• Een van 's werelds meest beroemde bands, One Direction. Gillende fans lijken uit alle hoeken van de wereld naar hun concerten te komen.
    Nu One Direction in Londen werkt aan een nieuw album, maar voor het grootste deel ook allemaal naar hier verhuisd willen ze allemaal een pauze van het leven wat ze nu lijden. Maar wat gebeurt er als een aantal van de jongens trouwen? Anderen verliefd worden.. op elkaar? Ruzie krijgen? Een nieuwe baan vinden?
    Ze lijken elkaar blijven, maar gaan wel eigen weg. Tot de dag van vandaag, want ze komen terug om door te gaan waar ze gebleven waren en willen weer naar de top van de wereld. Hoe ver zullen ze gaan om hun doel te bereiken? Zal het ten koste gaan van hun familie? De liefde? En hoe zit het met de nieuwe vrienden die ze ontmoeten? Met de fans? Zullen ze nog steeds achter ze staan of is er teveel veranderd?



    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:


    Rollen:
    -Niall James Horan; nessje
    -Louis William Tomlinson; Magicales
    -Liam James Payne; Sidestap
    -Harry Edward Styles; Mufinn
    -Zayn Javadd Malik; Mufinn


    De vriendinnen/vrouwen van de jongens
    ( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)

    - Eirwen Morgana Awen CadwaladerSylvesti
    - Serena Melody Woods Rossi
    - Skyler Daffney Thompson Glucio
    - Rosalie Sarah Angels Coockies
    - Mackenzie Lou Arretez Curlies



    De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Magicales en nessje maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.



    Eerste krantenartikel;

    One Direction, wie kent ze niet? De vijf getalenteerde jongens die een paar jaar geleden miljoenen harten hebben gestolen. Ze verbraken record na record en de concerten waren ongelooflijk snel uitverkocht. Goed nieuws voor de fans van de band, want door verschillende mensen is bevestigd dat de band weer samen is en terug wilt keren naar de top. Ze starten vanaf waar ze gebleven zijn en zijn regelmatig in de studio om verder te werken aan het lang verwachtte album. Niall Horan, Harry Styles, Liam Payne, Zayn Malik en Louis Tomlinson konden het gewone leven blijkbaar niet aan. Ondanks dat hun wegen elkaar scheidde bleef het toch allemaal in One Direction. Wat denken jullie ervan? Is er teveel veranderd of gaat het toch lukken?

    Een van leerlingen die Louis Tomlinson les geeft zegt het volgende; 'De jongens kunnen niet zonder elkaar en het was niet meer dan logisch dat het zo gebeuren. Louis mistte ze echt verschrikkelijk en had het er altijd al over dat er wel een tijd zou komen, want ondanks hij het leuk vind om les te geven bleef One Direction zijn grote droom. Verschillende keren hebben we hem moeten opvrolijken. Sinds de jongens in het lokaal aankwamen was het weer als vroeger. Voor het eerst was er dan ook weer een echte glimlach op zijn gezicht. Het gaat ze lukken en zullen genoeg mensen achter ze staan.


    Het nieuws van deze week over de boyband One Direction;
    - Niall Horan kapot van overlijden vriendin
    - Harry Styles in de problemen?
    - Binnenkort een eind aan de relatie tussen Zayn en Louis?
    - De tegenwerking van Liam Payne.
    - One Direction langzaam terug naar de top of toch naar een dieptepunt?
    - Hoe is het de afgelopen jaren gelopen.

    Over deze onderwerpen zullen jullie snel genoeg van alles lezen en te weten komen. Dus blijf allemaal opletten om alles te weten te komen over de boys van One Direction.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson
    Zijn lieve glimlach liet me keer op keer weer smelten. 'Dat doe je alleen al met je aanwezigheid, maar weet zeker dat -dat je met gemak lukt.' Een zacht genietend geluidje verliet mijn mond, maar werd al snel achtervolgd door een net zo zachte piep. 'Zeg geen sorry.' Zei ik zachtjes. De pijn viel nog mee, dus dat was nergens voor nodig. En daarbij kon Zayn er ook niets aandoen. Kort sloot ik mijn ogen en wachtte tot de oorden van Zayn. Hij leek ver met zijn gedachten en wachtte dus geduldig op zijn plan. Desnoods zou ik proberen om te lopen als er niets verzonnen kon worden. Mijn ogen opende ik weer tot hij begon te praten en beet kort op mijn lip. 'Zolang je blijf praten of iets in die richting, dan komt alles goed. En zal je helpen.' Zijn moeilijke blik voorspelde niet veel goed en ergens kreeg ik een vaag vermoeden. 'Gaat dat lukken dan?' Mijn armen sloeg ik om zijn nek toen ik zijn handen onder mijn knieholte en onderrug voelde en een licht angstige blik was toch in mijn ogen te vinden.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Jawaad Malik
    Ik knikten. 'Mij wel.' Nu Louis zelf nog. Zodra hij zijn armen rond mijn nek had geslagen tilde ik hem met gemak op. Het kon me elke keer verbazen, hoe weinig hij eigenlijk woog. Ik zorgde dat ik hem onmogelijk kon laten vallen en ging zelf weer goed staan. 'Oke, hou je goed vast, want ik ga de mobieltjes pakken.' Ik was al bijna de deur uit toen ik ze nog net op tijd zag liggen. Ik liet de hand die onder zijn rug steunden razendsnel naar de twee toestelen vliegen en al snel zaten ze in mijn zak en had ik Louis weer goed vast. 'Ben je er klaar voor?' Vroeg ik voor de zekerheid.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson
    Snel drukte ik nog een kusje op zijn neus. 'Oké, en anders moet je het zeggen, want dan probeer ik wel te lopen.' Ik wilde Zayn het niet al te moeilijk maken en zo zorgen dat hij het allemaal vervelend zou gaan vinden. Een zachte piep verliet mijn mond toen hij me optilde, maar legde al snel mijn hoofd tegen zijn schouder, om vervolgens Zayn aan te blijven kijken. Ik dacht niet aan de pijn, maar aan dingen die wel goed waren. 'Ga je gang.' Zei ik zacht, want had hem nu wel goed vast. 'Altijd.' Antwoordde ik vastberaden. Ik wilde hier geen seconde langer blijven. Een kort kusje drukte ik nog op mijn wang. 'Ik weet niet hoe ik je moet bedanken voor alles.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Jawaad Malik
    Ik glimlachten en schudden mijn hoofd terwijl ik met Louis de kamer uit liep. 'Je hoeft me niet te bedanken. We zijn dan wel niet getrouwd, maar in voor en tegenspoed.' Glimlach ik. ik drukte snel een kusje op zijn neus en kijk keek snel weer voor me om te zien waar ik liep. De mensen die ons raar aankeken, negeerde ik en liep met gemak het ziekenhuis uit. 'Gaat die goed?' Vraag ik nog voor de zekerheid. Misschien was ik wel iets te bezorgd. Maar als hij nu pijn zou hebben, zou het mijn schuld zijn.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson
    Ik trok een pruillipje en keek naar Zayn. 'Ik wil je alsnog bedanken. Je moet hiervoor bedankt worden en eigenlijk voor alles. Je had ook anders kunnen reageren, en misschien heb je toch gelijk. ' Ik grinnikte zachtjes en keek even rond. 'Ik snap het niet. Als je zo naar binnenloopt is iedereen bezorgd en alles, maar nu als naar buiten gaat kijkt iedereen raar' Lachte ik zachtjes en negeerde het verder, Maar he bleef wel vreemd. 'Maak je geen zorgen om mij, want het gaat goed.' Antwoordde ik. En dit was vreemd genoeg de waarheid. De pijn was er, maar doordat ik te druk was met andere dingen, stond je er niet bij stil. Zacht neuriede ik iets en sloot kort mijn ogen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Jawaad Malik
    Ik stond verbaast met het fait da het goed met Louis leek te gaan, maar was nergens anders blijer mee. Een glimlach verscheen op mijn lippen, toen de jongen in mijn armen zachtjes begon te neuriën. Het kalmeerde me. 'Ik schok even toen ik mezelf in een ruit zag en gromde kort. 'Weet wel dat het eenmalig is, dat ik zonder mijn haar te doen, naar buiten ga. Dus als je de volgende keer besluit naar het ziekenhuis te moeten, wacht je maar tot ik daar klaar mee ben.' Zeg ik plagerig en druk speels een kusje op zijn neus. Nee, voor Louis zou ik nog poedelnaakt de deur uit rennen. Al had ik het beter gevonden als ik mijn haar nog even niet had gezien.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson
    Dat Zayn verbaasd was over mijn woorden, zorgde er juist weer voor dat ik verbaasd was. Maar de glimlach op zijn gezicht maakte me nog blijer. Het was ergens vreemd dat ik nu toch nog zo blij kon zijn. Ik stopte met neuriën toen Zayn kort gromde en volgde zijn blik. Al snel werd duidelijk wat er aan de hand was, waardoor ik zacht grinnikte. 'Het zit perfect, dus wees maar niet bang.' Begon ik lachend en haalde expres een hand door zijn haar. 'Maar beloof dat ik het zal onthouden en de volgende keer geduldig afwacht tot je klaar bent.' Eindigde ik lachend en de vrolijke twinkeling was weer terug teruggekeerd in mijn ogen. Deze jongen was soms een beetje te ijdel, maar dat was juist wat bij Zayn hoorde en hem juist ook weer leuker maakte. Ik zocht met een hand naar zijn capuchon en zette die met een onschuldige glimlach bij hem op. 'Zo niemand die het verder nog zal zien.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Jawaad Malik
    Ik grinnikte zachtjes, maar was wel blij dat Louis mijn Capuchon opdeed. Rustig liep ik verder. Louis begon nu toch wel zwaarder te worden. Ik hees hem iets op en spanden mijn armspieren aan. Gelukkig was het niet zo ver meer. Ik kon ons huis al zien en ik had de neiging sneller te gaan lopen. Maar dat zou betekenen dat ik Louis heen en weer zou schudden, dus ik bleef een rustig tempo aanhouden. Mijn maag begon te knorren en ik herinnerde me, dat ik nog steeds niet meer op had dan een paar aardbeien. Maar, nu was ik degene die vast de pannenkoeken moest gaan maken. Ik liep het tuinpad op en beet even op mijn lip. 'De sleutel zit in mijn kontzak Boo. Dus je moe hem even pakken en de deur open doen.' Want dat kon ik niet zonder Louis neer te zetten. Een aangezien hij geen schoenen aanhad.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson
    Met een glimlach schudde ik mijn hoofd en niet veel later verliet opnieuw een gaap mijn mond. Het vreemde was dat ik totaal niet moe was. 'Gaat het nog wel, Zayn?' Vroeg ik aangezien ik wel merkte dat het nu niet zo gemakkelijk meer ging. Al was het een voordeel dat we er nu bijna waren. Ik was wel blij dat Zayn rekening met me hield met alles wat hij deed. Het was niet dat ik snel pijn had, maar sommige dingen merkte ik nu toch wel. 'Mhm, en wachten tot je gegeten hebt' voegde ik nog toe aan de eerdere woorden toen zijn maag begon te knorren. Zonder antwoord te geven op de volgende woorden, haalde ik de sleutel uit zijn kontzak, om vervolgens de deur openen te draaien. 'Tadaa' Zei ik zachtjes, stopte de sleutel weer in zijn zak en duwde de deur met mijn hand open.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    zayn Jawaad Malik
    Ik liep met Louis naar binnen en besloot hem eerste even op de bank neer te leggen. Dan konden we eten en dan bracht ik hem daarna wel naar bed. Maar mijn armen moesten eerst even bijkomen en ik wilde eerst eten. Voorzichtig legde ik Louis neer en legde ik een de kussens goed, zodat hij genoeg ondersteuningen had. Op het kleine stukje bank dat over was ging ik zitten, naast Louis zijn middel en ik legde mijn hand op zijn borstkas. 'Lig je goed?' Begon ik en keek even op de klok. Dit hadden we nog best snel gedaan. Half 11. 'Wil je wat eten, drinken?' Ik stond op om aanstalten te maken naar de keuken. Daar lagen namelijk nog steeds pannenkoeken op me te wachten. Onderhand wel koud, maar dat maakte ze niet minder lekker.

    [ bericht aangepast op 8 maart 2013 - 21:28 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson
    Ik zette Zayn zijn capuchon weer af, zodra we weer binnen waren en drukte een klein kusje op zijn wang. Ik was blij om weer huis te zijn, want kreeg echt nachtmerries van het ziekenhuis. Thuis was toch altijd het beste. 'Ik weet dat je het niet wilt horen, dus dan maar een andere manier om het duidelijk te maken.' Zei ik zacht en drukte kort mijn lippen op zijne. Mijn hand plaatste ik op de van Zayn en wreef met mijn andere hand in mijn ogen. 'Maak je geen zorgen, en ga maar rustig eten.' Antwoordde ik en knikte langzaam. 'Alleen wat te drinken, alsjeblieft.' Achter de bank viste ik deken vandaan en sloeg deze om mee heen. Ik probeerde een manier te vinden om weer te gaan liggen en keek weer met naar een glimlach Zayn. 'Mag ik misschien mijn mobiel terug?'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Jawaad Malik
    Ik knikten legde nog snel Louis zijn mobiel naast hem voordat ik terug naar de voordeur liep om de krant te pakken, waar ik eerder overheen was gestapt. Ik las eigenlijk nooit de krant, maar ik kon ze moeilijk voor de deur laten liggen. Toch viel mijn oog op vijf voor mij wel heel bekende gezichten. Ik slikte even en sloeg de krant open. Mijn ogen vlogen over de regels en mijn wenkbrauwen fronsten automatisch. 'Boo!' Langzaam liep ik terug naar de woonkamer. 'Zins wanneer gaat het niet meer goed tussen ons?' Wat was dit voor onzin. Ik overhandigde Louis de krant en liep toen toch snel naar de keuken. Alles stond er nog zoals we hadden achtergelaten en ik pakten snel twee glazen en schonk deze in met sinaasappelsap. Snel rolde ik twee koude pannenkoeken op en legde deze op een bord om zo met alles terug naar de woonkamer te lopen.

