• Wat als er niet zoiets was als X-Factor? Zouden de jongens elkaar dan alsnog gevonden hebben? Zouden ze nog steeds wereldberoemd zijn? Nou, gedeeltelijk is het uitgekomen. De jongens zijn een kleine band in London, maar ze proberen nog steeds beroemder te worden. Ze oefenen veel en nemen elk concert aan. Dit is hun droom, en ze zullen niet stoppen voordat hun naam in de grote lichten staat. Met familie, vrienden, en vooral elkaar, zijn ze vastberaden om het helemaal te maken dit jaar. Maar soms komen gevoelens, timing, en andere obstakels in de weg te staan. Is hun vastberadenheid genoeg om de jongens in de spotlights te zetten en wat doen ze als een meidengroep grote concurrentie voor hen begint te vormen?
    (De rechten van het idee gaan naar Depay :3)

    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -De meisjes en de jongens zijn vijanden van elkaar, concurrentie. Hou er dus rekening mee dat niet iedereen meteen een relatie aangaat.
    -Maximaal twee personages per persoon, en dan ook van het andere geslacht.
    -Reserveren mag.
    -Ga niet teveel off-topic, ook niet hier in het rollentopic.
    -Als je weg moet zien we je wel weer verschijnen als je terug bent. En als je wilt praten zijn daar gastenboeken voor. Als je al off-topic gaat, gebruik a.u.b. (), {}, [].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren. En hiermee bedoel ik niet voor een uur omdat je naar de tandarts moet...
    -Alleen CxStylinson en Depay maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie, dan wordt je er zonder pardon uitgezet.
    -Als je je niet kunt houden aan de bovenstaande dingen doe dan ook niet mee. Als je eens een keer een foutje maakt kan dit gebeuren, natuurlijk. Maar hou er rekening mee dat je een waarschuwing kan krijgen of uit de RPG gezet kan worden als je te ver gaat.
    -Bij vragen kan er contact op worden genomen met Depay en CxStylinson .


    Rollen:
    Jongens:
    -Harry Edward Styles. LameBrain
    -Liam James Payne. Lifeisajoke
    -Niall James Horan. IrishCharm
    -Louis William Tomlinson. CxStylinson
    -Zayn Jawaad Malik. Depay

    Meisjes:
    - Dessy Tamara Jones. Depay
    - Rhoda Elisabetta Ramirez. Lifeisajoke
    - Blair Hadley McFly. CxStylinson
    - Sonny Mabel Puckerman LameBrain
    - Luna June River. Agentp

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 13:05 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Edward Styles
    "Moet je nog ergens naartoe ?" vroeg Rhoda, nadat ze terug was gekomen en haar water had aangenomen. ik knikte. ''Ik moet naar achter, kijken waar de rest van mijn groep is, om straks een paar nummers te spelen'' zei ik en keek haar even aan. ''Je kan wel mee.'' Zei ik zo nochalant mogelijken. ik bekeek even haar nieuwe shirtje. Mischien had ik teleurgesteld moeten zij, omdat ik nu geen reden meer had om aan haar borsten te zitten, maar het stond haar leuk. zonder echt op een antwoord te wachten pakte ik haar pols al vast, om haar vervolgens mee naar achter te trekken. toen ik de deur opengooide van 'wachtkamer' zag ik meteen Niall en Louis, die er wel heel intiem bijzaten. ''He, Niall, zoek eens een eigen knuffel, Lou is wel van mij he!'' Riep ik meteen. Louis was mijn beste vriend en knuffel maatje en ik moest toegeven dat ik er slecht tegen kon als andere mensen intiem met hem waren. Ik wist dat dit geheel aan mij lag en dat ik veelste snel jaloers was, maar ik kon er niets aan doen. ik merkte dat ik Rhoda haar pols nogsteeds vasthad en er mischien iets te hard in had geknepen toen ik het koppel zag zitten en veronschuldigend liet ik langzaam los en keek schuldbewust van haar pols in haar ogen. ''Ik moet je wel hebben he, vandaag.'' mompelde ik zachtjes. terwijl ik mijn hand door mijn haar haalde.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''


    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    Nog vlug kon ik mijn water terug op de bar zetten en mijn tas in mijn arm nemen voordat ik werd meegetrokken. Toen we naar precies dezelfde ruimte gingen waar we daarnet van kwamen begon ik te lachen. Ik wou zeggen; I'm back bitchaz !, maar ik besloot dat niet te doen. Alweer zaten Niall en Louis in een ietwat intieme pose, maar toen Harry daar een opmerking over maakte snapte ik dat dat gewoon een dingetje was die ze deden. Harry kneep wat harder in mijn pols waardoor ik fronste maar ik haalde uiteindelijk mijn schouders erbij op. Het zal wel. "Ik moet je wel hebben he, vandaag" mompelde hij zachtjes terwijl hij een hand door zijn haar haalde nadat hij me had losgelaten en me schuldbewust aankeek. Ik draaide mijn ogen naar hem toe en keek hem vragend aan, "Wat bedoel je Haz ?" vroeg ik even zacht terug. Het was een beetje een rare zin die je misschien op meerdere manieren kon opvatten, maar ik zou graag de juiste weten voordat ik iets ongepasts zei.

    Harry Edward Styles
    "Wat bedoel je Haz ?" ik kon er niets aan doen, maar moest grijnsen toen ze me Haz noemde. Het was mijn bijnaam en zelfs mensen die ik niet eens echt kende leken het te weten. Ik haalde mijn schouders op. ''Nou, normaal gooi ik geen water over mensen heen die ik niet ken en zit dan al hellemaal niet aan hun borsten, om ze vervolgens mee naar een klein kamertje te trekken en dan ook nog bijna hun pols fijn knijp.'' Ik moest even goed nadenken over de dingen die ik net gezecht had en keek Rhoda toen met grote ogen aan. ''Oke, dat klonk echt heel verkeerd.''

    Sonny Mabel Puckerman
    "Natuurlijk. Je bent niet voor niks Sonny." Het was de toon waarop Blair het zei, die me niet beviel. Het was niet de sarcastiche opmerking, die ze normaal gemaakt zou hebben en even keek ik haar met een schuin hoofd aan. "Ik betaal je nog wel terug." vervolgde ze, maar ik schudden mijn hoofd. ''Mijn broers betalen me om verlopig niet thuis te komen, omdat ze een LAM partie houden, dus deze is van mij, voor mijn lieve vriendinnetje.'' glimlachten ik terwijl ik een kleine slok van mijn drankje nam.
    Ik wist nooit zo goed of ik het nou leuk of niet leuk moest vinden om het enige meisje te zijn tussen 5 pubberende jongens die bijna allemaal game verslaafd waren. Ik werd er regelmatig uitgezet door mijn 3 oudere broers als ze weer eens een feestje gaven als mijn ouders niet thuis waren. En vandaag was zo'n dag.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 3:32 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''


    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    Ik begon te lachen. Mijn handen legde ik automatisch voor mijn gezicht terwijl ik voelde hoe tranen van het lachen in mijn ogen ontstonden. "2 dingen" zei ik toen ik weer normaal kon spreken en ademen. Ik stak mijn wijsvinger op, "1. Dat klonk echt verkeerd, vooral dat laatste stuk beginnend van mijn borsten" begon ik. Ik beet op mijn lip om niet weer in lachen uit te barsten en voegde mijn middelvinger bij mijn wijsvinger en ging verder, "En 2, niemand gaat me ooit geloven als ik dat zeg !". Ik liet mijn hand terug zakken en gooide mijn tas op de grond aangezien ik dat ding echt niet bij wou hebben. Het viel me wel nog op tijd in om mijn iPhone, met als hoesje Micky Mouse, er op tijd uit te halen, dus voor dat ik mijn tas op de grond gooide. "Maar hé, voel je vereerd, ik laat niet zomaar iedereen aan mijn borsten zitten hoor" zei ik serieus. Toch kon ik nog helemaal serieus gezien worden, want telkens als ik serieus probeerde te zijn op momenten dat ik zou lachen, ontstond er een twinkeling in mijn ogen.

    Harry Edward Styles
    toen Rhoda het begon te begeven van het lachen schoot ik ook in de lach. "1. Dat klonk echt verkeerd, vooral dat laatste stuk beginnend van mijn borsten" begon ze, waardoor ik mijn lippen stijf op elkaar moet knijpen om ook maar een enkel geluid te maken, want als ik dat zou doen, zou ik het komende half uur niet meer kunnen ophouden met lachen. "En 2, niemand gaat me ooit geloven als ik dat zeg !". en daar ging het mis. ik moest mijn armen om mijn middel slaan om te blijven staan en de tranen rolde uit mijn ooghoeken van het lachen. Ze gooide haar tas neer en keek me sirieus aan. "Maar hé, voel je vereerd, ik laat niet zomaar iedereen aan mijn borsten zitten hoor" ik viel even stil en keek haar ongelofelijk aan. alleen de speelse twinkeling in haar ogen liet me weer even schateren. ''Nou, jij moet je anders ook vereerd voelen, want ik zit heus niet zomaar aan iedereen zijn borsten hoor.'' piepte ik uiteindelijk.

    [Ja, ik ga ook slapen, want ik ben eigenlijk veel te saggo om een veelste vrolijke Hazza te schrijven. Morgen is die weer fris en fruitig hoor. Weltrusten.]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''


    [Haha, is goed hoor ;3 Ik ga ook slapen, want ik moet morgen veel leren van dingen waar ik niets van snap ;3]

    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    Harry hield het niet meer uit van het lachen. Tranen rolden over zijn wangen en zijn lach was waarschijnlijk te horen tot in het cafeetje. Hij had zo'n leuke lach. Ik keek hem geamuseerd aan, mijn best doende om niet in de lach te schieten anders lag ik hier gewoon op de grond met de slappe lach en buikpijn omdat ik mijn buikspieren moest gebruiken. "Nou, jij moet je anders ook vereerd voelen, want ik zit heus niet zomaar aan iedereen zijn borsten hoor" kon hij uiteindelijk uitbrengen, op een ietwat vreemde toon. Ik keek hem grijnzend aan en veegde de tranen van zijn gezicht af, "Ik weet dat het heel emotioneel is wat we net hebben doorstaan, maar we komen er wel uit, ik beloof het je" zei ik om een ietwat emotionele toon. Ik knikte even overtuigend waarna ik mijn handen van zijn gezicht haalde en hem met een ontblote glimlach aankeek.

    Louis William Tomlinson.

    ''He, Niall, zoek eens een eigen knuffel, Lou is wel van mij he!'' hoorde ik opeens, waardoor mijn ogen groter werden en ik meteen opsprong.
    "Harry!" schreeuwde ik blij, waarna ik opkeek en merkte dat hij niet alleen was. Rhoda was bij hem, en ik had het gevoel dat zij nog wel eens voor zijn charmes was gevallen. En alweer... als ik een meisje ietsjes leuker vond als een ander moest Harry daar een stokje voor steken.
    Ik kon er niet tegen als Harry het alweer lukte om iemand te paaien die ik leuk vond! Ik wierp Harry snel een jaloerse blik toe en beet op mijn lip toen ik naar Rhoda keek en keek toen weer terug naar Niall. Het ergste was dat ik een gesprek van die twee meekreeg dat ik liever niet had gehoord... Ik werd er alleen maar jaloerser van, maar ook teleurgesteld.
    "Ik ga maar eens wat drinken..." mompelde ik, waarna ik Niall een verontschuldigende blik gunde en mezelf uit de voeten maakte. Met kleine, maar toch een beetje woedende pasjes stapte ik naar de bar toe en bestelde ik een tequila, die ik vrijwel meteen naar achteren gooide en er daarna nog een bestelde.
    Niet handig om me lam te gaan drinken nu, zo net voor een concert... Ik kon al slecht tegen alcohol, dan werd ik nog drukker en misselijk. Ach ja, ik had het nu even nodig. Dit was al de zoveelste keer dat Harry kreeg wat hij wilde en ik maar moest toekijken met pijn in mijn ogen. En nu was ik er gewoon klaar mee.

    Blair Hadley McFly.

    Ik merkte dat Sonny me een beetje verbaasd aankeek omdat ik een toontje had opgezet die niet bij me paste. Jaloers, ondergewaardeerd. Normaal verborg ik die gevoelens aanzienlijk goed, maar vandaag was zo'n dag dat alles misging. Eerst werd ik nog afgesnauwd door een jongen en kon ik geen ruzie uitlokken en nu kreeg Sonny het alweer voor elkaar om alles naar haar hand te zetten. En ik? Ik kon niks... Ja, wat spelen op een viooltje en wat blazen in een dwarsfluit. Oh, en ik kon mijn stem gebruiken op een goede manier, maar daar had niemand interesse in. Behalve de vier meisjes uit mijn band waar Sonny ook in deelnam, maar dan had je het wel gehad. Als we al fans hadden werd er meteen naar de bloedmooie Rhoda gekeken of met de spontane Sonny gepraat... En vergeet de schattige Luna en de zachtaardige Dessy niet. Nee, in mij werd nooit interesse getoond. Ik begreep het ook wel, ik was gewoon afstandelijk en bot tegen mensen die me niet lagen of mensen die gewoon niet bevriend met me konden zijn. Maar toch, het bleef een beetje pijnlijk om toe te geven dat ik diegene was die gewoon letterlijk de bitch van de groep was...
    ''Mijn broers betalen me om voorlopig niet thuis te komen, omdat ze een LAM party houden, dus deze is van mij, voor mijn lieve vriendinnetje.'' hoorde ik Sonny nog vaag zeggen, waardoor ik haar eventjes met een glimlachje aankeek.
    "Dank je." zei ik, waarna ik haar eventjes dankbaar aankeek en gelijk daarna weer fronste. "Waar slaap je dan in godsnaam vannacht? Je weet dat je altijd bij mij terecht kunt, toch?" vroeg ik, waarna ik mijn blik weer naar het drankje liet glijden en die in één keer achterover sloeg. Ja, vijftig procent alcohol... Ik wist dat mijn jongere zusje me nu had aangestaard alsof ik gestoord was. Ze was zo beleefd, zo lief... Ugh.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 11:13 ]


    Reading a good book is like taking a journey.


    Liam James Payne.

    Ik was wakkergeworden door gepraat, veel gepraat. Harry stond in de kamer met een meisje, Niall zat op de grond en Louis was net weggelopen. Met een kleine zucht liet ik mezelf van de bank vallen en stond op, "Ik ga naar Louis" deelde ik nog even mee. Weet je, je kon het misschien bekijken alsof het mijn job was om dat te doen, maar om eerlijk te zijn, ik deed niet liever. Ik kon er niet tegen als mijn beste vrienden een onderlinge ruzie hadden of dat er 1tje met een probleem zat. Ik liep de bar binnen en zag Louis aan de bar, tequilla drinken. Ik zuchtte en schudde mijn hoofd waarna ik een hand door mijn haren haalde en naar hem toeliep. "Ik snap dat je wil drinken, maar we hebben straks een optreden, mate" zei ik toen ik naast hem stond. Ik draaide me om zodat mijn rug tegen de bar leunde en keek hem aan, "Tell me what's wrong". Ik zag gewoon in zijn ogen dat er iets was, al was het iets kleins of iets onbelangrijks. Het kon mij niet schelen, vrienden moesten geholpen worden.

    Louis William Tomlinson.

    "Ik snap dat je wil drinken, maar we hebben straks een optreden, mate." hoorde ik opeens iemand zeggen, wetend dat het onze zorgzame Liam was.
    Ik keek hem uitdrukkingloos aan en haalde mijn schouders op. Misschien gaf het wel een leuk effect, optreden terwijl je tipsy was... Zou dat niet leuk uitzien? Het viel altijd te proberen... Al is het niet handig om het te gaan proberen als je probeert door te breken.
    "Tell me what's wrong." zei Liam nu, terwijl hij met zijn rug tegen de bar aanleunde en me aankeek.
    "Niks." mompelde ik, waarna ik hem zuchtend aankeek. "Het is gewoon iets stoms..."
    Het was ook stom, ik vond haar leuk en Harry kaapte haar zoals gewoonlijk voor mijn neus weg. En Niall reageerde ook al de hele tijd zo raar op me... Was er iets mis met me of zo?! Nee, dat met Harry was vrij normaal...
    "Het is gewoon... Altijd als ik eens iets wil moet Harry het weer verpesten! Hij is mijn beste vriend, Liam... En ik gun hem alles van de wereld. Maar het is verschrikkelijk irritant dat ik nooit eens... Na ja, laat maar." zei ik, waarna ik het laatste mompelde en zuchtte. Harry kon er in principe niets aan doen, want hij wist het gewoonweg niet. Maar toch...


    Reading a good book is like taking a journey.

    {haaiiii, waar kan ik inspringen met Lunaaaa????}


    Do what people say you can't.

    (Luna kan misschien bij Blair en Sonny gaan zitten. Of ze moet naar Louis en Liam gaan, maar die zijn in gesprek.)


    Reading a good book is like taking a journey.

    {en waar zijn hun dan :s}


    Do what people say you can't.

    Luna June River

    Ik had niet door dat Rhoda weg was gegaan want ik zat alleen maar rond te kijken. Ondertussen had ik zelf nog 2 glazen bestelt die nu op een rijtje stonden.
    Vanuit een ooghoek zag ik Sonny en Blair aan een tafel zitten.
    Ik pakte mijn glas waar nog een klein laagje in zat en liep naar hun toe.
    ''Hoiiiii.'' zei ik vrolijk en glimlachte even. Ik blies snel de pluk haar die voor mijn ogen hing weg.


    Do what people say you can't.

    Blair Hadley McFly.

    "Hoiiiii." hoorde ik iemand vrolijk zeggen, waardoor ik opkeek en zwakjes glimlachte.
    Ik stel je voor aan Luna, de jongste uit onze band en ook nog eens de schattigste. Dat vond ik tenminste... "Hey Luna."
    Ik schoof automatisch een stoel voor haar naar achteren zodat ze kon zitten en keek haar vragend aan. "Wat doe jij hier? Ik had helemaal niet gemerkt dat je hier was." zei ik verbaasd, waarna ik wat met het bladgoud in mijn inmiddels lege glas speelde. Het bewoog wat op en neer in het laagje vloeistof op de bodem en even had ik de neiging om het eruit te vissen en in mijn mond te stoppen, maar dat zou er vast raar uitzien.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Luna June River

    Ik ging op de stoel zitten die ze naar achter schoof. Met een lichte klap belandde mijn glas op de tafel. ''Nou, ik ben hier net als jullie en ik zat al die tijd die ik hier ben bij de bar. Ik had juist niet door dat jullie hier waren. Alleen Rhoda had ik gezien.'' antwoordde ik.
    Ik keek naar het ding waar ze mee aan het spelen was. Zelf vond ik alcohol niet zo lekker maar Blair dus wel. ''Ehm... Al een leuke naam bedacht voor onze band?''
    Ik was echt super slecht in een onderwerp verzinnen om over te praten.

    {Sorry als ik soms laat reageer}


    Do what people say you can't.