• (De rechten van dit topic gaan naar Nibug)

    One direction, de wereldberoemde boyband die op zeer korte tijd aan popularitait won. Ze worden aanbeden door duizenden fans en ze beleven de droom die ze altijd al wouden. Het moet dus wel een zegen zijn, maar niemand die er aan dacht dat het sterrendom ook een keerzijde had.
    Naast Lovers staan ook haters en een wel heel op geldbewuste management. De jongens willen niemand teleurstellen en willen zowel het management als hun fans en haters tevreden te stellen. Is het wel gezond om zo jong beroemd te worden? Elk van hen komt steeds dieper de put in. Elk van hen heeft zijn eigen probleem. Hoelang nog voor iemand van hen zelfmoord als enige uitweg ziet? Wie zal hen helpen voor het te laat is?


    (Slechte intro. :s)


    I can be selfish, be so impatient
    Sometimes I feel like Marilyn Monroe
    I'm insecure, yeah, I make mistakes
    Sometimes I feel like i'm at the end of the road

    I can get low, I can get low
    Don't know which way is up
    Yeah, I can get high, I can get high
    Like I could never come down

    Call it a curse!
    Or just call me blessed
    If you can't handle my worst
    You ain't getting my best
    Is this how Marilyn Monroe felt?
    Must be how Marilyn Monroe felt

    Om de zoveel tijd plaats ik een artikels waarin 1D wordt afgekraakt of verafgood. Op deze artikels moet je inspelen. Deze artikels kunnen krantenartikels, blogberichten, tijdschriften enz. zijn.

    __________________________________________________________________________



    Rollen:

    One Direction:
    ~Niall James Horan. - Nibug
    ~Liam James Payne. - Crudelis
    ~Zayn Jawaad Malik. - AfterWinter
    ~Louis William Tomlinson. - Sikowitz
    ~Harry Edward Styles. - Crudelis

    Vrienden: (Gaan mensen helpen)
    ~Joanne Mikayla Brights. - Curlies
    ~Nickolas Anderson. - Nyan
    ~Elena Victoria Vasquez. - Pebble
    ~Violet Skyler Todd. - xAmnesia

    Regels:
    Ø Je mag een relatie met een ander personage hebben, alleen als je hier toestemming van de ander voor hebt.
    Ø Seksuele teksten zijn toegestaan.
    Ø Schrijf geen actie's voor een ander persoon (De meeste vinden dat niet leuk).
    Ø Als je iets Ooc (Out of Character) wil zeggen, gebruik je de haakjes: () + {} + [].
    Ø Je mag maximum 2 personages per persoon hebben.
    Ø Geen one-liners!
    Ø Naamsverandering doorgeven
    Ø Als iemand vraagt voor een samenvatting, geef die dan ook!


    Artikels:

    Harry’s nieuwe vlam?
    One Direction bandlid, Harry Styles is gespot met een onbekend meisje. Verschillende fans en journalisten hebben het jonge koppel hand in hand zien wegrennen. De drukte werd hen waarschijnlijk wat teveel nadat Harry handtekeningen zat uit te delen aan zijn vrouwelijke fans. Misschien een nieuwe liefde? Waarschijnlijk wel, want Harry Styles staat nu eenmaal bekend als de manwhore van de band.
    Het was de fans ook niet ontgaan dat de jonge popster helemaal niet in zo’n goede beu was. Een 10-jarige fan werd afgeblaft door Harry Styles hemzelf toen ze hem vroeg voor een handtekening.
    Er is duidelijk wat aan de hand in de band. Is de roem en de faam naar zijn hoofd gestegen? Daar lijkt het op, maar de fans zijn ook slim genoeg om diva-gedrag niet goed te keuren en zullen snel hun zinnen op een beroemdheid te zetten wiens voeten nog op de grond staan.
    Eerder waren er ook al geruchten dat Liam Payne verwikkeld was in een motorongeluk, maar dit wordt duidelijk al in de doofpot gestoken.


    Harry Styles date Violet Todd
    De geruchten dat harry Styles en de 18 jarige Violet Todd aan het daten zijn, blijken dus te kloppen. Dit is bevestigd door Louis Tomlinson, bedemandlid van Harry Styles.
    Helaas werd duidelijk dat Louis Tomlinson helemaal niet tevreden was met het kersverse koppeltje. Dit werd vooral duidelijk uit zijn beschrijving van Violet als “een hoer”.
    Maar Louis leek nog lang niet klaar met zijn gal over Harry te spuiten. De feiten dat Harry een manwhore, verslaafd aan seks is, kloppen dus helemaal. Aldus Louis Tomlinson.
    Het ziet ernaar uit dat het niet langer nog rozengeur en maneschijn is in 1D-land. Blijven de boys bij elkaar of zit er al een break-up te naderen? Alleen tijd zal uitwijzen.

    (Miss Bloempot)

    [ bericht aangepast op 4 feb 2013 - 12:40 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Louis toverde 3 kauwgompjes uit zijn zak en gretig stak ik deze in mijn mond. Niet dat het zou vullen, maar het leiden me enigsten iets af. "Dankje." Glimlachte ik en mijn wangen werden rood toen Harry mijn haar goedlegde en even in mijn wang prikten, die ik meteen iets bolden. Hij stak onschuldig zijn tong uit en ik voelde mezelf langzaam warmer worden. Ik wilde het niet, maar het gebeurden. Ik wende mijn blik weer af omdat ik hem anders zeker zou zoenen. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Liefde maakten hellemaal niet blind. Het maaktn gewoon hartstikke gestoord. Het liefste wat ik wilde was de jongen die me enorme pijn hand opgeleverd. Dat was toch stom.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Zayn Malik
    "Beepbeep. Beepbeep. Beepbeep." Arghh! Wie had die wekker gezet! Gelijk ging er een steek door mijn hoofd heen, die ik zo goed probeerde te negeren. Helaas bleef hij in mijn hoofd hangen en bonkte aan alle kanten heen en weer. Zoals een flipperkast. Toen daarbij ook nog een golf van misselijkheid omhoog kwam, kroop ik in elkaar, tot een bolletje. Ik schrok, toen er plotseling vanuit het niets iets mijn borst aanraakte. Gelijk opende ik mijn ogen om te kijken naar het gezicht van Elena wat op ongeveer een halve meter van me vandaan lag.
    'Zayn,' klonk er zacht, waarna ze haar ogen langzaam opende nadat ze er even in gewreven had. Ondertussen had ik mijn ogen al weer gesloten en vocht ik tegen de neiging om me van haar af te draaien. Op het moment had ik totaal geen zin in iemand anders gezelschap. 'Kom nou Zayn.' Nu draaide ik me wel weg, ze moest me niet gaan wakker maken, ik werd liever uit mezelf wakker. Of gewoon niet. Wat zou het er toe doen? Daarbij ging ook nog eens de wekker weer.
    'Hmpffff.' Ik maakte een harde kreun, die enigszins werd gesmoord, doordat ik mijn hoofd in de kussens had gedrukt. Met mijn ene hand zocht ik af naar een nachtkastje, waar eventueel mijn mobiel kon liggen. Dit geluid was echt moordend! 'Arrghh.' Mijn hand had tegen een pot aangeduwd die nu naar beneden kukelde en met een harde bons op de grond belandde. Fijn, dat kon er ook nog wel bij. Weer kromp ik ineen en ging ik verder onder de dekens liggen. Ver weg van geluid en licht. Ver weg van de wereld.


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Harry Edward Styles.

    Ik grinnikte zachtjes toen hij zijn wangen bolden en ik lachte eventjes om de blos die langzaam op zijn wangen verscchen. Louis leek ineens minder blij te zijn en wendde zijn gezicht af, iets wat ervoor zorgde dat ik even slikte. Ik had dus iets verkeerds gedaan, goed zo Harry... Ik beet zachtjes op mijn lip en kwam gedeeltelijk overeind waardoor Louis' gezicht een stuk dichterbij was als hij zich naar me toegedraaid had. "Ik deed iets fout..." zei ik zacht. "Het spijt me." En het speet me ook oprecht. Ik wilde niet het minuscule stukje vertrouwen dat ik had opgebouwd weer overboord gooien. Ik bleef zitten hoe ik zat en zette grote, vragende ogen op. Ik wist niet precies wat het was, maar ik voelde gewoon dat ik het allemaal een stuk ingewikkelder voor Louis had gemaakt.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Ik schok door Harry zijn worden en wende mijn blik weer op Harry en schok nog meer toen zijn gezicht opeens wel heel dichtbij was. Maar ik bleef zo zitten. "Nee, je deed niets fout." Verzekerde ik hem. Ik vond het moeilijk hem aan te blijven kijken, maar ik wist dat als ik weer weg zou kijken hij weer zou denken dat hij de oorzaak was. Dat was hij ook. Maar niet op die manier. Het waren mijn gedachtes. "Ik.." Begon ik zachtjes maar al snel schudden ik mijn hoofd. "Laat maar." Zij ik verlegen en beet op mijn lip.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik slaakte een zachte zucht van opluchting en keek Louis vragend aan. Wat was er dan? Waarom keek hij weg? Ik beet onzeker op mijn lip en wiebelde ongeduldig op Louis' schoot alsof ik een klein kind was dat wachtte op zijn bord met frietjes. Uiteindelijk bleef ik weer stilzitten en knipperde ik een paar keer met mijn ogen, maar Louis deed zijn mond alweer open.
    "Nee, zeg het. Alsjeblieft...?" vroeg ik twijfelend, terwijl ik naar zijn onderlip keek waar hij op aan het bijten was. Ik slikte even hoorbaar en zocht zijn ogen weer op. "Lou, vertel het maar." zei ik zachtjes, terwijl ik hem bleef aankijken met een vragende blik. Hij maakte me nieuwsgierig, en dat wist hij hopelijk maar al te goed.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Ik schudden mijn hoofd even en sloeg uiteindelijk toch met een rood hoofd mijn ogen neer. "Het is niets, echt." Ik speelde met de zoom van Harry zijn shirt. Hij mocht dan enorm aandringen, ik kon het echt niet over mijn lippen krijgen. Want of hij zou me uitlachen, of er gebruik van maken. Om me daarna gewoon weer te laten zitten. "We houden er gewoon ove op en vergeten het, goed?" Zei ik zacht en sloeg mijn ogen weer omhoog en keek de krullenbol met grote ogen aan.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik maakte een teleurgesteld geluidje. "Maar..." begon ik, maar Louis ging al verder en na zijn woorden gromde ik zachtjes. Ik vond het niet leuk als er dingen voor me achtergehouden werden, maar dit keer zou ik er genoegen mee moeten nemen. Louis ging het echt niet vertellen als hij niet wilde, dus ik drong ook niet meer aan. "Goed..." mompelde ik uiteindelijk, waarna ik hem nog een teleurgestelde blik toewierp en uiteindelijk mijn hoofd schudde. Niet drammen, Styles. "Wat wil je dan nu doen? We kunnen geen spelletjes doen en we zitten vast..." zei ik tegen Louis, waarna ik zuchtte en tegen hem aanleunde.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Elena Victoria Vasquez.
    Ik wist donders goed dat Zayn niet gewekt wilde worden. Daarbij had hij waarschijnlijk een enorme kater, aangezien hij gisteren toch echt dronken was geweest. Zuchtend stond ik op uit het bed, waardoor het groene shirt van Zayn, wat hij gisteren aan me gisteren gegeven had, wat hij volgens mij niet eens meer wist, over mijn kont heen viel. Ik liep naar de badkamer die bij de slaapkamer hoorde en pakte zijn toilettas, waar ik twee aspirines uit pakte en een glas met water vulde. Daarna liep ik ermee terug de slaapkamer in, naar de kant waar Zayn lag. 'Hier, pakt dit, het helpt,' zei ik, terwijl ik het glas water op het nachtkastje zette en de aspirines nog even vast hield, het nachtkastje was immers niet zo schoon als het leek. Ik pakte met mijn andere hand de vaas van de grond, die gelukkig niet gebroken was. Daarna pakte ik voorzichtig de deken vast waar Zayn onder lag en trok hem wat naar onder, zodat ik zijn ogen kon zien.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Louis William Tomlinson
    ik kon niet zo goed tegen harry zijn teleurgestelde reatie. ik wist dat hij nieuwschierig was, maar hij moest me nu geen schuldgevoel gaan geven. ik beet weer op mijn lip toen Harry vroeg wat we konden doen. Voorzichtig sloeg ik mijn armen licht om hem heen toen hij tegen me aanleunden en sloot ik mijn ogen terwijl ik de kriebels in mijn buik probeerde te onderdrukken. ik had echt een ogelovige hekel aan mezelf. Ik moest deze jongen verafschuwen, hem slaan en uitschelden. en wat deed ik? juist, ik nam hem in mijn armen en deed alsof er nooit wat gebruurt was. ik haten het, maar ik kon niet anders. mijn hart deed heel wat anders dan dat mijn hoofd zei. ''Ik weet het niet.'' zei ik zacht.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Eigenlijk was ik best hypocriet nu. Ik had Louis gisteren nog als een baksteen laten vallen en nu deed ik alsof er niks aan de hand was terwijl ik tegen hem aanhing als een hondje. Ik was een eikel, ja. Het mooie was dat ik het allemaal gewoon wist, maar er niks aan deed. Ik voelde Louis' armen om me heen en even had ik de neiging om hem van me af te duwen en zielig om mezelf te gaan janken in een hoekje. Ik was ook zielig bezig eigenlijk. Ik was een geval om over te huilen, inderdaad. Zo zielig had ik het nog nooit meegemaakt.
    "Sorry." zei ik zacht, terwijl ik mezelf uit Louis' armen wrikte en hem aankeek. "Ik wil dit niet." Ik hoopte dat Louis begreep dat ik daarmee bedoelde dat ik hem niet weer de afgrond in wilde jagen, in plaats van knuffelen. Het knuffelen deed ik maar al te graag, maar ik wilde Louis niet weer hetzelfde laten overkomen door mijn egoïsme.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Ik snapte het niet, ik snapte het echt niet. Als iemand hier, iemand van zich af moest duwen was het ik, die Harry van me af duwde. Niet andersom. Toch? Verward en vooral gepijnigd keek ik Harry aan en meteen vulde mijn ogen zich met tranen. ik was me toch een zwakkeling deze dagen. Er hoefde maar iets te gebeuren en ik begon te huilen of ik gooide heel de boel om. ''Doe het dan ook niet.'' teleurgesteld schudden ik mijn hoofd. Eerst een beetje tegen me aan gaan liggen en dan opeens doen of ik het gedaan had, alleen omdat ik het toeliet en het mezlef ook gemakkelijk maakten. Ik duwde Harry nu hellemaal van me af en trok meteen mijn knieen op en sloeg mijn armen er omheen. op dit moment wilde ik dus wel zeker dat de deur opeens openvlogen. want ik moest mezelf enorm tegenhouden heel deze lift te slopen. en aangezien er niets in de lift stond, werd het waarschijnlijk Harry. En dat wilde ik absoluut niet.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik schudde mijn hoofd meteen op een wilde manier. "N-Nee, Louis... Zo bedoelde ik het niet." zei ik zacht, terwijl ik toekeek hoe de tranen in zijn ogen sprongen. "Je begrijpt me niet."
    Ik voelde hoe ik weg werd geduwd en ik wierp Louis een geschrokken blik toe. Normaal gesproken lagen we zo met elkaar op een lijn en nu begreep hij me zelfs niet eens. Ik slikte en keek naar Louis die erbij zat alsof hij een trauma had opgelopen. Misschien had hij dat ook wel, met mij als de schuldige die het had veroorzaakt. "Louis, luister alsjeblieft naar me. Ik vind het juist fijn om bij je te zijn, maar ik wil je niet weer zo zien als gister. Ik ben bang, Lou. Ik ben gewoon bang dat ik iets verkeerds of egoïstisch ga doen en je voor mijn ogen opnieuw kapot zie gaan." probeerde ik uit te leggen, terwijl ik langzaam weer dichterbij schoof. Ik wist van Louis' agressieprobleem en ik hoopte dat dat niet nu zou opspelen, anders kon ik waarschijnlijk naar het ziekenhuis vervoert worden.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    ik moest echt me best doen om te luisteren naar Harry zijn worden terwijl ik mezelf zachtjes heen en weer wiegde en de tranen over mijn wangen gleden. Ik had kunnen weten dat Harry het niet zo bedoeld had, maar ik was zo bang. Net zo bang als Harry zelf. ik sloot mijn ogen even en probeerde mijn trillende onderlip te storten. ''Ik ben ook bang Haz.'' Snikte ik en keek hem door mijn wimpers heen aan. Niet dat ik veel zag, want mijn zicht werd steeds geblokeerd door de tranen. Ik moest mijn nagels hard in mijn eigen vel drukken om mezelf te kalmeren en ik niet toch uit mijn slof zou vliegen. want als ik dat liet gebeuren bleef ik waarschijnlijk doorgaan totdat Harry dood was. niet omdat ik het zelf wilden. maar ik kende mezelf langer dan vandaag.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik slikte eventjes en knikte langzaam. Ik was blij dat hij me begreep, maar het bleef pijnlijk om hem zo te zien lijden. "Ik wou dat ik je kon helpen..." zei ik zachtjes. "Ook al heb ik dit zelf veroorzaakt." Ik had het gedaan en nu moest ik het ook rechtzetten... maar hoe?
    Louis drukte zijn nagels in zijn vel en langzaam reikte ik naar zijn handen. "Niet doen, je doet jezelf pijn." mompelde ik, terwijl ik zijn polsen voorzichtig vastpakte en zijn handen van zijn armen probeerde weg te halen. Natuurlijk was ik bang dat Louis ineens gek werd en begon te slaan, maar ik was nog banger dat hij zichzelf iets aandeed. Liever hij dan ik.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    mijn lichaam trilde en schokte tegelijk. De tranen werden erger en veranderde zich in snikken. ik wilde het echt niet meer. ik wilde weer gewoon met Harry kunnen doen. praten, lachen knuffelen. hij pakten mijn pols vast en trok deze weg bij mijn arm. Mijn voeten duwde ik weg op de grond en ik choof mezelf heen en weer. Ik greep Harry zijn shirt vast. Als hij het niet uit zichzelf deed, dwong ik hem wel om er nu voor me te zijn. Ik duwde mijn gezicht tegen zijn borstkas en mijn schouders schokte heen en weer. ''Ik wil dit niet meer. echt niet.'' Jammerde ik.
    en alweer had ik het verpest. wat een leuke tijd kon worden hier in deze kut lift, liep uit de hand tot dit. ik die me gedroeg als een kleuter en niet meer kon stoppen met huilen


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''