• Een klein groepje tieners heeft een groot geheim, niemand mag hier achter komen want als dat gebeurd kunnen er erge dingen gebeuren.
    Ze moeten zo onopvallend mogelijk blijven voor hun medestudenten.
    Wat hun geheim is vraag je? Ze zijn wolven, die bij volle maan zichzelf niet kunnen beheersen. Ze veranderen in hun werkelijke vorm en moeten er voor zorgen dat ze niet gesnapt worden. Van de alfa krijgen ze allerlei opdrachten. Sommige zijn gevaarlijk, sommige beangstigend.

    Voor deze groep tienerwolven is ook een groot gevaar. De Hunters. Zij zijn tieners die undercover zijn om de tienerwolven te vangen en te onderzoeken.
    Ze voeren pijnlijke proeven uit om erachter te komen hoe het mogelijk is dat zij bij volle maan in wolven kunnen veranderen. En of ze er iets tegen kunnen doen. De Hunters zetten alles op alles om de tienerwolven tegen te houden, voordat ze uitzaaien en een groter gevaar voor de mens worden dan ze al zijn.


    De tienerWolven [Max 7]
    Jongens [VOL!]
    - Cooper Henderson - DarrenCrissy
    - Andrew Justin Cole - quin98
    - Alfa Memphis Grimmaud - Gancanagh
    Meiden [VOL!]
    - Aurora Elizabeth Morningrose - Shooter
    - Katherine Audrey Swann - Gipsy
    - Scarlet Morningstar - LoveDrunkx
    - Ayla Hope Savage - Dysis

    De Hunters [Max 12]
    Jongens
    - Riley Andreas Cromwell - Gipsy
    - Aiden Blaine Preston - Assassin
    - Levi Isaac Dales - IsaacLahey
    Meiden
    - Marcy Jarvis - Morrowind
    - Aowynn Rune Savan - Dysis
    - Jill Angel Scars - AgentP

    Rules;
    ~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals; Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, waarnemingen etc.
    ~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    ~Er mag best liefde tussen tienerwolven en Hunters ontstaan, maar niet alleen maar die koppels.
    ~Reserveringen blijven twee dagen staan.
    ~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    ~Lol hebben, dat is de grootste regel hier!
    ~De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.
    ~Houd rekening met andere, wacht tot vrijwel meer dan de helft gereageerd heeft voordat jij reageert. Het is zo voor mensen die minder vaak online zijn makkelijk om er weer in te geraken.

    [ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 18:59 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Ik heb assassin (Aiden) een gb'tje gestuurd. Aiden zal niet meer voor vandaag zijn.]


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Katherine Audrey Swann

    "Vertel me waar ik heen moet." Ik negeerde het feit dat hij me zonet een duw had gegeven en stak met gesloten ogen mijn kop de lucht in.
    "Zo'n 4 kilometer naar het zuiden," Liet ik hem weten via de gedachtengang en opende mijn diepgroene ogen weer. "Ze zijn met meer dan vorige keer."
    Gelukkig had ik een goed ontwikkelde reukzin en een sterk richtingsgevoel dat me overal bracht waar ik moest zijn.
    Ik kon niet precies inschatten hoeveel het er deze keer waren, maar dat zagen we ter plekken wel.
    Er was immers niets dat ons niet af zou gaan.
    Onze roedel was sterk, slim en we vertrouwden op elkaar als het nodig was, tenminste zo dacht ik er toch over.
    Natuurlijk hadden we af en toe zo onze meningsverschillen, maar wie heeft dat niet?
    Als het er op aankwam waren we een hechte groep die klaar stond voor elk lid in tijden van nood.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Gipsy schreef:
    [Ik had even een vraag...als de wolven hun menselijke gedaante weer aannemen, zijn ze dan naakt, hebben ze gescheurde kledij aan of hun outfit van daarvoor? ]


    [Sowieso gescheurde kledij.]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew Justin Cole

