[RPG] Animal Royal | 31 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
- Lyris| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Calantha | Koning Rey Venado | Hert (2)
- Calantha Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-
-

Wachters
- Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
- Aislinn| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
-
-

Floraten onbeperkt
Aislinn| Faye Melodié Sanchez*

[ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 19:57 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Ja, heel mooi."
Genietend sluit ik mijn ogen wanneer ik zijn lippen op de mijne voel.
"Misschien eerst frisse kleren aandoen?"
Lachend knik ik.
"Is goed."
Glimlachend haal ik mijn hand even door zijn haren en druk nog een kusje op zijn lippen voor ik naar de koffers loop. Ik zwier de mijne met een zucht op het bed en open ze, zodat ik door mijn kleren kan beginnen rommelen.
"Ik ruim dat seffens wel op," zeg ik alvast lachend tegen Trey, dat hij niet gaat denken dat ik het zo'n rommel laat.
Glimlachend vis ik er een jurkje uit, dat mama voor me had gekocht voor we vertrokken. Ik trek mijn kleren uit, en mijn allstars, trek het frisse kleedje aan en zoek verder in mijn koffer naar mijn slippers.
"Ziezo, klaar."
Geduldig wacht ik tot hij klaar is.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Ik ruim dat seffens wel op," zegt Fedea, terwijl ze een rommeltje van haar koffer maakt.
Ik lach even en haal mijn schouders op. Ik weet dat ze geen sloddervos is dus ik maakte me er ook niet echt druk om. Ik loop naar mijn eigen koffer en haal er een bermuda met legerprint en een groene marcel uit, net als mijn bruine slippers.
Ik speel mijn kleren uit en vervang ze door wat ik net gekozen heb. Dan vouw ik ze op en stop ze in een plastic zak in mijn koffer.
Het voelt meteen een heel stuk minder zweterig.
"Ziezo, klaar."
Ik draai me om naar Fedea en mijn mond valt even open van verbazing. Ze ziet er uit als één of andere Griekse godin.
"Wow."
Zonder enige schaamte laat ik mijn ogen nog een keer over haar heen glijden. Je ziet haar buik niet in deze jurk, valt me op. Waarom zie ik haar buik niet in deze jurk?
"Baby?" vraag ik een beetje verward. Ik ga op mijn knieën zitten en til haar jurk een stukje op om er onder te kijken. "Oh, daar ben," grinnik ik.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Wow."
Ik voel dat ik even bloos en grinnik zachtjes.
"Baby? Oh, daar ben je."
Lachend kijk ik hem aan.
"Vind je 'm mooi?"
Ik draai even een rondje en haal een hand door mijn losse haren.
"Mama heeft 'm mee gekozen."
Ik druk een kusje op zijn lippen en vis mijn toilettasje uit mijn koffer om er een haarrekje uit te nemen. Ik ga op zoek naar een spiegel, die recht in het zicht hangt -faal-, en begin mijn haren in te vlechten. Vervolgens spuit ik nog even met deo, om het frisse gevoel nog wat extra te benadrukken. Ik zucht opgelucht en kijk hem glimlachend aan.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Vind je 'm mooi? Mama heeft 'm mee gekozen."
Ik kijk haar vol bewondering aan als ze een rondje draait en een hand door haar haren haalt. Een beetje sprakeloos knik ik. Ik lik nog even over mijn lippen nadat ze me een kusje gegeven heeft en draai me om om haar bewegingen te volgen.
Ik kijk toe hoe ze een vlecht in haar haren legt. Als ze met haar deo spuit, vult een heerlijke geur mijn neusgaten. Ikzelf besluit die van mij ook maar eens te gebruiken en haal hem uit mijn rugzak.
Als ik me weer omdraai zie ik Fedea naar me staan glimlachen.
Zwanger of niet, ze blijft betoverend.
Ik wandel naar haar toe en neem haar in mijn armen. Mijn lippen druk ik stevig op de hare.
"Ik heb geen honger meer," mompel ik tegen haar mond aan.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

Liefdevol kus ik hem terug en leg mijn armen in zijn hals.
"Ik heb geen honger meer."
Lachend kijk ik hem aan. Normaal zou ik dit niet weigeren.
"Maar ik wel," zeg ik verontschuldigend.
Met een pruillipje kijk ik hem aan.
"Wat wou je anders doen, dan?" vraag ik plagerig.
De kusjes die ik op zijn lippen druk, beletten hem te antwoorden op mijn vraag.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Maar ik wel. Wat wou je anders doen, dan?"
Ik grinnik tegen haar lippen aan als ze me verhindert antwoord te geven door me steeds weer te kussen. Mij stoort het niet echt, integendeel.
Ik trek haar een beetje dichter tegen me aan en til haar voorzichtig op.
Zonder mijn lippen van de hare te halen begeef ik me naar het bed. Tenminste dat denk ik. Bijna laat ik haar gewoon op de grond vallen als ik de hotelkamer voor onze slaapkamer verwar.
Nog net op tijd besef ik waar we zijn en open mijn ogen even om te kijken waar het bed dan wel precies staat. Als ik het gezien heb, draag ik haar naar het bed -zonder vergissing dit keer- en leg haar zachtjes neer.
Ik ga over haar heen hangen en breek voorzichtig de kus af.
"Wandelen," fluister ik.
Heel teder druk ik mijn lippen weer op die van haar.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

Normaal gezien zou ik schrikken wanneer hij me optilt, maar deze keer laat ik het gewoon gebeuren. Ik houd mijn ogen gesloten en kus hem liefdevol terug. Niet veel later voel ik het zachte bed onder me, en ik open mijn ogen om hem glimlachend aan te kijken.
"Wandelen."
Giechelend ontvang ik zijn kusjes.
"Ik dacht dat we dat na het eten gingen doen?" fluister ik.
Ik neem zijn gezicht in mijn handen en streel met mijn duim over zijn wang.
"Eerst wat energie opdoen," ik druk een kusje op zijn lippen, "en daarbij, we hebben ons net omgekleed."
Met een verliefde blik in mijn ogen neem ik voor de zoveelste keer zijn gelaatstrekken in me op.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Ik dacht dat we dat na het eten gingen doen? Eerst wat energie opdoen en daarbij, we hebben ons net omgekleed."
Ik grom even omdat ze gewoon volledig gelijk heeft. Hoewel ik net beweerde geen honger te hebben maakt mijn maag weer behoorlijk wat lawaai bij het horen van het woord "eten".
"Alvast even stretchen dan," zucht ik zachtjes.
Ik haal een hand door haar haren en druk mijn lippen weer zachtjes op de hare.
Het is een wonder dat we dingen gedaan krijgen, ik heb namelijk echt niet veel afleiding nodig. Dat effect heeft alleen zij op mij. Misschien maar beter ook.
Heel voorzichtig bijt ik even op haar onderlip.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Alvast even stretchen dan."
Grinnikend kus ik hem terug en open mijn ogen wanneer hij zijn hand door mijn haren haalt.
"Mijn haren!" zeg ik zachtjes.
Lachend kijk ik hem aan en haal de vlecht, die nu helemaal verward is, eruit.
"Je bent echt vreselijk, Guarin," zucht ik.
Liefdevol druk ik mijn lippen op de zijne en trek hem iets dichter tegen me aan.
"Daarom dat ik zo van je hou."
Ik giechel even.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Calantha schreef:
Rey

"Duuuus."
Lachend kijk ik haar aan.
"Wat gaan we als eerst na het eten doen?"
Ik haal mijn schouders op.
"We kunnen wat uitpakken, het hotel verkennen... Misschien eens aan Matthew en Eleanor vragen? Ik denk dat Fedea en Trey niet echt mee willen."
Grinnikend sleur ik de koffers de lift uit en volg de bordjes, die ons naar links wijzen.
"We zijn er."
Ik steek de sleutel in het gleufje en wacht tot het lichtje groen brandt.
"Ga maar," zeg ik glimlachend.

Faye
"We kunnen wat uitpakken, het hotel verkennen... Misschien eens aan Matthew en Eleanor vragen? Ik denk dat Fedea en Trey niet echt mee willen." Ik knik geamuseerd bij dat idee en wandel vrolijk door tot we voor het juiste kamernummer stoppen. Geduldig wacht ik af tot Rey me heeft ingehaald. Misschien is het inderdaad een goed idee om Matthew en Eleanor iets meer bij de groep te trekken en niets beter dan met z'n allen iets leuks doen. Dat hoeft natuurlijk niet persé nu, want ergens heb ik het idee dat die twee nog heel wat te overleggen hebben met elkaar - vooral omdat ook Rey de draad er niet op kon leggen wat de reden van Matthew zijn vertrek nu wel niet was.
"Ga maar," zegt Rey dan uiteindelijk als ik merk dat hij de deur open duwt. Ik houd mijn adem ter spanning dan even in en besluit mijn ogen voor slechts een seconde te sluiten als ik door de deur loop en ze vervolgens weer open. Het eerste wat in me opkomt is dat het werkelijk adembenemend mooi is, het geld zeer zeker waard. Onvoorstelbaar en bijna magisch. Ik weet bijna zeker dat ik nog nooit in zo'n luxe hotel gezeten heb.
"Wauw," weet ik dan ook half sprakeloos uit te brengen en loop richting het bed. Ik durf nauwelijks iets aan te raken, maar laat me dan alsnog voorzichtig op het matras vallen en staar even om me heen.
"Kan jij het geloven?" vraag ik dan giechelend, bijna als een klein kind en kijk Rey met een grote glimlach aan. "Echt, ik ben zo blij dat we er eindelijk zijn." vervolg ik mijn enthousiasme in woorden.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Atreyu

"Mijn haren! Je bent echt vreselijk, Guarin."
Ik kijk haar een beetje geschrokken aan en probeer haar haren weer goed te leggen. Ik deed het helemaal niet met opzet. Voor ik het goed en wel besef drukt Fedea haar lippen op die van mij.
"Daarom dat ik zo van je hou."
Haar gegiechel doet me even rillen. Ik druk zelf mijn lippen ook nog een keer op die van haar.
Dolverliefd kijk ik haar aan. Ik zet kusjes over haar hele gezicht.
"Zullen we dan maar gaan eten, prinses?" stel ik met een glimlach voor.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Rey

"Wauw. Kan jij het geloven? Echt, ik ben zo blij dat we er eindelijk zijn."
Lachend kijk ik haar aan en zet de koffers tegen de muur, waarna ik naar haar toe loop en mijn armen om haar heen leg.
"Ik weet het, het is geweldig."
Glimlachend kijk ik haar aan en druk een kusje op haar voorhoofd. Mijn blik glijdt de kamer even rond. Het is simpel en romantisch, maar niet te, en enorm mooi. Ik kijk weer naar het meisje in mijn armen en glimlach.
"Zullen we beneden gaan wachten op de anderen?" stel ik voor.
Ik druk nog even een kusje op haar lippen en kijk haar afwachtend aan.

Fedea

"Zullen we dan maar gaan eten, prinses?"
Ik zucht melodramatisch en kijk hem aan.
"Ach, omdat het moet, zeker?"
Ik grinnik even en druk een kusje op zijn lippen.
"Maar toch, het is een goed idee. Ik sterf zowat."
Ik leg mijn hand even op mijn knorrende buik en kijk ernaar.
"Hou je koest, jij," zeg ik lachend.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Ik weet het, het is geweldig." Voorzichtig druk ik mijn lippen op de zijne en friemel wat met mijn vingers. Een diepe zucht verlaat mijn lippen, alsof alle zorgen verdwenen zijn en het plaatje nu compleet is.
"Zullen we beneden gaan wachten op de anderen?" vraagt Rey dan. Dan pas bedenk ik me inderdaad dat we zouden gaan eten met z'n allen en dat ik me nog moet omkleden. Vlug druk ik mijn lippen nog kort op die van Rey en wandel naar mijn koffer toe waar ik hem met vlugge vingers open maak en me een kwartslag omdraai om Rey aan te kijken.
"Even omkleden, geef me vijf minuten." Mijn woorden klinken meer als een vraag, niet wetend of we daar nog wel tijd voor hebben, maar ik voel me klam door de lange rit in mijn veel te warme kleding. Bedenkelijk kijk ik naar de inhoud van mijn koffer, maar pak er al snel een jurkje uit met daarbij passende sandaaltjes.
"Bijna klaar," zeg ik ondertussen en grinnik even.
Ik trap mijn laarsjes uit, trek het jurkje over mijn hoofd heen en borstel door mijn haren heen waarna ik een losse, warrige staart maak. In minder dan tien minuten naar mijn idee ben ik klaar en glimlach ik tevreden.
"Alrighty, done."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Atreyu

"Ach, omdat het moet, zeker? Maar toch, het is een goed idee. Ik sterf zowat."
Ik grinnik even en net wanneer haar buik gromt, doet de mijne dat ook.
"Hou je koest, jij," lacht ze.
Ik zet een streng gezicht op en zwaai met mijn vinger.
"Zo praat je niet tegen mijn baby!" zeg ik gespeeld boos.
Ik schiet even in de lach en ga dan van Fedea af. Ik neem haar hand en trek haar ook overeind. Eerlijk gezegd vind ik niet dat haar haar nu echt overhoop ligt, het ziet er wat wilder uit maar dat vind ik wel prima zo.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Rey

"Even omkleden, geef me vijf minuten."
Lachend knik ik.
"Goed idee, dan doe ik dat ook meteen."
Niet dat ik veel werk heb. Ik haal het eerste beste uit mijn koffer en trek het aan.
"Bijna klaar."
Grinnikend ga ik alvast aan de deur staan wachten en haal een hand door mijn haren. Vrouwen toch.
"Alrighty, done."
Ik druk een kusje op haar lippen.
"You look very lovely," zeg ik glimlachend.
Ik neem haar hand in de mijne en loop met haar de kamer uit. Ik stop de sleutel in mijn broekzak.
"We zullen beneden wachten, zeker?"


Fedea

"Zo praat je niet tegen mijn baby!"
Lachend kijk ik hem aan.
"Onze baby," corrigeer ik hem.
Ik druk nog een kusje op zijn lippen voordat ik me weer voor de spiegel zet en mijn haar toch nog bijeen doe. Als ik het los laat is het immers veel te warm.
"Klaar, kunnen we dan?" vraag ik glimlachend.
Stiekem sterf ik haast van de honger, en kan ik niet snel genoeg beneden zijn, maar manieren zijn altijd wel fijn.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.