• Welkom op Hollywood Arts High School,
    de school voor jongeren met een talent voor kunst.
    Als je kan zingen, een muziekinstrument bespeelt en/of kan acteren ben je hier meer dan welkom.
    Een school met verschillende unieke leerlingen, gekke leraren en tienerproblemen.


    Jongens:
    Damon Salvatore - WillNotLearn
    Daniël Scagotti - WillNotLearn
    Robbie Shapiro - 5HELLEY
    Beck Oliver
    Logan Drew Silvas - Coockies
    Louis James Golddigger - LostMagic
    Didier Declan Greystone - BlueHope
    Robert Alexander Loghwood "Moose" - LostMagic
    André Harris - LittleMixer
    Brandon Torres - Depay
    Lars Connor Austen - BlueHope
    Sinjin Van Cleef - 5HELLEY

    Meisjes: [Full]
    Tori Vega - Jaimyhoi
    Catarina "Cat" Hannah Valentine - WillNotLearn
    Jade West - Spraggan
    Madison Jules Moore - LostMagic
    Laureen Rags - jaimyhoi
    Trina Vega - DreamWishes
    Carmella Adriane Bordeaux
    Rosalie Lauren Angels - Coockies
    Mikayla Rowene Carté - Curlies
    Kennedy Molly Khan - 5HELLEY
    Cherine Rose Marchelle
    Caitlynn Louise Djinn - RememberYoux

    Leraren:
    M.:
    Erwin Sikowitz - 5HELLEY
    V.:
    Mable Night - BlueHope

    Regels:
    - OCC tussen haakjes () [] {}
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Topics worden door mij aangemaakt (of door degene die ik ervoor toestemming geef)


    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 24 okt 2012 - 19:08 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Carmella Adriane Bordeaux
    Dankbaar dat ik een tussenuur had ging ik staan, haalde even een hand door mijn blonde, krullende haar en pakte mijn tas van de grond.
    Op mijn weg het lokaal uit wierp ik een speelse blik op Damon, een uitdagend glimlachje rond mijn volle lippen.
    Eenmaal op de gang wierp ik nog een blik op de klok, maar volgens mij had ik mijn tussenuur alleen. Mijn blik gleed naar de deur naar de lunchruimte buiten. Het was verdomd verleidelijk soms, om weer te beginnen met roken.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Tori Vega
    Beck eet de appel en die is binnen no time op. 'Graag gedaan, en je weet hoe ik erover denk als je mijn naam uitspreekt op de manier dat het op sorry eindigt,' mompel ik dan. Niet leuk. Want dan wordt het heel plat uitgesproken en klink het net als tor-ie. En niet als Tori. Als je snapt wat ik bedoel.. Dan gaat de bel en Sikowitz schreeuwt dat we weg moeten. Ik schud mijn hoofd met een lachje en pak mijn tas op. 'Op naar de volgende les. Heb jij André trouwens gezien?' Vraag ik aan Beck.

    [ bericht aangepast op 22 okt 2012 - 18:36 ]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    |Andrew? |


    kindness is never a burden.

    |Iemand voor Kennedy, Robbie, Sinjin of Sikowitz? |[/face][/12]


    kindness is never a burden.

    Larentia schreef:
    Carmella Adriane Bordeaux
    "Ik ben echt totaal niet muzikaal," geef ik toe, terwijl mijn blik naar Sikowitz ging, die door het lokaal liep met zijn kokosnoot.
    Mijn handen streken even over de donkere, strakke spijkerbroek die ik droeg, waarna mijn blik op Damon viel. Ik wist zijn naam, kende zijn reputatie. Soms wierpen we elkaar steelse blikken toe, maar meer was er nooit gebeurd.


    Damon Salvatore
    Toen de bel ging merkte ik de blik van een meisje op die ik herkende als Carmella.. Haar naam kende ik in iedergeval maar echter niet veel meer dan dat, omdat ik me nooit echt verdiepte in de dingen en reputatie's van meisjes ik wierp haar een glimlach na toen ze het lokaal uit liep en liep zelf na nog iets tegen Laureen te zeggen ook het lokaal uit.


    Don't be like the rest of them, darling

    Beck Oliver
    Nadat ik even had gegrinnikt, stond ik op en gooide mijn tas over mijn schouder.
    "Nope, geen idee."
    In de deuropening stond ik even stil, draaide me om en keek Tori aan. "Sorry dat ik je naam anders uitsprak," mompelde ik quasi-verdrietig. "Torrie."
    Met een halve grijns liep ik de gang weer op.

    Carmella Adriane Bordeaux
    Geërgerd sloeg ik mijn armen over elkaar. Waarom was stoppen zo moeilijk opeens? Het was drie maanden geleden dat ik mijn laatste sigaret op had gestoken. Misschien omdat ik dagelijks leerlingen buiten zag roken.
    "Verdomme," mompelde ik, en liep toen toch naar buiten. Waarschijnlijk was er toch niemand van wie ik er één kon bietsen, zelf had ik toch niks.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Damon
    Ik zag Carmella naar buiten lopen en natuurlijk kon ik het niet laten ook naar buiten te lopen zelf rookte ik -ik had genoeg slechte gewoontes dus kon er nog wel een bij- en wist dat zij ook gerookt had 'Te moeilijk om te stoppen?'


    Don't be like the rest of them, darling

    {Moet even eten.. :3}


    Don't be like the rest of them, darling

    Carmella Adriane Bordeaux
    Eenmaal buiten stond nog geen tien meter een groepje jongens van me vandaan, allemaal met een sigaret tussen hun vingers. Net toen ik stond te peinzen of ik er ééntje zou gaan vragen hoorde ik voetstappen achter me.
    "Te moeilijk om te stoppen?"
    Ik draaide me om, keek recht in het gezicht van Damon. Een zucht ontsnapte over mijn lippen. "Het is geen pretje, nee," mompelde ik, terwijl ik onwillekeurig een hand door mijn blonde, lange lokken haalde.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    André Harris
    Ik kijk op van mijn telefoon als ik de bel hoor. Gelijk vullen de gangen zich met leerlingen en siert een kleine glimlach mijn lippen. Dat gebeurt trouwens vaak, dat ik glimlach. Ik ben de vrolijke jongen van de school, geef iedereen altijd advies en kan het met iedereen wel vinden. Behalve met Trina. Soms.
    Ik draai me om als ik denk mijn naam te horen. Ik kijk even rond, maar het lijkt erop dat niemand me geroepen heeft. Ik zie verschillende leerlingen voorbij komen lopen, maar niemand waarmee ik Engels heb. Totdat ik Tori, één van mijn beste vrienden hier, zie.
    'Yo, Torro!' roep ik naar haar.


    Remember the good, never the bad. The best that you've known, is the best that you've had.

    Rosalie Lauren Angels

    Ik kijk hem aan. 'En welke reden is dat,' vraag ik met een glimlach. Ik sla mijn ogen neer als hij zegt dat ik een leuke tattoo heb en kijk naar mijn pols. Ik slik even. Hem verbergen had toch geen zin meer. 'Dank je,' fluister ik zachtjes en maak de vorm van de tattoo na. Ik voel een paniek aanval aankomen, maar probeer hem weg te dwingen. Wat niet echt lukt. 'Zo terug,' fluister ik. Ik spring op en ren weg. Ik storm niet het gebouw om, maar ren een willekeurige kant op. Een traan stroomt over mijn wang. Zodra ik de hoek om ben begint het snikkend ademhalen en het benauwde gevoel. Ik knijp mijn ogen dicht en laat me op de grond zakken. Ik bal mijn handen tot vuisten en sla tegen de stenen muur aan. Ik open mijn ogen en kijk naar de tattoo. Een heftige steek gaat door me heen. Een steek van gemis. Een steek van woede volgde. Om wie mijn vader heeft vervangen. De grootste klootzak die ik ken. Ik bijt op mijn lip en sla mijn ogen neer.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Larentia schreef:
    Carmella Adriane Bordeaux
    Eenmaal buiten stond nog geen tien meter een groepje jongens van me vandaan, allemaal met een sigaret tussen hun vingers. Net toen ik stond te peinzen of ik er ééntje zou gaan vragen hoorde ik voetstappen achter me.
    "Te moeilijk om te stoppen?"
    Ik draaide me om, keek recht in het gezicht van Damon. Een zucht ontsnapte over mijn lippen. "Het is geen pretje, nee," mompelde ik, terwijl ik onwillekeurig een hand door mijn blonde, lange lokken haalde.


    Damon
    'Hmm.. Ik heb het nooit geprobeert dus ik zou het niet weten' Andwoord ik schouderophalend en was benieuwt of ze juist geiriteerd was dat ik hier was of juist tegen haar prate of niet.

    {Moet even met schoolwerk bezig *zucht* zelfs in de vakantie}


    Don't be like the rest of them, darling

    [Huh, why? ;o]

    Carmella Adriane Bordeaux
    "Hmm.. Ik heb het nooit geprobeert dus ik zou het niet weten," zei hij. Mijn blik gleed even onwillekeurig over hem heen, waarna mijn mondhoeken lichtelijk omhoog krulden in een speelse glimlach.
    "Dus, jij hebt er wel ééntje voor me?" Mijn stem klonk zoet, het Franse accent schemerde er doorheen. Ik draaide me in zijn richting, liet mijn blik naar de zijne glijden.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    [kan je reageten op Rosalie?:)]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    {Na de vakantie, die dinsdag Nederlands Rep, de woensdag Frans en de vrijdag Aarderijkskunde :')}

    Damon
    Er verscheen een glimlach op haar gezicht en vervolgens vroeg ze of ik er wel een voor haar had met een stem waar een frans accent in te horen was. Ik haalde een pakje sigareten uit mijn zak -met daarin een aansteker- en gooide die naar haar toe -gewoon simpelweg omdat ik te lui was om hem aan te geven- en in de weet dat ze hem toch wel zou vangen.


    Don't be like the rest of them, darling