• In een heel ver verleden, een tijd die iedereen alweer vergeten is, bestond deze planeet naast de mensheid nog vol met magie en diens magische wezens, wat we nu allemaal afdoen als mythes en legendes.

    Maar de mensheid is een jaloerse soort.
    Ze werden jaloers op de magische wezens die wel allemaal een magische gaven hadden waar de mensen alleen maar over konden dromen.
    Blind van jaloezie zochten de mensen uiteindelijk naar sprankeltjes overige magie, duistere magie.
    In combinatie met vooruitstrevende technologie creëerden de mensen mechanische monsters, die bezeten door duistere krachten de jacht opende op alle magie.

    Maar de magische wezens versloegen de duistere mechanismen uiteindelijk en een korte tijd van vrede en rust keerde terug op deze planeet, jammer genoeg niet voor lang.
    Nog kwader dan voorheen bonden de mensen hun verworven duistere magie bij elkaar en ontwikkelden zo een vloekgolf die alle andere magie weg zou vagen.
    Van Engelen tot Demonen, van Kabouters tot Draken, ieder voelde de dreiging van deze vloek en vielen ze één voor één ten prooi.
    De vloek was zo sterk dat het niet alleen de wezens wegvaagde, maar ook alle energiebronnen van magie die zich tot diep in de wortelen van de aarde had gegraven.

    De mythische wezens probeerden te vluchten, maar uiteindelijk redde maar een aantal soorten het tot een uithoek waar ze voorlopig veilig dachten te zijn.
    Hier hielden ze een besluit, een besluit om hun eigen zielen en de essentie van hun wezen te verplaatsen in een aantal edelstenen en mineralen,de zogenaamde zielstenen om zo verborgen te blijven voor de duistere mensen met hun vloek en bezeten mechanismen.
    En zo verdwenen ze, samen met hen het laatste beetje magie meenemend.
    En tot de dag van vandaag liggen de zielstenen nog steeds op diens plek, geen enkel dier of verdwaald mens heeft hen ooit van diens plek weten te krijgen, vanuit een oude, vervallen kapelruïne.

    Deze tijd in Noorwegen :
    Een groepje natuuractivisten en ontdekkers hadden via globale satellieten iets vreemd opgepikt.
    Iets wat er nog niet eerder was maakte opeens diens opmars aan het aardoppervlakte.
    Zo kwamen ze uit op de plek die allang vergeten was, onkruid had de ruïne overwoekerd en nog erger te doen laten vervallen.
    Maar de edelstenen waren nog steeds daar.
    Na een aantal testen ter plekke kwamen ze erachter dat ze nog nooit zoiets mee hadden gemaakt als dit, het was een totaal andere stof dan voor ons mensen bekend was.
    Maar naarmate ze dichterbij kwamen voor meer onderzoek gebeurde er iets.
    Één voor één begonnen de stenen te gloeien en voor de wetenschappers iets konden doen schoten de stenen los met een krachtige pulserende explosie, waarna ze, ieder diens eigen weg ging de wereld rond.
    Wetenschappers schreven het naar de buitenwereld om als een buitensporige verschijning van de Aurora Borealis, maar onder hen was een Aloude en die wist wel beter.
    Die wist dat de stenen op zoek gingen.
    Ieder op zoek naar de juiste persoon.
    De persoon die diens magie zou ontketenen en weer terug zou brengen op aarde.

    En die werden gevonden, mensen verspreid over de gehele wereld werden begaafd met de eigenschappen van een mythisch dier, het dier dat zij moeten bevrijden.
    Om zo weer over de aarde rond te kunnen dwalen.
    Maar ze moeten oppassen, want de mensen van aloud komen in opmars en hun onsterfelijke en sterfelijke volgelingen zouden alles op alles doen om de mensen met de zielstenen te stoppen, voor de magie weer in diens geheel terug zou keren naar aarde.
    Lukt het de uitverkorenen voor de zielstenen om de magie op tijd te ontketenen ?


    Verdere informatie

    Waar begint de RPG ?
    Deze RPG begint eigenlijk overal ter wereld, maar wanneer de persoon in aanraking komt met de steen worden ze allemaal naar de kapelruïne geteleporteerd waar de stenen voor lange tijd verborgen waren gebleven.

    Is er een vaststaande verhaallijn voor deze RPG ?
    Ja, ik ben naast mijn eigen Soulstone ook de leider van de alouden die mee doen, die krijgen af en toe via een privé bericht hun orders door.
    Daarnaast moeten de steenbezitters een manier gaan zoeken om de essentie van hun stenen waarin de ziel van de magische wezens gevangen zitten te bevrijden.

