• (De rechten van dit topic gaan naar Nibug)

    One direction, de wereldberoemde boyband die op zeer korte tijd aan popularitait won. Ze worden aanbeden door duizenden fans en ze beleven de droom die ze altijd al wouden. Het moet dus wel een zegen zijn, maar niemand die er aan dacht dat het sterrendom ook een keerzijde had.
    Naast Lovers staan ook haters en een wel heel op geldbewuste management. De jongens willen niemand teleurstellen en willen zowel het management als hun fans en haters tevreden te stellen. Is het wel gezond om zo jong beroemd te worden? Elk van hen komt steeds dieper de put in. Elk van hen heeft zijn eigen probleem. Hoelang nog voor iemand van hen zelfmoord als enige uitweg ziet? Wie zal hen helpen voor het te laat is?


    (Slechte intro. :s)


    I can be selfish, be so impatient
    Sometimes I feel like Marilyn Monroe
    I'm insecure, yeah, I make mistakes
    Sometimes I feel like i'm at the end of the road

    I can get low, I can get low
    Don't know which way is up
    Yeah, I can get high, I can get high
    Like I could never come down

    Call it a curse!
    Or just call me blessed
    If you can't handle my worst
    You ain't getting my best
    Is this how Marilyn Monroe felt?
    Must be how Marilyn Monroe felt

    Om de zoveel tijd plaats ik een artikels waarin 1D wordt afgekraakt of verafgood. Op deze artikels moet je inspelen. Deze artikels kunnen krantenartikels, blogberichten, tijdschriften enz. zijn.

    __________________________________________________________________________



    Rollen:

    One Direction:
    ~Niall James Horan. - Nibug
    ~Liam James Payne. - Crudelis
    ~Zayn Jawaad Malik. - AfterWinter
    ~Louis William Tomlinson. - Sikowitz
    ~Harry Edward Styles. - Crudelis

    Vrienden: (Gaan mensen helpen)
    ~Joanne Mikayla Brights. - Curlies
    ~Nickolas Anderson. - Nyan
    ~Elena Victoria Vasquez. - Pebble
    ~Violet Skyler Todd. - xAmnesia

    Regels:
    Ø Je mag een relatie met een ander personage hebben, alleen als je hier toestemming van de ander voor hebt.
    Ø Seksuele teksten zijn toegestaan.
    Ø Schrijf geen actie's voor een ander persoon (De meeste vinden dat niet leuk).
    Ø Als je iets Ooc (Out of Character) wil zeggen, gebruik je de haakjes: () + {} + [].
    Ø Je mag maximum 2 personages per persoon hebben.
    Ø Geen one-liners!
    Ø Naamsverandering doorgeven
    Ø Als iemand vraagt voor een samenvatting, geef die dan ook!


    Artikels:

    Harry’s nieuwe vlam?
    One Direction bandlid, Harry Styles is gespot met een onbekend meisje. Verschillende fans en journalisten hebben het jonge koppel hand in hand zien wegrennen. De drukte werd hen waarschijnlijk wat teveel nadat Harry handtekeningen zat uit te delen aan zijn vrouwelijke fans. Misschien een nieuwe liefde? Waarschijnlijk wel, want Harry Styles staat nu eenmaal bekend als de manwhore van de band.
    Het was de fans ook niet ontgaan dat de jonge popster helemaal niet in zo’n goede beu was. Een 10-jarige fan werd afgeblaft door Harry Styles hemzelf toen ze hem vroeg voor een handtekening.
    Er is duidelijk wat aan de hand in de band. Is de roem en de faam naar zijn hoofd gestegen? Daar lijkt het op, maar de fans zijn ook slim genoeg om diva-gedrag niet goed te keuren en zullen snel hun zinnen op een beroemdheid te zetten wiens voeten nog op de grond staan.
    Eerder waren er ook al geruchten dat Liam Payne verwikkeld was in een motorongeluk, maar dit wordt duidelijk al in de doofpot gestoken.


    Harry Styles date Violet Todd
    De geruchten dat harry Styles en de 18 jarige Violet Todd aan het daten zijn, blijken dus te kloppen. Dit is bevestigd door Louis Tomlinson, bedemandlid van Harry Styles.
    Helaas werd duidelijk dat Louis Tomlinson helemaal niet tevreden was met het kersverse koppeltje. Dit werd vooral duidelijk uit zijn beschrijving van Violet als “een hoer”.
    Maar Louis leek nog lang niet klaar met zijn gal over Harry te spuiten. De feiten dat Harry een manwhore, verslaafd aan seks is, kloppen dus helemaal. Aldus Louis Tomlinson.
    Het ziet ernaar uit dat het niet langer nog rozengeur en maneschijn is in 1D-land. Blijven de boys bij elkaar of zit er al een break-up te naderen? Alleen tijd zal uitwijzen.

