• Kruistocht In Spijkerbroek

    Een vriendengroep gaat met school op bezoek naar een wetenschappelijk centrum. Als ze zich vervelen door het gezeur van hun leerkracht, besluiten ze zelf even op onderzoek te gaan. Ze sluipen weg en neuzen rond. Plots stuiten ze op een tijdmachine. Voor de grap beginnen ze op knoppen te drukken en drukt een jongen 1-2-1-2 in. Op dat moment stond de rest van de groep toevallig in de machine en voor hij het goed en wel beseft, waren ze weg. Terug naar 1212. Daar komen de jongeren terecht in een Kinderkruistocht. Ze moeten zich aanpassen en samenwerken om terug naar huis te geraken. Maar... wat als er geen weg terug is?

    Vriendengroep:
    Meisjes:

    – 1,1 - Rachel Ariana Gilles - LostMagic |stiefzus Thomas|
    – 1;4 - Hazel Aaron Hawthorne - Tolkien
    – 1;7 - Aislynn Mitchell - Seaver
    – 1,14 - Eden Celeste Lightwood - Gamgee
    -

    Jongens:
    – 1;7 - Ace Keegan Ross - Seaver
    – 1;4 -Jack Frederick Frayn Hayes - Tolkien
    – 1,7 - Thomas Finnegan Puckett - Ollivander |Stiefbroer Rachel|
    – 1,13 - Logan Garcia - WillNotLearn
    – 1;15 - James Johnsen - Shelob

    Kinderen uit kruistocht: (hebben geen achternaam)
    Meisjes:

    - 1,4 - Yarah - Firebolt |zus Norabel|
    - 1;2 - Norabel - Brookie |zus Yarah|
    - 1,3 - Yuniper - Jaimes
    - 1;4 - Katarina - Boira
    -

    Jongens:
    - 1,1 - Benjamin - LostMagic
    - 1,14 - William - Gamgee
    - 1,19 - James - WillNotLearn
    -
    -

    Rijke lieden:
    Volwassenen
    - 1,20 - Philip Robbert Boleyn - Ceremonials
    Kinderen
    - 1,4 - Amilia Megan Moore - LexLover

    Profeet: -1,19- Albert - Ollivander


    Regels
    - OOC tussen () [] {}
    - Geen oneliners
    - 16+ is toegestaan
    - Ik alleen maak de topics aan, als ik weg ben, vraag ik het wel iemand
    - Het RPG start als ze plotseling in 1212 zijn.
    - max 1 meisje per speler

    Praattopic
    RollenTopic

    [ bericht aangepast op 7 feb 2013 - 20:49 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    [Ik heb Hazel. :')]


    help

    Graymark schreef:
    [Ik heb Hazel. :')]


    { Je mag haar wel sturen? x'D}


    Don't be like the rest of them, darling

    [Kay, ben even bezig met een andere post.]


    help

    Hazel Aaron Hawthorne || Vriendengroep.
    Hazel keek toe hoe James zich druk maakte over een hoofdwonde die niks voorstelde. Het hele gedoe was Hazel nogal te dramatisch. Ze was een beetje duizelig door de klap waarmee ze op de grond was beland. Jack, Eden en Thomas verdwenen in de struikjes. Hazel zat gewoon op de grond en staarde een beetje voor zich uit.
    Na iets wat uren leek te duren besloot ze om het kamp dat waarschijnlijk achter de struiken lag te gaan verkennen. Een beetje onhandig kroop ze door de bosjes. Haar jasje bleef steken achter een tak en ze vloekte wanneer ze een scheur hoorde. Toen ze de struiken uitkwam, zag ze een klein jongetje staan.


    help

    Graymark schreef:
    Het is trouwens één van de gasten van de kruistocht die die beer heeft doodgeschoten. Maakt mij niet uit of het een van de gemaakte charries is of een uitgevonden char. :')][/grey]


    Dat kan Will anders wel zijn :') ?


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Doe maar. ^^


    help

    Thomas Finnegan Puckett • Vriendengroep.
    Eden leek te aarzelen en beet op haar lip. "Maar je zal boos op mij worden en teleurgesteld zijn, dat wil ik niet." zei ze en Thomas schudde meteen zijn hoofd,"Ik kan nooit boos op jou zijn, lief. Onthoud dat, wat het ook is." Hij glimlachte bemoedigend naar haar. Uiteindelijk nam Eden toch Thomas' hand vast en trok hem weg van Jack en het meisje.
    "Laat me alsjeblieft uitpraten voordat je boos wordt of iets zegt," begon ze zachtjes en Thomas knikte serieus. "Het gebeurde een paar weken geleden, toen er nog sneeuw lag. Ik weet niet of je het nog weet, maar we waren toen met een groepje uitgegaan. Jack en ik hadden beide iets te veel op en liepen samen naar huis." Eden vestigde haar blik op de grond, waar Thomas niks op zei aangezien ze nog steeds zijn handen vast had. "Doordat het nogal glad was vielen we, e-en toen g-gebeurde het gewoon." Thomas keek zijn vriendin niet-begrijpend aan. Hij opende zijn mond om wat te zeggen, maar Eden was hem voor. Haar ademhaling haperde even waarna ze toen op een fluistertoon zei,"Jack en ik heb gekust, Thomas."
    Thomas kon niet ontkennen dat hij geschrokken was van Edens bekentenis, en hij was er vrijwel zeker van dat zijn gezicht boekdelen sprak. Toch zei hij niet meteen iets. Verscheidene gedachten vlogen door zijn hoofd. Verschillende emoties die Thomas voelde. Haat tegenover Jack, aangezien die altijd iets te vaak in de buurt van Eden is geweest; teleurstelling in Eden, omdat zij, desondanks ze dronken was, wist dat Thomas niet de beste maatjes was met Jack en het dus niet zou appreciëren dat zij hem kuste; maar vooral irritatie en ongeloof. Eden wist het al een tijdje, maar besloot Thomas niks te zeggen.
    "Wees alsjeblieft niet boos!" smeekte Eden en nu pas zag Thomas haar blauwe ogen in de zijne. "Ik weet dat het een zwak excuus is, maar we waren gewoon aangeschoten en ik weet zeker dat het niet gebeurd zou zijn als een van ons nuchter was. Het stelde echt helemaal niks voor, echt niet! En het zal ook nooit meer gebeuren, dat beloof ik." Eden liet Thomas handen los. "Maar als je nu niets meer met mij te maken wilt hebben, dan kan ik dat snappen en dan zal ik je met rust laten."
    Thomas zuchtte diep en nam Edens handen terug vast,"Natuurlijk wil ik nog iets met je te maken hebben, gekkie. Ik ben enkel teleurgesteld dat je het me nu pas verteld." Thomas wilde erbij zeggen dat hij Jack graag op zijn bakkes zou slaan, maar besefte zich toen dat hij beter zou zwijgen. Van alle jongens die Eden gekust kon hebben moest dat net weer Jack zijn. Thomas zuchtte geërgerd om zijn gedachte en trok toen Eden zijn zijn armen.


