[RPG] - Let the games begin! ~ 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 6 jan 2013 - 17:28 ]

"Well, well. Look who we've got here!"

Tortura schreef:
Ik heb nog als laatste keer op 21 december gereageerd. :'].

"Well, well. Look who we've got here!"

Oké, ik dacht al.

Quiet the mind, and the soul will speak.

[We gaan even een kleine tijdsprong maken naar 31 december, een paar uur voordat de maan opkomt en iedereen zich 'vrijwillig' zal gaan opgeven]

Ara

Ik keek vanuit het raam naar de zon die langzaam in kracht begon af te nemen. Het was bijna zover. Ik voelde me op de een of andere manier duizelig in mijn hoofd en ik probeerde door middel van een kleine massage de druk op mijn hoofd weg te nemen. Het hielp niet, de hoofdpijn was waarschijnlijk ontstaan door de stress en die stress zou niet zomaar gaan verdwijnen. Zacht legde ik mijn hoofd tegen het kozijn aan en liet de zonnestralen in mijn gezicht schijnen. Ze waren nog steeds warm, maar niet meer zo warm als eerst. Hoog boven de rest van de menselijke bewoners leefden wij, de heksen, in een groot en machtig huis dat leunt op de steunpilaren die in de wolken zijn bevestigd. Maar dat grote, machtige huis zou geen weerstand bieden aan wat er straks zou gaan gebeuren om middernacht. Ik sloot mijn ogen en doezelde weg in een droomloze slaap.

Onbekend

Het was bijna zover! Eindelijk zouden de heksen geen weerstand meer kunnen bieden aan mijn plan en moesten ze gaan doen wat ík wilde. De lange schaduwen in de kamer zorgden ervoor dat het er spookachtig uitzag in het nieuwe fort. Het nieuwe fort dat onderdak zou gaan bieden aan maar liefst duizend Nieuwe Rassen Wezens en ervoor zou zorgen dat ze niet meer weg konden gaan. Tenzij ze zichzelf van een klif wilden gaan gooien, maar zelfs dat zou niet kunnen. Ik wreef over de vele nieuwe tatoeages over mijn hele lichaam, die ik had verkregen toen ik me eindelijk aan de goede kant schaarde. Hij was zo ontzettend dankbaar dat ik mee had willen, dat hij me rijkelijk had beloond met de mooiste krachten. Krachten die ik nooit aan zou kunnen als ik nog steeds in mijn oude lichaam zat. Geruisloos sloop ik door het nieuwe fort, dat rijkelijk was versierd met de mooiste schilderijen en wandkleden. In de grote zaal brandde een enorm haardvuur, dat ervoor zorgde dat ik de warmte zelfs aan de andere kant van de kamer kon voelen. De grote zaal was enorm en er stonden twintig rijen met banken en tafels. Iedereen zou hier een plek kunnen krijgen en zich thuis voelen. Het fort was gebouwd op een magische plek, die alleen bedoeld was voor bovennatuurlijke wezens. Mensen zouden niet naar binnen toe kunnen zonder een sprankje bovennatuurlijk bloed in zich te hebben. Het was een perfecte plaats. Een gevoel van geluk overviel me en ik draaide me om naar de deuropening, waar mijn geliefde stond.
      'Daar ben je! Ik zocht je al overal...' De rest van zijn zin gaat verloren als ik mijn lippen op de zijne druk en hem vliegensvlug meeneem naar onze slaapkamer.

"Well, well. Look who we've got here!"

|| Doordat ik vanmiddag vertrek voor een weekendje weg met mijn vriend, kan ik niet meer posten tot zondagmiddag/zondagavond. Mijn excuses daarvoor. ||

•

|Ik denk me ook uit te schrijven... |

kindness is never a burden.