• Wat als er niet zoiets was als X-Factor? Zouden de jongens elkaar dan alsnog gevonden hebben? Zouden ze nog steeds wereldberoemd zijn? Nou, gedeeltelijk is het uitgekomen. De jongens zijn een kleine band in London, maar ze proberen nog steeds beroemder te worden. Ze oefenen veel en nemen elk concert aan. Dit is hun droom, en ze zullen niet stoppen voordat hun naam in de grote lichten staat. Met familie, vrienden, en vooral elkaar, zijn ze vastberaden om het helemaal te maken dit jaar. Maar soms komen gevoelens, timing, en andere obstakels in de weg te staan. Is hun vastberadenheid genoeg om de jongens in de spotlights te zetten en wat doen ze als een meidengroep grote concurrentie voor hen begint te vormen?
    (De rechten van het idee gaan naar Depay :3)

    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -De meisjes en de jongens zijn vijanden van elkaar, concurrentie. Hou er dus rekening mee dat niet iedereen meteen een relatie aangaat.
    -Maximaal twee personages per persoon, en dan ook van het andere geslacht.
    -Reserveren mag.
    -Ga niet teveel off-topic, ook niet hier in het rollentopic.
    -Als je weg moet zien we je wel weer verschijnen als je terug bent. En als je wilt praten zijn daar gastenboeken voor. Als je al off-topic gaat, gebruik a.u.b. (), {}, [].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren. En hiermee bedoel ik niet voor een uur omdat je naar de tandarts moet...
    -Alleen CxStylinson en Depay maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie, dan wordt je er zonder pardon uitgezet.
    -Als je je niet kunt houden aan de bovenstaande dingen doe dan ook niet mee. Als je eens een keer een foutje maakt kan dit gebeuren, natuurlijk. Maar hou er rekening mee dat je een waarschuwing kan krijgen of uit de RPG gezet kan worden als je te ver gaat.
    -Bij vragen kan er contact op worden genomen met Depay en CxStylinson .


    Rollen:
    Jongens:
    -Harry Edward Styles. LameBrain
    -Liam James Payne. Lifeisajoke
    -Niall James Horan. IrishCharm
    -Louis William Tomlinson. CxStylinson
    -Zayn Jawaad Malik. Depay

    Meisjes:
    - Dessy Tamara Jones. Depay
    - Rhoda Elisabetta Ramirez. Lifeisajoke
    - Blair Hadley McFly. CxStylinson
    - Sonny Mabel Puckerman LameBrain
    - Luna June River. Agentp

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 13:05 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Zayn Malik
    'Ik hoop dat het geen tatoeages zijn die je gewoon met weddenschappen hebt laten zetten...?' vroeg ze en ik schudde mijn hoofd. 'Nee joh gek! Ze hebben allemaal stuk voor stuk een betekenis voor me.' zei ik grijnzend. Ik was echt geen type om tattoeages te laten zetten door weddenschappen.
    'Goed, vele tatoeages.' hoorde ik haar mompelen en ik keek haar even met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Dus... Wil je hier de hele dag blijven zitten en een gesprek op gang houden of wilde je nog iets anders gaan doen?' vroeg ze waarna ik zag dat ze weer op haar lip beet. Daar moest ze echt eens mee ophouden want ik vond dat zo sexy staan bij haar.
    Ik zuchtte toen ik haar glimlachend aankeek.
    'Zeg het maar, mij maakt het niet zoveel uit.' antwoorde ik op haar vraag.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Harry Edward Styles
    even was ik geschrokken van het feit dat ik Niall bijna zag breken voor mijn neus omdat hij zo bang was voor de waarheid. Meteen trok ik hem naar me toe en pakte ik met mijn nog vrije hand zijn andere hand vast zodat hij zijn haren niet uit zijn hoofd zou trekken. ''Ni, ik weet niet wat er allemaal in dat hoofdje van je omgaat, maar dit is niet goed hoor.'' fluisterde ik terwijl ik hem knuffelde. Voor omstanders moest dit een heel raar gezicht zijn, zo hier in de regen. ''Maar ik weet wel, dat je vast veel banger bent dan noodzakelijk. Ik bedoel als mensen je echt om welke reden, die jij in je hoofd heb, zouden verlaten, zouden die mensen het toch niet waard zijn.'' ik deed weer een stapje naar achter en veegde tevergeefs de tranen van Niall zijn gezicht, die toch al doorweekt was van de regen. ''En al zeg je nu dat je, je wilt laten ombouwen tot vrouw, dan zou ik nog van je houden zoals je bent. En ik weet zeker, de andere jongens ook.'' Glimlachte ik. Ik wilde echt niet dat Niall zich door wat voor reden dan ook zo ellendig voelde.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''


    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    Hij vroeg de rekening nadat hij de helft van de saus op de grond had gegooid en betaalde alles. Ik wou protesteren hoor, maar ik wist ondertussen wel al dat Louis koppig kon zijn, iedereen kon koppig zijn, daarmee dat ik het wist. We stonden ondertussen al weer buiten, waar het nog steeds regende. Ik glimlachte, stom huh, blij worden van regen ? Ach ja, ik was raar, algemene info.
    Ik nam Lou's hand vast en verstrengelde onze vingers. Ik begon de juiste kant uit te lopen, al was het niet zo heel ver van hier. Ik keek naar de lucht en voelde de druppels op mijn gezicht landen. Het voelde zo goed. Hm, heerlijk gewoon. Ik likte over mijn lippen heen waardoor de regendruppels die op mijn lippen lagen weggeveegd werden. Het gebouw waar mijn loft zich in bevond doemde al op waardoor ik Louis lachend meetrok. Ik duwde de deuren open en liep verder naar de trappen. "De lift is kapot" zei ik waarna ik onschuldig mijn schouders ophaalde. Het was maar 1 verdieping, zo erg was het niet.
    Ik deed de deur van mijn loft open en sloeg die dicht nadat Lou binnen was gekomen.
    "Let niet op de instrumenten die totaal in de weg staan" zei ik grijnzend waarna ik mijn blazer uittrok.
    "Ik kijk even of ik niets van droge kleren voor je vindt".

    Blair Hadley McFly.

    "Nee joh gek! Ze hebben allemaal stuk voor stuk een betekenis voor me." antwoordde Zayn grijnzend.
    Ik zuchtte opgelucht en merkte dat Zayn me vragend aankeek toen ik tegen mezelf praatte. Ik bloosde en schudde mijn hoofd. "Niks... Dat is mijn manier om informatie op te slaan." zei ik eerlijk.
    Ja, als ik iets wilde onthouden wat ik zeker weten ging vergeten deed ik het maar zo... Het zou wel moeten, anders vergat ik het weer.
    Zayn zuchtte en keek me glimlachend aan. "Zeg het maar, mij maakt het niet zoveel uit."
    Ik fronste. Ik haatte het als ik een vraag stelde en de beslissing weer bij mij werd gelegd... Dan raakte ik lichtelijk geïrriteerd. Waarom? Omdat ik de vraag stelde. Beantwoord hem dan normaal en ga er niet omheen liggen te draaien.
    Je kon het ook van de andere kant bekijken en de vraag bij mij leggen omdat ik erover begon. Ach, je had hier twee standpunten...
    Ik schudde mezelf wakker uit mijn gedachten. "We kunnen naar het park gaan?"
    Ja, wat? Ik liep graag in het donker in het park. De verlichte waterfonteinen zagen er prachtig uit in het maanlicht. En het was leuk om aan de waterkant te gaan zitten met je voeten in het water. En als je dan ging liggen kon je de sterren tellen en er vormen uithalen. Zie je? Ik had ook zo mijn goede kanten.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Niall james Horan

    Opeens trok Harry me in een knuffel en hield me stevig vast. Met zijn andere hand pakte hij mijn andere hand vast zodat ik niet meer aan mijn haren zou trekken.
    ''Ni, ik weet niet wat er allemaal in dat hoofdje van je omgaat, maar dit is niet goed hoor.'' Ik snikte luider in harry zijn omhelzing.
    'En al zeg je nu dat je, je wilt laten ombouwen tot vrouw, dan zou ik nog van je houden zoals je bent. En ik weet zeker, de andere jongens ook.'' ik keek met betraande ogen op naar Harry, hij glimlachte naar me. Ik wist ergens wel dat ze me nooit alleen zouden laten, maar toch kon ik het gevoel niet van me afschudden dat ze dat wel zouden doen. Ik begroef mijn hoofd terug in harry's borstkas. ik wilde niet dat hij me zag huilen, al kon hij dat waarschijnlijk wel van me horen. "Ik ben verliefd, Harry," zei ik heel zachtjes, bijna onhoorbaar.


    Take me to wonderland

    Harry Edward Styles
    "Ik ben verliefd Harry." Dit was echt alles behalve wat ik verwacht had. De ergste dingen waren door mijn hoofd geschoten maar deze zat er niet bij. Ik streelde de blonde lokken van de jongen die tegen mijn borstkas aan het huilen was. "Maar dat is toch fijn." Ik was zelf nog nooit verliefd geweest maar ik kon me niet voorstellen dat dat nou iets was dat je niet aan je vrienden durfde te vertellen. "En wie is de gelukkige?" Vroeg ik kalm om hem niet op te jutten. Nu ik hem eindelijk aan het praten had, wilde ik het niet verpesten.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall James Horan

    "Maar dat is toch fijn." Hoorde ik harry zeggen. oh heel fijn. Zeker als je weet dat diegene totaal niks voor je voelt en op dit ogenblik met iemand anders is en diegene waarschijnlijk zit af te lebberen. Heel fijn allemaal. Wou dat het meer gebeurde.
    "En wie is de gelukkige?" ik lachte schamper. Gelukkig is hij wel. Heel gelukkig...met een ander. "Louis," bracht ik uiteindelijk uit. Ik durfde Harry niet aan te kijken, dus hield ik mijn hoofd maar tegen zijn borst en probeerde me rustig te krijgen, waar ik helaas niet zo goed in slaagde. Ik had net aan Harry bekend dat ik verliefd ben op Louis. This is going to be fun. Hij mag me nu een enorme sukkel noemen, want dat ben ik ook.


    Take me to wonderland

    (Sorry! Ik moest een preek aanhoren voor twintig minuten of zo... :\)

    Louis William Tomlinson.

    Ik bekeek de loft even waar Rhoda woonde. Het was een mooi ingerichte woning, en redelijk modern... Mijn ogen liet ik van de bank naar de piano glijden die daar netjes stond uitgestald. Een prachtig exemplaar, dat moest ik toegeven.
    Als vanzelf liep ik naar het voorwerp toe en ging op het bankje zitten. Ik hield eventjes geen rekening met mijn natte kleding terwijl ik mijn vingers over de toetsen liet glijden en naar het muziekstuk voor mijn neus keek. Het was niet heel eenvoudig, maar ik wilde het wel proberen...
    Ik begon de toetsen in te drukken en wierp af en toe een blik op de notenbalken, maar ik merkte dat ik het nog niet zo vlotjes speelde als gedacht. Het ritme was te snel en ik sloeg een aantal de plank volledig mis met de toetsen indrukken.
    Ik was niet zo goed met mijn pianospel, maar het was leuk om af en toe eens te doen. Na een tijdje stopte ik met spelen en liet mijn ogen weer de kamer verkennen. Rhoda had smaak, dat lag sowieso vast.


    Reading a good book is like taking a journey.

    [Ik reageer zo, even tanden poetsen en zo ;3]

    Harry Edward Styles
    "Louis." Even stopte ik met alles waar ik mee bezig was en bleef in stokstijf staan. Niet wetend wat ik moest denken en al hellemaal niet weten hoe ik moest reageren. Niall, een van mijn beste vrienden, was verliefd op Louis, mijn allerbeste vriend, waar ik net nog ruzie mee had over meisjes. En opeens begreep ik heel goed waarom Niall zo bang was voor de waarheid. Verliefd zijn op een van je vrienden is dan ook niet niks. Als eerst kwam er in me op dat ik Louis niet ook op die manier met Niall wilde delen en dat hij van mij was maar al snel besefte ik dat het hier niet om mij ging en hoeveel pijn het Niall niet moest doen om te weten dat Zijn liefde nu een date had met Rhoda. Waarschijnlijk vond hij het zelfs erger dan ik. "Ni, toch." Wist ik uiteindelijk uit te brengen en ik trok de blonden Ier weer in een knuffel. Ik stond bijna op het punt om met hem mee te gaan huilen zo erg vond ik het voor hem. Ik zou me echt vreselijk voelen zou ik in zijn schoenen staan. "Doe het jezelf niet aan." Fluisterde ik. Hij moest dit idee echt uit zijn hoofd krijgen want dit ging natuurlijk nooit werken.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''


    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    Ik had mijn slaapshirt aangetrokken van Superman. Oké, het bedekte niet alles van mijn lichaam, maar het boeide me niet. Niemand die me hier zag behalve Louis, en hij was wel de laatste waar ik me voor schaamde. Ik had voor hem nog een stoffen trainingsbroek gevonden van Abercrombie. Mijn broer had veel achtergelaten. Of, nee, dat was een leugen, ik had gewoon wat dingen gestolen van hem. Ik liep terug naar de living en hoorde hem pianospelen. Ik herkende het stuk uit duizenden want dat was het stuk dat mijn vader had geschreven. Hij miste soms wat dingen, maar hij deed het echt goed. Het was geen makkelijk stuk, dat was zeker. Zelf had ik er een jaar op moeten oefenen, en serieus, ik had hier veel vazen langs de grond gesmeten.
    Ik legde de broek op de stoel naast hem en sloeg mijn armen om zijn hals heen waarna ik een kusje op zijn mondhoek drukte.
    "Je speelt echt goed Lou" zei ik glimlachend. Ik ging naast hem zitten, ja het was een lang bankje, en keek even naar het stuk, ook al was dat niet meer nodig. Ik zette mijn vingers op de juiste toetsen en drukte ze in. De volgende toetsen volgden elkaar snel op, en uiteindelijk was het stuk uitgespeeld. "Ja kan niet geloven hoeveel vazen ik op de grond heb gesmeten voordat ik dit stuk kon, serieus, als je me nu bloemen geeft, dan moet ik die in de visbokaal zetten, maar ik denk niet dat Mister Snicker Doodle dat zo leuk vindt".

    Niall James Horan

    Ik zag hoe Harry opeens stokblijf za staan, waardoor paniek door mijn hele lichaam gierde. Oh nee, hij haat me. Natuurlijk haat hij je, je hebt net gezegd dat je op je beste verliefd bent die tegelijk ook nog eens de aller beste vriend van Harry is. Jij bent blond zeker, Niall?
    "Ni, toch," zei hij uiteindelijk en trok me terug in een knuffel. Het verbaasde me dat hij me weer in een knuffel trok, maar ik zwaaide ook mijn armen rond hem om ervoor te zorgen dat ik niet gewoon door mijn benen zou vallen. "Doe het jezelf niet aan." fluisterde hij. Ik begon weer te snikken. Huilbaby! riep de stem in mijn hoofd. Sinds wanneer heb ik die stem? "Ik kan het niet. Ik wil niet verliefd zijn, maar ik kan het niet stoppen," ik hikte een paar keer van het huilen. Mijn gitaar la op dit moment op de grond nat te worden, maar dat kon me niks schelen. "You know you love someone when you can't have them, wright? They were damn right,"


    Take me to wonderland

    Louis William Tomlinson.

    Ik merkte dat Rhoda binnen was gekomen omdat ik ineens een broek naast me zag liggen, en die was hier waarschijnlijk niet zomaar heen gelopen... Ik glimlachte toen ze haar armen om mijn hals sloeg en een kusje op mijn mondhoek drukte.
    "Je speelt echt goed, Lou." zei ze, waarna ze naast me ging zitten en ik bewonderend toekeek hoe ze haar vingers met gemak over de toetsen liet glijden en het muziekstuk soepeltjes speelde. Wauw, perfect...
    "Ja kan niet geloven hoeveel vazen ik op de grond heb gesmeten voordat ik dit stuk kon, serieus, als je me nu bloemen geeft, dan moet ik die in de visbokaal zetten, maar ik denk niet dat Mister Snicker Doodle dat zo leuk vindt." zei Rhoda, waardoor ik in de lach schoot.
    Goed, geen bloemen meebrengen voor Rhoda, dus. Een vaas zou handiger zijn... Of beide!
    "Wacht, mister watte?" vroeg ik, waarna ik op mijn lip beet om niet te lachen.
    Toen ik het gevoel had dat ik geen lachbui meer zou krijgen keek ik Rhoda aan. "Je speelde het trouwens wel perfect! Je hebt talent, Rhoda."


    Reading a good book is like taking a journey.

    [wonen Lou en Hazza ook gewoon samen in dit verhaal?]

    Hazza Edward Styles
    Ik was even ten einde raad en wist totaal nie wat ik met deze toestand aan moest. Ik wist alleen dat als Louis hier achter zou komen dit niet goed voor onze vriendenband zou zijn. Al maakte ik me meer zorgen om Niall zelf. Het was ook dat ik wist dat je niet zelf kon kiezen voor wie je gevoelens kreeg en Niall hier zelf niets aan kon doen, anders had ik er heel anders naar gekeken. "Kom, we gaan naar huis en dan ga ik jou eens een goede kop warme choco met rum geven en jou gedachten op een rijtje zetten." Ik haalde mijn hand nog even door de natte haren van Niall heen en pakte zijn gitaar van de grond. "Maak je geen zorgen. Het komt wel weer goed." Verzekerde ik hem terwijl ik mijn arm weer over zijn schouder sloeg en we naar mij huis liepen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    (Um... Dat kan, ja. Doe maar gewoon. ;p)


    Reading a good book is like taking a journey.