    Hoe zien de stenen eruit ?
    De stenen zien eruit zoals kenmerkend is voor hun soort en ze passen mooi in het midden van je handpalm zonder de vingers mee te rekenen.
    De stenen kunnen tevens niet kapot geslagen worden of gebroken worden, ze zijn geheel onschadelijk zolang de drager leeft en zich aan de regels houd.
    Tevens zijn ze 100% helder.
    En niemand heeft dezelfde steen, dit is ook niet mogelijk aangezien er van elke maar één bestaat en elke persoon kan ook maar één steen gebruiken.

    Hoe veranderd de steen me ?
    Dit kan in meerdere opzichten, de veranderingen hoeven nog niet direct op te treden, dit kan ook later gebeuren en de manier waarop dit gebeurd is ook totaal verschillend van elkaar; gaat het bijv. snel en pijnloos of lang en kwellend ?
    Daarbij krijg je altijd sowieso één verandering van de essentie van het wezen dat zich in je steen schuil houdt.


    Hoe moet je de steen bij je dragen ?
    Zodra je geteleporteerd bent naar de oude ruïne liggen daar speciale handschoenen, waar jij je steen aan vast maakt bovenop, waar die ook niet uit kan vallen.
    De handschoenen zijn van leer, maar het mechanisme waarmee de steen vastzit is van zilver of van goud gemaakt.
    De handschoen eenmaal aan kan die niet meer af tot de opgesloten ziel van de steen eruit is.
    Verder mag je zelf weten hoe ze er verder uit zien, lange handschoenen, korte handschoentjes, extra riempjes, de kleur, etc.

    Verdere vragen kunnen altijd gesteld worden.



    HEEL ERG BELANGRIJK > HIER HET OVERZICHT VAN DE SOULSTONES EN DE INFORMATIE EROVER !

    Soulstones

    * Feniks ~ Hedwig Ivy Sol ~ Caleo
    * Draak ~ Graciela María Castillo ~ Shadowhunter
    * Fee ~ Allyssee Aphrodite Grimm ~ DreamerN
    * Elf ~ Hera Noëmi Langley ~ Graymark
    * Pegasus ~ Arianna Amarante Lira Jones ~ Kwijt
    * Vampier ~ Niara Alayne Black ~ Morfling
    * Zeemeermin ~ Hailey Alice Morgan ~ Merrow
    * Engel ~ Alan Christopher Rhodes Shadowhunter
    * Duivel ~ Damian Chamberlain~ Lexlover
    * Eenhoorn ~ Galon Gyfer Hud ~ Vegangirl
    * Centaur ~ Stan Medley Crown ~ Wafelijzer
    * Weerwolf ~ Aaron Pierce Cleveland ~ Bonacieux
    * Geest ~ Pippa Destry Livingstone ~ LexLover
    * Minotaurus ~ Ayla Dorice Marbles ~ Sicam


    Alouden

    * Helio Frederick Moreau ~ Graymark
    * Adelynn “Addie” Rae Hastings ~Gamgee
    * Antonio "Tony" Hunter Daniels ~ Bonacieux
    * Belial Lucius Constantine ~ DreamerN
    * Septimus Gary Cowell ~ Sicam




    Regels

    • Geen oneliners, minimaal 6 zinnen.
    • 16+ is toegestaan, evenals vloeken (Maar hou het zelfs dan nog wel netjes ;])
    • OCC aangeven met [] {} Of met een andere kleur.
    • Max. 2 personages per speler
    • Ernstig verwond/ vermoord niet andermans personage zonder met die te overleggen in een PB
    • Graag de naam van de Personage waarop het stukje slaat erboven, zodat het makkelijk te zien is vanuit welk personage het geschreven word.
    • Ben je even afwezig voor een bepaalde tijd (langer dan 2 dagen) ? Meld het dan !
    • Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij ik iemand het recht geef om er eentje voor me aan te maken.


    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 16 maart 2013 - 11:56 ]


    Credendo Vides

    {Wow, dat duurde echt veel langer dan ik gedacht had :$}

    Belial Lucius Constantine ~ ~ Leeftijdloos ~ Leider van de alouden ~ Zijn landhuis, aantal kilometer buiten London.

    Zuchtend sloot ik de deur van mijn rituele kamer achter me.
    Die jongeman zou er nog wel een tijdje liggen, misschien wel voor eeuwig.
    Of ik laat hem door Ulciscere, mijn mechanische Leeuw wegslepen, die had ook wel eens een lolletje verdiend in plaats van op de vossen en konijnen te jagen die zich op het dit landgoed begeven.
    Een laag gegrom en het geluid van metaal dat zachtjes over elkaar heen streek weerklonk door de ruimte heen, wat alleen maar op de nadering van mijn trouwe mechanisme kon slaan.
    “Grrraw.” Een beetje ongeduldig zwiepte Ulciscere diens gouden staart wat heen en weer wat een zacht fluitend geluid voortbracht in de lucht.
    “Ik weet het, ik weet het, je verveeld je.”
    Even wou ik serieus zeggen dat hij wel naar binnen mocht gaan om een nieuw speeltje op te pikken, maar ik hield de woorden binnen.
    Misschien kon ik de jongen toch nog wel goed gebruiken, morgen of overmorgen.
    “Laten we nu maar eerst een manier vinden om de uitverkorenen en de Soulstones uit te roeien.”
    Mijn voetstappen weerklonken luid echoënd door de hal heen terwijl ik met mijn handen in mijn zakken richting de woonkamer liep, die veel warmer en chic ingekleed was dan mijn rituele ruimte, wat eigenlijk ook niet meer dan logisch was.
    Zodra ik ook maar in een met bordeauxrood fluweel beklede zetel neerzeeg kwam er een andere loopjongen van me binnen. “Wilt u iets drinken, heer?”
    Zuchtend wuifde ik wat met mijn hand. “Geef maar een rood wijntje, bitterzoet.”
    De jongen knikte en boog even licht waarna hij uit mijn ogen verdween.
    Een ratelend geluid wat door had kunnen gaan voor een lichte grom weerklonk alweer naast me.
    Mijn hand gleed over de gouden pinnen die dienden als Manen van de leeuw en die begon te spinnen wat klonk als het rustig spinnen van een goedgeoliede motor.
    “Nog even, ik zou bericht sturen naar wat hogere alouden die daar waarschijnlijk al in de buurt zijn, zij kunnen meer te weten komen.”
    Mijn hand gleed even door mijn haar terwijl ik daarna automatisch naar een fotolijstje ging dat op een salontafeltje naast me stond.
    Met mijn duim streek ik over de twee personen heen die erop stonden, een vrouw en een jongetje, beide weg, beide zowat onbereikbaar.
    Ik had ze bijna terug weten te halen, maar toen moest die jongen zo nodig tussenbeiden komen.
    “U wijn heer.”
    De loopjongen stond weer aan mijn zij en onze ogen ontmoeten elkaar even.
    Een glimlachje verscheen om mijn lippen toen ik de doodse blik erin zag, mijn krachten waren nog steeds niet op hem verslapt, zijn lichaam was niet verzwakt of verminkt, ook al had ik hem op gruwelijke wijze laten vermoorden, waarna ik hem weer tot leven wekte om mij voor zijn verdere leven te dienen, wat voor eeuwig zou zijn, zoals het voor zover eruit ziet.
    Zijn naam was ik allang vergeten, alleen dat het met een Z begon, maar het boeide me ook al niet eens meer.
    “Jij, geef me het adres van het verblijfplaats van een aantal alouden in Noorwegen.”
    Weer boog de jongen en liep stijf en zachtjes achteruit.
    Nu zou het niet lang meer duren voor mijn post bij hen zou zijn, mijn diensten werkten altijd veel sneller dan de normale postservice, normale mensen werken altijd zo sloom.
    Ongeduldig wachtte ik tot de terugkeer van de doodse loopjongen, die veel te laat dan verwacht terug kwam, wat mijn humeur niet echt goed deed.
    Snel griste ik de papieren uit zijn hand, wat gelukkig ook al briefpapier inhield.
    Was hij toch nog ergens goed voor met zijn sloomheid.
    Met één haal haalde ik de sierlijk versierde kroontjespen uit mijn zak, een gehele verbetering voor de kroontjesveer die ik voor kort nog gebruikte, wat alleen maar voor meer vlekken op mijn vingers zorgde en het gegeven van omvallende inktpotten was daarmee ook direct verholpen.

    Geachte…
    Tja, hoe zou hij zijn brief verder moeten beginnen ? Vroeger begon hij nog wel eens met geachte onderdanen, maar dat kon in deze hedendaagse wereld dus echt niet meer, dan kreeg je nog eens een opstand tegen je.

    Geachte Alouden,
    Voor diegenen die het dichtst in de buurt zitten van Svellingsflaket, hoor mijn woorden en volg ze op.
    Ga nadat deze brief gelezen is zo spoedig mogelijk naar het eiland, aan de steiger bij de veerboot liggen meerdere speedboten klaar, infiltreer het gebied van de ruïne en win eventueel het vertrouwen van een aantal uitverkorenen.
    Breng ze niet om, maar ze mogen best verwond worden, zolang ze maar levend naar mijn landhuis buiten London vervoerd worden.
    Onderschat ze niet, zeker niet de uitverkorenen met de fysieke veranderingen die ongetwijfeld ingetreden zijn bij de meesten, het gebroed kan nou eenmaal niets anders dan de mensheid infecteren en beschadigen met hun magie.

    Stel me niet teleur.

    Hoogachtend,
    Belial Lucius Constantine


    Eerst twijfelde ik nog, maar al snel had ik mijn zegelkaars gepakt en drukte ik het teken van twee verschroeide vleugels erop, het teken wat ik nu al jaren, decennia met me meedraag.
    Dit bericht is dringend en zelfs mijn eigen postbedrijf zou het niet binnen een aantal uur kunnen verzenden.
    Mijn ogen verschoven weer naar mijn Mechanische vriend en ik stak hem de brief toe.
    “Kopieer en verstuur het naar bovenstaande adressen.” Waarna mijn gouden leeuw de papieren voorzichtig tussen diens tanden nam en wegsprong, blij dat hij weer eens iets mocht doen wat belangrijk was.
    Het geluid van mijn roffelende vingers op het bijzettafeltje vulde als laatste de ruimte.
    Hopelijk zouden nu al snel de eerste antwoorden zich voordoen, maar vooral eens kijken wat de uitverkorenen allemaal voor ons in petto hebben.
    Maar wat het ook zou zijn, ze zouden vallen, desnoods één voor één.

    [ bericht aangepast op 3 maart 2013 - 22:52 ]


    Credendo Vides

    {Edit: Laat maar}

    [ bericht aangepast op 4 maart 2013 - 11:07 ]


    Tijd voor koffie.

    [Vraagje, er is een hele rits met Uitverkoren waarmee niet meer gepost wordt, mogen die gewoon vermoord worden?]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    {Ik zal iedereen morgen of overmorgen een berichtje sturen, want in eerste instantie vermoorden de Alouden geen Uitverkorenen, ze moeten allemaal levend naar Belial gebracht worden voor verhoor en eventueel marteling, etc.
    Maar als er dan niemand reageert moeten er jammer genoeg maar een paar doden vallen... tenzij iemand de personages over wilt nemen die nog geen twee rollen heeft...}


    Credendo Vides

    [Romy's [Shadowhunter] Quizlet werkt niet meer, dus ze kan sowieso niet posten.]


    help

    [Enkele Uitverkorenen vermoorden ter voorbeeld is naar mijn idee een prima bangmakertje voor de de Uitverkorenen die wel posten in verband met hun gevangenschap/martelingen/what ever XD Euhm... zozeer overnemen ben ik nooit echt voorstander van, voornamelijk omdat iedereen zijn eigen idee geeft aan een rol... Ik zou de rollen zelf dan eerder gewoon schrappen en opnieuw invulbaar laten zijn. Zo maak je meteen plaats voor nieuwe mensen die eventueel mee zouden willen doen en wel actief meedoen... maar dat is slechts mijn opinie ^_^]


    “If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

    {Ik bedoel dus ook meer van de Steen overnemen (; Dus met nieuwe personages..
    En het zou inderdaad een goed bangmakertje zijn, er zijn genoeg uitverkorenen die nog helemaal niet gereageerd hebben.
    Het kan natuurlijk ook zijn dat ze helemaal nog niet door hebben dat de RPG al gestart is, maar daarom stuur ik vanmiddag dus nog een berichtje.
    Mijn quizlet deed het de afgelopen dag(en) ook niet, gelukkig doet die het nu wel weer bijna naar gehele functioneren.}


    Credendo Vides

    (Romy geraakt echt helemaal niet meer op q. Ook bij de andere server was dat zo. Ik vraag het haar vanavond wel via polyvore)


    help

    [ Dan was dat een verkeerd begrijpen van mijn kant (;
    Goh, zelf vind ik toch wel dat je redelijk duidelijk bent geweest dat de rpg van start is gegaan, maar je hebt inderdaad mensen die er geen erg meer in hebben. Je kan allicht eens iedereen een berichtje sturen en van daaruit bezien wie er niet reageerd of wie er niet meer mee wilt doen en dan je plan trekken en beslissen wat je gaat doen ^_^
    Hier ook al een paar dagen problemen met Q, maar ik had gisteren of eergisteren nog wel kunnen posten :'D en Tja, de rpg is nu bijna een maand lopende :3 ]

    [ bericht aangepast op 5 maart 2013 - 13:17 ]


    “If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

    [Okay, this is what Shadowhunter said: Nou ik wil dolgraag meedoen.. maar ik kan het niet. Damned Q doesnt work.]


    help

    [Euhm, ik heb nadat ik op vakantie ging ook niet meer gepost volgens mij, nou ja dat kwam dus omdat ik eerst op vakantie ging en dus vorige week terugkwam en tja nu ben ik reactie inspiratieloos en Q. doet het telkens niet waardoor als het het wel doet ik maar heel weinig tijd heb. :) tja dit wist ik ook niet van te voren. Maar ik ga zo snel mogelijk weer proberen te posten!]


    Reality's overrated.

    { Ik ga nu iedereen een berichtje sturen, dus schrik niet als je wel gewoon hier gereageerd had, het is een algemene berichtje voor iedereen die een rol(len) heeft.}


    Credendo Vides

    DreamerN schreef:
    { Ik ga nu iedereen een berichtje sturen, dus schrik niet als je wel gewoon hier gereageerd had, het is een algemene berichtje voor iedereen die een rol(len) heeft.}


    {Oh, dit bericht zie ik nu pas ;P Sorry!}


    Tijd voor koffie.

    Hera Noëmi Langley || Elf || Noorwegen.
    Het groepje leek Hera niet op te merken. Fijn. Was ze voor de zoveelste keer onzichtbaar.
    Het meisje keek om zich heen. Ze liep weer een stukje weg van het groepje en besloot om de omgeving te onderzoeken. Op een gegeven moment lag er weer wat voor haar. Lag het nu gewoon aan haar ogen die pijn deden of lag het er echt? Hera bukte sowieso en raapte het ding op. Het was dus echt.
    Het ding was een soort motorhandschoen of zoiets, alleen leek het te zijn gemaakt uit allerlei flinterdunne ijzerdraadjes die rond elkaar wervelden en een geheel vormden, stuk voor stuk bedekt met een vreemd soort goudachtig laagje witte wist zij veel wat. Hera fronste haar wenkbrauwen. Ze stak er haar hand door om gewoon even te kijken of het nu precies was wat ze dacht dat het was. En dat was het. Het zag er vreemd uit, maar tegelijkertijd mooi en ergens paste het helemaal bij Hera's stijl.
    Ze vond het best wel eng.
    Plotseling herinnerde het meisje zich iets. Op de bovenkant van het sieraad bevond zich een soort holte, alsof het een juweel was dat nog niet was afgewerkt en waar nu nog een steen in moest gezet worden. Een steen.
    Hera haalde de steen die ze daarnet had gevonden uit haar broekzak. Als ze het juist had was het een citrien. Ze vond dat het ding echt een afschuwelijke kleur had, maar als vanzelf plaatste het in de holte. Het paste perfect en leek ook bij het geheel te passen. Kon dit nog vreemder?
    Hera keek oriënterend om zich heen, om ook maar iets te onderscheiden wat haar zou kunnen zeggen waar ze was. Er was helemaal niets wat erop wees dat het een plaats was waar ze ooit al eens was geweest.
    Die andere mensen wilde ze niet weer iets gaan vragen. Ze wist niet zeker of je een oordeel kon vellen over mensen die je niet eens had horen spreken, maar Hera wist vrijwel zeker dat ze nu al een hekel had aan die mensen. Zo dacht ze vrijwel altijd over mensen die ze niet kende. Negatief. Wat een wonder dat ze geen vrienden maakte.


    help

    [Sorry DreamerN, ik kon niet op Q zoals de meesten en ik ben ook druk bezig geweest. Moest heel wat regelen voor Engeland, een project voor kunst en nu komt daar een presentatie NL bij. Ik weet ook niet waar ik Niara in kan laten springen. Ze heeft haar Soulstone wel al]


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen