer op de bijrijderstoel en leunde met mijn hoofd tegen het raam. De raam zelf was een beetje koud, maar dat negeerde ik en sloot mijn ogen. Harry maakte me maar wakker als we er waren, maar ik had nu even slaap nodig. Al was het voor maar tien minuten, dan zou ik wat opgewekter zijn. Meestal was ik gewoon vrolijk en opgewekt, maar dan had je nog geen rekening gehouden met mijn stemmingswisselingen. Die waren ook vreselijk. ''Zeg het me als we er zijn.'' mompelde ik zacht en sloot weer mijn ogen.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Zayn Malik
    'Wel.' Piepten ik. en het ergste was nog dat ik het nog begreep ook. Ik zou mezelf ook haten als ik hem was. Ik lachte sarcastisch door mijn tranen heen. 'Ik ga echt niet met hem praten. Of hij überhaupt met mij wil praten.' Ruw veegde ik mijn tranen weg. Ik wist weer precies waar ik stond, omdat Harry niet eens zijn neus had laten zien en dus waarschijnlijk al weg was met Lucy. Ja, nep vriendinnen waren duidelijk belangrijker dan onze vriendschap. Oke, ik had het zelf verpest, maar dat maakte niet uit. Iedereen had toch wel eens ruzie. Maar nu moest ik gewoon mijn zinnen verzetten. En daar ging Niall voor zorgen. Als Harry egoïstisch kon zijn, kon ik dat ook. Ik duwde mijn neus ik Niall zijn nek en sloeg mijn armen om zijn schouders. 'Zullen we naar huis?' Vroeg ik stil, terwijl mijn lippen heel zachtjes in Niall zijn nek drukten. Ik moest toch ergens mijn ei kwijt.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Tevreden nam ik de sleutels aan en stapte ik in de auto, terwijl ik mijn blik op Lucy bleef houden. Ze had tenminste haar ogen gesloten, ze zou gaan slapen. Mooi, dan was ze tenminste niet meer zo verschrikkelijk vermoeid.
    "Natuurlijk." mompelde ik zachtjes.
    Ik startte de auto en drukte het gaspedaal in, waardoor ik met een normale snelheid wegreed. Het was gelukkig niet druk op de weg en we zouden snel bij mijn huis zijn. Daarbij kon ik Lucy nog wel eens wat extra's geven, dat verdiende ze wel. Ik zou wel wat klaarmaken, mocht ze straks wakker worden na het slapen. Ik was weliswaar niet heel eerlijk tegenover Lucy, maar ik deed wel mijn best om zo loyaal mogelijk te zijn.
    Haar auto reed wel lekker, maar mijn auto was toch ietsjes fijner. Ik was ook niets anders gewend. Na een kleine tien minuten waren we gelukkig wel veilig op de oprit van mijn huis aangekomen. Ik hield me nog even stil en piekerde stilletjes verder, aangezien ik er een hekel aan had om iemand te wekken.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Niall James Horan
    'Jullie gaan praten zodra het kan. Begrepen?' Zeg ik serieus en ook een beetje dwingend. Zijn hoofd verstopt zich in mijn nek en zijn armen gaan rond mijn schouders. Ik leg mijn hoofd op die van hem en voel zijn lippen in mijn nek. Ik krijg er kippenvel van. 'Zullen we naar huis?' Vraagt hij dan. Hoe lekker dit ook lag ik knikte. 'Ja dat is beter en anders wachten de fans ook zo lang.' Zeg ik. We hadden wel aan hen te danken dat we elkaar nog steeds zagen en we nogsteeds bij elkaar waren. Ik laat Zayn voorzichtig los en sta op om hem ook omhoog te helpen en hem een kusje naast zijn mondhoek te geven. Ik kijk hem liefjes aan. 'Kom dan gaan we door de fans naar huis.' Zeg ik terwijl ik zijn hand vastpak.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Zayn Malik
    Ik liet me omhoog helpen, maar bleef staan toen Niall mijn hand vastpakten om naar buiten te gaan. 'Wacht even.' Ik trok hem voor mijn neus en planten mijn lippen heel kort even vol op die van hem. 'Dankje.' Glimlachte ik lief en draaide me even half om naar de spiegel. Ik haalde mijn vrije hand door mijn haren, die ik totaal uit model had gebracht. Mijn ogen waren nog ligt rood en ik zuchten. Ik zou wel zeggen dat ze gewoon geïrriteerd waren. Mijn maag voelde nog altijd aan als een baksteen, maar weigerde nog aan Harry te denken. Waarom ook, hij dacht waarschijnlijk ook niet aan mij nu. Ik zou aan niemand meer denken, behalve mezelf. En voor nu even de fans. Als Harry dacht dat ik gevoelloos was, zou ik dat ook voor hem worden ook. Ik dacht enkel dat hij wel beter wist. Ik schudden even mijn hoofd en trok Niall mee de gang weer op. Op naar de fans en dan naar huis.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall James Horan
    'Wacht even.' Zegt hij dan waardoor ik stop. Hij komt voor me staan en plant zijn lippen op de mijne. Een glimlach komt rond mijn gezicht te staan en ik krijg kleine blosjes op mijn wangen. 'Dankje.' Zegt hij dan. Ik glimlach vriendelijk naar hem. 'Geen probleem.' Zeg ik. Hij doet snel zijn uiterlijk wat beter voor de vertoning en trekt me dan mee. Ik laat zijn hand los aangezien het anders verzacht kan zijn als we naar buiten gaan. De fans beginnen te gillen maar merken zayns rode ogen op. Sommige blijven gewoon door gillen. Naast me smoezen ze maar ik hoor het niet goed door het geschreeuw. Ik pak een stift en doe op sommige foto's mijn handtekeningen. Ik sta soms op de foto en druk een kus op een meisje haar wang terwijl ik stiekem naar Zayn kijk en dan naar de camera. Zodra dat klaar is trek ik Zayn de auto in die word bestuurd door onze Chauffeur aangeZien ik en Zayn nog niet officieel mogen rijden. Plus we waren nu even niet in de stemming ervoor. Zayn had me nodig op dit moment.


    I'm finally back, Finally after a Year break