    (Miss Bloempot)

    [ bericht aangepast op 4 feb 2013 - 12:40 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Styles.

    Een opgeluchte zucht ontsnapte uit mijn mond en ik ontspande mijn spieren weer. Toen de tranen over zijn wangen begonnen te rollen voelde ik een dolksteek in mijn hart prikken, beseffend dat deze jongen zielsveel om me zou moeten geven. Ik wilde de vriendschap niet kapotmaken die we blijkbaar hadden opgebouwd.
    "Opnieuw beginnen?" vroeg ik zachtjes, terwijl ik mijn best deed om het voorval nog eens te herinneren. Niets kwam in me op, niets. Ik herinnerde me mijn gedeeltelijke jeugd nog en hoe ik mijn moeder had overgehaald om mee te kunnen doen aan een zangprogramma. Verder wist ik niets meer, iets wat ook niet bepaald veel was. "Waar woon ik eigenlijk?"
    Zou ik nu thuis wonen of woonde ik moederziel alleen in een kleine flat? Ik kon het beter maar allemaal vragen, dan werd het me allemaal iets duidelijker. "En wie is Violet, waar je over praatte?" Nieuwsgierig keek ik Louis aan en schoof ik ietsjes naar rechts, waarna ik hem een vragende blik toestuurde en bijna wilde eisen dat hij bij me kwam zitten om me alles duidelijk te maken. Ik wilde alles weer weten en wilde mijn herinneringen weer terug. Misschien, heel misschien, zou me dat kunnen lukken.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Harry hoefde maar op te schuiven en ik zat al naast hem op het bed. Ik negeerde Liam en het feit dat ik nog steeds enorme honger had en keek Harry aan. "je woont samen met mij. Maar we zijn nooit thuis, want we toeren heel de wereld rond." glimlachte ik en veegde mijn tranen weg. Ik wilde Harry zijn hand vastpakken maar ik durfde het niet. "je zit in een band. Samen met mij, Liam daar en nog twee jongens, Zayn en Niall. Samen zijn we One Direction. Jij heb de naam verzonnen" vertelde ik hem rustig. "we zijn samen een groep gevormd tijden x-factor. Een zangprogamma. Zinsdelen zijn we wereldberoemd." ik vond het ergens wel fijn om Harry over zijn leven en ons leven samen te vertellen. violet vond ik wat minder. "violet is een vriendin van ons. Tenminsten, van jou. Ze is ook verliefd op je." ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik moest hem niet vertellen over Violet. Ik kon hem zo makkelijk duidelijk maken dar Violet en raar wijf was en bijverdiend was op mij. Maar ik kon niet tegen Harry liegen. Daarbij wilde ik nog steeds dat hij voor mij koos, vanwege mij. En niet omdat ik tegen hem loog over Violet. Ik sloeg mijn ogen neer en speelde met het stof van Harry zijn deken.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Onmiddellijk zat Louis naast me op het bed en tevreden ging ik weer ontspannen liggen. Wel, ontspannen... Mijn been leek het niet zo prettig te vinden en mijn pols deed zeer, maar daar klaagde ik nu niet over. Ik piepte enkel even toen ik mijn been probeerde te verleggen en gaf het uiteindelijk maar op, maar daar nam ik wel de zeurende pijn in mijn lies mee op de koop toe.
    "Waarom woon ik bij jou? Hadden we allang een relatie?" vroeg ik aarzelend. Het kon best, toch? Ik keek naar de handen van Louis die met de deken speelden en met mijn goede hand tikte ik even op zijn vingers. Zijn huid was zacht en warm, voelde perfect aan tegenover mijn ruwe huid. "Ik wil het gevoel weer terug." mompelde ik, meer tegen mezelf. Ik wist nu wel wat er allemaal speelde, maar mijn gevoelens leken niet bepaald mee te werken. Heel diep van binnen kon ik een vlindertje voelen fladderen omdat ik zo dicht bij deze jongen zat, maar het was niet overtuigend. Ik besefte weliswaar dat ik hem verschrikkelijk leuk had moeten vinden, dat was zeker.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Ik schudden even mijn hoofd. "pas twee dagen. Maar we waren vanaf het moment dat we elkaar zagen al meteen de beste vrienden. We deden alles samen." glimlachte ik klein. Ik beet even op mijn lip toen Harry met zijn goed hand tegen mijn vingers aan tikten. Heel langzaam en voorzichtig pakte ik zinnend beet. Bang dat ik iets verkeerd zou doen. Ik slikte even na zijn worden en speelde met zijn vingers. Ik boog me iets voorover maar trok me al snel weer terug. Ik wilde hem zo aan zoenen, maar dat zou waarschijnlijk te snel voor hem gaan. En dan te bedenken dat we nog geen uur gelegen, geweldige seks in een lift hadden gehad. Die verdoemde lift ook. Ik beet op mijn en keek ik Harry zijn grote groenen ogen. De ogen waar ik zo verliefd op was. En weer kwam ik iets dichterbij, Nee Louis dit kon je niet maken. Maar dat dacht ik te laat. Mijn lippen lagen voor een seconde op die van Harry toen ik het me besefte. "sorry." piepten ik met grote ogen terwijl ik zijn hand ook losliet en snel van het bed opstond. "sorry, sorry sorry," jammerde ik,


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    (Ik ga nu mijn bedje in, ik reageer morgenvroeg weer en ik heb nog een tussenuur. ;p)

    Harry Styles.

    Ik glimlachte onwillekeurig. "Je was... bent vast speciaal voor me." zei ik, ook al moest ik mezelf even corrigeren. Hij was nog steeds speciaal voor me, ergens diep vanbinnen. Tenminste, dat dacht ik toch wel. Zijn hand greep de mijne vast en ik voelde hoe hij speelde met mijn vingers, waardoor ik eventjes naar onze handen keek en weer ging liggen. Ik vond het wel best, het voelde goed. Ik zag hoe Louis me in mijn ogen keek en beet even ongemakkelijk op mijn onderlip, voordat ik zijn lippen voor een luttele seconde op die van mij voelde drukken. Mijn ogen verwijdden zich en nog voordat ik kon reageren waren zijn lippen alweer verdwenen en jammerde hij wat excuses.
    "Het geeft niet." zei ik stilletjes, terwijl ik kreunend mijn arm naar hem toestak en hem met moeite wist aan te raken. Zoenen vond ik een beetje verwarrend en hoe graag ik het hem zou willen bieden, ik ging mezelf geen illusies voorleggen. Alleen zijn hand voelde verschrikkelijk prettig in de mijne en ik miste het gevoel van iemand die bij me zat en me steunde nu al, dat wilde ik onmiddellijk terug. "Toe nou... verwijt jezelf niets."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Langzaam ging ik terug op het bed zitten en pakte ik zwijgend Harry's hand weer beet. Mijn bui knorde en ik voelde mezelf steeds slapper worden. Ik weigerde alleen deze kamer nog te verlaten. Plots wist ik wat en zachtjes begon ik te irresistible te zingen. Het was het eerste liedje wat in me opkwam en ik vond het ergens wel toepasselijk. En misschien zou Harry er iets van herkennen. Ik schoof iets dichter naar Harry toe, maar raakte hem veder niet aan. Bang dat ik hem pijn zou doen. Mijn ogen pinde ik in de Zijne en ik hoopte iets van herkenning te zien. Iets wat natuurlijk onmogelijk was.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Uiteindelijk zat de jongen toch weer bij me op het bed en pakte hij zwijgend mijn hand weer vast, waardoor ik zwakjes glimlachte en een tevreden geluidje maakte. Ik kon merken dat hij honger had, dat was heel duidelijk te zien. Even wilde ik hem weer wegsturen om te gaan eten, maar aan de andere kant was ik zo egoïstisch om hem bij me te willen houden. Ik zweeg uiteindelijk en luisterde naar de zoete klanken van zijn stem die door de kamer galmden. Louis schoof iets dichter naar me toe en zijn ijsblauwe ogen werden weer in mijn blauwgroene kijkers geboord. Ik bleef hem gepijnigd aankijken, proberend me iets of iemand me te herinneren.
    "Ons liedje." concludeerde ik uiteindelijk, aarzelend. In ieder geval, ik dacht dat het ons liedje was. Ik wendde mijn blik af en legde me weer neer, maar dit keer op de jongen zijn schoot. Ik wist niet precies waarom ik het deed, maar het voelde vrij vertrouwd, en vooral veilig.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Ik glimlachte klein en knikte. Harry legde zich neer op mijn schoot en met mijn hand streek ik door zijn krullen heen. Ik boog me voorover en kuste zachtjes zijn voorhoofd. Ik speelde rustig met de jongen zijn krullen en besefte me maar al te goed dat het waarschijnlijk nooit meer hetzelfde zal zijn. ''Ik was zo bang.'' Begon ik klein. ''Bang dat ik je kwijt zou raken. Ik je nooit meer vast kon houden. Je me nooit meer aan zou kijken.'' ik slikte even. Ik wist niet waarom ik hem dit vertelde ''Ik ga er alles aan doen, om te zorgen dat je, je dingen gaat herinneren.'' Ik wist al hoe ik dit aan moest pakken. Ik zou hem overal naar toe brengen en hem vertellen wat we daar gedaan hadden. Wat we gezegd hadden en alles daaromheen. ''Ik zal je opnieuw verliefd op me laten worden. dat zweer ik.'' Zei ik zacht. meer voor mezelf dan voor Harry. Ik wist niet eens of Harry ooit echt verliefd op me was geweest. Maar dat wist hij zelf ook niet meer, dus het kon geen kwaad om te zeggen toch?

    [ bericht aangepast op 5 feb 2013 - 11:13 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Ik slaakte een zachte zucht toen hij door mijn krullen streek en voelde zijn warme lippen even tegen mijn voorhoofd. Het voelde zo natuurlijk, maar ook zo vreemd. De woorden van Louis kwamen bij me aan alsof ik iets verschrikkelijks had meegemaakt, iets erger dan die trap dan ik voor me zag. “Het spijt me…” mompelde ik zacht. Het voelde echt alsof het mijn schuld was. “Ik zal mijn best doen, ik wil alles wel weten.”
    Zachtjes grinnikte ik om zijn woorden en ik nestelde me nog iets dichter tegen hem aan, Natuurlijk wilde ik er alles aan doen zodat het weer normaal werd, niets liever.

    (Kort, ik doe dit even bij Frans. ;$)


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    ''Het is niet jou schuld'' Fluisterde ik zacht toe Harry zei dat het hem speet. Ik wilde hem vertellen dat het mijn schuld was dat we in eerste instantie vast zaten in de lift. Maar ik twijfelde. Hij had de recht op de waarheid, maar ik was zo bang dat hij boos op me zou zijn. ''Het is mijn schuld.'' fluisterde ik uiteindelijk na een lange stilte. ik durfde Harry niet meer aan te kijken en keek naar mijn vingers die verstrengeld in die van hem lagen. ''Het was mijn schuld dat de lift vast zat.'' Slikte ik. ''Niet dat we het erg vonden. we hadden het al die tijd dat we vast zaten heel.... leuk.'' ik keek Harry uiteindelijk met tranen in mijn ogen aan. ''Ik Wilde zo graag dat jij eerst de lift verliet. Maar toen viel die naar beneden. en.'' Veder kwam ik niet en begon ik te huilen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Wiens schuld kon het dan zijn? Ik was toch verongelukt... of niet soms? Zwijgend luisterde ik naar de uitleg van Louis die ik na een lange stilte uiteindelijk kreeg en ik kon zien dat hij het er vreselijk moeilijk mee had. Al snel liepen de tranen dan ook over zijn wangen en ik kneep even bemoedigend met mijn hand in de zijne. Ik was niet kwaad, dat zeker niet. Hij kon er toch niets aan doen dat die lift omlaag was gestort?
    "Het is gebeurd, oké?" mompelde ik zachtjes, ook al deed het een beetje pijn. "We kunnen er toch niets meer aan doen..." Ik zag dat de andere jongen wat ongemakkelijk heen en weer wiebelen voordat hij twijfelend de kamer verliet. Ik blikte weer naar Louis en streelde de palm van zijn hand.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Ik knikte langzaam. Blij dat Harry niet boos was. Maar de tranen bleven over mijn wangen stromen. We hadden nu gezellig met zijn tweeën moeten eten en niet in het ziekenhuis moeten zitten. ik speelde voorzichtig met zijn Harry's krullen en keek de jongere jongen met waterige ogen aan. Nog nooit had iemand me zo vaak laten huilen. Ik wilde naast hem gaan liggen. hem knuffelen en hem beloven dat hij de herinneringen wel weer terug kreeg. Maar ik wist dat ik dat beter maar niet kon doen. Voor Harry was ik immers nog steeds een vreemde. Eigenlijk was het best raar. De eerste keer dat ik hem echt ontmoeten was het alsof we elkaar al jaren kenden. en nu. nu voelde ik als een vreemde voor hem. het deed pijn. ik beet op mijn lip een veegde snel de tranen weg. Ik kon me hier niet zomaar als een klein kind gaan gedragen. ik slikte even. ''Weet je al wanneer je naar huis mag?'' vroeg ik stil. niet wetend wat ik anders moest zeggen.

    [ bericht aangepast op 11 feb 2013 - 23:06 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Wat kan ik met Joanne doen?]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    [idk, misschien kan liam iedereen inlichten en ze naar het ziekenhuis komen?
    heb mijn stukje trouwens aangepast. ;x]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Oke ik heb een beslissing moeten nemen. RPG's zitten er voor mij gewoon een tijdje niet in. Ik voel me echt heel schuldig tegenover iedereen, maar het gaat niet. Sorry, maar hierbij stop ik. Je kunt beter iemand anders voor mijn personage zoeken, dan de hele tijd moeten wachten, dat is ook voor niemand leuk, I think]


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa