{RPG} Wolfblood ~01~ - Speeltopics

Een klein groepje tieners heeft een groot geheim, niemand mag hier achter komen want als dat gebeurd kunnen er erge dingen gebeuren.
Ze moeten zo onopvallend mogelijk blijven voor hun medestudenten.
Wat hun geheim is vraag je? Ze zijn wolven, die bij volle maan zichzelf niet kunnen beheersen. Ze veranderen in hun werkelijke vorm en moeten er voor zorgen dat ze niet gesnapt worden. Van de alfa krijgen ze allerlei opdrachten. Sommige zijn gevaarlijk, sommige beangstigend.

Voor deze groep tienerwolven is ook een groot gevaar. De Hunters. Zij zijn tieners die undercover zijn om de tienerwolven te vangen en te onderzoeken.
Ze voeren pijnlijke proeven uit om erachter te komen hoe het mogelijk is dat zij bij volle maan in wolven kunnen veranderen. En of ze er iets tegen kunnen doen. De Hunters zetten alles op alles om de tienerwolven tegen te houden, voordat ze uitzaaien en een groter gevaar voor de mens worden dan ze al zijn.

---

De tienerWolven [Max 7]
Jongens [VOL!]
- Cooper Henderson - DarrenCrissy
- Andrew Justin Cole - quin98
- Alfa Memphis Grimmaud - Gancanagh
Meiden [VOL!]
- Aurora Elizabeth Morningrose - Shooter
- Katherine Audrey Swann - Gipsy
- Scarlet Morningstar - LoveDrunkx
- Ayla Hope Savage - Dysis

De Hunters [Max 12]
Jongens
- Riley Andreas Cromwell - Gipsy
- Aiden Blaine Preston - Assassin
- Levi Isaac Dales - IsaacLahey
Meiden
- Marcy Jarvis - Morrowind
- Aowynn Rune Savan - Dysis
- Jill Angel Scars - AgentP

---

Rules;
~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals; Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, waarnemingen etc.
~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
~Er mag best liefde tussen tienerwolven en Hunters ontstaan, maar niet alleen maar die koppels.
~Reserveringen blijven twee dagen staan.
~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
~Lol hebben, dat is de grootste regel hier!
~De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.
~Houd rekening met andere, wacht tot vrijwel meer dan de helft gereageerd heeft voordat jij reageert. Het is zo voor mensen die minder vaak online zijn makkelijk om er weer in te geraken.

[ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 18:59 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

We beginnen de avond van de vollemaan, de maan is nog niet helemaal op. De TienerWolven zijn gezamenlijk in het bos plannen van de Alfa aan het beluisteren.
De Hunters bespreken hoe ze de eerste wolf zullen gaan pakken. Er word een heel plan uitgewerkt en hoe ze het gaan aanpakken.

---

Ich liebe dich 27.12.23

[Mijn topics.]

---

Your make-up is terrible

Assassin schreef:
[Mijn topics.]

---

Do what people say you can't.

[Mine too]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Nog even iets; De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.

---

Ich liebe dich 27.12.23

[Abo]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Assassin schreef:
[Mijn topics.]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Abo]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

[mijn topics]

Aurora Elizabeth Morningrose

Met een grote glimlach kijk ik om me heen, naar de donkere bossen die ons omringen en de maan die vrijwel op zijn hoogste punt is aangekomen en de verandering zal gaan inluiden. De adrenaline giert door mijn lichaam als ik naar Memphis kijk, zijn harde blik die langzaam heen en weer beweegt. Een voor een bekijk ik de anderen die aanwezig zijn; Cooper, Andrew, Katherina, Scarlet en Ayla. We zijn allemaal klaar voor een avond vol energie en uitspattingen die de maan ons deze keer zal brengen.
Mijn handen glijden even langs maar haar naar beneden, laten het dansen in het maanlicht terwijl de glimlach niet van mijn gezicht is te slaan. Mijn korte bruine laarsjes bewegen losjes in de zachte bosgrond, terwijl er kippevel op mijn blote benen verschijnt.

---

•

Ayla Hope Savage

Terwijl ik de deur achter me dichttrok wierp ik een blik omhoog naar de lucht. Het was de donker en de maan bereikte langzaam zijn hoogte. Ik moest zorgen dat ik zo snel als ik kon op de afgesproken plek in het bos kwam, daar waar de rest ook zou zijn. Een zucht verliet mijn lippen terwijl ik de muts van mijn jas over mijn hoofd trok. In de straat was het rustig, een enkeling liep voorbij om zijn hond uit te laten en een auto werd een oprit op gedraaid. Mijn lichaam voelde onrustig, een teken dat ik iets sneller moest worden. In een flinke pas liep ik richting het bos en eenmaal bij de rand aangekomen trok ik een vlugge sprint. Het was wel weer iets voor mij om of als een van de eerste aan te komen, of juist als een van de laatste. Ik snoof licht en verminderde mijn snelheid tot een rustige looppas. Zodra ik aankwam bij de rest hield ik stil. Mijn begroeting was een flauwe glimlach, meer niet. Ik was benieuwd wat de plannen voor deze nacht waren.


Aowynn Rune Savan

Mijn vingers gleden over het leer van mijn zwarte laarzen terwijl ik deze dichtritste. Met een lichte zucht zette ik mijn voet neer op de grond, haalde de knot uit mijn haren en woelde er even licht met mijn handen doorheen. De zwarte tas die open op tafel stond ritste ik dicht en trok de jas aan die ik over een stoel heen had gehangen. Ik wierp een vlugge blik op de klok waarna ik de woonkamer verliet en in de gang de voordeur opende, om deze vervolgens met een subtiele ruk dicht te trekken. Even twijfelde ik, auto of lopen, maar besloot al vrij snel om mijn weg lopend af te leggen. Mijn blik gleed bedenkelijk over de straat heen en vluchtig een keer omhoog, naar de donkere lucht. We hadden één nacht. Één nacht per maand waarin we een grotere kans hadden ze te vinden, en hopelijk te vangen. Als vannacht niks zou lukken moesten we weer een hele maand wachten, of hopen op de wat kleinere kansen gedurende de maand. Het duurde een half uur voor ik aankwam op de afgesproken plaats, ik vroeg me af wie er al nog meer waren.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Marcy Jarvis

Ik stapte van mijn fiets en gooide hem wild in een of andere struik. Ik stond langs een huisje aan de rand van het bos. De nacht was gevallen en een volle maan straalde aan de hemel. Ik zweeg hield en mijn ogen op de grond gericht.
Ik hoorde nog niet zo lang bij deze groep en voelde me er ook nog niet echt thuis. Om een of andere manier vertrouwde ik deze mensen. Ik wist niet precies waarom, maar ze hadden zo'n uitstraling. Ze hadden zo iets rond zich hangen dat je ze wel moest vertrouwen. Wat wel nodig was, natuurlijk.
Ik maakte met mijn laars een kuiltje in de zachte aarde, wachtend tot er nog iemand aankwam, zodat ik niet alleen was. Ik was niet graag alleen, maar ik was ook te verlegen om iets te zeggen. Ik zei, zoals gewoonlijk, niet meer dan nodig was.
Ik had geen flauw idee van wat ik eigenlijk mee moest brengen. Ik had de wapens die ze me vorige keer hadden gegeven bij me. Ik zette mijn capuchon op wachtte.

[ bericht aangepast op 23 okt 2012 - 21:18 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Cooper Henderson

Waarom valt er altijd zo een irritante stilte als we hier zijn. We wachten altijd allemaal tot Memphis zijn mond open trekt.
Ik kijk wat om me heen en haal een hand door mijn haar. Ik bekijk ieder ander die hier is zorgvuldig en bij sommige blijft mijn blik wat langer hangen. Af en toe vernauw ik mijn ogen wat.
Ik sla mijn armen rustig over elkaar voor mijn borstkas en zucht een keertje. Wanneer er een pijnlijk prikkel door mijn borstkas trekt laat ik snel mijn armen weer langs mijn lichaam hangen. Harrold, mijn pleegvader -die overigens een rotzak is- heeft me daarstraks een harde klap recht op mijn borstkas gegeven. Ik heb voor en halve minuut gewoon geen lucht gehad, voor mijn gevoel.
Langzaam loop ik naar de dichtstbijzijnde boom en leun er tegenaan. Mijn blik gaat naar mijn neef toe, hij staat altijd voor me klaar én is de Alfa. Misschien maak ik wel kans om na hem het leiderschap op te volgen. Als hij geen kinderen krijgt dan, want dan zou ík het af moeten staan aan een van zijn kinderen. En ik wil zo graag het leiderschap hebben. Ayla komt aangelopen en werpt ons een flauwe glimlach toe. Ze sluit zich daarna bij de rest aan.
Opnieuw gaat mijn blik de groep rond, ik herhaal wat ik net deed, precies hetzelfde. Ik krap even aan mijn wang en steek mijn handen in mijn zakken. Ik ga wat meer ontspannen tegen de boom staan en bekijk dan de lucht even.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Memphis Grimmaud

"Nog een paar minuten," zeg ik met een korte blik op mijn horloge voor ik het ding uit doe en op de grond leg. De vorige vier heb ik tijdens mijn verandering kaduuk gekregen, dus deze probeer ik dat lot maar te besparen. Het is namelijk een vrij kostelijk grapje. Door de warmte van de wodka die door mijn lichaam vloeit en de belofte van een verandering voel ik me bijna vrolijk. Ik grinnik even als ik Aurora als een breedsmoelkikker om zich heen zie kijken. Blijkbaar ben ik niet de enige die er zin in heeft.
Ik richt mijn ogen even op de maan en spits mijn oren alvast voor enig sein van indringers. Goed goed, "indringers", het bos is wel van iedereen maar dit plekje heb ik geclaimd voor mijn roedel.
"Goed, we doen het zo," begin ik vastberaden. "Andrew, Scar en Aurora mogen zich vannacht in het dorp uitleven. Jullie hebben carte blanche, neem wat je wilt, reageer je af op wat je wilt maar zorg dat je niet gesnapt wordt."
Bij dat laatste ontbloot ik mijn tanden even om te laten zien dat ik het meen. Een vervelend trekje dat ik vanuit mijn wolf-zijn naar mijn mensenvorm heb meegenomen. Ik rcht mijn blik respectievelijk op de drie ik genoemd heb. Ik benijd ze wel een beetje. Ik was veel liever zelf plunderaartje gaan spelen straks.
"Coop, Katherine en Ayla houden met mij de boel in de gaten en speuren de Hunters op."
Ondertussen moet ik meer en meer mijn best gaan doen om de verandering nog tegen te houden.
"Als je je tanden in één van hen wilt zinken, mij best maar je gaat niet alleen achter iemand aan. Je neemt altijd back-up mee. Begrepen? Morgenochtend verzamelen we hier. Geen uitzondering."
Ik ril even als de laatste wolken langzaam van voor de maan drijven.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Scarlet Morningstar
Ik keek met een emotieloos gezicht door het bos. Ik had weer te veel gedronken gehad maar de adrenaline die door mijn lichaam gonsde was niet door de alcohol. Het was door de volle maan. Ik had er al een hele tijd naar uitgekeken op deze dag. Het was de enige dag dat we echt één waren. Dat vond ik tenminste.
Ik trok voor de laatste keer aan men sigaret en gooide hem dan voor mij op de grond en stampte hem uit. Ik had zoals gewoonlijk mijn broer zijn leren jas aan met daaronder een wit t-shirt met een zwarte jeans en sneakers. Mode had me nooit echt geïnteresseerd gehad, ik wist dat het de mensen niet uitmaakte wat ik droeg. Ik was mooi genoeg voor zelf een stoffen zak aan te doen. Dat hadden ze me tenminste vroeger altijd wijs gemaakt.
Ik wachtte tot iemand de stilte zou verbreken terwijl mijn blik over mijn roedel ging; Aurora, Cooper, Andrew, Ayla en Katherina. Mijn blik bleef hangen bij onze Alfa ; Memphis. Ik keek Memphis een lange tijd aan. Volgens mij was hij de enigste in dit roedel die me volkomen begreep. Misschien kwam het omdat hij onze Alfa was, maar misschien heeft hij ook zo'n verleden als ik. Maar dat zal wel niet want hij had Cooper als neef.
Waar ik vannacht op hoopte was simpel. Ik hoopte dat we op jacht gingen of Hunters tegen komen. Ik vroeg me eigenlijk af wat de Hunters vanavond voor ons klaar hadden gezet maar dat onderdrukte ik al snel. Het maakte niet uit, ik ging wraak nemen op hun voor wat ze mijn familie en mij hebben aangedaan. voor mijn broer.
"Nog een paar minuten," zei Memphis wat mijn aandacht trok.
Ik zag aan zijn doen dat hij ook gedronken had.
"Goed, we doen het zo," begin hij vastberaden. "Andrew, Scar en Aurora mogen zich vannacht in het dorp uitleven. Jullie hebben carte blanche, neem wat je wilt, reageer je af op wat je wilt maar zorg dat je niet gesnapt wordt." Bij dat laatste liet hij zijn tanden zien. Hij meende het dus. Ik wist dat er een brutale grijns op mijn gezicht stond. Ik kon er niet aan doen. Ik was niet voor niks een bad girl.
Maar Memphis ging verder;"Coop, Katherine en Ayla houden met mij de boel in de gaten en speuren de Hunters op.Als je je tanden in één van hen wilt zinken, mij best maar je gaat niet alleen achter iemand aan. Je neemt altijd back-up mee. Begrepen? Morgenochtend verzamelen we hier. Geen uitzondering."
Ik voelde een warme rilling over mijn rug gaan. Het duurde niet lang meer of ik ging veranderen en me een beetje uitleven met de twee andere van de groep.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..