    Ik grom even naar Coop, hij had maar pech, ik ging toch niet rustiger doen, niet dat me dat ook zou lukken. "Misschien wat minder opgewonden doen?" Vroeg hij terwijl hi zijn wenkbrauw fronste. 'Dat bepaal ik zelf wel' gromde ik naar hem. Waarom moest die nou weer zo zeiken? Ik was misschien een beetje druk maar zo veel last had die nou toch ook weer niet van me? 'Je bent vast blij dat je zo van me af bent dan' zeg ik tegen hem terwijl die wegloopt. Eenzachte grom verlaat mijn mond nog, fijn hij had gelijk me humeur verpest. Op dit moment kon ik niet wachten tot ik zonder hem rond kon rennen. Ik kijk ondertussen even om me heen, straks kwamen de hunters en zag ik ze niet aankomen, dat zou echt niet slim zijn. Ik loop achter de andere aan en doe toch mijn best wat rustiger te zijn, ik had nu eigenlijk echt geen zin in ruzie. Het wat rustiger zijn lukte niet heel goed maar ik was rustiger als eerst. Hij moest al blij zijn dat ik een beetje moeite voor hem deed, eigenlijk had ik dat niet eens moeten doen, hij zeurden toch alleen maar. Soms kon ik hem gewoon echt zo haten!

    [ bericht aangepast op 23 okt 2012 - 23:22 ]

    Cooper Henderson

    "Ik ben het lokaas. Jullie omsingelen de ratten zo goed als kan. Ik wandel naar ze toe en doe alsof mijn poot gewond is. Als er één van hen dicht genoeg komt, laat ik merken dat ik ze om de tuin geleid heb. Vervolgens leid ik ze naar Ayla. Dan hebben Fox en Coop vrij spel om degenen die achterbleven te grazen te nemen." Ik grom even zacht.
    "Waarom leidt je ze naar Ayla? Waarom niet naar mij." zeg ik verontwaardigd tegen Memphis en kijk zijn kant op. Niet dat ik het te grazen nemen erg vind. Maar ik wil niet altijd die dingen doen. Oké, ik klink nu onredelijk, ik doe vaak genoeg andere dingen. Maar ik ben het niet zo gewent dat andere meer dingen dan ik doen, of minder. Ik 'zucht' even en kijk naar Ayla. Mijn ogen vernauwen zich opnieuw even, maar dit keer niet om haar in me op te nemen. Ik snuif een keer en richt mijn blik even over de andere heen. Ik negeer wat Andrew tegen mij zegt. "Jaja." zeg ik naar hem.
    Ik spring op een boomstam heen en vang de lucht van bloed op, ineens komt het mijn neus binnen. De andere hadden dit vast allang opgevangen, maar de genen van Memphis en mij zijn nogal falend in het aanmaken van een reuk zintuig. Mijn reuk is er tenminste nog, maar die van Memphis is helemaal slecht. Ik spring rustig van de boomstam af en merk dat ik voor Memphis en de rest loop, ik houd wat in tot mijn neef weer voor mij loopt en dan begin ik weer langzaam te lopen.

    [ bericht aangepast op 23 okt 2012 - 23:23 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [TeamIsaac --> IsaacLahey]


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    [Ik ga slapen]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Gipsy schreef:
    [Ik ga slapen]


    [Slaap wel. ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Aurora Elizabeth Morningrose

    Willekeurig en zonder er verder over na te denken ga ik wat dichterbij Andrew lopen. Het contrast van zijn wolvenlichaam en het mijne - dat vele centimeters kleiner is - is bijna lachwekkend, maar ik heb al lang geleden geaccepteerd dat ik de allerkleinste ben.
    Mijn blik schiet nieuwsgierig heen en weer, trachtent om iets op te vangen tussen de donkere bomen door.
    Zonder het ooit uitgesproken te hebben weet iedereen uit de roedel dat ik niet goed ben in vechten, niet in mijn mensenvorm en niet in mijn wolvenvorm. Vaak maak ik gebruik van mijn kleine wolvenvorm om ergens snel en gemakkelijk weg te komen. Maar hier, tussen de donkere bomen, voel ik me nog niet op mijn gemak en ben bang dat ik ieder moment besprongen kan worden.
    Voorzichtig zet ik nog wat stapjes richting Andrew toe, terwijl ik probeer zijn tempo bij te houden en hem niet te veel te hinderen, hopend dat hij het niet erg vond dat ik wat bescherming en veiligheid bij hem zocht.


    Andrew Justin Cole

    Ik keek even naar Aurora die dichterbij me ging lopen. Ik keek weer voor me uit. zo bijzonder was dat niet en we moesten een beetje stil doen dus echt gaan praten had nu ook geen zin. Als ze weer dichterbij me gaat lopen krijg ik door dat ze bescherming zoekt en grijns ik even. Ik stop even met lopen tot ik naast haar loop en blijf dan op haar tempo lopen. Ik vond het dus niet erg als iemand bescherming bij me zocht, ik vond het juist wel leuk, het gaf me een goed gevoel. Mijn blik laat ik even rond gaan tot die weer op Coop komt en ik moeite doe geen grom uit mijn mond te laten komen. Hij had me aardig geïrriteerd net, zijn overdreven reactie was toch nergens voor nodig? Ik bedoel, oké misschien was ik een beetje ongeduldig maar veder viel het toch wel mee. Ik bedoel ik had hier ook overal op en af kunnen springen en rondjes om de groep heen kunnen rennen. Maar dat deed ik toch niet, dus zijn overdreven reactie sloeg nergens op. Waarom denk ik hier nou weer aan? Ik probeer de gedachte uit mijn hoofd te bannen wat best moeilijk gaat. Ik moest het maar gewoon proberen te vergeten en me concentreren op zo, want dat was veel belangrijker dan dat andere.

    Aurora Elizabeth Morningrose

    Ik buig mijn kop even als Andrew zijn pas inhoudt en naast me komt lopen. Het geeft me een veilig gevoel en dankbaar richt ik mijn felgroene ogen even opzij. Betrouwbaarheid was iets wat ik altijd al had gevoeld in de roedel, bij de een meer als bij de ander, maar dat was niet meer dan normaal.
    Ik merkte dat Andrew en Cooper net een onenigheid hebben gehad, de spanning die tussen hen in hangt is om te snijden. Stiekem was ik blij dat Andrew met mij mee kon naar het dorp om daar wat dingen uit te gaan spoken. Zo had hij geen last van Cooper - wat er ook aan de hand was - en had ik het vertrouwde, veilige gevoel dat ik mee kon nemen. Het feit dat mijn gedachten altijd afdwalen als ik in mijn wolvenvorm iets aan het doen ben is niet echt fijn voor het feit dat er hunters rond kunnen lopen die het op ons gemunt hebben.
    Plotseling schiet er naast me een konijn weg, de duisternis in, en door het feit dat ik verzonken was in mijn gedachten spring ik geschrokken tegen Andrew aan terwijl ik verward rondkijk. Shit Ro, opletten nu, laat ik door mijn gedachten flitsen om mezelf op te peppen terwijl ik beschaamd naar de rest kijk.


    [ik ga slapen, anders hou ik school niet vol morgen]

    quin98 schreef:
    [ik ga slapen, anders hou ik school niet vol morgen]


    || Sleep well x. ||


    quin98 schreef:
    [ik ga slapen, anders hou ik school niet vol morgen]


    [Ja, slaap lekker :3]

    [ bericht aangepast op 23 okt 2012 - 23:59 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Levi Isaac Dales

    Op mijn gemak loop ik door het bos. Met mijn pistool in mijn holster en mijn boog gespannen naar beneden gericht speur ik de vlakte af naar een geschikte boom. Mij hebben ze altijd verteld dat bomen het veiligst waren. Ik klim in een dikke boom met veel zijtakken en een grote vertakking in het midden. Eenmaal boven haal ik mijn pistool uit mijn holster en schroef ik er een geluidsdemper op. Ik heb namelijk geen zin om een half politiekorps op mijn dak te krijgen. Ik zorg ervoor dat ik comfortabel zit en blijf alert wachten. Ik luister naar het geruis van de wind door de bomen. Iik verveelde me stierlijk dus nam ik het mes dat in mijn schoen verborgen zat en nam de steen waarmee ik mijn messen sleep. Ik ging langzaam met de steen over het lemmet. Als ik naar mijn mening genoeg heb geslepen houd ik het voor mijn neus om te kijken dat het er scherp uitziet. Goedkeurend stak ik weer terug en ging weer verder met me te verevelen. Soms, nee zeg maar dikwijls, wenste ik dat ik een van hun was. Meestal vermoord ik ze, maar ik probeer ze eerst te bereiken zonder ze te doden. Dat is me tot nu toe nog niet gelukt, jammer van al die dode wolven.

    [ bericht aangepast op 24 okt 2012 - 15:03 ]


    Sidera nostra contrahent solem lunamque