Hallo, ik ben het nieuwe "probleemkind" :3 - Liefde, Vriendschap & Familie

In dit topic had ik al verteld over de situatie tussen mij en mijn moeder. Het heeft zich echt prachtig uitgewerkt moet ik zeggen, *sarcastisch kuchje*

Ik ben gisteren ziek naar huis gegaan, ik lag op de bank te slapen, mama komt thuis. Er stond éen glas op tafel, en twee papiertjes. BAM *schreeuw* *schreeuw* *schreeuw*. Kreeg ik naar mijn hoofd gegooit dat ik een slet ben(?!) (waardehellkomtdievandaan?) en begon ze te dreigen met mij naar een internaat sturen omdat ik niet altijd alles meteen opruimde. FUCKYEAH, jongens Imma baaaaaaaaaad girl! Pff-, drugs? Nah ik ben stoerder dan dat, stiekem weggaan, te laat thuis komen, stelen, vechten, fuck die shit, ik zit ver over dat niveau. IK LAAT PAPIERTJES LIGGEN! Probeer dat maar eens te overtreffen Jacko!

Nou helemaal in de grond gestampt, ze heeft me een schuldgevoel geprobeerd aan te praten, uiteindelijk zat ik beneden te huilen en te hyperventileren en vroeg ik of ik alsjeblieft naar boven mocht omdat ik helemaal begon te flippen (ik had inmiddels al anderhalf uur beneden zitten janken en heb d'r alles gezegt wat ze wilde horen omdat ik helemaal van het padje af was), krijg ik als reactie 'nee, nou mag jij eens weten hoe het voelt'. Okay, okay, first of all, ik ben altijd degene die overemotioneel en heel snel toegeeft zodra iemand me verteld dat ik heel veel dingen fout doe, omdat ik dan ga twijfelen aan mezelf en iedereen vertrouw behalve mezelf. Vervolgens zeg ik 'mam, ik heb heel erg veel pijn, de hele tijd al, ik heb steken in mijn schouders en in mijn zij en het doet nog meer pijn als ik diep ademhaal. Maar omdat ik bijna aan het hyperventileren ben kan ik niets anders dan diep en snel ademhalen' (ik zat al de heletijd te kreunen van de pijn, hardop, maar dat viel weer niet op). Krijg ik weer terug 'nee'. Na daar nog een halfuur gezeten te hebben mocht ik eindelijk naar boven. Ik heb lang niet meer zo goed geslapen!

She kinda crossed my friggin line. Ze heeft geen enkele reden om me een slet te noemen, sowieso is zij wel de laatste die dat zou mogen. Een internaat gaat wel heel ver, eerlijk gezegt vind ik mezelf nog een redelijk ideaal kind op het feit dat ik snel de neiging heb tot uitstellen na, maar iedere gek zijn gebrek. Vervolgens mijn vrienden er nog bij betrekken en zielig lopen doen dat ik hun voortrek, nou sorry, nee. Iedereen waar ik om geef, daarvoor ga ik door dezelfde vuren, het is maar net hoe ver ze willen dat ik ga. Mijn moeder hoort ook bij die mensen. Zegt ze tegen mij 'oh en je hebt het ook zo slecht hier', gaat ze vervolgens zelf klagen over wat voor een last ik voor d'r ben. Ik kon me niet inhouden en ik kreeg gelijk how you remind me in m'n hoofd dus heb ik ook heel lief in eht deuntje zitten zingen 'and it must have been so bad, 'cause living with me must have damn near killed you!'. Echt waar, mij een aansteller/dramaqueen noemen en vervolgens mij op een internaat willen pleuren wegens een papiertje. En toen probeerde ze m'n schoenen en oortjes in de kliko te gooien want dat was het enige wat neit was opgeruimd. Schoenen heb ik kunnen redden, oortjes heeft ze weggegooit maar die lagen vanochtend weer op tafel omdat ze al aan voelde komen dat ze mooi oortjes voor me zou mogen kopen. Ik kom thuis, staat er zo'n documentje op het bureaublad met m'n naam als titel en een zielig verhaaltje over kleine dingetjes die d'r niet bevallen en waar ik nooit iets aan veranderd heb. Hmm, waarom heb ik ze toch nooit veranderd. Misschien hoor ik het voor het eerst!

Pff-, echt ik houd m'n bek wel en ga voor ja-knikkertje spelen net zolang totdat ik een oplossing voor me heb, ze heeft tot dan de tijd want anders ben ik weg hier. Van mijn part stuur ik mezelf naar een internaat (iedere keer als ik moeilijk deed, al vanaf ik kon praten was het, of je geeft me mijn zin of je gaat naar een internaat, ik ken dat spelletje). Het hele punt van deze ruzie was dat ik zei dat ik me ondergewardeerd voelde en dat beviel d'r niet, oplossing? Zeg dat je me zat bent en dat je me naar een internaat wil hebben. Oh nu voel ik me gewardeerd.

Eerlijk gezegt vind ik het achteraf best komisch. Maar even een eerlijke mening, want ik ben nou niet echt zeker meer van mezelf, maar... Iemand naar een internaat sturen omdat ik, zeg om de twee dagen, een glas laat staan en m'n oortjes laat slingeren en een papiertje of zo? En na het eten ruim ik m'n bord pas op als ik iets heb gedronken, dus zeg een kwartiertje uitstel. Het gaat meestal om kleine dingen en ik snap dat het best op kan stapelen, maar een internaat, dat zie ik meer alsin 'ik heb geen zin om dit zelf op te lossen met praten, dan maar m'n kind dumpen'.

---

Let it come and let it be

What the fuck. Ik snap er niets van.

[ bericht aangepast op 1 maart 2013 - 15:36 ]

---

A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

Nightray schreef:
What the fuck. Ik snap er niets van.

Verhaal kort: er hing de laatste tijd wat spanning tussen mijn moeder en mij, ik voel me namelijk niet echt gewenst omdat ze overal commentaar op lijkt te hebben, zich afreageerd op mij als ze een kutdag heeft gehad en geen complimentjes geeft. Dat heb ik haar gezegt en toen begon ze over de hoeveelheid rommel die ik altijd maak terwijl dat bijna altijd reuze meevalt. De afgelopen 2 weken waren daar heel veel ruzies over en gisteren liep het helemaal uit de hand, er hing zo'n sterke spanning dat je - je letterlijk ging afvragen of één van ons de ander aan zou vallen. En toen zei ze dat ze me naar een internaat wilde hebben, omdat ik niet alles meteen opruim.
Komt het eigenlijk op neer.

---

Let it come and let it be

Misschien had je het in het andere topic kunnen houden?
Heb alles gelezen en... ik zou gek worden als ik jou was.
Dit zei je in het vorige topic over je moeder:

Haar problemen zijn juist weg, haar leven loopt weer op rolletjes.

Maar je moeder heeft duidelijk wel problemen (las ik nou ook dat ze aan joints zit?). Ze heeft hulp nodig, maar naar jou gaat ze niet luisteren en waarschijnlijk denkt ze zelf ook dat ze geen hulp nodig heeft.
Je tegen haar verzetten gaat het alleen maar erger maken, ik zou je aanraden haar kinderachtige gedrag te negeren. Proberen zelf de 'slimmere' te blijven, door niet mee te gaan in haar orkanen van woede en irritatie. Daarnaast lijkt het me heel handig om aan een professional advies te vragen.
Hebben jullie het eigenlijk ook wel eens gezellig samen?

---

You are beautiful, you are love.

Combustible schreef:
(...)
Verhaal kort: er hing de laatste tijd wat spanning tussen mijn moeder en mij, ik voel me namelijk niet echt gewenst omdat ze overal commentaar op lijkt te hebben, zich afreageerd op mij als ze een kutdag heeft gehad en geen complimentjes geeft. Dat heb ik haar gezegt en toen begon ze over de hoeveelheid rommel die ik altijd maak terwijl dat bijna altijd reuze meevalt. De afgelopen 2 weken waren daar heel veel ruzies over en gisteren liep het helemaal uit de hand, er hing zo'n sterke spanning dat je - je letterlijk ging afvragen of één van ons de ander aan zou vallen. En toen zei ze dat ze me naar een internaat wilde hebben, omdat ik niet alles meteen opruim.
Komt het eigenlijk op neer.

Da's kut om te horen van je moeder.
Het enige wat ik je kan aanraden is een gesprek met een persoon die jij vertrouwt (en weet van jouw thuissituatie) om een oplossing hiervoor te zoeken.
Sterkte.

[ bericht aangepast op 1 maart 2013 - 15:54 ]

---

A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

Folklore schreef:
Misschien had je het in het andere topic kunnen houden?
Heb alles gelezen en... ik zou gek worden als ik jou was.
Dit zei je in het vorige topic over je moeder:
(...)
Maar je moeder heeft duidelijk wel problemen (las ik nou ook dat ze aan joints zit?). Ze heeft hulp nodig, maar naar jou gaat ze niet luisteren en waarschijnlijk denkt ze zelf ook dat ze geen hulp nodig heeft.
Je tegen haar verzetten gaat het alleen maar erger maken, ik zou je aanraden haar kinderachtige gedrag te negeren. Proberen zelf de 'slimmere' te blijven, door niet mee te gaan in haar orkanen van woede en irritatie. Daarnaast lijkt het me heel handig om aan een professional advies te vragen.
Hebben jullie het eigenlijk ook wel eens gezellig samen?

Dat wilde ik eerst ook doen totdat ik zag dat het weer zo'n hele lap teks was en toen ik keek hoe het er uit zou zien haakte ik zelf al af toen ik het probeerde door te lezen :'D

Ben ik al, positief gek dan, maar als het hier nog lang doorgaat wordt ik gestoordkluizenaargek ._.

Ze gaf zelf ook al aan in dat documentje dat het net allemaal weer goed gaat, ze blowt overigens al sinds d'r 13e en is nooit gestopt omdat ze het lekker vind. Maar blijkbaar ben ik te vaak thuis waardoor ze geen tijd voor zichzelf heeft (en gisteren was ik nog te weinig thuis, doordat ik m'n vrienden voortrok, maargoed) en om toch nog ontspanning te krijgen rookt ze 's avonds een jointje. En toen ik nog met m'n ex had, was ik 's avonds altijd bij hem en had ze gewoon tijd voor zichzelf, etc. Proffecionele hulp heb ik gisteren ook aol tewoord gebracht, maar d'r trots zit iets te veel in de weg.
En we kunnen het leuk hebben, als ik m'n mond dicht houd, geen commentaar lever op niksniet, dat een tijdje volhoud en "zorg dat zij niks heeft om over te zeuren", wat dus niet vaak meer voorkomt de laatste tijd, hebben we het heel gezellig. Ze is nog maar 36 en kreeg mij al op d'r 22e (eigen keus, ik ben geen ongelukje) dus ik denk dat ze gewoon kindertijd in aan het halen is op een aldus kinderachtige manier.

---

Let it come and let it be

Combustible schreef:
(...)
Dat wilde ik eerst ook doen totdat ik zag dat het weer zo'n hele lap teks was en toen ik keek hoe het er uit zou zien haakte ik zelf al af toen ik het probeerde door te lezen :'D

Ben ik al, positief gek dan, maar als het hier nog lang doorgaat wordt ik gestoordkluizenaargek ._.

Ze gaf zelf ook al aan in dat documentje dat het net allemaal weer goed gaat, ze blowt overigens al sinds d'r 13e en is nooit gestopt omdat ze het lekker vind. Maar blijkbaar ben ik te vaak thuis waardoor ze geen tijd voor zichzelf heeft (en gisteren was ik nog te weinig thuis, doordat ik m'n vrienden voortrok, maargoed) en om toch nog ontspanning te krijgen rookt ze 's avonds een jointje. En toen ik nog met m'n ex had, was ik 's avonds altijd bij hem en had ze gewoon tijd voor zichzelf, etc. Proffecionele hulp heb ik gisteren ook aol tewoord gebracht, maar d'r trots zit iets te veel in de weg.
En we kunnen het leuk hebben, als ik m'n mond dicht houd, geen commentaar lever op niksniet, dat een tijdje volhoud en "zorg dat zij niks heeft om over te zeuren", wat dus niet vaak meer voorkomt de laatste tijd, hebben we het heel gezellig. Ze is nog maar 36 en kreeg mij al op d'r 22e (eigen keus, ik ben geen ongelukje) dus ik denk dat ze gewoon kindertijd in aan het halen is op een aldus kinderachtige manier.

Tja, soms weten mensen zelf niet dat het slecht met ze gaat. En dat ze blowt vanaf haar 13e vind ik persoonlijk niet echt normaal. Ook al is het misschien één per dag, het doet wel wat met een mens. Volgens mij leven zulke mensen in een soort schijnwereld, waar ze naar niks en niemand hoeven te luisteren en hun eigen gangetje gaan. Bovendien kun je op zo'n iemand niet vertrouwen.
Maar goed. Zij zelf is te trots voor hulp, maar wie zegt dat jij niet als individu op een professioneel persoon af mag stappen en om hulp vragen. Want als ik in jou schoenen stond, zou ik niet echt weten hoe ik voor een verandering zou kunnen zorgen bij je moeder. En dan lijkt het me dat je óf zo door zult moeten gaan, waarbij je zelfbeeld alsmaar omlaag gehaald word óf je probeert iets te veranderen. En nee, dat zal niet 1, 2, 3 lukken, maar je moeder hoort geen kind te zijn.

[ bericht aangepast op 1 maart 2013 - 16:27 ]

---

You are beautiful, you are love.

Folklore schreef:
(...)

Tja, soms weten mensen zelf niet dat het slecht met ze gaat. En dat ze blowt vanaf haar 13e vind ik persoonlijk niet echt normaal. Ook al is het misschien één per dag, het doet wel wat met een mens. Volgens mij leven zulke mensen in een soort schijnwereld, waar ze naar niks en niemand hoeven te luisteren en hun eigen gangetje gaan. Bovendien kun je op zo'n iemand niet vertrouwen.
Maar goed. Zij zelf is te trots voor hulp, maar wie zegt dat jij niet als individu op een professioneel persoon af mag stappen en om hulp vragen. Want als ik in jou schoenen stond, zou ik niet echt weten hoe ik voor een verandering zou kunnen zorgen bij je moeder. En dan lijkt het me dat je óf zo door zult moeten gaan, waarbij je zelfbeeld alsmaar omlaag gehaald word óf je probeert iets te veranderen. En nee, dat zal niet 1, 2, 3 lukken, maar je moeder hoort geen kind te zijn.

Ik denk dat het zelfstandig naar een proffecional gaan best een goed idee is Alleen moet het wel binnen de verzekering vallen anders is het een probleem, financieel zijn we niet heel erg sterk, we kunnen nu zegmaar makkelijk rondkomen, maar er hoeft maar 20 euro extra per maand bij te komen aan kosten en er is een probleem, gezien de belasting al een fout heeft gemaakt waardoor het komende jaar weer iets krapper wordt.

---

Let it come and let it be

Combustible schreef:
(...)
Ik denk dat het zelfstandig naar een proffecional gaan best een goed idee is Alleen moet het wel binnen de verzekering vallen anders is het een probleem, financieel zijn we niet heel erg sterk, we kunnen nu zegmaar makkelijk rondkomen, maar er hoeft maar 20 euro extra per maand bij te komen aan kosten en er is een probleem, gezien de belasting al een fout heeft gemaakt waardoor het komende jaar weer iets krapper wordt.

Ja, dat is misschien wel lastig, maar ik zou daar eerst niet te veel over nadenken. Je kunt eerst gewoon eens naar zo'n persoon of instelling (CJG misschien?) bellen om te vragen wat je mogelijkheden zijn.

---

You are beautiful, you are love.

Folklore schreef:
(...)

Ja, dat is misschien wel lastig, maar ik zou daar eerst niet te veel over nadenken. Je kunt eerst gewoon eens naar zo'n persoon of instelling (CJG misschien?) bellen om te vragen wat je mogelijkheden zijn.

Ik zal eens kijken, ik hoop dat ik uberhaupt mogelijkheden heb, in het ergste geval kan ik me vrolijk gaan misdragen om op een internaat te komen, hopen dat - dat niet nodig gaat zijn :'D

Best typisch, zij heeft de band met haar moeder verbroken omdat ze vond dat ze een slechte moeder was, maar als het zo doorgaat ondergaat zij op mijn 18e hetzelfde lot

---

Let it come and let it be

Combustible schreef:
(...)
Ik zal eens kijken, ik hoop dat ik uberhaupt mogelijkheden heb, in het ergste geval kan ik me vrolijk gaan misdragen om op een internaat te komen, hopen dat - dat niet nodig gaat zijn :'D

Best typisch, zij heeft de band met haar moeder verbroken omdat ze vond dat ze een slechte moeder was, maar als het zo doorgaat ondergaat zij op mijn 18e hetzelfde lot

Haha, dat hoop ik niet voor je, nee. xd
En ja, het triestige is, dat de opvoedingsstijl vaak hetzelfde blijft van het ouder op kind, vaak omdat ze niet beter weten.
Stel je word tot je 16e uitgescholden door je ouders, in het begin denk je dat het normaal is en naarmate je ouder word merk je waarschijnlijk wel dat het niet zo hoort. Maar al die jaren hebben zo'n grote invloed dat veel van dat soort kinderen die later zelf kinderen krijgen dezelfde fout maken.
Hopen dat jij je los kunt maken van de manier waarop je moeder je opvoed. xd

---

You are beautiful, you are love.

Folklore schreef:
(...)

Haha, dat hoop ik niet voor je, nee. xd
En ja, het triestige is, dat de opvoedingsstijl vaak hetzelfde blijft van het ouder op kind, vaak omdat ze niet beter weten.
Stel je word tot je 16e uitgescholden door je ouders, in het begin denk je dat het normaal is en naarmate je ouder word merk je waarschijnlijk wel dat het niet zo hoort. Maar al die jaren hebben zo'n grote invloed dat veel van dat soort kinderen die later zelf kinderen krijgen dezelfde fout maken.
Hopen dat jij je los kunt maken van de manier waarop je moeder je opvoed. xd

Ik weet het, helaas. Mijn beste vriendin en ik hebben het altijd over hoe graag we later kinderen zouden willen, maar gisteren ben ik ook gaan nadenken en ik ben redelijk bang om kinderen te krijgen later. Omdat ik dit zeker niet wil doorgeven, dat heeft ook wel een beetje de impact laten zien van dit alles aan mezelf. Terwijl ik een redelijk nuchter persoon ben geworden xd

---

Let it come and let it be

Weet je, volgens mij is er met jullie allebei wel wat 'mis'. Niet verkeerd opvatten hoor, want ik bedoel het niet lullig! Wat ik hiervan (en de vorige topics) heb kunnen opmaken, is dat jullie beide heel goed kunnen overdrijven. Waar gaat dit drama nou eigenlijk allemaal om? Wat papier en een glas. Tja, als ik al moe word van dit soort verhalen lezen, kan ik me goed voorstellen dat jij d'r zo ook geen zin meer in hebt.
Normaal gesproken raad ik in dit soort gevallen aan om eens een goed gesprek te houden met je moeder, maar ik denk niet dat dat 'm wordt in jouw geval x'D. Wat je kunt proberen, ik zeg niet dat het gaat werken, is om haar gewoon te negeren. Als ze weer tekeer tegen jou gaat, heel rustig blijven, niets zeggen en je troep opruimen. Je moeder gedraagt zich namelijk erg kinderachtig en door niet mee te gaan in haar overdreven gedoe, realiseert ze zich dat misschien. Je kan het altijd proberen ;].

---

i put the fun in funeral

Da's wel heel vervelend voor je )):
Ik hoop dat alles weer goed zal komen.
Mijn laptop is vandaag gecrasht, net als ik een super leuke dag heb. *ahum*

---

26 - 02 - '16

Combustible schreef:
(...)
Ik weet het, helaas. Mijn beste vriendin en ik hebben het altijd over hoe graag we later kinderen zouden willen, maar gisteren ben ik ook gaan nadenken en ik ben redelijk bang om kinderen te krijgen later. Omdat ik dit zeker niet wil doorgeven, dat heeft ook wel een beetje de impact laten zien van dit alles aan mezelf. Terwijl ik een redelijk nuchter persoon ben geworden xd

Ja, begrijp dat het wel eng lijkt, maar je kunt het net zo goed heel anders dan je moeder doen. Maar zorg gewoon dat je er met mensen over kunt praten en wees je bewust van het gedrag van je moeder (wat dus niet komisch is, zoals ergens in je post stond). En nog een tip: Kies de vader zorgvuldig. ^^ Geen knipperlicht-relatie zal de (juiste) vader van jou kinderen kunnen worden.

Backfire schreef:
Weet je, volgens mij is er met jullie allebei wel wat 'mis'. Niet verkeerd opvatten hoor, want ik bedoel het niet lullig! Wat ik hiervan (en de vorige topics) heb kunnen opmaken, is dat jullie beide heel goed kunnen overdrijven. Waar gaat dit drama nou eigenlijk allemaal om? Wat papier en een glas. Tja, als ik al moe word van dit soort verhalen lezen, kan ik me goed voorstellen dat jij d'r zo ook geen zin meer in hebt.
Normaal gesproken raad ik in dit soort gevallen aan om eens een goed gesprek te houden met je moeder, maar ik denk niet dat dat 'm wordt in jouw geval x'D. Wat je kunt proberen, ik zeg niet dat het gaat werken, is om haar gewoon te negeren. Als ze weer tekeer tegen jou gaat, heel rustig blijven, niets zeggen en je troep opruimen. Je moeder gedraagt zich namelijk erg kinderachtig en door niet mee te gaan in haar overdreven gedoe, realiseert ze zich dat misschien. Je kan het altijd proberen ;].

Ben het hier helemaal mee eens. Misschien dat je moeder nog bozer word, omdat je niet reageert. Maar je hebt dan wel gewoon je spullen opgeruimd en misschien dat ze zich dan beseft hoe kinderachtig ze zelf bezig is.

[ bericht aangepast op 1 maart 2013 - 17:07 ]

---

You are beautiful, you are love.

Backfire schreef:
Weet je, volgens mij is er met jullie allebei wel wat 'mis'. Niet verkeerd opvatten hoor, want ik bedoel het niet lullig! Wat ik hiervan (en de vorige topics) heb kunnen opmaken, is dat jullie beide heel goed kunnen overdrijven. Waar gaat dit drama nou eigenlijk allemaal om? Wat papier en een glas. Tja, als ik al moe word van dit soort verhalen lezen, kan ik me goed voorstellen dat jij d'r zo ook geen zin meer in hebt.
Normaal gesproken raad ik in dit soort gevallen aan om eens een goed gesprek te houden met je moeder, maar ik denk niet dat dat 'm wordt in jouw geval x'D. Wat je kunt proberen, ik zeg niet dat het gaat werken, is om haar gewoon te negeren. Als ze weer tekeer tegen jou gaat, heel rustig blijven, niets zeggen en je troep opruimen. Je moeder gedraagt zich namelijk erg kinderachtig en door niet mee te gaan in haar overdreven gedoe, realiseert ze zich dat misschien. Je kan het altijd proberen ;].

Ik begrijp wat je probeert te zeggen, ik ben me er ook bewust van dat ik op sociaal gebied niet helemaal normaal ben en ik heb het ook proberen uit te zoeken zodat ik er mee kan leren werken en ik denk dat ik er achter ben wat er nou ongeveer mis is, want sinds ik er aan heb geprobeerd te werken loopt alles wel beter in mijn hoofd. Wat ik wel zeker weet is dat ik erg onzeker ben en ook vaak behoefte heb aan bevestiging dat ik iets goed doe en duidelijke acceptatie en dat weet ze, maar ze doet juist het tegenovergestelde. Wat haar psychische problemen mogen zijn, ik heb geen idee, dus daar kan ik uit mezelf ook niet mee werken.
Ik heb het al eens geprobeerd, maar meestal houd ik het maar 3 dagen voor en dan begin ik weer geergerd in mezelf te mompelen :'D
Maar ik zal het nog een kans geven, kan op dit moment allemaal geen kwaad :'3

---

Let it come and let it be