Mijn ouders zijn echt bemoeiallen - Liefde, Vriendschap & Familie

Even een klaagtopic.

Zoals sommigen van jullie misschien weten, heb ik zeer dominante ouders, die mij altijd wat kort houden op alles. Ik heb er gewoon nu echt genoeg van, want ik word nog steeds behandeld als een klein kind in plaats van iemand van negentien.
Ik mag nooit afspreken met vriendinnen en als ik dat wel doe, ben ik egoïstisch en gemeen dat ik altijd zomaar zonder te overleggen met vriendinnen afspreek. "Schandalig! Altijd maar met vriendinnen en nooit iets met ons doen," zeggen ze dan. Nou goh, ik word toch altijd gekleineerd en genegeerd, dus waarom zou ik niet met vriendinnen mogen afspreken? Ook is iedere vriendin niet goed genoeg voor mij, op een enkele uitzondering na. Als ik wil afspreken, is het eerste wat ze vragen: "Waarom nou nét dan? Ik wilde net op die dag met jou naar de stad." Allemaal smoesjes, want ik moest laatst ook al een vriendinnenafspraak afzeggen naar Groningen, omdat ik zogenaamd dan te moe zou zijn om de volgende dag te werken van 18-21. -.- Nog meer bullshit dus.
Ik word er gewoon helemaal gek van! Ik mag nooit iets doen, of er zijn alweer tienduizend redenen waarom ik níét mag, omdat zíj niet willen dat ik wegga. Wie is hier dan de egoïst, als je je eigen dochter niet eens een leuke dag toegunt. En ik ga al zo weinig met vriendinnen om vanwege hen, maar ik mag niet eens één dag in de week eens wat afspreken! Asdfghdflhlsfd. En zo zijn er nog wel tienduizend dingen waaraan ik me erger. Altijd mekkeren over school. Ze zijn altijd zo positief over mijn carrière, want ze zeggen dat ik nu al ga zakken voor vwo, omdat ik te lui en te egoïstisch ben. Well fuck you, kutouders. Als ik straks het huis uit ben, ga ik ver van ze weg wonen en mijn eigen regels opstellen. Mijn moeder heeft namelijk ook nog eens smetvrees, waardoor de stofzuiger de hele dag te horen is en ze altijd aan het poetsen is. Ik haat het thuis. Ik haat het hier echt. Altijd ruzie om niks. Altijd doe ik wat zíj willen en nóg is het niet goed. Ik kan echt wel huilen nu, zonet heb ik namelijk ook weer ruzie gehad over dat ik egoïstisch ben als ik vraag om met iemand naar de musical te gaan. Zij vinden toch niks aan het vele reizen en de musicals, dus waarom zou ik dan niet naar een musical mogen met iemand anders die wél van musicals houdt?

Heeft iemand raad voor mij? Praten helpt niet, mijn ouders zien alleen míjn tekortkomingen en niet hun eigen.

---

"Well, well. Look who we've got here!"

Weet je ook waarom je ouders zo doen? Bijvoorbeeld dat ze zeggen dat je niet op kamers mag, of waarom je niet met iemand anders naar een musical mag? Heb je ze ooit gevraagd naar hun beweegredenen?

Krull schreef:
Weet je ook waarom je ouders zo doen? Bijvoorbeeld dat ze zeggen dat je niet op kamers mag, of waarom je niet met iemand anders naar een musical mag? Heb je ze ooit gevraagd naar hun beweegredenen?

Ja. Mijn schoolresultaten zouden eronder gaan lijden, ik zou handenvol geld kwijt zijn en ik kan niet voor mezelf zorgen, zeggen ze. Het zou een dikke puinhoop worden en alles zou misgaan. Uiteindelijk zou ik aan de drugs gaan en in de goot belanden. Leuk toekomstbeeld.

---

"Well, well. Look who we've got here!"

Memoria schreef:
Heb je broers, zussen of iemand die wel al op kamers is?
Dan kan diegene misschien met jouw ouders gaan praten.

Nope. Enigst kind. Het is voornamelijk mijn moeder die zo negatief over alles is, omdat zij vroeger ook niks mocht. Haar vader heeft ooit de relatie verbroken van mijn moeder, omdat de jongen niet uit het juiste milieu kwam. Tja. Ik krijg soms steun van mijn vader, maar hij wordt beïnvloed door mijn moeder. Verschrikkelijk. En als ik haar tegenspreek, kijkt ze me altijd zo verwijtend aan en komt er zo'n kut verwijtend geluid uit haar mond. Op zulke momenten kan ik haar de nek wel omdraaien!

---

"Well, well. Look who we've got here!"

Barnabas schreef:
(...)
Het heeft geen zin. Of ik nou wel of niet luister, ik krijg toch wel preken. Ik mag niet eens kleding of andere dingen kopen die mijn moeder niet heeft geaccepteerd. Ook al was mijn ex een lul, hij had wel gelijk over mijn ouders, dat ze zich echt overal mee bemoeien...
En als ik zeg dat ik op kamers wil, is het altijd; "Jij op kamers? Komt niets van in jongedame!"

Daarom zou ik dus gewoon niet doen wat hun willen. Het werkt niet als je wel naar ze luistert, dus waarom nog die moeite nemen? Trek gewoon aan waar je zin in hebt en doe waar je zin in hebt. Laat ze maar lekker tegen de werkelijkheid aanlopen. Uiteindelijk is het jou leven.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Barnabas schreef:
(...)
Mijn moeder heeft Twitter, alleen maar om mij te controleren. Ze haat social media, maar toch neemt ze het om mij te pesten. En blokkeer ik haar, dan breekt de hel los. Dat heb ik namelijk een paar keer gedaan en toen zat ik volgens hen opeens aan de drugs. (?!) Echt serieus. Ik ben nog nooit dronken geweest, ben maagd, gebruik geen drugs en ik drink amper. Wat willen ze nog meer?

Ik zou dat echt niet toestaan, gewoon blokkeren en ze lekker laten tieren. Als jij daar een probleem mee hebt, is dat hun probleem, niet die van jou. Ze kunnen je niet eeuwig blijven controleren.
Ik snap echt wel dat ze het goed bedoelen, maar op deze manier werkt het eerder averechts.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Dat klinkt best heftig, misschien kan je inderdaad best het huis uit gaan als je het echt niet meer aankan.

Ik mag nooit afspreken met vriendinnen en als ik dat wel doe, ben ik egoïstisch en gemeen dat ik altijd zomaar zonder te overleggen met vriendinnen afspreek. "Schandalig!

Dit deed me trouwens aan dit denken:

---

Some people are so poor, that the only thing they have is money.

Barnabas schreef:
(...)
Nope. Enigst kind. Het is voornamelijk mijn moeder die zo negatief over alles is, omdat zij vroeger ook niks mocht. Haar vader heeft ooit de relatie verbroken van mijn moeder, omdat de jongen niet uit het juiste milieu kwam. Tja. Ik krijg soms steun van mijn vader, maar hij wordt beïnvloed door mijn moeder. Verschrikkelijk. En als ik haar tegenspreek, kijkt ze me altijd zo verwijtend aan en komt er zo'n kut verwijtend geluid uit haar mond. Op zulke momenten kan ik haar de nek wel omdraaien!

Misschien dat je je moeder daar eens mee moet confronteren.
Vraag eens aan haar hoe zij zich voelde toen ze zo onderdrukt werd. Ik weet niet hoe ze dan reageert, maar probeer in ieder geval dit eens.
En ik denk dat ze misschien (ookal klinkt het niet zo) dat ze moeite hebben met loslaten. Je bent ouder, maar zo zien ze je niet. Ik zou dat ook eens duidelijk tegen ze zeggen, dat je geen klein kind meer bent, dat ze je niet voor eeuwig kunnen vasthouden. Jij leidt je eigen leven nu, en zij kunnen dan nu ook alleen nog maar adviezen geven. Leven is vallen en opstaan, en om te leren opstaan, moet je eerst vallen.

---

Deep inside, I've never felt alive

Beckett schreef:
Dat klinkt best heftig, misschien kan je inderdaad best het huis uit gaan als je het echt niet meer aankan.


(...)

Dit deed me trouwens aan dit denken:
[IMAGE]

Ja dat plaatje is echt heel goed.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Nikolajevna schreef:
(...)
Misschien dat je je moeder daar eens mee moet confronteren.
Vraag eens aan haar hoe zij zich voelde toen ze zo onderdrukt werd. Ik weet niet hoe ze dan reageert, maar probeer in ieder geval dit eens.
En ik denk dat ze misschien (ookal klinkt het niet zo) dat ze moeite hebben met loslaten. Je bent ouder, maar zo zien ze je niet. Ik zou dat ook eens duidelijk tegen ze zeggen, dat je geen klein kind meer bent, dat ze je niet voor eeuwig kunnen vasthouden. Jij leidt je eigen leven nu, en zij kunnen dan nu ook alleen nog maar adviezen geven. Leven is vallen en opstaan, en om te leren opstaan, moet je eerst vallen.

Die gesprekken hebben we echt al tienduizend keer gehad, maar het heeft gewoon geen zin. Het gaat een paar dagen goed en daarna vervalt mijn moeder weer in haar oude ritme.
Het enige wat ik kan doen, is gewoon het huis uit en ervoor zorgen dat ik in de weekenden ze dan zo weinig mogelijk zie.

---

"Well, well. Look who we've got here!"

Beckett schreef:
Dat klinkt best heftig, misschien kan je inderdaad best het huis uit gaan als je het echt niet meer aankan.


(...)

Dit deed me trouwens aan dit denken:

Dat plaatje is echt een goed voorbeeld. Eigenlijk zou je eens iets moeten doen waardoor ze wakker worden als het ware. Geen gevaarlijke dingen natuurlijk maar een keer bij een vriendin slapen.

---

Physics is awesome

Nawh, arme Annabeth :C. Ik ben vier jaar jonger en als ik na school niet naar huis kom, gaan mijn ouders er gewoon vanuit dat ik bij een vriendin ben of naar het winkelcentrum oid. Als ik bij iemand een film kijk en geen zin heb om naar huis te fietsen, sms ik gewoon mijn moeder dat ik bij degene bij wie ik ben blijf logeren. Het lijkt me echt vervelend om bij alles zo verhinderd te worden door je ouders, je bent echt wel oud genoeg om zelf te bepalen wat je doet.

---

i put the fun in funeral

je bent een student en je verdiend geld
ga lekker in een stdenten woning

---

Ha! I invent the word impossible. That's why I am the champ. Whether I like it or not.

kittje schreef:
je bent een student en je verdiend geld
ga lekker in een stdenten woning

Hahaha, wat ben jij naïef. Weet je hoe duur een opleiding is? Een zorgverzekering is? En dan zou ze ook nog eens huur moeten betalen, ik gok dat als ze uit huis kon dat allang had gedaan.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Oromis schreef:
(...)
Hahaha, wat ben jij naïef. Weet je hoe duur een opleiding is? Een zorgverzekering is? En dan zou ze ook nog eens huur moeten betalen, ik gok dat als ze uit huis kon dat allang had gedaan.

Ik wil niet opgroeien

---

Some people are so poor, that the only thing they have is money.

Ja uh persoonlijk zeg ik altijd 'yo ik ben hier en hier heen en heb de sleutel mee en je hoeft niet op me te rekenen met eten.' Misschien dat dat helpt..?

---

No growth of the heart is ever a waste