    [ bericht aangepast op 8 maart 2013 - 22:13 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson
    Ik glimlachte en keek toe hoe Zayn terug naar de voordeur liep, voor ik mijn mobiel pakte. Snel ontgrendelde ik deze en iedere keer bij het zien van van mijn achtergrond verscheen er een glimlach op mijn gezicht, of werd deze breder. Mijn vingers vlogen over het scherm en opende twitter. Alles wat binnen was gekomen negeerde ik en tikte op het icoon voor een nieuwe tweet. Het beste vriend-. Ik stopte met typen bij het horen van Zayn zijn stem en keek op. 'Ja?' Een vragende blik was in mijn ogen te vinden toen hij terug de woonkamer in liep, alleen veranderde deze al snel naar verbaasd. 'Gaat het niet meer goed tussen ons?' Snel las ik de tekst door en mijn mond viel open van verbazing. Echt hoeveel vreemde dingen zouden we nog te horen krijgen? Ik keek terug naar Zayn die weer kwam aanlopen en ging rechtop zitten. 'Mensen weten niet meer wat te zeggen, volgens mij'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Jawaad Malik
    Ik glimlachten. Om de een of andere reden, deed me het maar behoorlijk weinig wat er over ons geschreven was. Al vroeg ik me wel af waar het inneemt vandaan kwam. Ik zetten de glazen op tafel en nam een hap van de pannenkoek om vervolgens neer naar Louis zijn middel te gaan zitten. 'Zolang wij maar beter weten toch.' Snel at ik mijn mond leeg en boog ik me voorover om mijn lippen op die van Louis te planten. Dit was even wat ik wilde. gewoon ongestoord van mijn vriendje genieten. Al moest ik voorzichtig doen. 'Lig je goed, of wil je naar boven?' Vroeg ik tegen zijn lippen aan.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson
    Mijn telefoon en de krant gooide ik alweer op tafel neer en schoof een stukje opzij, zodat Zayn ook weer kon gaan zitten. Ik maakte me er niet druk om, zolang wij de waarheid maar wisten. De rest moest maar zelf weten wat ze dachten. Mijn armen sloeg ik weer om Zayn heen toen hij weer op de bank zat en glimlachte. 'Daar valt niet meer aan toe te voegen. De reacties van andere kunnen me gestolen worden.' Ik glimlachte kort tegen Zayn zijn lippen voor ik hem zachtjes terug kuste. Met heel wat moeite, en dit keer niet alleen door de pijn, slaagde ik er uiteindelijk in om bij Zayn op zijn schoot te klimmen. 'Dit is meer dan prima.' Zei ik zachtjes. 'Daarbij zit ik liever bij jou.' Op dit moment wilde ik alleen in de buurt van mijn vriendje zijn. Even samen zijn zonder dat weer iemand aan de deur stond. De tijd van de afgelopen dagen inhalen en mijn aandacht alleen op hem richten.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer