Romeo & Juliet <- maar dan anders. || Speeltopic 1 - Speeltopics

En dan nu, deze versie van "Romeo & Juliet".
1 Bende, 1 troep rijke, "nette" tieners. Twee totaal verschillende werelden.
1 meisje, 1 jongen. Komen elkaar tegen in de disco, weten van niets, leren elkaar kennen.
Ze beginnen goeie vrienden te worden als de jongen erachter komt met wat voor mensen ze omgaat, en waar ze woont. Hetzelfde gebeurt andersom.
Natuurlijk heeft de "leider" van de bende er helemaal geen zin in, dat één van zijn leden met zo een kak gozertje omgaat: stel nou dat ze besluit weg te gaan, of dat de anderen ook opeens met hun om gaan?
Blijft deze vriendschap leven? Wordt het meer dan vriendschap?

Oké, lame intro, maar waar ik vroeger RPG'de was het wel leuk :')

Oh, btw, het speelt zich niet af in Verona hoor, maar ik vond het wel leuk om even Shakespeare te citeren :')

Regels:
- Alsjeblieeeft, probeer minstens 3 regels te schrijven. Dat is echt niet zo heel veel. Ik had je ook kunnen vragen om 7, maar dat doe ik niet.
- 2 personages max.
- Offtopic tussen haakjes
- Minstens om de dag posten, meld het even als je langer niet kan
- 16+ mag, maar hou het netjes.
- Little Miss Perfect bestaat niet.
- Liever geen 1D.
- Reserveren mag,, 24 uur.
- Zet er even bij of het zo'n rijk persoon is, of iemand uit een bende
- Als je hebt gereageerd, 2 posts ertussen laten.

yay, personages:
Jongens:
- Alex James Adams <- Rijke jongen. <- xLastKiss.
-Alec Marcus Gilchrist <- Rijke jongen. <- Supahbaby.
-Jack Noah Johnson <- Bende jongen. <- Jackx Daniels.
-Tyler Jay montez <- Bende jongen. <- Malino.
-Beau Sykes <- Bende jongen. <- Nessje.
- "Knife John" <- Bende jongen. Leider v/d band. <- Exasparated.

Meisjes
- Jade Alisha Daniels <- Bendemeisje. <- xLastkiss.
- Charlie Swinton <- Bendemeisje. <- Lenah.
-Chelsea Jessica Green<- Rijk meisje. <- Opera.
-Maya Rose Damero <- Bendemeisje. <- Werewolves.
-Destiny Rose Montoya <- Rijk meisje <- Malino.
-Ruby Brooke Harris <- Rijk meisje. <- Adores.
-Aymée Dominique Lanes <- Bende meisje. <- Arriver.

Enjoy.

[ bericht aangepast op 22 dec 2012 - 14:38 ]

---

And right from that moment, you took my breath away.

Charlie Swinton

'En wat is het plan nu?' vraagt Jack op dezelfde fluistertoon die ik gebruik.
'Wachten tot ze wakker wordt - ik ga haar dus mooi niet zelf wakker worden, daar wordt ze chagrijniger van -, haar voeren en dan wegwezen voordat ze opnieuw met spullen gaat smijten of boos wordt vanwege haar altijd aanwezige kater,' antwoord ik. Dit is zo ongeveer wat ik op een dagelijkse basis doe: voor mijn moeder zorgen, voor mijn moeder zorgen en voor mijn moeder zorgen (heb ik voor mijn moeder zorgen al genoemd?).
'Ik stel trouwens voor dat we naar de rest gaan, en hopen dat John nog een tijdje wegblijft - ik ga al het geld dat ik vandaag heb gehad mooi niet aan hem geven.. Maar nu eerst: eten.'
Het plan om een tosti maken is al lang van de tafel geschoven: dat gaat me toch nooit lukken op deze manier. Daarom smeer ik maar gewoon snel een boterham met kaas, en zet een glas water voor mijn moeder klaar.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Alex James Adams
"Ik zou het niet weten." Zei Alec, en ik knikte. "Ik bel Ruby wel even." zei ik toen. Alec was aardig, maar we waren, zo leek mij, op dit moment allebei niet erg spraakzaam, dus konden we wel iemand erbij gebruiken. Een hardloopster kwam voorbij ons lopen, en ik glimlachte vriendelijk naar haar, waarna ik mijn iPhone uit mijn zak haalde en door de lijst met contacten scrolde tot ik bij Ruby was. Ik wachtte even, maar belde toen toch. Geduldig wachtte ik tot ze opnam, terwijl ik zachtjes een vrolijk deuntje fluitte.

Jade Alisha Daniels
Ik keek even naar 'Knife John'. Was hij erin getrapt? Ik zuchtte, keek weer naar Beau en vervolgens naar Aymée, die de fles drank van Beau afpakte, en zei dat hij wel weer genoeg had gehad. Ik knikte, ze had gelijk ook. Ze legde de fles weg, en liep toen naar mij toe. "Ik heb eigelijk nog wel zin om wat mensen hun tas en spullen te stelen, hier is namelijk niks te doen, behalve kijken naar hoe die jongens hier zich dronken drinken, wat denk jij?" fluisterde ze in mijn oor. Ik dacht even na; het begon aardig koud te worden zo zonder shirt aan, en ik was moe. Na nog even na gedacht te hebben, schudde ik mijn hoofd. "Als jij wilt, mag je gaan. Ik ga even douchen en me omkleden denk ik." zei ik met een klein glimlachje, "En dan even op bed liggen ofzo."

---

And right from that moment, you took my breath away.

Jack Noah Johnson

'Wachten tot ze wakker wordt - ik ga haar dus mooi niet zelf wakker worden, daar wordt ze chagrijniger van -, haar voeren en dan wegwezen voordat ze opnieuw met spullen gaat smijten of boos wordt vanwege haar altijd aanwezige kater,' antwoord ze.
'Dan zal ik zorgen dat ze niet gaat beginnen gooien.' zei ik en ik keek afwezig even voor me.
'Ik stel trouwens voor dat we naar de rest gaan, en hopen dat John nog een tijdje wegblijft - ik ga al het geld dat ik vandaag heb gehad mooi niet aan hem geven.. Maar nu eerst: eten.' zei ze voor ze een boterham begon te smeren.
'Ik heb zo het gevoel dat John er is.' mompelde ik terwijl ik toe kijk. 'We kunnen natuurlijk altijd nog even stelen en als het moet zou ik nog ergens drugs gaan pikken zodat hij die kan verkopen of wat hij er ook meewilt doen. Dan heeft hij geen reden om kwaad te zijn. Trouwens mag ik een sigaret aan steken? Ik word gestresseerd van het idee alleen al dat je moeder wakker word en wie weet wat ze gaat proberen te doen bij mij.' Ik keek even verontschuldigend naar Charlie, maar ik kende hopeloze zatte vrouwen goed genoeg.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Ruby Brooke Harris
Terwijl Destiny haar bh leeghaalde met creditcards, telefoons en andere onmogelijk passende accessoires merkte ik dat mijn eigen telefoon af ging. Mijn witte Iphone gaf aan dat het Alex was. "Alex!" begroette ik hem vrolijk. Even overwoog ik hem op speaker te zetten, maar dat zou alleen maar vervelend zijn voor de 'goed' lopende zaak van de oom van Destiny. "Come rescue me!' fluister ik door de telefoon naar Alex. Ik probeerde er een grapje van te maken maar ik verveelde me echt stierlijk en dit kon nog wel een eeuwigheid gaan duren. Buiten leek het weer aardig opgeklaard en het zou zonde zijn de rest van de dag hier door te brengen. Met mijn telefoon balancerend tussen mijn oor en mijn schouders neem ik plaats op de vensterbank met de zon in mijn rug.

[Geen idee wat er allemaal gebeurd is.]

---

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Alex James Adams
"Alex!" Begroette Ruby me vrolijk."Ruby!" zei ik vrolijk terug. "Come rescue me!" Fluisterde ze door de telefoon. Ik grinnikte. "Wat is er aan de hand?" Ik keek even naar Alec, en besloot toen maar om de telefoon op speaker te zetten, het was een beetje onbeleefd om zomaar te gaan staan bellen, en we kenden elkaar toch allemaal. "Je staat op speaker, Alec is hier ook." Zei ik, nadat ik mijn iPhone in mijn handen had genomen, en de telefoon op speaker had gezet. Ik keek even om me heen en kneep mijn ogen samen tegen het zonlicht. Ik kreeg hoofdpijn van het licht, dus zette ik mijn zonnebril op.

---

And right from that moment, you took my breath away.

Ruby Brooke Harris
"Wat is er aan de hand?" Vroeg hij nadat hij mij had begroet.. "Ik.." ik stopte toen ik doorhad dat Destiny me aankeek. Ik hield mijn telefoon omgekeerd. Het was niet dat ik niet wilde dat ze zou horen met wie ik aan het bellen was, maar wat ik wilde zeggen zou nog al onbeleefd overkomen, "Ik ben even buiten.' Zei ik tegen haar en liep de buitenlucht in. Toen ik de telefoon weer tegen mijn oor drukte hoorde ik dat ik op speaker stond. "Hoi Alec!' begroette ik hem extra vrolijk. Het was niet gek dat die twee bij elkaar waren, dat waren ze namelijk altijd. 'Ik ben bij Destiny's oom en ik verveel me!" We waren hier wel vaker samen geweest. Maar nu het om "belangrijke zaken" ging kon ik niet echt iets doen. "Kan ik naar jullie komen? Het maakt niet uit waar jullie zijn" opperde ik.

---

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Charlie Swinton

'Ik heb zo'n gevoel dat John er is,' mompelt Jack. Ik haal mijn schouders op bij wijze van antwoord. Hij krijgt helemaal niets van me. 'We kunnen natuurlijk altijd nog even stelen en als het moet zou ik nog ergens drugs gaan pikken zodat hij die kan verkopen of wat hij er ook meewilt doen. Dan heeft hij geen reden om kwaad te zijn. Trouwens mag ik een sigaret aan steken? Ik word gestresseerd van het idee alleen al dat je moeder wakker word en wie weet wat ze gaat proberen te doen bij mij.'
'Nee, John kan best een middag zonder geld: alsof hij zelf nog niet genoeg heeft. En van die sigaret is prima, ze wordt sowieso boos dat er een vreemde in huis is, dan kunnen we haar net zo goed kwaad maken.'
Net toen ik dat zei hoorde ik een zwak gekreun gevolgd door een schel 'Charlie!' uit de huiskamer komen. Ik rolde met mijn ogen naar Jack, terwijl ik 'Daar gaan we dan' mompelde.
'Ja mam,' riep ik daarna, harder.
'Ik heb honger!'
'Hier staat wat te eten voor je, mam, met een glas water erbij.'
Een hoop gestommel toonde aan dat ze onderweg was, en toen ze de keuken inkwam begon ze gelijk tegen me te mopperen. 'Charlie, mijn whisky is op, je moet er echt op gaan letten dat die voorraad goed aangevuld blijft. De woonkamer moet je ook nog verder opruimen, je komt het huis niet uit voordat dat klaar is. En ik wil vanavond eens een goed maal, aardappeltjes met groenten en zo. En als laatste wil ik dat je nóóit meer zomaar iemand mee naar huis neemt. Nooit meer. Hoor je me, Charlie?' Bij de laatste zin die mijn moeder uitsprak, greep ze mijn arm vast en begon daar hard in te knijpen.
'Laat me los, je doet me pijn.' Ik schonk Jack een blik dat dit hét moment was voor hem om in te grijpen zodat we weg konden.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Alex James Adams
"Ik..." ze stopte even, en het bleef een tijdje stil. "Ik ben even buiten." Hoorde ik haar vaag zeggen. "Hoi Alec!" Begroette ze Alec toen. "Ik ben bij Destiny's oom en ik verveel me!" Ruby en Destiny waren ook vaak samen, schoot er door me heen, en ik glimlachte. Daarna knikte ik. "Dat snap ik." ik was al eens bij Destiny's oom geweest, en het was daar nou niet bepaald geweldig leuk. Je kon er bijna niets doen. "Kan ik naar jullie komen? Het maakt niet uit waar jullie zijn." Opperde Ruby toen. Ik keek even naar Alec, en knikte toen. "Tuurlijk! Gezellig." Zei ik met een klein glimlachje. Het leek me wel leuk als Ruby langs zou komen, dat was meestal wel gezellig. "We zijn in het park, zien we je bij de ingang?" Zei ik toen, terwijl ik om me heen keek.

---

And right from that moment, you took my breath away.

Ruby Brooke Harris
"We zijn in het park, zien we je bij de ingang?" Ik knikte hevig. "Oh, ja natuurlijk! Ik ben er zo!" Dat laatste zei ik op een superman achtige manier. Zonder een verder afscheid drukte ik op de rode hoorn. De deur van de zaak rammelde achter mijn binnenkomst. Destiny was met haar oom naar achtere verdwenen wat het een stuk makkelijker maakte ongemerkt weg te komen. Ik griste mijn tas van de vensterbank en riep een of ander vaag afscheid richting de achterkant van de zaak. Ik snoof de frisse lucht naar binnen alsof ik het in geen maanden had geroken. Eerlijk is eerlijk het was niet heel vaak echt mooi weer, dus dit was een uitzondering. Hijgend kwam ik aan bij de ingang van het park en ik zag de twee jongens al zitten. Ik maaide enthousiast met mijn armen door de lucht en liep hun richting in.

---

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Jack Noah Johnson

'Nee, John kan best een middag zonder geld: alsof hij zelf nog niet genoeg heeft. En van die sigaret is prima, ze wordt sowieso boos dat er een vreemde in huis is, dan kunnen we haar net zo goed kwaad maken.' zei ze en ik stak mijn sigaret net aan toen ik zwak gekreun hoorde.
Charlie rolt met haar ogen naar me terwijl ze mompelt :'Daar gaan we dan.'
'Juist wat ik nu wou.' mompelde ik terug.
'Ja mam,' riep Charlie.
'Ik heb honger!' riep de vrouw die Charlie haar moeder voor moest stellen.
'Hier staat wat te eten voor je, mam, met een glas water erbij.' zei Charlie en ik hoorde een gestommel wat wees dat de vrouw recht was gestaan en recht stond.
'Charlie, mijn whisky is op, je moet er echt op gaan letten dat die voorraad goed aangevuld blijft. De woonkamer moet je ook nog verder opruimen, je komt het huis niet uit voordat dat klaar is. En ik wil vanavond eens een goed maal, aardappeltjes met groenten en zo. En als laatste wil ik dat je nóóit meer zomaar iemand mee naar huis neemt. Nooit meer. Hoor je me, Charlie?' Ik zag hoe de vrouw Charlie haar arm vastpakte en ik balde automatisch mijn handen.
'Laat me los, je doet me pijn.' Zei Charlie en ze hoefde me geen blik te schenken of ik schoot al in actie.
Ik pakte de vrouw stevig vast en trok haar hand van Charlie haar hand af. Als ze wat tegen werkt zette ik haar hard op de stoel. Ik was mijn geduld bij deze vrouw allang kwaad. Ik had nog vaag door dat mijn sigaret aan het opbranden was zonder dat ik echt had getrokken. Ik keek de vrouw met een blik aan die zei dat ze beter kon eten of ze nooit meer zou kunnen eten. Ik smeed geïrriteerd mijn sigaret op de grond en doofde hem uit
'Ten eerste moet Charlie niks doen van wat eruit jou achterlijke dronken mond komt tot je nuchter genoeg bent om na te denken. Ten tweede wees blij dat ze hier nog is of je lag hier allang dood. En ten derde als ik weet dat je Charlie nog één keer pijn doet krijg je met mij te maken, begrepen?' sis ik dreigend en daarna keek ik even of Charlie het erg vond dat ik zo tegen haar moeder praatte.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Alex James Adams
"Oh, ja natuurlijk!" zei ze. "Ik ben er zo!" voegde ze er toen op een superman-achtige manier aan toe. Ik lachte, en zonder dat ik nog iets had kunnen zeggen, had Ruby al weer opgehangen. "Zullen we?" vroeg ik aan Alec, waarna we naar de ingang van het park liepen, en daar gingen zitten wachten. Niet veel later kwam Ruby aanlopen. Ze zwaaide enthousiast, terwijl ze naar ons toe kwam lopen. We stonden op en liepen naar haar toe. "Heeee" zei ik vrolijk, terwijl we haar naderden. Toen we bij haar kwamen glimlachte ik vrolijk naar haar. "Je bent ontsnapt!" Zei ik met een vrolijk grijnsje op mijn gezicht, en een knipoog naar Ruby. Ik wist hoe erg Destiny soms kon zijn."

---

And right from that moment, you took my breath away.

Charlie Swinton

Al snel trekt Jack mijn moeder bij me vandaan, en zet haar op een stoel aan onze gammele eettafel. 'Ten eerste moet Charlie niks doen van wat eruit jou achterlijke dronken mond komt tot je nuchter genoeg bent om na te denken. Ten tweede wees blij dat ze hier nog is of je lag hier allang dood. En ten derde als ik weet dat je Charlie nog één keer pijn doet krijg je met mij te maken, begrepen?' Nadat zijn tirade - die ze verdiende - kijkt Jack me enigszins verontschuldigend aan, en ik beantwoord die blik met een glimlach van mijn kant die zegt: Kan mij het wat schelen.
'Dank je,' zei ik, alsof mijn moeder niet nog steeds verontwaardigd aan de tafel zat (hoewel ze waarschijnlijk te geïntimideerd was om nog iets terug te zeggen, iets wat ze anders wel gedaan had). 'Je krijgt dus nog een sigaret van me, en laten we nu maar gaan.'
Ik pakte Jack bij zijn arm vast en trok hem mee naar buiten. Onderweg griste ik nog een halfleeg pakje sigaretten van het aanrecht af. Eenmaal buiten gaf ik dat aan hem.
'Hier. Het is misschien niet wat je normaal rookt, maar het is iets.'

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Ruby Brooke Harris
"Je bent ontsnapt!" zei hij met een grijns. "Nou technisch gezien ben ik niet ontspant, ik heb gezegd dat ik weg ben." en ik gaf allebei de jongens een knuffel. Het park om ons heen was druk bevolkt. Wat best logisch was door het echt prachtige weer van vandaag. "Ik opende mijn mond om iets te zeggen maar sloot hem resoluut toen ik een ijswagen zag. "Ik weet niet hij het met jullie zit, maar ik ga echt een ijsje kopen." Het park was verdeelt in een zon en schaduw gedeelte door een rij grote bomen die het op sommige plaatsen erg aangenaam maakte. Eenmaal bij de man bestelde ik een aardbijen vruchtenijsje en nam voor Alex en Alec,een perenijsje mee. Ik gaf de man 15 euro en zij dat hij de rest mocht houden. Met mijn handen vol met ijsjes liep ik, langzamer dan ik gekomen was, terug naar de lachende jongens.

---

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Alex James Adams
"Nou, technisch gezien ben ik niet ontsnapt, ik heb gezegd dat ik weg ben." "Goed van je." Zeg ik lachend, waarna ze me een knuffel geeft. Ik knuffel haar terug. Het leek er even op dat ze iets ging zeggen, maar ze sloot haar mond meteen weer. Ik volgde haar blik en zag de ijswagen. "Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ga echt een ijsje kopen." Ze liep naar de ijswagen, en bestelde een paar ijsjes. Langzaam liep ze terug. Ik grinnikte, en toen zag ik dat ze 2 peren ijsjes in haar handen had: mijn favoriete ijsjes. "Yay, perenijsjes!" zei ik vrolijk, en keek haar aan met lieve, grote puppyogen. "Mag ik er een?" Vroeg ik met een klein, lief stemmetje.

---

And right from that moment, you took my breath away.

[Wow, wat gaat dit snel allemaal ;o]

---

26 - 02 - '16