Atreyu
"Als je niet oppast, word ik nog jaloers. Dit mag je echt wel vaker doen, lieverd."
Ik grinnik even. Als er één van de twee is die jaloers mag zijn op de baby, dan ben ik het wel. Waarom? Melk in borstverpakking.
Ondertussen masseer ik haar bolle buikje zachtjes verder. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht als ik merk dat de baby een aantal keer schopt net op de plaats waar op dat moment mijn handen zijn. Plots voel ik wat meer gewicht aan de kant die ik net iets steviger aan het masseren ben.
"Ooooh, vind je dat lekker kleine beer? Je denkt; ik profiteer lekker even mee en laat mijn rugje masseren."
Vol trots zit ik naar Fedea's buikje te kijken terwijl ik nu met beide handen het plekje masseer waar het rugje van de baby zit. Straks focus ik me wel weer op Fedea alleen maar dit moment vind ik even te mooi om zomaar voorbij te laten gaan.
Zonder erbij na te denken buig ik voorover en druk een kusje op Fedea's buik. Bijna meteen zit ik weer recht op en zit met mijn tong tussen mijn lippen te blazen waardoor je dat gekke "pfffrrrrt" geluidje krijgt.
"Olie niet lekker," breng ik uit ter verduidelijking voor Fé.
Met een zuur gezicht kijk ik haar aan.
Camargue
"Als jij zonder mijn hemd zwemt wel....Want als we terug gaan moet je jezelf wel kunnen bedekken."
Ik moet even lachen om Liam's flauwe smoes en kijk hem ondeugend aan. Hij had die smoes niet eens hoeven te gebruiken, voor hem ga ik graag in een doorschijnend jurkje zwemmen.
Ik blijf stilletjes naast hem lopen terwijl ik geduldig wacht tot hij doorkrijgt waar we heen gaan. Heel even ben ik de weg kwijt in het doolhof van kleine straatjes, die liggen niet meer zoals vroeger en zijn een heel stuk talrijker gevonden, maar uiteindelijk komen we toch aan bij het strand. Pas wanneer we bij de rotsen zijn, lijkt Liam's muntje te vallen.
"Dat je de weg nog wist," zegt hij lachend.
Ik kijk hem met een brede glimlach aan. Hier was ik gelukkigst, alleen met hem, spelen en geen zorgen om de grote boze wereld. Van Fauniel zijn was toen nog geen sprake.
"Dit vergeten zou zijn als jou vergeten en dat kan ik nu eenmaal niet," zeg ik zachtjes.
Ik moet even zoeken naar ons opening die verdwenen lijkt te zijn, maar uiteindelijk vind ik toch een spleet waar we beiden door passen. Ik klop een paar planten van me af die bij het zoeken naar een opening blijven steken zijn.
Mijn geluk wordt nog groter als ik zie dat we hier helemaal alleen zijn. Het plekje is dan misschien niet hetzelfde plekje van vroeger, maar het is het idee dat telt.
"Nou zorgen dat ik straks geen natte kleren aan hoef he," grinnik ik met een speelse fonkeling in mijn ogen.
Ik maak het riempje los, doe Liam's hemd uit en leg het netjes op een kei die onder een stukje rotswand droog blijft. Vervolgens doe ik mijn jurkje uit, en mijn schoenen. Met een snelle blik op Liam knoop ik ook mijn bikini los. Er is geen kat die ons hier ziet. Wanneer ik als laatste het broekje weg gelegd heb, ren ik lachend de zee in. Bijna meteen word ik omver gespoeld. Ik zwem een eindje de zee in en draai me dan om naar Liam.
"Kom dan!" roep ik hem lachend toe.
Het water is heerlijk warm.
I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.
