[RPG] Animal Royal | 31 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
- Lyris| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Calantha | Koning Rey Venado | Hert (2)
- Calantha Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-
-

Wachters
- Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
- Aislinn| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
-
-

Floraten onbeperkt
Aislinn| Faye Melodié Sanchez*

[ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 19:57 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Atreyu

"Als hier nou een olifant thee zat te drinken met een dromedaris, had je het niet eens gezien. Ik hou van je."
Ik glimlach tegen haar lippen aan als ze me weer kust en haal zachtjes een hand door haar haren.
"Dromedarissen drinken geen thee," grinnik ik.
Ik schuif een heel klein beetje mee met de rij, en trek Fedea met me mee.
Bijna val ik over onze koffers, maar ik weet gelukkig op tijd mijn evenwicht te vinden.
"Maar ik hou ook van jou," zeg ik nog tegen Fedea.
Ik neem haar hand in de mijne en speel een beetje met haar vingers. Op dit moment kan het me niet schelen dat de anderen me waarschijnlijk klef vinden.
"Ik ben wel benieuwd naar onze kamer," zeg ik dan, met een kleine grijns.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Dromedarissen drinken geen thee."
Lachend kijk ik hem aan en sluit braafjes aan wanneer de rij opschuift.
"Maar ik hou ook van jou."
Zuchtend kijk ik naar onze handen.
"Ik ben wel benieuwd naar onze kamer."
Ik beantwoord zijn grijns met eenzelfde.
"We zullen het snel genoeg weten, hoop ik."
Ergens ben ik ook echt wel nieuwsgierig. Ik weet nu al dat dit enorm leuk gaat worden, vooral de momenten dat we enkel onder ons zijn.
"Op welke naam hebben we dit eigenlijk geboekt?" vraag ik nieuwsgierig.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"We zullen het snel genoeg weten, hoop ik. Op welke naam hebben we dit eigenlijk geboekt?"
Ik kijk haar met een glimlach aan.
"Guarin," zeg ik dan.
Volgens mij staat er zelfs "mevr. Fedea Guarin" op haar vliegtuigticket, ik heb er niet echt op gelet.
Het klinkt best vreemd, mijn achternaam bij haar voornaam, maar ergens vind ik het wel passen.
Dan is het eindelijk aan ons. Na enkele formaliteiten krijgen we beiden een sleutelkaart.
"Veel plezier, meneer en mevrouw Guarin, als ik u verder nog ergens mee kan helpen, dan hoor ik het graag."
Ik glimlach even en verzeker de vrouw dat het wel zal lukken.
"Ze noemde me meneer," fluister ik grinnikend naar Fedea.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Guarin."
Ik knik even en zucht opgelucht wanneer het aan ons is.
"Veel plezier, meneer en mevrouw Guarin, als ik u verder nog ergens mee kan helpen, dan hoor ik het graag."
Mijn hart mist enkele slagen wanneer ik mevrouw Guarin genoemd word. Het is nog niet eens officieel, en ik vind het nu al een geweldig iets.
"Ze noemde me meneer."
Lachend kijk ik hem aan.
"En mij noemde ze mevrouw Guarin," zeg ik zacht.
Lipbijtend kijk ik hem aan.
"Kom, laten we naar de kamer gaan, en dan kunnen we snel gaan eten."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"En mij noemde ze mevrouw Guarin. Kom, laten we naar de kamer gaan, en dan kunnen we snel gaan eten."
Ik til opnieuw onze koffers op en merk dat ik toch wel een beetje moe word van dat gesleur. Misschien maar goed dat we er zijn.
"Ik wil met de lift!" roep ik misschien iets te luid.
Ik grinnik even en haal mijn schouders even op. Ach, misschien kan Fé nu al oefenen voor met de kleine later, als die een tantrum krijgt.
Ietwat puffend sleep ik de koffers naar de lift toe, waar ik enthousiast een paar keer op het knopje druk.
Dat haat ik, wachten op de lift en hem op elke etage zien stoppen.
Ik leg weer mijn hand op mijn buik als deze voor de zoveelste keer gromt.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Ik wil met de lift!"
Grinnikend strompel ik achter hem aan met de rugzak op mijn rug. Zover in mijn zwangerschap ben ik nog niet, en ik vind het nu soms al vermoeiend.
Lachend schud ik mijn hoofd wanneer hij op het knopje blijft drukken.
"Rustig, liefje. Hij komt wel," zeg ik grinnikend.
"Jammer dat die lift niet zo goed luistert als ik, he?"
Ik druk een kusje op zijn lippen en druk zelf toch ook nog eens op het knopje.
Misschien dat hij naar mij iets beter luistert.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Rustig, liefje. Hij komt wel. Jammer dat die lift niet zo goed luistert als ik, he?"
Ik trek opnieuw een pruillip en kijk toe hoe Fedea nog een keer op het knopje drukt.
"Trey honger," mompel ik op een zielig toontje.
Tegen beter weten in druk ik ook nog een paar keer op het knopje.
Ik weet heus wel dat hij zo niet sneller komt, maar ergens krijg je er wel het gevoel van alsof je het wel in de hand hebt.
Ik zucht even en leun tegen mijn koffer.
Hopelijk gaat niet alles zo traag in Jamaica.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Trey honger."
Ik grinnik.
"Fedea ook hoor. En de baby ook."
Ik wrijf even over mijn buik en kijk op wanneer het bekende 'ping'-geluidje van de lift klinkt.
"Aha," zucht ik.
De deuren gaan open en ik laat eerst de mensen uitstappen, die vriendelijk een goededag zeggen. Glimlachend antwoord ik hen, en stap vervolgens de lift in.
"Vakantie," zucht ik en leun tegen de wand van de lift.
Ik kijk even op het kaartje in mijn handen en druk de knop van de tweede verdieping in, die meteen met een lichtje aanknippert.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Fedea ook hoor. En de baby ook."
Ik lach even als ik merk dat Fedea net zo opgelucht is als ik ben wanneer de lift er is. Als iedereen "uitgestapt" is, sleur ik de koffers in de lift.
"Vakantie," zucht Fedea als de deuren dicht gaan. Gelukkig hoeven we maar naar de tweede verdieping.
Met een tweede ping geeft de lift aan dat we er zijn. Ik laat Fedea eerst uitstappen en haal er dan de koffers uit. Met een glimlach trek ik ze achter me aan naar onze kamer, nummer tweehonderdvijftien.
"Waar zouden Rey en Faye en Eleanor en Matthew zitten?" vraag ik. Hopelijk op dezelfde gang, maar wel met een paar kamers tussen.
Ik stop de sleutelkaart in het daartoe bestemde bakje en open de deur.
"After you, lovely lady," zeg ik met een Jamaicaans accent.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Waar zouden Rey en Faye en Eleanor en Matthew zitten?"
Ik haal mijn schouders op.
"Ergens in het hotel?"
"After you, lovely lady."
Giechelend kijk ik hem aan en maak een kleine buiging.
"Thank you, my love," zeg ik op mijn beurt.
In het voorbijlopen druk ik een kusje op zijn lippen.
Nieuwsgierig loop ik de kamer binnen en meteen valt mijn mond open.
"Wauw, Trey, kijk!" zeg ik vol ongeloof.
Het is een knusse, ietwat romantische kamer, met een tweepersoonsbed, tv, en alle basisdingen.
Ik loop naar het raam en schuif de gordijnen wat opzij om te kijken.
"We hebben zelfs zicht op zee," zucht ik dromerig.
Ik draai me half om om hem aan te kijken met een verliefde blik.


Rey

Eindelijk is het aan ons om in te checken. Ik geef de vrouw achter de receptie de nodige gegevens en neem dankbaar onze sleutels aan.
"Eentje voor jou, mevrouw," zeg ik plechtig tegen Faye.
Lachend druk ik een kusje op haar neus.
"Kom," zeg ik, "laten we op zoek gaan naar..."
Ik kijk op het kaartje dat we hebben gekregen.
"Kamer tweehonderdenzes."
Glimlachend trek ik onze koffers achter me aan.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Eentje voor jou, mevrouw," Grinnikend kijk ik hem aan en neem een kleine buiging, hierna laat ik mijn ogen even over van alles en nog wat glijden. De bali, de vloer, de lampen, alles. Het is bijna onbeschrijfelijk dat we na zo'n lange tijd hier zijn.
"Kom," zegt Rey dan uit het niets waardoor ik opkijk. Vragend tuur ik naar hem en glimlach kort. "Laten we opzoek gaan naar, kamer tweehonderdzes." Ik knik enthousiast, vraag me af of onze kamer dicht bij die in de buurt van Eleanor en Matthew zal zitten, of Fedea en Trey. Niet dat dit veel uitmaakt natuurlijk, maar het zou wel een stuk handiger zijn.
"Tweede verdieping lijkt me?" zeg ik luidop en friemel wat aan de sleutel die ik in mijn hand heb. Ik blijf hem even aankijken ter bevestiging en kijk kort naar mijn roze koffer die Rey achter ons aansleept. Ik kan niet wachten om wat luchtigers aan te trekken en loop langzaam naar de lift toe. Vlug druk ik op het knopje en druk een kusje op Rey zijn wang.
"Echt ongelofelijk dat we er nu eindelijk zijn, hè."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Tweede verdieping lijkt me?"
Ik knik en probeer op het knopje van de lift te drukken, maar het lukt niet, met de koffers in mijn handen.
"Wil jij misschien even?" vraag ik grinnikend.
Ik glimlach wanneer ze op het knopje drukt.
"Echt ongelooflijk dat we er nu eindelijk zijn hè."
Ik knik en kijk haar verliefd aan.
"Inderdaad, eindelijk," grinnik ik zachtjes.
Ik droom al jaren van deze reis, en eindelijk kan ik hem maken. Samen met haar, en dat is zowat het belangrijkste voor mij.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Inderdaad, eindelijk," Wanneer het liftdeurtje opengaat, houd ik mijn been op de overgang, zodat deze niet meer dicht zal gaan wanneer Rey er met de koffers naar binnenrijdt. Ik blijf even stil voor me uitstaren, druk wat knopjes in en houd mijn hand aan de leuning vast. Ik heb nooit echt van liften gehouden, maar ja, het is niet anders. Ik ben ook veel te lui om de trap te maken en zou Rey dat bovendien ook niet aandoen met al die koffers.
"Duuuus," maak ik mijn woord extra lang en leun nonchalant wat naar achteren. Heel even wijk ik mijn blik van Rey af naar de spiegel voor me om zo mijn spiegelbeeld te kunnen bekijken, maar als ik zie dat dit niet al te best uitzicht is, kijk ik snel weer op en glimlach.
"Wat gaan we als eerst na het eten doen?" grinnik ik. Ik ben wel benieuwd naar zijn ideeën, of hij iets leuks weet, of we de boel gaan verkennen, een strandwandeling, iets anders - wie weet wat hij in zijn hoofd heeft. Ik ga er in ieder geval mee akkoord.
Ondertussen houd ik met mijn hand mijn buik samen zo'n honger dat ik heb en trippel met mijn voeten op de vloer als ik merk dat de lift stopt en opent, de tweede verdieping.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Duuuus."
Lachend kijk ik haar aan.
"Wat gaan we als eerst na het eten doen?"
Ik haal mijn schouders op.
"We kunnen wat uitpakken, het hotel verkennen... Misschien eens aan Matthew en Eleanor vragen? Ik denk dat Fedea en Trey niet echt mee willen."
Grinnikend sleur ik de koffers de lift uit en volg de bordjes, die ons naar links wijzen.
"We zijn er."
Ik steek de sleutel in het gleufje en wacht tot het lichtje groen brandt.
"Ga maar," zeg ik glimlachend.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Thank you, my love."
Ik smak even met mijn lippen als ik een zoet kusje van haar krijg. Terwijl Fé rond begint te kijken, zet ik onze koffers netjes uit de weg, tegen de muur. We pakken ze later wel uit, nu wil ik zo snel mogelijk naar het buffet.
"Wauw, Trey, kijk. We hebben zelfs zicht op zee."
Ik wandel achter haar aan, naar het schuifraam. Ik kijk over haar schouduer mee en moet toegeven dat het wel een heel mooi zicht is. Voorlopig kan ik me alleen maar inbeelden hoe het er bij zonsondergang uit moet zijn.
Als Fedea zich omdraait, richt ik snel mijn blik weer op haar. Het gebeurt vanzelf, ik kan het niet helpen.
"Ja, heel mooi," mompel ik glimlachend.
Ik neem haar gezicht zachtjes in mijn handen en druk mijn lippen op de hare. Ik ga wat dichter bij de hare staan, maar helaas krijg ik het al snel te heet.
"Misschien eerst frisse kleren aan doen?" grinnik ik.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.