• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Lyris| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Calantha | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Calantha Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
    - Aislinn| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Aislinn| Faye Melodié Sanchez*

    [ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 19:57 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Atreyu

    "Heerlijk."
    De ondeugende blik in haar ogen is al een leuk voorproefje op wat er straks komen gaat. Ik krijg een rilling als ze over haar lippen likt. Toevallig ben ik dat straks ook van plan, over haar lippen likken.
    "Hola mis amigos. Hoe staat het leven?" vraagt Faye die ondertussen ook aan tafel komt zitten.
    Recht, of toch bijna.
    Ik grinnik even en richt mijn blik naar Faye toe.
    "Muy bueno", antwoord ik. "Sanchez, ik had het kunnen weten dat je Spaans spreekt," voeg ik er nog aan toe. Ik heb er gewoon nog niet eerder bij stil gestaan. Het is dan ook niet alsof ik zo'n diepgaande gesprekken met Faye voer.
    Ondertussen duw ik mijn been tussen die van Fedea in. Ik beweeg het wat op en neer zodat het weer tegen die van haar schuurt. Heel rustig probeer ik haar benen wat uit elkaar te duwen. Vanuit mijn ooghoeken kijk ik haar even aan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Rey

    Met mijn bord vol lasagne volg ik Faye naar de anderen.
    "Hola mis amigos. Hoe staat het leven?"
    Lachend zet ik me naast Fedea en rol lachend mijn ogen. Enorm normaal, dat is Faye.
    "Muy bueno."
    Ik trek mijn wenkbrauwen op wanneer Trey Spaans spreekt. Dat wist ik niet, wat een verrassing.
    "Sanchez, ik had het kunnen weten dat je Spaans spreekt."
    "Guarin. Nu je het zegt," antwoord ik lachend.


    Fedea

    Ik zucht gefrustreerd wanneer ze in het Spaans beginnen te brabbelen. Gelukkig versta ik hier en daar ook nog wat in het Nederlands.
    "Hallooo, dom kindje dat geen Spaans spreekt," probeer ik subtiel tussen te brengen.
    Ik giechel even wanneer ik Trey's been tegen de mijne voel, en ik merk dat hij me probeert te plagen. Ik vrees dat als ik er mee in op ga, ik me absoluut niet meer ga kunnen beheersen, dus leg mijn ene been over het andere. Lichtjes grinnikend kijk ik hem aan.
    "Is het bij jullie ook zo lekker?" vraag ik aan Rey en Faye.
    De stommeriken. Nemen ze gewoon pasta en lasagne. Dat eet je thuis bijna elke maand.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Muy bueno," Gulzig neem ik een hap van mijn spaghetti waarna ik het doorslik. Ik steek mijn duim kort naar Trey op omdat mijn mond nog vol zit en neem een slok van het ijskoude water.
    "Sanchez, ik had het kunnen weten dat je Spaans spreekt," Ik grinnik, haal mijn schouders op. Nu moet hij niet gaan overdrijven hoor. Ik zelf ben niet eens voor de volle honderd procent Spaans, slechts half en dan nog, tweetalig ben ik nooit opgevoed.
    "Ja ja, meest voorkomende Spaanse achternaam, vriend." zeg ik wijs, niet wetend of het helemaal waar is, maar het zal me niet eens verbazen als ik de volledige waarheid spreek. Ik heb in mijn leven die achternaam al zo vaak gehoord, dat het gewoon niet meer leuk is.
    "Guarin. Nu je het zegt," voegt Rey er nog aan toe, bedenkelijk kijk ik hem aan waarna ik glimlach.
    "Oh en Venado, waar doet mij dat nou aan denken?" Tja, je zou wel kunnen zeggen dat we als Spaanse in de volle meerderheid zijn.
    "Hallooo, dom kindje dat geen Spaans spreekt," breekt Fedea dan de discussie. Het dringt me nu pas door dat ze er waarschijnlijk niets of nauwelijks wat van verstaat of begrijpt, hoewel het toch wel makkelijke woorden zijn. Ik kijk haar onschuldig aan.
    "Sorry Fé, je hebt nog genoeg tijd om het wel te leren en ik denk dat Trey daar totaal geen problemen mee zal hebben, niet? Laat me eens raden met wat voor woorden hij zal beginnen..." Verder houdt ik mijn mond en kijk met samengeknepen ogen de tafel even rond. Ik stop een stukje komkommer in mijn mond en bijt op mijn lip. Het zal me niet eens verbazen.
    "Is het bij jullie ook zo lekker?" Ik kijk even naar mijn bord pasta en knik dan. Tja, misschien niet de meest logische keuze nu we hier zijn, maar wat maakt het uit? We hebben nog dagen zat.
    "Absoluut." zeg ik dan uiteindelijk.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    Ik moet lachen om de opmerkingen van Faye, puur omdat ze gelijk heeft. Zowel wat haar achternaam betreft als die van Rey.
    "Hallooo, dom kindje dat geen Spaans spreekt." Ik kijk verontschuldigend naar Fedea en werp haar wat luchtkusjes toe. Mijn ogen gaan even open als ik merk dat ze haar benen over elkaar legt. Ik knijp ze even tot spleetjes en moet mijn best doen niet te hard te grijnzen. Ik vind het best wel spannend namelijk, dat Faye en Rey het niet doorhebben.
    Ik besluit een andere aanpak te proberen en strek nu mijn beide benen, om die van Fedea er tussen te klemmen. Geen idee wat ik daar precies mee wil bereiken, maar ik ben er vrij zeker van dat er hoe dan ook reactie op komt.
    Ondertussen stop ik nog wat eten in mijn mond alsof er niks aan de hand is.
    "Sorry Fé, je hebt nog genoeg tijd om het wel te leren en ik denk dat Trey daar totaal geen problemen mee zal hebben, niet? Laat me eens raden met wat voor woorden hij zal beginnen..."
    Ik grinnik nog een keer en kauw snel mijn eten weg.
    "Dezelfde woorden waar Rey en jij zo van houden," antwoord ik met een knipoog.
    Smakelijk stop ik nog wat pasta in mijn mond. Ik kijk even naar mijn bord, dat bijna leeg is en dan weer naar Fedea, waarop ik haar een ondeugend lachje toewerp.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Rey

    "Sorry Fé, je hebt nog genoeg tijd om het wel te leren en ik denk dat Trey daar totaal geen problemen mee zal hebben, niet? Laat me eens raden met wat voor woorden hij zal beginnen..."
    "Dezelfde woorden waar Rey en jij zo van houden."
    Lachend kijk ik van de een naar de andere.
    "Je moet toegeven, Faye, hij heeft een punt," zeg ik grijnzend.
    Lachend neem ik een hap van mijn lasagne en drink een keer van Fedea's cola, aangezien wij nog geen drinken hebben.

    Fedea

    "Sorry Fé, je hebt nog genoeg tijd om het wel te leren en ik denk dat Trey daar totaal geen problemen mee zal hebben, niet? Laat me eens raden met wat voor woorden hij zal beginnen..."
    "Dezelfde woorden waar Rey en jij zo van houden."
    Ik volg het gesprek maar half, gezien ik weer afgeleid wordt door Trey die me maar meer en meer opwindt met wat hij onder tafel doet. Ik probeer niet te lachen wanneer hij mijn benen tussen de zijne klemt, en zet mijn benen gewoon naast elkaar, ietsje uiteen, zoals eerst waarschijnlijk zijn bedoeling was.
    Ik rek me even uit, drink de rest van mijn cola leeg wanneer Rey ook eens gedronken heeft en kijk veelbetekenend naar Trey.
    "Goh, ik ben zo moe van de vlucht, en nu die volle maag... Ik denk dat ik dessert oversla en een siësta ga nemen."
    Glimlachend kijk ik naar Rey en Faye.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Dezelfde woorden waar Rey en jij zo van houden." Met open mond kijk ik hem aan, even niet wetend wat te zeggen. Ik wil niet zeggen dat hij gelijk heeft, want dan weet ik gewoon dat ik hem zijn zin geef. Iets dat ik absoluut niet wil hebben.
    "Je moet toegeven, Faye, hij heeft een punt." zegt Rey dan nog. Fijn, heel fijn. Open boek hier dat op tafel ligt.
    "Nou, wat?" zeg ik dan alsnog, "niet in het Spaans trouwens." voeg ik dan nog toe en draai mijn spaghetti rondom mijn vork. Ik kijk even fronsend naar Fedea waarna ik mijn blik naar Trey laat glijden. Duidelijk dat die twee al met heel andere dingen in hun hoofd zitten.
    "Goh, ik ben zo moe van de vlucht, en die volle maag." begint Fedea al. Juist, ik wist het wel. Grijnzend kijk ik haar aan en houd wijs mijn mond dicht. Ik moet moeite doen om niet meteen te gaan lachen en trek geïnteresseerd mijn wenkbrauw op.
    "Ik denk dat ik het dessert oversla en een siësta ga nemen." Ik kijk lachend naar mijn bord, glij met mijn handen over mijn dijen en zoek even naar de geschikte woorden.
    "Bedoel je niet dat je roomservice naar je kamer laat komen voor het dessert?" vraag ik lachend, "en daarna vooral veel calorieën wegwerken." grinnik ik nog.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    Terwijl ik geamuseerd het gesprek tussen Faye en Rey volg, neem ik een paar slokken van mijn spuitwater.
    "Goh, ik ben zo moe van de vlucht, en die volle maag. Ik denk dat ik het dessert oversla en een siësta ga nemen."
    Ik proest in mijn glas waardoor mijn hele gezicht nat is en alsof dat nog niet erg genoeg is verslik ik me nog een keer in de slok die ik net genomen had ook. Die opmerking was gewoon zo duidelijk, net als het gewandel van Rey en Faye. Die laatste twee kijk ik even verontschuldigend aan. Ik wilde het liever subtiel toen, maar hé, uiteindelijk is het resultaat hetzelfde.
    "Bedoel je niet dat je roomservice naar je kamer laat komen voor het dessert? En daarna vooral veel calorieën wegwerken."
    "Juuuuist, roomservice," grinnik ik.
    Ik ben er vrij van overtuigd dat ons "dessert" zelf het wegwerken van calorieën is.
    Omdat de rest toch al doorheeft wat er gaande is, besluit ik het spelletje maar mee te spelen.
    "Ik moest maar meegaan, je sleutel ligt nog boven," zeg ik met een brede grijns.
    Ach, een beetje de schijn ophouden kan geen kwaad.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Ik begin te lachen wanneer Trey het uitproest. Het is niet alsof hij subtieler was.
    "Ik moest maar meegaan, je sleutel ligt nog boven."
    Ik zucht dramatisch.
    "Ach, ik ben ook zo'n leeghoofd."
    Grinnikend kijk ik hem aan. Af en toe vergeet ik wel eens dat er ook nog anderen bijzijn.
    "Zullen we dan maar?" vraag ik liefjes.
    Het is niet alsof Rey en Faye het onder stoelen of banken steken als ze van bil gaan, en daarbij, ik ben zwanger. Ik denk dat Faye en Rey oud genoeg zijn om te beseffen dat de ooievaar die baby niet in mijn buik geplant heeft.
    Ik grinnik zachtjes en sta op.
    "Dan kunnen jullie onverstoord verder eten, en straks ook dessert eten."
    Ik knipoog even lachend naar Faye.
    "Met veel slagroom," zeg ik zo subtiel mogelijk.
    Met een verliefde blik kijk ik naar Trey en neem zijn hand in de mijne.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Ach, ik ben ook zo'n leeghoofd. Zullen we dan maar? Dan kunnen jullie onverstoord verder eten, en straks ook dessert eten. Met veel slagroom."
    Ik schud lachend mijn hoofd terwijl Fedea mijn hand vast neemt. Mijn vrije hand leg ik over haar mond heen.
    "Liefje, ze zijn nog aan het eten," herinner ik haar eraan.
    Ik kijk naar Rey en Faye en haal mijn schouders even op. Er valt nu geen ontkennen meer aan wat Fedea en ik van plan zijn, ook al ben ik er zeker van dat ze het al lang door hadden.
    Ik haal mijn hand van Fedea's mond en druk er een klein kusje op.
    "Kom," zeg ik rustig.
    Ik trek haar zachtjes achter me aan en draai me nog even om naar de anderen.
    "We zien jullie vanavond wel," zeg ik nog met een glimlach.
    Vervolgens wandel ik samen met Fedea richting de lift.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Ik grinnik even wanneer ik zijn hand over mijn mond voel en druk er plagerig een kusje op.
    "Liefje, ze zijn nog aan het eten."
    Zo onschuldig mogelijk kijk ik hem aan.
    "Kom. We zien jullie vanavond wel."
    Ik wuif nog even naar Faye en Rey en loop naast Trey naar de lift.
    "Vanavond pas? Wat ben jij allemaal van plan?" vraag ik zachtjes.
    Ik druk een kusje op zijn wang en kijk hem lipbijtend aan. Ik verstrengel onze vingers en druk een kusje op de rug van zijn hand wanneer ik die tot mijn lippen breng. Het lijkt nog steeds alsof ik slaap, ik kan niet geloven dat we echt in Jamaica zijn.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Vanavond pas? Wat ben jij allemaal van plan?"
    Voor ik kan antwoorden drukt ze een kusje op mijn lippen. Met een verliefde glimlach op mijn lippen kijk ik haar aan? Terwijl zij een kusje op de rug van mijn hand drukt, streel ik die van haar met mijn duim.
    Ik druk op het knopje van de lift en ben blij als hij meteen open gaat. Ik leg een hand om Fedea's middel en de andere op haar wang. Heel teder druk ik mijn lippen op die van haar.
    "Gewoon de tijd nemen om jou te doen genieten en te genieten van jou," zeg ik zacht.
    Mijn blik boort zich in de hare. Goed, nu kun je wel denken dat we dat soort dingen even goed thuis hadden kunnen doen, maar we zijn hier nog wel even dus in principe geeft het niet echt dat we nog niet meteen gaan zonnen en gaan verkennen.
    Ik trek haar wat dichter tegen me aan terwijl mijn ogen over haar gezicht dwalen. Soms vind ik het nog steeds moeilijk te geloven dat ze echt van mij is, na zo lang op haar gewacht te hebben.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik zie dat de lift er al meteen is. Dat is wat anders dan dat wachten van daarstraks.
    "Gewoon de tijd nemen om jou te doen genieten en te genieten van jou."
    Met een verliefde blik kijk ik hem aan en laat mijn armen om zijn middel glijden.
    "Dat klinkt als een zeer goed doorgrond plan."
    Ik doe even alsof ik het overweeg en knik dan.
    "Ik vind het super," zeg ik grinnikend.
    Lachend druk ik een kusje op zijn lippen en druk snel op het knopje van de tweede verdieping, aangezien we daar nog niet toe gekomen waren.
    Voor ik het weet, zijn we al boven en glimlachend neem ik zijn hand in de mijne. Ik bijt op mijn lip terwijl ik hem ondeugend aankijk.
    "Kom." fluister ik zacht.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    -Omdat ik zo gefaalt heb in het lezen van berichten en niet heb gezien of er iemand op me heeft gereageert ga ik het helemaal goed maken en een killer post schrijven zodra ik weet waar alle reacties zijn ;3 -

    [ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 21:38 ]

    Atreyu

    "Dat klinkt als een zeer goed doorgrond plan. Ik vind het super."
    Ik laat mijn vingers zachtjes over haar rug gaan terwijl ze me een kusje op de lippen drukt. De rest van de "rit" naar boven sta ik in haar ogen te verdrinken. Pas wanneer Fedea mijn hand in die van haar neemt en me op een ondeugende blik trakteert besef ik dat we er zijn.
    "Kom."
    Ik knik en loop achter haar aan de lift uit.
    Hoewel we al ontelbare keren met elkaar naar bed zijn geweest, raast de spanning me door het lijf. Waarschijnlijk komt het omdat we nog nooit zo lang moeten wachten hebben tot we effectief alleen konden zijn.
    Ik haal alvast de kaart om de deur te openen uit mijn broekzak. Ik heb zo'n vaag vermoeden dat de kamer een wervelwind van kleren zal ondergaan zodra we binnen zijn.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Giechelend kijk ik hem aan.
    "Doe jij de deur open?" vraag ik zacht.
    Geduldig wacht ik tot we binnenkunnen, en trek hem vervolgens mee de kamer in.
    Mijn handen strelen zijn bovenlijf en mijn lippen zoeken de zijne.
    "Hier wacht ik al de hele dag op," zucht ik zacht.
    Ik bijt even zacht op zijn onderlip en sluit kreunend mijn ogen. Mijn armen glijden om zijn middel en ik druk mijn lichaam tegen het zijne.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.