[RPG] Camp Wolfe O1 - Speeltopics

Regels:
• Je mag meerdere personages aanmaken, maar je moet deze niet verwaarlozen.
• Er komt een rollenstorie.
• Alleen je eigen personage(s) besturen. Anderen vinden het niet zo fijn als je die van hen bestuurt.
• Geen ruzies, behalve in de RPG zelf.
• 16+ en al het andere is gewoon toegestaan.
• Het minimum is zeker 200 woorden [8-10 zinnen] schrijven. Ik wil dan liever ook wat ervaren RPG-ers er tussen hebben zitten.
• Mary Sue’s aren’t allowed. Also, Gary-Stu isn’t.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Houd je er gewoon aan.
• Ik zal de martelmanieren verzinnen. Voor diegene die een begeleider spelen, zal ik een PB sturen. Geen dingen erbij verzinnen dus.

Het begin: De begeleiders hebben een boot geregeld om alle kampeerders zo naar het eiland te laten brengen. Ze zijn al bij het kamp aan gekomen en vanaf daar leggen de begeleiders alles uit. Deze dag zal vooral gebruikt worden om mensen te leren kennen en zo het kamp + de regels te leren kennen.

[ bericht aangepast op 15 feb 2013 - 22:45 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Noah Forrister

Na even in kleermakers zit op het bed gezeten te hebben, zucht ik en sta ik toch op. Ik rommel even in mijn tas, vind een wit t-shirt. Een blauwe kniebroek en een stel gympen. Mijn ruitjes overhemd verruil ik voor het t-shirt dat toch iets te strak zit. Ik twijfel even maar besluit het aan te houden omdat het mijn figuur en spieren goed accentueerd. Mijn pantalon verruil ik voor de kniebroek en trek de gympen ook maar aan. Ik heb ook wat studie boeken meegenomen. Kan mijn opleiding voor advocaat niet hierdoor laten verpesten toch? Ik pak een opdrachtenboek en een wetboek. Het is mooi weer buiten, kan vast wel ergens wat doen aan mijn studie. Misschien wat sociale contacten wat verbeteren. Ik kijk Gregory even aan en glimlach. "Ik ga even naar buiten. Wat studeren denk ik. Als je me zoekt....kun je me waarschijnlijk vinden op het mooiste plekje van het terrein" Ik glimlach weer en loop naar de deur.
Als ik naar buiten stap knijp ik even mijn ogen dicht tegen de zon. Het is warm en er schijnt een aardig zonnetje. Hmm misschien valt dit toch wel mee. Kan ik misschien wat buiten sporten als ik overdag niks te doen heb. Joggen of zo iets, zwemmen misschien? Ik kijk even om me heen en besluit dan toch maar een random kant op te lopen. Ik zie verderop bomen en gras, misschien kan ik daar wel lekker zitten ofzo? Ik zie mijn mede kamp genoten. Niet echt veel, misschien zitten de meeste ook wel binnen. Ik heb wel een paar gezien die me aardig leken, maar heb tot nu toe alleen mijn zaalgenoten ontmoet. Terwijl ik mijn boeken onder mijn arm houd, loop ik een beetje afgeleid, en zonder echt op te letten zomaar een kant op.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

      Jeremiah Franco Boyd.
Mijn gewichten legde ik weg op mijn bed en stond op om uit mijn tas een handdoek en een fles met koud water te pakken. Vervolgens liep ik naar mijn mobiel en stopte oortjes in mijn oor – om vervolgens het nummer op te zetten, die ik onder de douche neuriede.
Ik rende naar buiten en rekte mij vervolgens eerst eens goed uit voor ik ging joggen. De handdoek had ik om mijn nek gelegd en het flesje koude water in mijn broekzak gestopt, waardoor deze uitpuilde.
Zelf wist ik nog niet hoe ik zou gaan joggen, wat voor route en hoelang, maar dit zou ik dan wel aanzien. Eerst zou ik wel zien hoe snel ik moe zou worden en dit zou ik dan proberen te verbeteren. Ik begon met joggen, maar om eerlijk te zijn irriteerde de zon mij uitermate. Vanwege dat het fel in mijn ogen schijnt en ik niet snel oplet wie of wat eraan komt. Met dat ik hieraan denk ga ik de hoek om van de derde slaapzaal, richting het bos, en struikel ik over een uitstekende wortel van een boom. Nu ik op de grond lig, begin ik zachtjes te vloeken.
“Uch, verdomme.”
Een paar schoenen zie ik vlak voor mijn hoofd stoppen. Iemand die er net aan is gekomen, anders was ik vast tegen diegene aangelopen. Met half dichtgeknepen ogen, door de zon die erin scheen, keek ik omhoog naar wie het was.

[ bericht aangepast op 26 jan 2013 - 22:29 ]

---

† Love? I want to sleep.

Noah Forrister
Soms probeer ik mijn ouders te begrijpen. Waarom ze me hierheen stuurde enzo. Maar dan bedenk ik me tegelijkertijd dat als ik een kind had en die had gevoelens voor iemand van zijn of haar eigen geslacht, dan zou ik hem of haar nooit naar een kamp zoals dit kunnen sturen denk ik. Het idee aan martelingen en andere afstraffingen om zoiets uit iemand te krijgen, doet me wat, en alleen daarom zou ik het ook nooit willen, ik zou veels te bang zijn dat hij of zij er een blijvend letsel aan over zou kunnen houden, en ik zou diegene die het hem of haar zou toedoen alles aan doen wat hij of zij mijn zoon of dochter aandoen, dus daarom begrijp ik al niet waarom mijn ouders me hierheen sturen...Ik zou denken dat ik misschien wel een beetje hetzelfde dacht als zij, maar blijkbaar is dat dus niet zo.
Ik schrik op uit mijn gedachten als ik gevloek hoor. Fronsend kijk ik om me heen maar besef dat het van bij mijn voeten komt. Fronsend kijk ik de jongen even aan, die met samengeknepen ogen mij aankijkt. "Gaat het?" vraag ik beleefd. Ik verplaats mijn boeken onder mijn andere arm en help de jongen overeind. "je kan naar vallen met al die bomen hierzo" Ik heb het nog niet meegemaakt, maar ik ben wel vaker gevallen door een boom wortel en dat voelt niet altijd even goed aan. Ik glimlach vriendelijk naar de jongen. Wat moet ik anders, het enige sociale contact die ik tot nu toe gehad heb zijn mijn zaalgenoten. Het kan geen kwaad om vrienden te maken.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

      Jeremiah Franco Boyd.
Hmph, het was niet echt een goed dagje voor mij. Eerst over wat tassen geflikkerd, toen kramp gekregen in het meertje en nu dit. Fijn. Goed gedaan, Jeremiah. Je bent weer eens fantastisch goed bezig. Ik schudde mijn hoofd. Ach, iedereen kan wel eens een verkeerd dagje hebben. Hopelijk was het morgen mijn dag en anders dan deze.
'Gaat het?' Vraagt de jongen beleefd, terwijl hij zijn boeken verplaatst en mij overeind helpt. Wat mompelend vloekend sta ik op en klop ik de zand van mijn kleding af. 'Je kan maar vallen met al die bomen hierzo.'
Ik grinnik wat kort en kijk dan naar de jongen. Zijn lichaam is het eerste wat mij opvalt. Ik moest eerlijk zijn, hij zag er goed uit en zijn lichaam hielp hem hier goed bij. Met dat ik onopvallend zijn lichaam bekeek, begon ik zachtjes pervers te grinniken.
Zijn gezicht heeft een hoekige vorm met een sterke kaaklijn. Iets waar ik altijd wel op viel of mij aantrok bij gozers. Ook bij meiden trouwens.
“Ja.. Die verdomde bomen ook.” Ik had nog steeds diezelfde perverse glimlach op mijn gezicht. Ik wist dat ik er goed uitzag, dus dat was geen probleem.
“Ik zie dat jij ook van wat beweging houdt?” Vroeg ik hem dan. Zijn felle licht groenige ogen keken mij recht aan.

[ bericht aangepast op 26 jan 2013 - 23:00 ]

---

† Love? I want to sleep.

Noah Forrister

"ja die verdomde bomen ook" hij kijkt me aan met een glimlach die ik iets wat perfers vind maar blijf hem met recht in zijn ogen aankijken met mijn fel groene ogen. "ik zie dat jij ook wel van wat beweging houd" ik glimlach en knik " ik sport graag in mijn vrije tijd ja" geef ik toe. stiekem bekijk ik de jongen even. Hij ziet er goed uit, wat zeg ik, erg goed.
Ik glimlach weer naar hem "ik ben Noah, Noah Forrister" Ik voel me iets wat verlegen door zijn manier van glimlachen maar dat laat ik nier merken. Ik weet goed mijn emoties te verbergen. Ik houd mijn boeken onder mijn arm en stop mijn hand in mijn zak. Ik kan het niet laten en bekijk de jongen weer even voor ik hem glimlachend aankijk.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

[sorry als noet genoeg regels zijn zie t nie goed op me tel dan pas ik t aan]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

      Jeremiah Franco Boyd.
Hij glimlacht en knikt op mijn bevestiging. 'Ik sport graag in mijn vrije tijd, ja.' Gaf hij toe en glimlacht naar mij.
Nou, misschien kunnen wij wel eens een keertje samen sporten? Kwam er in mijn hoofd op. Misschien vond hij dit ook een goed idee en stiekem hoopte ik dit wel. Hij zag er erg goed uit en met zo'n iemand zou je graag gezien willen worden.
'Ik ben Noah, Noah Forrister.' Stelt hij zichzelf voor. Zijn boeken houdt hij onder zijn arm en stopt zijn hand in zijn zak. Zelf ging ik ook wat goed staan.
“Nou, Noah. Leuk om je te leren kennen.” Erg aangenaam. Dacht ik weer met dezelfde glimlach als daarnet.
“Ik ben Jeremiah Boyd.” Stelde ik mijzelf nu voor en ik stak mijn hand uit om zijn hand te schudden.
De oortjes waren uit mijn oor gevallen toen ik zelf viel door die rotwortel, dus de oude muziek van 'Wild Cherry' hoorde ik duidelijk uit mijn oortjes vandaan komen. Snel pakte ik mijn mobiel en zette deze toen op pauze. Ik had gezien dat mijn batterij halfvol was, dus ik wilde energie besparen. Mijn mobiel deed ik weer in mijn broekzak.
Mijn ogen vielen nu goed op de boeken van Noah. “Ben je hier om wat te studeren of ga je fijn wat lezen?”

---

† Love? I want to sleep.

Rechazame schreef:
[sorry als noet genoeg regels zijn zie t nie goed op me tel dan pas ik t aan]

Nee, dat maakt niet uit. Als ik niets wist dan had ik er wel even wat op gezegd.

---

† Love? I want to sleep.

Ik wil toch graag dat iedereen op de hoeveelheid regels let. :].

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Tortura schreef:
Ik wil toch graag dat iedereen op de hoeveelheid regels let. :].

Oh, Maia toch. 2 zinnetjes verschil. De volgende is vast beter.

[ bericht aangepast op 26 jan 2013 - 23:54 ]

---

† Love? I want to sleep.

Tortura schreef:
Ik wil toch graag dat iedereen op de hoeveelheid regels let. :].

Sorry ik zag het niet me tel spaced altijd op q maar ben al verplaatst naar me lappie

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Ik bedoelde het niet aanvallend, meer waarschuwend. ;].

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Noah Forrister

Nou, Noah. Leuk om je te leren kennen. Ik ben Jeremiah Boyd.” Hij steekt zijn hand uit om de mijne te schudden. Ik haal mijn hand uit mijn broekzak en schud zijn hand. Ik merk dat zijn handen zacht, maar toch stevig zijn. Ik glimlach even. "aangenaam kennis te maken Jeremaiah" antwoord ik, met dezelfde vriendelijke glimlach. Jeremaiah pakt zijn mobiel van de grond, klooit er iets mee en stopt het dan in zijn jaszak. "Ben je hier om wat te studeren of ga je fijn lezen?" vraagt Jeremaiah dan. Ik werp even een blik op mijn studie boeken en haal dan mijn schouders even op en kijk hem dan weer even aan met een speelse glans in mijn groene ogen. Waarom dat daar is gekomen weet ik eigenlijk niet.
"ik was eigenlijk in mijn slaapzaal" antwoord ik. Ik merk dat Jeremaiah me intimideert. Op een leuke en spannende manier dan. Er verschijnt meteen een glimlach op mijn gezin. "en Ethan heeft een gesprek met zon leider en die andere jongen zegt niks dus ik verveelde me een beetje. En omdat ik niemand ken dacht ik. Ik ga buiten wel studeren, misschien wat sociolisen" Ik haal mijn schouders even op. "Volgens mij verstaat dit ook onder sociolisen?"Ik grinnik even zachtjes in mezelf. "Als je geen bezwaar heb tegen gezelschap kan ik mijn boeken wel even binnen leggen en met je mee doen?" Ik knik naar het huisje achter me. "En als je dat wel heb, ga ik daar in het zonnetje studeren" Ik kijk Jeremaiah geamuseerd aan

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

@ Rechazame: Haha, eigenlijk moest ik een beetje doordenken bij jouw post, dus is mijn post een beetje.. Tja, je leest het vanzelf wel. :'x
Hij had het trouwens in zijn broekzak gedaan *

      Jeremiah Franco Boyd.
Hij schudt mijn hand met een stevige handdruk. 'Aangenaam kennis te maken, Jeremiah.' Zegt hij met een vriendelijke glimlach.
Op mijn vraag werpt hij een korte blik op zijn boeken en haalt vervolgens zijn schouders op. Dan kijkt hij mij met een speelse blik in zijn ogen mij aan. Iets wat ik wel leuk vond, zo opeens. Met een lichte blos op mijn wangen kijk ik met een zachte, verlegen blik wat naar beneden. Men up, Jeremiah. C'me on.
'Ik was eigenlijk in mijn slaapzaal,' begint hij. 'En Ethan heeft een gesprek met zo'n leider en die andere jongen zegt niks, dus ik verveelde me een beetje.' Verbaasd keek ik op.
Wie is Ethan? Vast zeker iemand die in zijn slaapzaal zit of zo. Ik haalde wat mijn schouders op. Ach, waarschijnlijk zou ik later wel kennis met hem maken. Ik bedoel maar, we hebben nog wel een tijdje.
'Ik ga buiten wel studeren, misschien wat socializen.' Hij haalt kort zijn schouders op en gaat dan verder. 'Volgens mij verstaat dit ook onder socializen?' Zachtjes grinnikt hij.
“Ik denk het inderdaad ook, ja.” Bevestig ik zijn vraag en ik knik vriendelijk, maar op een wat uitdagende manier. Dat klopt inderdaad, ja. Of hij moet wat anders bedoelen met socializen? Hierbij kreeg ik een pervers glimlachje op mijn gezicht door de gedachte die ik nu kreeg. Hopelijk had hij dit niet door.
'Als je geen bezwaar hebt tegen gezelschap kan ik mijn boeken wel even binnen leggen en met je mee doen?' Hij knikte kort naar het huisje achter hem. Nu weet ik precies waar dit schatje te vinden is. Wat betrapt keek ik hem aan. Nog geen paar seconden geleden dacht ik dit en nu stelt hij het zelf voor? Wow, oké. Niet dat ik daar enkele problemen mee heb. Natuurlijk niet.
'En als je dat wel heb, ga ik daar in het zonnetje studeren.' Hij kijkt mij met een geamuseerde blik aan en ik grinnik weer even kort. Niet op de perverse manier waarop ik dat eerder gedaan heb, maar op een lieve manier.
“Natuurlijk, heb ik hier geen problemen mee.” Bijna wou ik zeggen dat niemand dat kon hebben als zo'n lekker iemand voor diegene stond, maar deed dit niet. Ik kuch even kort.
“Al heb ik al wel een opwarming gehad. Ik denk dat jij die nog wel nodig hebt. Zal ik met je meedoen?” Stelde ik hem voor met een uitdagende blik.

---

† Love? I want to sleep.

Ace Dante Ferreira

Ik zeg tegen haar dat dit geen kamp voor luie mensen is, waarop zij met haar ogen rolt. Ze moest eens weten hoe geïrriteerd ik raak van haar, als het kamp verder gevorderd is zal ze dat niet meer durven. Respect hoor je te tonen. "Ik weet wel zeker dat ik actiever ben de meerderheid hier." mompelt ze terwijl ze overeind komt. Ik trek mijn wenkbrauw op. "Dat laat je nou niet bepaald zien." antwoord ik op een verveelde toon, waarna ik verder ga me mijn woorden over walgelijk zijn en over mijn lippen heen lik.
Op mijn woorden haalt ze haar schouders op en ik moet nu al mijn best doen om niet uit te vallen tegen haar. Ze zal het nog moeilijk krijgen als ze zich zo blijft gedragen. "Je zou ons eigenlijk allemaal dankbaar moeten zijn dat we deze “ziekte” hebben." meld ze me, waarbij ze 'ziekte' spottend uitspreekt. "Anders was je nu waarschijnlijk werkloos." Ik grijns wat spottend naar haar, maar in mijn blik staat duidelijk te lezen dat ze moet kappen met deze onzin. Ik ga dan ook niet aan haar neus hangen welke goede baan ik heb opgegeven om deze jongeren te kunnen helpen. Dat verdiende een stuk beter, maar dit levert een veel grotere bijdrage aan de maatschappij.
Hierna bedenk ik wel iets gepast, het lijkt me wel interessant om haar te zien werken, vooral omdat ze zegt dat ze de actiefste hier is. Laat het maar eens zien, waardoor ik de push-ups en sit-ups aan haar beveel. Ze trekt een geërgerd gezicht hierop, iets wat ik al had verwacht, maar tot mijn verbazing gaat ze hier eens niet tegenin. "Oké, best." bromt ze, waarna ze haar hakken uitdoet en weer gaat zitten op de grond. De sit-ups lijken haar redelijk makkelijk af te gaan, waarna ze een paar minuten rust neemt. Het is leuk om haar lichaam zo te zien bewegen en ik geniet er wel degelijk van. Hierna gaat ze de push-ups doen en het doet me goed om te zien dat ze er wat meer moeite mee heeft. Als ze klaar is, gaat ze weer recht op staan, trekt haar hakken weer aan en kijkt ze mij aan. "Goed zo?" vraagt ze.
Ik trek een nadenkend gezicht, hoe leuk zou het zijn om nu nee te zeggen en weg te lopen? Ik grijns even om mijn binnenpretje, maar ik moet ook laten dat ze worden beloont als ze doen wat wij zeggen. Hierdoor knik ik dus kort en pak ik twee van de grote tassen van het meisje op, wat mij nog redelijk makkelijk afgaat. "Goed, kom mee." beveel ik haar en ik ga haar voor naar mijn kantoor. De deur van Caleb zijn kantoor zit dicht, waardoor ik aanneem dat hij al begonnen is. Ik loop door naar die van mij, zet haar tassen bij de deur neer en loop verder naar binnen. De afgenomen spullen laat ik in een laadje zakken en ik ga zelf op de bureaustoel zitten achter mijn bureau.
"Ga zitten." zeg ik op een licht bevelende toon zonder haar aan te kijken. Ik trek een andere la open, glijd met mijn vingers door de mappen heen en pik die van haar eruit. "Goed, Rayne Hazel Crowley. Rare naam eigenlijk." merk ik emotieloos op en ik leg de map op mijn bureau neer om hem open te slaan en er iets in te bladeren. Het is nog geen dik document, maar dat kan het nog wel worden. Sommigen krijgen een stuk meer notities dan een ander. Ik pak een pen van het bureau af en richt mijn blik doordringend op die van haar, voor ik verder ga.

---

Your make-up is terrible