RPG De wolven stam RPG - Speeltopics

VOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOL

Er zijn legendes over stammen in het bos, de mensen daar kunnen veranderen in wolven. Niemand mag ooit weten dat deze waar zijn...

Het is een grote gemeenschap en iedereen gaat goed met elkaar om, maar er zijn regels. De jongens moet een gezellin (vriendin) vinden voor het einde van de zomer en dat is nog maar 1 week! Geen van hem heeft de moed gehad een van de meiden te vragen, maar als ze het niet doen worden ze verbanne dus de tijd dringt...

Dit RPG speeld zich af in een tijd van jagen en verzamelen, houd daar rekening mee. Dit betekend: Geen mobiel, Geen ipod, ect.


meiden: 3/3
May
Tarah April Christison
Renn



jongens 3/3
Jayy
Kilian
Skull Seraph

[ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 16:22 ]

yeaaaahh!

Jayy
Lachend liet ik me door haar mee trekken. 'Ik had je toch gezegd dat ik hier geen verstand van heb.' Grinnik ik. ik kijk om me heen of ik nog wat interessants vind als ik omhoog kijk. een boom vol mooie rijpen appels. Ik wurm me uit haar zachte greep. 'Wacht hier.' Grijns ik terwijl ik behendig de boom in klim. 'Vangen!' Roep ik en kijk goed naar beneden voordat ik wat appels laat vallen, zodat ze niet op May zelf terecht komen. Want dan zou ik het zeker weten verpesten.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Tarah April Christison

Ik vroeg me af waar Skull was. Ik had hem van de hele nacht nog niet gezien en deze ochtend ook niet. Het gebeurde wel vaker dat ik hem dagen niet zag, maar het was toch wel al even geleden. Ik draaide me even om en tuurde naar de boom waar hij meestal zat. Ik wist niet of hij het kon zien, maar ik glimlachte even. Ik hees mezelf weer recht en staarde naar het kampvuur.
Normaal gezien moest ik mee gaan bessen plukken, maar eigenlijk had ik dat nog nooit gedaan. Er waren wel betere dingen waarmee ik mijn tijd kon verdoen en er waren genoeg vrouwen die bessen gingen plukken. Mij hadden ze niet nodig en ze hadden me er nooit wat van gezegd.
Ik prutste met mijn vingers een stuk zwein van het kadaver af. Wat maakte het ook uit dat ik het zelf niet gevangen had. Het moest maar niet zo lekker ruiken.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Skull

Ik keek richting het vuur en merkte dat Tarah van het zwijn zijn kadaver at.
Ik glimlachte even en spring uit de boom waarna ik naar dr toe loop.
'Dat is beter dan dat rauwe vlees he' fluister ik in dr oor waarna ik rustig door loop.
Ik loop een stukje door waarna ik even omdraai.
Ik grijns richting haar waarna ik langs dr sprint, in de lucht spring en transformeer.
Ik had dr uitgedaagd, gewoon voor de fun om het jagen.
Ik sprint het bos in waarna ik een stukje verder stop.
Wachtend om te kijken of ze het accepteerde.

Tarah April Christison

"Dat is beter dan dat rauwe vlees, he?" fluisterde iemand. Ik keek een beetje betrapt op, maar er was niemand te zien.
Skull grijnsde en sprong langs me door. Hij transformeerde en sprintte het bos in. Dus hij daagde me uit?
Ik sprong grijnzend recht en liet het botje van het stuk vlees op de grond vallen. Ik sprintte het bos in en transformeerde ook.
Ik snapte niet precies wat hij van plan was, maar de meeste van zijn plannetjes spraken me wel aan. Zolang er maar niet te veel beweging in kwam, want ik was een wandelende zombie op vier poten.

[ bericht aangepast op 30 okt 2012 - 12:47 ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

may hield haar mandje omhoog en grinnikte. 'ik wist niet eens dat die nog in de bomen hingen.' Ze keek hem blij aan. '; Zie je wel dat het goed is dat je mee bent gegaan. Ik had ze nooit zien hangen, en zelfs dan ik ben geen ster in bomen klimmen' Zei ze bescheiden. Ze ving de appels op die hij naar beneden liet vallen en grijnsde. 'Heerlijk...' Zei ze terwijl ze er een vast pakte en haar tanden erin zetten. Langzaam zette ze met haar andere hand het mandje neer. 'Eventjes eten howr' Ze grinikte en keek rustig rond. Renn vond het gezellig en had het zeer naar haar zin. 'We kunnen zo wel even pauze houden als je uit die oom bent. Er is hier dicht bij een beekje dan kan ik mijn waterfles ook even vullen'

yeaaaahh!

Skull

Als ik dr in de verte aan zie komen rennen grijns ik,
Ze wilde dus mee spelen.
Ik grijns waarna ik een stukje wandel en wanneer ze bij mij is glimlach ik.
Ik sprint een stukje verder waarna we bij het meer komen.
Ik verander terug waarna ik dr even aan kijk.
'Stukje zwemmen?' ik grijns even.
Ik wilde mijn shirt uittrekken maar herinnerde de littekens op mijn lichaam.
Het was iets wat mijn verhaal vertelde en amper iemand wist van de stam.
Vooral de jonkies wisten er niks vanaf.
Ik glimlach weer even waarna ik dr aankijk en wacht op dr antwoord.

Jayy
ik sprong, zodra ik ver genoeg beneden was, de boom weer uit en nam ook een appel uit de mand om er daarna zijn tanden in te zetten. 'Pauze klinkt goed.' Gaf ik toe en draaide een rondje, niet wetend welke kant ik dan op moest en vragend keek ik May aan. 'Ga jij maar voor.' Grinnikte ik, want ik had geen flauw idee waar het beekje dan was. Ik was niet zo goed ik weggetjes en beekjes onthouden. Het was dan ook altijd Kilian die de weg wees als we gingen jagen. Zo kon hij vandaag dus ook in zijn eentje jagen. Als ik dat moest doen zou ik sowieso verdwalen. Ik vertrouwden nu dus ook hellemaal op May.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

kilian
verslagen pakte ik de water fles toen ik merkte dat Skull, Tarah haar hard waarschijnlijk al veroverd had, of daar nu in in ieder geval mee bezig was.
ik liet me achterover vallen waardoor ik water verspeelde en kwast gooide ik de bidon ergens tegen een tent aan. Ik vervloekte degene die bedacht had dat we voor het einde van de zomer een gezellin moesten hebben. Ik was niet van de relaties en zou het ook nooit echt worden. maar als de meest onaardige persoon die hier rondliep ook nog eens het leukste meisje wist te krijgen had ik het er hellemaal mee gehad. 'Kilie, wat is er.' Puck kroop op mijn buik en greep met haar handjes naar mijn gezicht. 'Niets honny.' Zuchte ik en liet mijn handen door haar donkere krullen glijden.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Tarah April Christison

Ik zette een stapje achteruit en keek van ver naar het water. Langzaam schudde ik mijn hoofd.
Ik wilde mijn kleren niet uitdoen en vooral; ik kon niet zwemmen. Als kind was ik ooit bijna verdronken tijdens het jagen met mijn vader en sinds toen bleef ik liever zo ver mogelijk uit de buurt van water en dronk ik enkel aan ondiepe poeltjes.
Daarom had ik ook nooit geleerd te zwemmen en daar had ik geen moeite mee. Voor mij was het geen noodzaak, ik stond liever met mijn voetjes op het droge.
Ik klom nog liever in bomen - ook iets wat niet mijn passie was - dan dat ik dat water in moest.
Voorzichtig ging ik zitten, alsof het water me elk moment kon aanvallen. "Zwem jij maar... Ik pas," stamelde ik.
Ik zag er waarschijnlijk nogal stom uit, maar hij hoefde niet te weten dat ik niet kon zwemmen of dat ik bang was voor water.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Skull

Ik glimlachte even.
Ik loop even naar dr toe en glimlach dan nog een keer waarna ik om dr heen loop.
Ik stop achter dr waarna ik dr optil en richting het water ren.
Samen met haar in mijn armen spring ik erin.
Als we boven komen blijf ik dr vast houden 'Angst is makkelijk te lezen, maar wees gerust, ik bescherm je wel' ik glimlach nog even.
Waarschijnlijk zal ze nu deels boos zijn, maar ze wist nu tenminste dat ik dr zou beschermen.

Tarah April Christison

Ik begon wild met mijn armen te zwaaien. "Haal me eruit! Haal me eruit!" gilde ik in shock.
Tranen vormden zich in mijn ogen en ik begon steeds sneller en zwaarder adem te halen. "Alsjeblieft," huilde ik, "haal me eruit."
Mooi, nu had hij mijn zwakke punt gevonden; water. Mijn haar was nat en ik keek hem door mijn betraande ogen boos aan.
"Alsjeblieft," smeekte ik.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

May knikte en grijnsde breed, 'is goed.' Ze pakte zijn hand en trok hem tussen ene paar bosjes door. ze liep zijn hand los en begon grote stappen te maken. het hoge gras kwam tot haar heupen en ze had geen zin om vast te komen zitten. Ze keek achterom. 'Dit is de snelste weg.. sorry' Ze grinnikte en liep door. Ze nam een kleine aanloop en sprong over een rots blok heen en grijnsde breed. . 'Kom je nog.' Ze grinjikte en rende naar het water. Ze zakte op haar knieen en hield haar waterfles in de stroom. Ze hijgd en enam een paar flinke slokken.

yeaaaahh!

Skull

Ik glimlachte even waarna ik dr vasthoud en terug zwem naar de kant.
'Tarah ieder is wel bang voor iets, het enige wat je tegen houdt is je eigen angst' ik kijk dr even aan waarna ik dr tranen wegveeg.
'Het enigste wat ik probeerde was je te laten zien dat elke angst zijn eigen wending heeft' ik glimlach even.
Ik had al verwacht dat ze boos zou worden, en misschien is het beter.
Ik kijk dr even aan en trek mijn shirt uit, bijna op elk plekje van mijn lichaam zijn littekens te zien.
'Ieder heeft zijn verhaal en ieder heeft zijn angst, mijn verhaal is mijn angst' ik kijk dr even aan.

Tarah April Christison

Ik snufte even en klom zo snel mogelijk terug op het droge.Ik trok mijn knieën op en sloeg mijn armen eromheen. Ik liet mijn hoofd erop rusten terwijl ik naar zijn rug keek. Dat kon niet gezond zijn. Wat was er met hem gebeurd?
Nu pas realiseerde me dat ik bijna niet over hem wist. "Wat is er me je gebeurd?" vroeg ik. Ik voelde wel wat medelijden met hem. Wie wist wat hij allemaal had moeten doorstaan? En dan had je mij, huilend omdat ik in het water gesleurd werd.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Skull

Ik glimlach even waarna ik dr aankijk.
Mijn blik was veranderd, alsof de jager zijn prooi net wilde afslachten.
'Voor dat ik bij deze stam kwam, was ik een Alpha bij een andere. De stam was niet groot maar wel sterk'
Ik zucht even en glimlach dan.
'De stam werd geleid door een hongerig monster, het enigste wat die wilde was de mensen afslachten die vlak bij ons zaten, voordat die daar de kans voor had gekregen had ik hem uitgedaagd. Ik was 12, maar het moest, iemand moest de stam veranderen'
Ik draai even richting het water en bekijk richting de horizon.
'De Alpha ging neer en ik werd zelf de Alpha. 5 jaar heb ik geregeerd over de stam, tot de oude Alpha terug kwam, terug voor wraak' ik grijns.
'Wat ik niet verwacht had was dat iedereen achter hem stond, ik had teveel veranderd. De Alpha had geregeld dat iedereen mij in een keer zou aanvallen'
Ik glimlach en draai mij richting Tarah en wijs op de littekens die over mijn borst gaan 'Daarvan heb ik die'
Hoewel ik nooit echt iemand het had verteld, vond ik dat ze er recht op had het te weten.

'Daarna werd ik verbannen, ik liep 4 jaar rond door de wildernis, opzoek naar eten, drinken en een plek om te slapen. Meestal liep ik in wolven vorm rond, ik werd bloedlustig en het enige wat ik wilde was het bloed van andere zien' ik grijns even, die tijd had ik achter mij gelaten gelukkig.
'Toen de oudste oudere van deze stam mij uitgeput vond, hier bij dit meer, had die mij meegenomen naar deze stam. Hoewel ik een buitenbeentje ben, was ik welkom. Sinds een jaar ben ik nu hier, en de littekens op mijn rug, die zijn van jagers' ik kijk dr even aan. Kijkend of ze geschrokken was van het verhaal of dat ze verbaasd was.

'Ik heb geen hekel gekregen aan mensen, nog aan andere wolven' ik glimlach even
'Dankzij de oudste oudere heb ik mijn bloedlust kunnen bedwingen en daar ben ik ze dankbaar voor' ik ga naast dr zitten en trek mijn shirt weer aan voordat andere het zien.