    kindness is never a burden.

    Ik voel me nu alsof ik Jack expres heb verwond. :x


    help

    Eden Celeste Lightwood • Vriendengroep.
    Thomas' gezicht spreekt boekdelen. Hij ziet er teleurgesteld uit, maar ook geïrriteerd, ongelovig en voor mijn gevoel het ergst: Teleurgesteld. Als ik ergens een hekel aan heeft, dan is het wel om mensen teleur te stellen. Zachtjes mompel ik dat ik het kan snappen als hij niks meer met mij te maken wilt hebben en dat ik hem dan met rust zal laten. Ik laat zijn handen los, die Thomas na een diepe zucht weer vastpakt. 'Natuurlijk wil nog iets met je te maken hebben, gekkie. Ik ben enkel teleurgesteld dat je het me nu pas verteld.'
    'Ik weet dat ik het gelijk had moeten vertellen, maar ik was gewoon bang voor je reactie,' mompel ik. Als hij mij in zijn armen trekt sla ik dankbaar mijn armen om hem heen druk ik mijn gezicht in het kuiltje tussen zijn hals en schouder. 'Ik houd van je, Thomas,' mompel ik zacht. 'En ik zweer je dat het niet meer zal gebeuren. Dat beloof ik je.' Ik wil er haast aan toevoegen dat ik Jack niet meer zal zien als het weer gebeurd, maar ik word onderbroken door een luide meisjesgil. Geschrokken maak ik me los van Thomas en merk ik dat Jack en het meisje van net weg zijn. Blindelings ren ik het bos in, bang dat er iets gebeurd is.
    Na een stuk gerend te hebben blijf ik buiten adem staan als ik de beer zie. Een enkele seconde later valt de beer op de grond. Er steekt een pijl uit zijn rug. Mijn blik glijdt naar de jongen die de pijl afvuurde. Duidelijk iemand van de kruistocht. Hij merkt mij ook op, kijkt fronsend naar mijn kleren maar loop dan richting de beer. Mijn blik glijdt terug naar de beer en nu pas zie ik dat Jack vlakbij de beer ligt, bedekt in bloed. Mijn ogen worden groot en mijn hart slaat een paar slagen over. 'Jack!' roep ik angstig terwijl ik me naar hem toe haast. Als ik bij hem ben, hurk ik bij hem neer zonder aandacht te besteden aan Yuniper, die ook vlakbij staat. Het valt me niet op dat de jongen tegen de beer aanschopt om te controleren of hij echt dood is en ook niet dat hij daarna naar Yuniper toe loopt en aan haar vraagt of alles goed met haar vraagt. Ik kan alleen maar met grote ogen naar Jack staren. Ik weet hoe ik op z'n minst het bloeden kan stoppen, maar ik kan er nu maar niet op komen. Uiteindelijk kom ik uit mijn “trance”, pak ik mijn flesje water uit mijn tas en het doosje met paracetamolen, die ik altijd voor de zekerheid bij me heb voor het geval iemand ziek wordt. Ik haal twee aspirientjes uit het doosje en geef die aan Jack, samen met het flesje water. Voorzichtig laat ik hem iets recht op zitten en stop ik mijn tas achter zijn rug, zodat hij daar tegen aan kan leunen. 'Ik heb naald en draad nodig,' mompel ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Jaimes&Marthe, als jullie nog even geduld hebben, dan wil ik eigenlijk eerst nog iets posten met Will. Was van plan dat gisteravond te doen, maar had er geen zin meer in doordat Q steeds zo sloom was.]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Kaytjes, ben toch pas om halfnegen thuis vanavond.]


    help

    Kay (; is goedd, ik wacht wel (:


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [Okay, ik post waarschijnlijk vanavond rond half 9, aangezien Q nu weer zo übersloom is]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [No it's not. :/]


    help

    [Een halfuur geleden was het wel ontzettend langzaam, en zo meteen moet ik trainen, maarja, als je niet wilt wachten laat dan maar]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered