Let's go and write something incredible - One Direction [6] - Speeltopics

Een groep jongeren (16 – 24 jaar), die voor hun beroep schrijven, worden bij elkaar gezet in één huis. Er zijn camera’s in het huis geplaatst, het kan 24/7 online worden gevolgd. Het groepje krijgt de hele dag de kans om te schrijven, maar er is per week één challenge. De bewoners moeten dan bijvoorbeeld binnen drie uur iets schrijven. Ze hebben maar twee uur per dag internet, meer niet.
Elke bewoner heeft een eigen werkkamer, die 24/7 beschikbaar is. De slaapkamer delen ze, net als de keuken, woonkamer en badkamer. Ook is er een kleine opslagkamer voor papier, blocnotes, pennen, potloden en al dat soort bureauartikelen. Voor de songwriters staan er in de werkkamers verschillende instrumenten. Ze mogen maar twee uur per dag buiten zijn in verband met boodschappen, maar ook gewoon om wat te doen om elkaar beter te leren kennen.

Personage
Jongens
Harry Styles - songwriter - Meliourry
Liam Payne - songwriter - Brookie
Louis Tomlinson - songwriter - Jolene
Niall Horan - songwriter - kusjeAxel
Zayn Malik - songwriter - cionegreen
Nathaniel Henry Beaufort - songwriter* - Delevigne
Edward Kye Rodriquez - scriptwriter/acteur - Mygash
Douglas Booth - songwriter/acteur - Jolene

Meisjes
Mackenzie Lou Arretez - schrijfster/journalist - Curlies
Abigail Irene Ellison- songwriter * - xClove
Penelope Charlotte Stone - scriptwriter/actrice * - Pebble

* mag een beroemd persoon zijn

Regels:
- Géén oneliners. Als het moet, minimaal twee regels.
- Maximaal tweepersonages per persoon, maar dan wel 1 jongen en 1 meisje. Geen andere combinaties
- Reserveren mag
- Probeer zo weinig off-topic te gaan. Als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het even als je voor minimaal vijf dagen niet kunt reageren.
- Bij vragen kan er contact op worden genomen met mij, het liefst via privébericht.

nieuwe foto nodig van het huis, de link deed het niet meer!
Als je ideeën hebt over hoe de kamers er uit zien, stuur een foto! (:

[ bericht aangepast op 19 jan 2013 - 15:49 ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Kan jou iPod geen haakjes zetten? Vind ik knap, die van mij kon dat wel. Helaas nu niet meer omdat de vriend van mijn broer hem meegenomen heeft. En om zeker te weten dat het een lang stuk is, vergelijk hem met de stukken van ons. Ik erger me aan drie korte zinnen, die samen een zin vormen. Kijk, ik schrijf geen eens een stuk en mijn uitleg is zelfs al iets van drie regels lang, terwijl ik nota bene op mijn BlackBerry zit waarbij ik het nog moeilijker vind om wat te typen. Ik heb geen eens inspiratie, en ik ben al de hele dag aan het schrijven. Ik wil echt niet zeggen dat je het slecht doet, om dan ga ik zitten liegen. Wil je alsjeblieft tenminste proberen om wat langere stukken te schrijven? Dan heeft iemand anders weer meer om te reageren, en zo heb jij ook meer om te reageren. En zo gaat dat maar door. Het is dus helemaal niet zo moeilijk]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

@Realist Is goed. Doe ik morgen, ga nu slapen (:

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Louis Tomlinson

Ik glimlach als zijn lippen mijn rug raken. Helaas word ik wakker geschud door een vrouwelijke arts die me roept. We hoeven ons niet voor testellen. Blijkbaar was haar dochter een fan. Na het geven van onze handtekening op een papiertje word mijn bloed af genomen. Ik zit in een stoel en kijk expres niet naar mijn arm.

(ik wil je niet boos maken wat ik blijkbaar wel doe maar mijn iPod heeft storingen. Zo valt hij ook af en toe uit. Ik probeer ookal langere stukken te schrijven maar dit motiveerd me eerlijk gezegd niet echt. Ik weet al dat je het niet boos bedoelt maar aangezien ik probeer langer te schrijven kun jij misschien proberen wat vriendelijker te reageren. Je sarcastische opmerkingen zijn namelijk niet altijd even leuk. . )

Harry Styles.
Snel had ik mijn handtekening op het blaadje gekrabbeld, voor de dochter van die arts. Direct erna ga ik naast Louis zitten en pak zijn vrije hand vast, ik weet hoe hij zelf niet tegen bloed kan, ik knijp zachtjes in zijn hand en plaats mijn hand op zijn wang zodat hij toch niet de neiging heeft om naar zijn andere arm te kijken. 'Het is zo voorbij...' Fluister ik zachtjes, het liefste wilden ik hem nu een kusje geven, maar dat zou die arts waarschijnlijk heel raar vinden, dus hield ik het maar bij gewoon staren in zijn ogen.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Ik heb geen sarcastische opmerking gezien, hoor. Weet je waar ik nou zo moe van word? Dat je eerst al iets van een uur, een paar dagen geleden had gezeikt over dat je niet het huis uit mocht. Mag je voor twee uur het huis uit, probeer ik je tips te geven, is 't weer niet goed, hoor. Daar word ik kwaad van, ja. Ik word kwaad omdat ik al genoeg gezeur aan m'n kop krijg. En nu is het uit]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

(ik stel je tips ook erg opprijs en ik doe er ook iets mee maar ik snap gewoon niet helemaal waarom je elke keer zo boos word. Ik maak geen oneliners meer mijn iPod Posts zijn wel kort maar oké. Ik vind het ook heel aardig van je dat we nu wel het huis uit mogen dus laten we geen ruzie maken en gewoon verder vaan :]. )

[Omdat ik al genoeg aan m'n hoofd heb, en ik hoef jou gezeur er niet bij. Danku]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Penelope Charlotte Stone.
Het was nu drie weken verder en vandaag was de dag. Vandaag mocht ik auditie gaan doen voor een grote film. Dit was een erg grote stap voor me en ik stond te springen om auditie te doen, maar kon tegelijk wel overgeven van de zenuwen. Voor de zoveelste keer kijk ik in de spiegel of mijn outfit goed is. Een lange lichte skinnyjeans met gaten, een wit bloesje zonder mouwen en eroverheen een bruin leren jack. De mouwen stroopte ik op tot boven mijn ellebogen en ik checkte mijn make-up nogmaals. Mijn haar had ik gewoon los op mijn rug hangen, maar er zat behoorlijk wat slag in, waardoor het leek alsof ik behoorlijk wat krullen had. Ik vond het wel mooi zo. Als laatste trok ik mijn bruine enkellaarsjes aan en pakte mijn tas, waar ik zoveel mogelijk bruikbare spullen ingepropt had. Met mijn tas en mijn telefoon in mijn handen liep ik naar beneden, naar Douglas toe. 'Oké, ik ben zover,' zei ik, waanra ik een keer diep adem haalde.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

[Dinaggo -> DeGeneres]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis William Tomlnson

Ik hou niet van bloedprikken. Ik kijk naar Harry die mijn hand vast blijft houden. Ik glimlach dankbaar en luister afwezig naar de bemoedigende
woorden van de arts. Ik kijk op als ze zegt dat ze klaar is. Het wondje word dicht gedrukt en er word een pleister overheen geplakt zodat
het bloeden ophoud. 'Binnen een week krijg je de uitslagen.' Ik knik dankbaar en sta op. Door het gebrek aan bloed voel ik me een beetje
licht in mijn hoofd. Ik loop met Harry het ziekenhuis uit.

Harry Styles.
Gelukkig zegt de vrouwelijke arts al snel dat het klaar is en een zachte opgeluchte zucht verlaat mijn mond. 'Oke, bedankt mevrouw,' glimlachend kijk ik haar aan, waarna Louis opstond, iets te snel misschien, direct stond ik naast hem en sloeg mijn armen om zijn middel. 'Rustig aan, Lou...' Ik beet op mijn lip en hielp hem zo het ziekenhuis uit. Ik hoopte dat die vreselijke uitslag niet te erg zou zijn. 'Je hebt het goed gedaan,' zei ik alsof hij een klein kindje was en drukte daarna een zachte kus tegen zijn wang aan. 'Zal ik nu wel rijden?'

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis William Tomlinson

'Je hebt het goed gedaan,' Ik voel me klein als hij dit zegt en dan ook nog eens een kusje op mijn wang drukt. Ik knik enkel. 'Bedankt dat je bij me bleef.' Zeg ik zacht en glimlach naar hem. 'Zal ik nu wel rijden?' Ik knik. 'Graag ik voel me niet zo goed.' zeg ik zacht. 'Zullen we ergens koffie gaan drinken?' Stel ik voor en geef hem dan mijn auto sleutels aan. Ik stap in bij de passagiers stoel en doe vlug mijn gordel om. 'Is het erg als we daarna iets rustigs gaan doen?' Vraag ik en draai mijn hoofd naar hem toe.

Harry Styles.
'Altijd, Lou,' glimlachend keek ik hem aan, maar waarneer hij zei dat hij zich niet zo goed voelden beet ik op mijn lip. Ik was een beetje erg overbezorgd om Louis en straks zou hij nog gaan denken dat ik als zijn moeder over kwam, dus knikte ik langzaam. 'Dat komt vast door het vele bloed dat je net hebt afgegeven,' zei ik daarom maar. 'Zullen we ergens koffie gaan drinken?' Stelt hij voor en geeft me de auto sleutels. Ik knik snel, waardoor mijn krullen vrolijk op en neer gaan. 'Met jou altijd.' Lief druk ik een kusje op zijn lippen, waarna hij in de auto stapt en ik hetzelfde doe, de sleutels steek ik in het contact en ik doe de gordel om. 'Is het erg als we daarna iets rustigs gaan doen?' Vraagt Louis daarna, waarna ik direct mijn hoofd schud. 'Natuurlijk niet, misschien kunnen we een film kijken?' Ik sloot mijn ogen voor een seconde, meestal was ik diegene die iets "rustigs" wilden doen, Louis was juist altijd de drukke, maar het leek nu meer andersom te gaan... Ik schudde verward mijn hoofd, draaide de sleutel om en de motor begon te brommen. Rustig drukte ik het gaspedaal in en reed het parkeerterrein af.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis William Tomlinson

'Natuurlijk niet, misschien kunnen we een film kijken?' ik knik. Het was raar. Normaal was ik de persoon die moest toestemmen in rustige dingen doen.
Ik was meestal het drukste. Harry start de auto en rijd rustig het parkeerterein af. Ik leg mijn hoofd tegen het raam. Ik kon mezelf in de zijspiegel zien
en eerlijk gezegt zag ik er niet helemaal perfect uit. Ik had wallen van de slaap en mijn huid was bleekjes. Ik haal een hand door mijn haar en gaap.
'Zullen we daar wat drinken?' Ik wijs naar de starbucks. Harry knikt en rijd de auto het terrein op zodat we samen naar binnen kunnen gaan.

Realist --> Jolene