• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Lyris| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Calantha | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Calantha Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
    - Aislinn| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Aislinn| Faye Melodié Sanchez*

    [ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 19:57 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Sorry ;$ ik kan je post niet terug vinden. Ik heb het lange tijd super druk gehad met school. Nu kan ik weer regelmatig posten.]

    [Wel, iedereen is nu zogezegd in het hotel dus het lijkt me dat Eleanor en Matthew daar gewoon kunnen inspringen? En wat Cam en Liam betreft mag je van mj ook gewoon een post maken of als je liever hebt dat ik er eentje maak is dat ook wel goed.]

    Atreyu

    "Veel beter. Je bent echt onvoorstelbaar, Guarin."
    Ik kijk even op om haar een beloftevolle grijns toe te werpen. Als ze plots overeind veert, weet ik nog net op tijd achteruit te deinzen voor ik zowat een kopstoot krijg. Verbaasd zit ik haar aan te kijken, tot ze mijn hand neemt en die op haar buik legt.
    "Ze bewoog. Hij bewoog, whatever. Ons kindje bewoog."
    Met een glimlach kijk ik toe hoe ze tranen in haar ogen krijgt. Het voelt zo goed en zo onwerkelijk tegelijk om eindelijk een echt teken van leven te krijgen.
    Opnieuw neemt Fedea me bij verrassing als ze haar lippen op de mijne drukt. Liefdevol kus ik haar terug en ik schrik even als ik nog een schop tegen mijn hand voelt. Die kleine kan al stevig shotten zeg.
    Voorzichtig maak ik mijn lippen los van die Fedea en breng ze naar haar buik.
    "Hé, je mag je mama helemaal niet schoppen, kleine grisly beer. Heb je geen manieren ofzo? Nou ja, dat is dan waarschijnlijk ook wel ons schuld, maar daar gaan we aan werken hoor. Meisjes schoppen is not done, jongen. Je moet ze zacht behandelen. Nou zeg sorry en geef mama een aai anders zul je wat beleven eens je er uit bent, hoor je me."
    Ik druk een kusje op haar navel en schrik zo hard wanneer ik naast haar buik weer een schim, die in geen enkel opzicht op een leeuw lijkt, zie zweven dat ik mezelf met danig kracht achteruit gooi dat ik met een plof op de grond beland.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Met een liefdevolle blik kijk ik toe hoe Trey tegen mijn buik begint te praten.
    "Hé, je mag je mama helemaal niet schoppen, kleine grisly beer. Heb je geen manieren ofzo? Nou ja, dat is dan waarschijnlijk ook wel ons schuld, maar daar gaan we aan werken hoor. Meisjes schoppen is not done, jongen. Je moet ze zacht behandelen. Nou zeg sorry en geef mama een aai anders zul je wat beleven eens je er uit bent, hoor je me."
    Lachend schud ik mijn hoofd.
    "Alsof je hem echt kwaad zou doen," zeg ik zacht wanneer hij een kusje op mijn buik drukt. Ik kan me geen mooier moment voorstellen dan dit. Ik sluit even genietend mijn ogen en kijk op wanneer ik een plof hoor.
    Plots is Trey verdwenen en ligt hij op de grond. Niet-begrijpend kijk ik hem aan.
    "W-wat gebeurde er net?" vraag ik verward.
    Ik kan het niet laten even te grinniken, aangezien het best een grappig zicht is, maar al gauw kruip ik naar de rand van het bed en kijk hem bezorgd aan.
    "Gaat het, lieverd?"


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "W-wat gebeurde er net? Gaat het, lieverd?"
    Ik schud voorzichtig mijn hoofd en probeer me zo snel mogelijk te herpakken. Ik haal een paar keer diep adem terwijl ik de juiste woorden probeer te zoeken. Het lijkt me namelijk niet erg tactvol om er uit te flappen dat onze baby abnormaal is.
    Ik sta op en haal even een hand door mijn haren.
    "Ik denk dat ons kindje heel wat meer van jou mee heeft dan van mij," begin ik voorzichtig.
    Ik blijf staan omdat ik me anders geen houding weet te geven.
    "Weet je nog dat ik je leeuw kon zien voor jij dat kon?" vraag ik.
    Met heel mijn lichaam hoop ik dat ze doorheeft waar ik naartoe wil hiermee. Het letterlijk zeggen, is voor mij nog even een stap te ver.
    Hoeveel ik ook van Fedea hou zoals ze is, dit had ik gewoon niet zien aankomen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Ik denk dat ons kindje heel wat meer van jou mee heeft dan van mij. Weet je nog dat ik je leeuw kon zien voor jij dat kon?"
    Ik knik langzaam, en enkele seconden later heb ik het door. Met grote ogen kijk ik naar mijn buik en schud mijn hoofd.
    "Nee," zeg ik zacht.
    Ik laat me op het bed neervallen en staar naar het plafond.
    "Ik had niet- ik wist niet dat-"
    Ik vloek even binnensmonds. Dit wil ik helemaal niet. Ik dacht dat dit iets was dat aan mij lag, en daarbij bleef. Niet dat ik mijn kind, ons kind ermee ging opzadelen.
    "Het spijt me," zeg ik zacht.
    Dit is allemaal mijn schuld. Als ik normaal geweest was, had Trey helemaal geen verplichtingen tegenover mij, en kon hij een gewoon leven leiden.
    Wanneer ik besef dat ik hem dat allemaal heb afgenomen, voel ik de tranen opkomen. Ik bijt op mijn lip om ze tegen te houden.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Nee. Ik had niet- ik wist niet dat- Het spijt me."
    Ik sla pas echt in paniek als ik de tranen in Fedea's ogen zie en volgens ben ik zojuist op ninja-snelheid weer naast haar gaan zitten. Ik trek haar tegen me aan, leg haar hoofd tegen mijn borstkas en aai zachtjes door haar haren.
    "Hé. Fé. Hoewel ik er niet van in het begin achter stond wil ik heel graag een kindje met jou. Dit kindje. Misschien zullen we het wat meer in het oog moeten houden, dat je niet opeens met een aap in de supermarkt loopt maar dan doen we dat toch gewoon? Het is onverwacht, maar ik denk niet dat dat de eerste keer is bij ons, dat er iets gebeurt dat we niet verwacht hadden. Ik zit nog steeds naast je, niet?"
    Ik druk mijn lippen zachtjes op haar voorhoofd en kijk haar in de ogen.
    Het is vreemd hoeveel helderder ik alles zie als zij van streek is, alsof het lot wil dat ik degene ben die haar kan troosten. Dat is waarschijnlijk ook wel het geval, maar toch geloof ik graag dat onze liefde er ook voor iets tussen zit.
    "Dus onze baby is een aap, of een goudvis, of misschien wel een grisly beer, pfff, eitje toch," zeg ik zo nonchalant mogelijk. Ik maak er zelf het benodigde verwijfde hand gebaartje bij. "Als hij niet luistert dan steken we hem gewoon in een bench."


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Hé. Fé. Hoewel ik er niet van in het begin achter stond wil ik heel graag een kindje met jou. Dit kindje. Misschien zullen we het wat meer in het oog moeten houden, dat je niet opeens met een aap in de supermarkt loopt maar dan doen we dat toch gewoon? Het is onverwacht, maar ik denk niet dat dat de eerste keer is bij ons, dat er iets gebeurt dat we niet verwacht hadden. Ik zit nog steeds naast je, niet?"
    Ik haal mijn schouders op en veeg snikkend mijn tranen weg.
    "Dus onze baby is een aap, of een goudvis, of misschien wel een grisly beer, pfff, eitje toch. Als hij niet luistert dan steken we hem gewoon in een bench."
    Ik kan het even niet laten te lachen, maar kijk hem vervolgens toch verontschuldigend aan.
    "Maar niets is gewoon, dat is het net," zeg ik zacht.
    "Al sinds het moment dat al die veranderingen begonnen, heb ik je erin meegesleurd. Je zal nooit gewoon oud worden, een normaal leven hebben, en dat verwijt ik mezelf. Ik wil dat ons kindje niet aandoen," fluister ik.
    Mijn blik zoekt de zijne, en angstig kijk ik hem aan.
    "Soms vraag ik me af waar we zouden staan als niets van dat alles was gebeurd. Als we niet gekust hadden, toen, voor de eerste keer.."
    Ik zucht even. Onvoorstelbaar klinkt dat nu, maar ik zou geworden zijn van frustratie. Vanaf het begin al, voelde ik me tot hem aangetrokken.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    Ik glimlach als ze lacht, en zucht als ik haar verontschuldigende blik zie.
    "Maar niets is gewoon, dat is het net. Al sinds het moment dat al die veranderingen begonnen, heb ik je erin meegesleurd. Je zal nooit gewoon oud worden, een normaal leven hebben, en dat verwijt ik mezelf. Ik wil dat ons kindje niet aandoen. Soms vraag ik me af waar we zouden staan als niets van dat alles was gebeurd. Als we niet gekust hadden, toen, voor de eerste keer.."
    Ik schud hevig mijn hoofd.
    "Ik denk dat we dan wel een andere keer voor het eerst gekust hadden. En eerlijk gezegd denk ik niet dat ik je wachter ben omdat ik verliefd op je ben. Volgens mij was ik dat hoe dan ook wel geweest."
    Omdat ik niet van plan ben mijn mening hierover te veranderen en het onderwerp van mij wel wat luchtiger mag, gezien we er toch niks aan kunnen veranderen en we hierheen gekomen zijn om te ontspannen en plezier te maken.
    "En dat ik niet oud zal worden heeft ook zo zijn voordelen, voor ons beiden," zeg ik met een kleine grijns. Ik ga op handen en knieën zitten en kruip naar Fedea toe. Zachtjes druk ik haar achterover. Ik ga boven haar hangen en laat mijn lippen boven de hare zweven zonder haar te kussen.
    Met de ondeugd in mijn ogen gebrand kijk ik in die van haar.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Ik denk dat we dan wel een andere keer voor het eerst gekust hadden. En eerlijk gezegd denk ik niet dat ik je wachter ben omdat ik verliefd op je ben. Volgens mij was ik dat hoe dan ook wel geweest. En dat ik niet oud zal worden heeft ook zo zijn voordelen, voor ons beiden."
    Ik sluit even mijn ogen en laat zijn woorden tot me doordringen. Wanneer ik hem weer aankijk, kan ik in zijn ogen zien wat hij van plan is. Toch probeer ik het nog even te negeren, en geef toe aan mijn twijfels.
    "Je zegt dat je mijn wachter niet bent omdat je verliefd op me bent," zeg ik zacht. De angst staat weer in mijn ogen te lezen.
    "Maar wat als het omgekeerd is? Wat als je verliefd bent, net omdát je mijn wachter bent?"
    Voorzichtig kijk ik hem aan. Ik til mijn hoofd wat op om mijn lippen zachtjes langs de zijne te vegen.
    "Ik weet dat ik me die dingen niet mag afvragen, maar soms lijkt het te mooi om waar te zijn. Alsof ik straks wakker word en dan blijkt dat ik alles gedroomd heb," geef ik zacht toe.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Je zegt dat je mijn wachter niet bent omdat je verliefd op me bent," zeg ik zacht. De angst staat weer in mijn ogen te lezen.
    "Maar wat als het omgekeerd is? Wat als je verliefd bent, net omdát je mijn wachter bent? Ik weet dat ik me die dingen niet mag afvragen, maar soms lijkt het te mooi om waar te zijn. Alsof ik straks wakker word en dan blijkt dat ik alles gedroomd heb."
    Ik zucht even en ga van haar af. Laten we zeggen dat de soldaat op dit moment niet meer in het gelid staat. Ik ga op mijn zij liggen en laat mijn vingertoppen over Fedea's buik gaan. Ik steun op mijn elleboog en mijn hoofd rust tegen mijn hand.
    "Wat als ik verliefd op je geworden ben omdat je het eerste meisje bent dat mij echt wilde leren kennen en niet wilde te weten komen of mijn reputatie gelogen was? Wat als ik verliefd op je geworden bent omdat je zo schattig ging blozen telkens ik naar je keek? Wat als ik verliefd op je geworden ben omdat je mijn meest enthousiaste muziekstudent was? Omdat ik met je kan praten over werkelijk anders zonder dat je me meteen veroordeelt? Omdat ik bij jou een rust voel die ik anders niet heb? Omdat jij bent wie je bent en niet wat je bent?"
    Ik kijk haar veelbetekenend aan. Ik ben er zeker van dat wat we zijn er wel voor iets tussen zit, maar ik ben er ook zeker van dat iets dat zo hartstochtelijk en vertrouwd is niet alleen kan komen door een band waar je niks aan kunt doen. Ja, ik voelde me aangetrokken tot Fedea toen ik haar voor het eerst zag. Maar ik ben wel verliefd geworden, ik ben van haar gaan houden. Mocht het alleen door die band komen dan had ik dat toch meteen allemaal gevoeld?


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Wat als ik verliefd op je geworden ben omdat je het eerste meisje bent dat mij echt wilde leren kennen en niet wilde te weten komen of mijn reputatie gelogen was? Wat als ik verliefd op je geworden bent omdat je zo schattig ging blozen telkens ik naar je keek? Wat als ik verliefd op je geworden ben omdat je mijn meest enthousiaste muziekstudent was? Omdat ik met je kan praten over werkelijk anders zonder dat je me meteen veroordeelt? Omdat ik bij jou een rust voel die ik anders niet heb? Omdat jij bent wie je bent en niet wat je bent?"
    Zachtjes druk ik mijn lippen op de zijne.
    "Sorry," zeg ik stil.
    Ik kruip tegen hem aan en sluit even mijn ogen.
    "Soms lijkt het allemaal gewoon te perfect. Jij, wij samen, en ons kindje." Ik verstrengel onze vingers en laat onze handen op mijn buik rusten.
    "Maar ik hou van je," zeg ik zelfverzekerder. "En er is geen enkele band of Floraat of Faunielengedoe dat daar wat aan kan veranderen. Dat beloof ik je."
    Ik druk weer even mijn lippen op de zijne en kijk hem aan in de ogen.
    "Sorry dat ik het moment verpest heb," zeg ik zacht. Er speelt een lichte grijns om mijn lippen.
    "Nu moeten we beneden dessert gaan halen," zucht ik.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Sorry. Soms lijkt het allemaal gewoon te perfect. Jij, wij samen, en ons kindje. Maar ik hou van je. En er is geen enkele band of Floraat of Faunielengedoe dat daar wat aan kan veranderen. Dat beloof ik je. Sorry dat ik het moment verpest heb. Nu moeten we beneden dessert gaan halen."
    Ik had haar bijna geloofd, ware het niet door de grijns op haar lippen. Mij kennende had ze die opmerking beter niet gemaakt, beneden kan in mijn ogen namelijk twee dingen betekenen. Voor die ene betekenis ben ik op dit moment niet ontvankelijk.
    "Dus jij wilt dessert...beneden?" vraag ik met een grijns.
    Tja, de soldaat mag dan wel niet meer in het gelid staan, hij heeft niet veel nodig om weer paraat te staan. Ik ga weer over haar heen hangen en zet mijn lippen in haar hals. Ik druk er kusjes in en baan me, zonder mijn lippen meer dan twee seconden van haar huid af te halen, een weg naar beneden. Ik neem de tijd om elk plekje van haar borsten en vervolgens haar buik te kussen. Eens ik bij haar slipje ben, neem ik de stof tussen mijn tanden en trek het naar beneden. Als ik het helemaal uit heb, kijk ik haar triomfantelijk aan. Ik neem het slipje tussen mijn tanden vandaan en bekijk het even. Fedea weet dat ik van mooie lingerie hou en ik hou er van dat ze ondanks haar zwangerschap zich nog steeds de moeite getroost om mooie setjes aan te trekken voor me.
    Na een tijdje gooi ik het stuk stof toch maar van het bed af en concentreer ik me weer op wat ik van plan was.
    Ik neem haar been in mijn handen en kus me dit keer een weg naar boven toe. Wanneer ik mijn bestemming bereikt heb, druk ik voorzichtig haar benen wat uit elkaar. Ik breng mijn hoofd tussen haar dijen en druk zachtjes mijn lippen tegen haar lippen aan. Heel langzaam haal ik het puntje van mijn tong omhoog. Als Fedea dessert wil, dan krijgt ze dat ook.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Dus jij wilt dessert...beneden?"
    Lachend kijk ik hem aan wanneer de dubbelzinnigheid tot me doordringt.
    "Dat was niet meteen wat ik bedoelde," zeg ik grinnikend.
    Ik zucht even wanneer ik plots zijn lippen overal voel.
    "Maar mij hoor je niet klagen," fluister ik.
    De opwinding begint stilletjesaan toe te nemen en genietend sluit ik mijn ogen. Gewillig open ik mijn benen wanneer hij ze zachtjes uiteen duwt. Opgewonden druk ik mijn kruis iets omhoog en kreun zacht. Elk plekje weet hij perfect zijn, hij weet hoe hij me gek maakt en ik kan niet anders dan smelten in zijn armen.
    "Trey," zucht ik zacht.
    Ik merk dat ik in korte tijd weer erg opgewonden ben en bijt op mijn lip om het gekreun te smoren. Het liefst van al laat ik hem nu ook genieten, maar ik kan mezelf er niet toe brengen te bewegen. Zijn handelingen schakelen alle functies in mijn lichaam uit.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Trey."
    Ik ril even bij het horen van mijn naam. Dit vind ik nog beter dan seks, haar als was in mijn handen hebben. Over handen gesproken, ik laat er eentje tussen haar benen glijden en breng rustig een vinger bij haar naar binnen. Ik verplaats mijn lippen een heel klein stukje naar boven en zuig heel zachtjes op haar clitoris. Ik weet dat ze er gek van wordt als ik dat doe.
    Met een grijns hou ik even op.
    "Vind je het dessert lekker?" vraag ik.
    Voor ze antwoord kan geven druk ik mijn lippen weer waar ze eerst zaten. Mijn vinger vervang ik langzaam door mijn tong.
    Soms kan ik gemeen zijn, maar eerlijk gezegd draagt het wel toe aan mijn eigen opwinding. Ondertussen raak ik een beetje overweldigd door zowel de situatie als de geur van haar lichaam. Alsof ik net dat ietsje teveel gedronken zou hebben.
    Ik kreun een keer als ik merk dat mijn broek pijnlijk in de weg zit. Een beetje tegen beter weten in wiebel ik even met mijn kont en al helemaal tegen mijn zin in moet ik ophouden bij Fedea zodat ik eens diep adem kan halen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Ik kreun iets luider wanneer zijn lippen mijn clitoris gevonden hebben.
    "Vind je het dessert lekker?"
    "Heerlijk," kreun ik.
    De opwinding raast inmiddels door mijn lichaam en ik kijk hem even aan. Ik zie hem ietwat ongemakkelijk met zijn kont wiebelen en grijns even. Wanneer hij even een adempauze neemt, grijp ik mijn kans en ga iets meer naar onder liggen, zodat ik op gelijke hoogte met hem lig.
    "Je hebt teveel kleren aan, liefje," zeg ik zacht.
    Ik laat mijn handen over zijn bovenlichaam glijden, naar zijn broeksrand. Speels laat ik af en toe mijn vinger onder de stof glippen. Even negeer ik het brandende gevoel van verlangen in mijn eigen kruis, en doe zijn broek uit, om vervolgens even liefdevol over zijn erectie te strelen.
    "He kijk, daar is de roomservice met jouw dessert," grap ik zachtjes.
    Ik druk nog even mijn lippen op de zijne voordat ik me op zijn penis richt en begin met hem langzaam af te trekken.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.