[RPG] St Trinians | 4 - Speeltopics

St. Trinian's is een anarchistische school voor onhandelbare tienerjongens en meiden.Elk horen ze niet thuis op een gewone school vanwege hun klederdracht, interesses en andere. Ondanks dat het geen doorsnee school is heeft de school ook getypeerde groepjes, onderverdeeld in de Posh Totty, Chavs, Trustafarians, Emos, Geeks en de First Years.

De Posh Totty, beter bekend als de populaire jongens en meisjes van de school. Ze zijn standvastig, krijgen wat ze willen en zijn beeldschoon en sexy, wat ze zelf ook weten.

De Chavs, de 'normale' groep. Ze doen waar ze zin in hebben en niemand houd hen tegen. Ze zijn ook een beetje de ruige bende.

De Trustafarian, gekenmerkt door dreadlocks en sigaretten. Ze stralen de 'the devil-may-care' attitude uit.

De Emos, de coole, jonge gothics die steeds kijken alsof de wereldproblemen op hun schouders liggen. Je kan ze makkelijk herkennen aan hun donkere kleding. Ze zijn ook iets sadistisch

De Geeks, zij zijn meestal wat tuttiger en ouderwetser gekleed. Hen kan je meestal vinden in de bibliotheek. Ze zijn daarmee ook de slimsten van de school.

En tot slot de First Years, de jongsten van de school. Onhandelbaar, wild en ruig. Geven niks om het leven en worden maar al te graag vuil. -tot 14 jaar-

Bij de Nieuwelingen horen ook de gewone meisjes & jongens, meisjes & jongens die van deftige scholen naar deze worden gestuurd zonder echt een reden en daar helemaal verandert worden door een make-over en in een groep geplaatst worden.

Het uniform van de meisjes bestaat uit een donkerblauwe of zwarte rok, jurk of andere, een witte blouse en een donkerblauwe of zwarte blazer, jas of andere. Ook een wit-blauw gestreept das in vereist. De schoenen bestaat uit zwarte lakschoenen met of zonder hak.
Het uniform van de jongens bestaat uit een donkerblauwe of zwarte (jeans)broek, een witte blouse, een donkerblauwe of zwarte blazer, jas of andere. Een wit-blauw gestreept das is vereist en zwarte lak- of sportschoenen.

Soundtrack.
Filmpje

Kamerindeling : 2 zolders: indeling zolder: zie onderaan
Schoolregels : Geen.
Schoolhoofd : Camilla Dagey Fritton – 5TYLE5
Head girl : Annemarie Sophie Cambridge |Posh Totty| - Annabeth
Head boy : Noah Aiden Parker |Trustafariaan| - 5TYLE5

Posh Totty's
Cordelia Willow Summerfields - LostMagic
Annemarie Sophie Cambridge - Annabeth
Tyler Julian Jones - 5TYLE5
Ray Clark - Dashed
Chavs
Rosalie Eleanor Sugg -SupahBaby
Alexia Samorena - Dashed
Demian Samorena - Dashed
Fréderick Jack Layton - Annabeth
De Trustafarian
Noah Aiden Parker. - 5TYLE5
Nikolas Komarovski - ChaoticTania
Delilah Lillith Rosemary Renner - Annabeth
Emo's
Acery Sorrow Bryn Farelley - SorrowPayne
Helle Bryn O´Bryan - Theep
Geeks
Ethan William Peterson - 5TYLE5
First Years
Red Roxas Withniss - miekeBxx
Nieuwelingen
Annabelle Lealla Fritton - LostMagic -> is niet echt nieuweling maar gewoon nog onbesloten
Cheryss Nynk Cappon - SorrowPayne
Ryan Adam Worth - LostMagic
Daniel Ianto Howell - Sylvesti
Nathan Alex MacGreggor - MadEyeMoody

In te vullen :
Volledige naam :
Bijnaam :
Leeftijd:
Groep :
Geslacht :
Uniform : -afbeelding en/of beschrijving. Let op ! Dit is bij iedereen anders, het toont het karakter van je personage aan-
Innerlijk :
Uiterlijk :
Geschiedenis : -vertel waarom je personage onhandelbaar is, mag ook in de RPG te zien krijgen-

Regels :
Niet schelden OCC
OCC tussen haakjes of andere
Niet iemand anders personage besturen
16+ is toegelaten
Geen oneliners, minimum 2 lijntjes.

St Trinians de film
Rollentopic

-Ok, jongens en meisjes zitten per groep samen in een grote kamer op de zolders. De first years, Chavs, Posh Totty's op de ene zolder en de Nieuwelingen, De Trustafarian, Emo's en geeks op de andere zolder.

[ bericht aangepast op 17 jan 2013 - 21:20 ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Daniel Ianto Howell
Ik had geen zin om mezelf te herhalen. Mijn gesprek met Phil liep op een einde. Ik glimlachte en wenste hem weltruste. Op dat moment riepde nerd uit dat ik geniaal was. "Ik speel gewoon veel videogames." Ik haalde mijn schouders op. Ik zette mijn telefoon uit en liep naar hem toe. Ik keek over zijn schouder naar het scherm van de computer. "Is dat niet het Louvre...?" Vroeg ik verward nu in de plattegronden goed zag. Waarom had hij plattegronden van het Louvre op zijn computer staan? Zeker deze waar alle ventilatieschachten, buizen en bewaking op stonden. Dat was gewoon vreemd.

---

Bowties were never Cooler

Ryan
'Bedoel je dat?' vraag ik Alex en hij knikt als ik naar een gebouw wijs. Het is van beton gemaakt met een ijzeren deur waarschijnlijk om giftige stoffen in te bewaren. Ik ren er naartoe en de deur is niet gesloten wat wil zeggen dat er bewakers zijn. Ik vraag Embry een spiegeltje en gluur zo om de deur. 3 zwaarbewapende mannen en in de hoek.. Tasha.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Acery
Ik haal een elastiek uit mijn zak en sluit dat om mijn bovenarm. Daarna loop ik met de groep naar de andere groep. Ik zie ze bij een bunker staan en Ryan gebruikt een spiegeltje om te zien wat er binnen is. Ik sluip naar de achterkant en zie nog een deur. Ik open die deur voorzichtig en werp mijn mes in de hoop een van de mannen te raken. Wat me ook lukt.

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

5TYLE5 schreef:
Tyler Julien Jones | Posh Totty
Tyler glimlachte,"Heb je niet gedaan. Ik vind 'm mooier zo." Hij ging met zijn rug tegen de deurpost staan en keek toe hoe Marie op het bed ging zitten en haar kussen tegen zichzelf aandrukte.
"Ik koop wel een nieuw voor je." zei Marie maar Tyler schudde standvastig zijn hoofd,"Bedankt, schat, maar ik koop mijn kleren zelf." Hij keek voor een minuutje naar Marie en vroeg toen,"Wil je erover praten?"
Hij herinnerde zich even later dat hij Marie met Noah had zien praten. "Wat moest je trouwens met Noah Parker?" Zijn afgunst was duidelijk te horen. Tyler kon namelijk niet echt opschieten met de Trustafarian. Tyler walgde van het haar.

Annemarie Sophie Cambridge || Posh Totty || Headgirl
Marie kreeg de behoefte om Marissa's flashback in de Hunger Games versie te beluisteren. Dat deed ze altijd als ze weer eens had moeten overgeven, of dan begon ze liedjes te schrijven tot haar hand er dood van viel. Ze wilde haar piano. Haar viool, haar gitaar. Ze wilde al haar muziekinstrumenten en alles van zich afspelen, of haar pc waarop ze kon schrijven.
Tyler schudde standvastig zijn hoofd. "Bedankt, schat, maar ik koop mijn kleren zelf." Het bleef even stil terwijl Marie Tylers blik op zich voelde branden. "Wil je erover praten." Ze schudde haar hoofd. Het aan Noah vertellen was al moeilijk genoeg geweest. Ze kon zich er zelf niet toe zetten om het opnieuw te vertellen.
"Wat moest je trouwens met Noah Parker?" De afgunst in zijn stem was duidelijk te horen en Marie kreeg het gevoel dat ze Noah moest verdedigen. Ze haatte de jongen, maar hij had haar uitgehoord en dat waardeerde ze.
"Praat niet zo over hem. Hij heeft me geholpen," kaatste Marie snel terug.

---

help

Ryan
Ik zie nu een man op Ace aflopen en haar armen op haar rug draaien. Ik spring vanachter de deur en kijk naar Ace. Mijn vuist beland in de kerel die haar vasthoud zijn gezicht en ik kijk haar aan. 'Rennen.' zeg ik duidelijk en keer me terug om naar de man. Hij haalt nu ook naar mij uit en ik kijk naar Alex. 'Neem haar hier mee. Embry haal wat kleren voor Tasha;' Tasha zit bibberend in de hoek, naakt, blijkbaar waren de mannen op meer uit dan onze dood.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Ethan William Peterson
Ethan grijnsde. Met die jongen ging hij nog goed overeen komen. "Dat is inderdaad het Louvre," zei Ethan alsof alles duidelijk was. "Duh." Hij keek mee naar de plattegronden. "Ik was al bezig aan dit project van vorig jaar en jij," Ethan keek naar de jongen en grijnsde,"Hebt net al mijn problemen opgelost.t

---

kindness is never a burden.

Acery
Een van de mannen komt op mij af en draait mijn armen op mijn rug. Ryan slaat hem vol in zijn gezicht en hij zegt me dat ik moet rennen. Shit, ik had het beloofd. 'Sorry Ryan, ik kan je niet alleen laten,' fluister ik en steek in van de messen in een van de mannen. Ik trek mijn jas uit en gooi die naar het meisje toe. 'Trek maar aan.' Ook trek ik mijn legging uit, wat me alleen in mijn panty en rok over laat en gooi deze ook naar het meisje. 'Too late Embry,' grinnik ik en smijt mijn mes naar een van de mannen.

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

[ik ga ff douchen. Be right back]

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

nvm

[ bericht aangepast op 9 dec 2012 - 20:33 ]

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Tyler Julien Jones | Posh Totty
Marie schudde haar hoofd. "Praat niet zo over hem. Hij heeft me geholpen." Tyler kon zien aan Marie's gezicht dat ze het wel aan Noah had vertelt. Tyler was jaloers op de jongen met de dreadlocks en begreep de plotselinge verdediging niet.
"Wat héb jij toch met die weirdo. Vorig jaar zei je nog dat je zijn haar in brand wilde steken." Dat was niet helemaal waar maar ook niet helemaal gelogen, want Tyler was bijna 100% zeker dat Marie had gewild dat Noahs haar in brand was geschoten door de eerstejaars dan dat van één van de Chavs.

---

kindness is never a burden.

Ryan
'Verdomme Ace, je ging luisteren.' zeg ik tegen haar en stop mijn wapen weg. Ik moet de woede even kwijt en dit is de perfecte manier. Ik kijk naar de spierbundel voor me en grijns lichtjes. Ik laat alle woede binnen en begin op hem in te slaan.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Acery
'Sorry man, ik kan je toch niet alleen laten I guess.' Ik help Ryan en begin diezelfde vent te rammen. Het bloed op mijn arm is al opgedroogd, dus ik heb geen last meer van stromend bloed. Ik haal het elastiekje van mijn arm en stop het weg. Ik pak mijn mes uit een van de man en hak droog op hem in. Man, ik ben net zo erg als een crimineel joh.

[okay, brb]

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

[Klootzak. Ik zeg zo "Ik ga ff douchen." Zegt mn pa "Ja, je zus ligt net in bed. Douche morgenochtend maar." Asshole]

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Daniel Ianto Howell
Ik trok een wenkbrauw op. "En wat is het plan, als ik vragen mag?" Ik trok mijn muts weer recht en duwde mijn lok uit mijn gezicht. "Ik ben Dan by the way." Zijn plannen zagen er nu van zo dichtbij niet meer als een onschuldige videogame. Toch was ik zeer geintereseert. Ik was een giga game-nerd en dit voelde als een game met geweldige graphics. Ik grijnsde. Ik liet mijn ogen over de kaart glijden. Ik kreeg net zo'n kick hiervan als van een nieuwe Assassin's Creed game.

---

Bowties were never Cooler

Ryan
De man valt neer, en de andere 2 zijn ook dood. Ik til Tasha dan op en ze huilt. Haar mascara is uitgelopen en ze heeft de kleren van Ace aan. 'Shtt Het komt wel goed.' mompel ik zachtjes. 'We halen je hier weg.' Ik kijk of ik Dylan zie. 'Waar breng ik haar naartoe?' vraag ik hem aangezien er verschillende plaatsen zijn waar de bende verblijft. 'Mijn huis.' zegt Dylan en ik knik. ik kijk even of ik Ace zie en wacht op haar. 'Natasha? Hebben ze iets gezegd?' vraag ik haar en ze schud haar hoofd en blijft huilen.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'